Dit artikel draag ik op aan hen die de democratie in Thailand een goed hart toedragen.
Op zaterdag 30 september 2006 om 6 uur ‘s morgens ramde Nuamthomg Praiwan zijn taxi in een tank geparkeerd op de Royal Plaza in Bangkok. Op zijn taxi had hij de teksten ‘de junta vernielt het land’ en ‘ik offer mijn leven’ geschilderd. Hij protesteerde tegen de staatsgreep van 19 september 2006.
Nuamthong liep verwondingen op aan zijn borstkas en zijn gezicht. Hij werd eerst naar een politiebureau gebracht waar hij werd aangeklaagd voor ‘het vernielen van staatsbezit’. Later werd hij opgenomen in het Vachira Ziekenhuis.
Autoriteiten relativeerden het gebeuren. Ze zeiden dat hij dronken was en dat er niets op zijn taxi was geschilderd hoewel journalisten later de genoemde teksten bevestigden. De plaatsvervangende woordvoerder van de junta, Akkara Thipoj, twijfelde aan Nuamthong’s bedoelingen door op te merken dat ‘niemands idealen zo groot zijn dat zij daarvoor hun leven offeren’. Later suggereerde hij dat Nuamthong was betaald voor zijn ‘stunt’.
Op 12 oktober verliet Nuamthong het ziekenhuis en twee dagen daarna woonde hij de herdenking bij van de opstand op 14 oktober 1973 bij het monument op de Rachadamnoen Weg.
Op 1 november hing hij zich op aan de voetbrug op de Vibhavadi Rangsit Weg, tegenover het hoofdkantoor van het dagblad Thai Rath. Hij droeg een zwart shirt met een afbeelding van het Monument voor de Democratie en een gedicht over de macht van het volk. Op zijn lichaam werd een afscheidsbrief gevonden waarin de volgende tekst voorkwam:
‘Ik eer de Natie, de Religie en de Koning. Maar ik wil dat de militaire-en politiestaat wordt uitgewist. Gewaardeerde vrienden en anderen. De reden voor mijn tweede zelfmoordpoging is mijn wens de uitspraak van de juntawoordvoerder ‘niemand sterft voor zijn idealen’ tegen te spreken.
Vaarwel en we zien elkaar in ons volgend leven’.
29 oktober 2006’
Zijn vrouw Boonchu merkte op na zijn dood: ‘Ik kan niet verdrietiger zijn dan nu over het verlies van de liefde van mijn leven en het hoofd van mijn familie. Ik heb nooit kunnen denken dat hij zo dapper zou zijn om zijn leven te offeren voor het land’
De uitvaart vond plaats in Wat Bua Kwan in Nonthaburi. Een twintigtal politiemensen waren aanwezig om ‘de orde te handhaven’. De echtgenote van Nuamthong wilde het stoffelijk overschot naar het 14 oktober 1973 monument vervoeren voor de laatste rituelen maar dat verhinderde de politie.
De ‘Young People for Democracy Movement ‘ veroordeelde de opmerkingen van de woordvoeder Akara als een belediging zeggende ‘Thailand heeft een lange geschiedenis van mensen die stierven voor het verdedigen van democratie tegen dictators’.
De woordvoeder van de junta, Akara, verontschuldigde zich later voor zijn vroegere opmerkingen.
De tv zender iTV zond een eerder opgenomen interview uit met Nuamthong. Die werd onderbroken toen de directeur van het door het leger gecontroleerde Kanaal 5 opbelde. Militairen verschenen bij het iTV station ‘om de orde te handhaven’.
Jaarlijks vindt een herdenking plaats op de voetbrug waar Nuamthong zich ophing. Tientallen politie en militairen zijn s aanwezig en proberen die herdenking te verhinderen maar soms staan ze toe dat iemand een krans legt.
De documentaire ‘Democracy after Death’
De documentaire is gemaakt door Pruay Saltihead, een pseudoniem. Het geeft middels nieuwsberichten, interviews, animatie en optredens een vrij compleet beeld van de politieke ontwikkelingen in Thailand in de afgelopen tien jaar tezamen met Pruay’s filosofische beschouwingen over Nuam’s zelfmoord.
Pruay werd op 31 mei 2010 gearresteerd en beschuldigd van majesteitsschennis. Hij ontvluchtte daarna Thailand. Zijn verhaal staat op de link naar Prachatai.
documentaire/film: https://www.youtube.com/watch?v=RICxpq-ReL0
Het verhaal van Pruay en het ontstaan van de documentaire: prachatai.org/english/node/6929
Laat ik voorop stellen dat ik voor de democratie ben en tegen een militair bewind, maar voor deze taxichauffeur heb ik weinig respect. Iemand die zichzelf vermoord om politieke redenen is niet goed bij zijn hoofd en had hulp moeten zoeken bij een psychiater. Het is een vorm van extremisme die ik verafschuw, zelfs als het voor de ‘goede zaak’ is. Daarnaast is erg egoïstische daad ten opzichte van de nabestaanden.
Ik wilde in mijn verhaal geen moreel oordeel geven over Nuamthong’s zelfmoord. Wie zijn wij om daarover te oordelen? In de documentaire gebeurt dat tot op zekere hoogte wel.
De nabestaanden van Nuamthong vonden het geen egoïstische maar een altruïstische daad.
Je kunt in het algemeen zeggen dat iemand die zelfmoord pleegt wil ontsnappen aan een ondragelijk, hopeloos en als onoplosbaar gezien gevoel van schaamte, schuld, boosheid, angst en verdriet. Ze willen niet echt dood maar ze willen af van eindeloos gepieker, psychologische pijn en negatieve emoties waar ze niet mee kunnen leven en waarvoor ze slechts één oplossing zien.
Ik heb als arts geleerd zelfmoord nooit te veroordelen (maar geef toe dat ik inwendig soms twijfelde) maar het te benaderen met een gevoel van mededogen, vooral ten aanzien van de nabestaanden.
Of die motieven voor zelfmoord relatieproblemen, economische achterstand, ziekte en pijn of politieke motieven betreft vind ik verder niet zo belangrijk.
Ik zie het dus niet zozeer als een politieke daad maar als een uitweg uit een niet op te lossen dilemma.
Wie blijft veroordelen is niet instaat om te begrijpen en oplossingen te ontwikkelen.
Het is de oorzaak van alle wereldwijde ellende. De Krim, I.S., Syrië, enz.
Het is ook een teken wat als bijna enig soort teken op grote en internationale schaal opgemerkt kan worden in een verder vrijwel kompleet gedicteert en gemoedereert regime.
Een van mijn langste herinneringen aks kind is Jan Pallach die zich aanstak. Dat is voor mij nog steeds de verbeelding van hoe velen zich in het oostblok voelden.
Bedankt voor verfrissing over de taxidriver met een duidelijk maar onbereikbare eindbestemming
Gerrit,
Ik ben blij dat je Jan Pallach noemde. Ik ben nog even verder op onderzoek uitgegaan en zag dat er meer Tsjechen (meer dan vier) waren die in die tijd hun leven beeindigden om aandacht te vragen voor democratie, tegen de Sovjet bezetting.
Jan Pallach wordt in Tsjechie geeerd met liedjes, gedichten en monumenten.
Helemaal met je eens, want gelukkig was het alleen hem, maar er zijn in deze wereld extremisten genoeg die om de daad kracht bij te zetten ook nog andere mee nemen in hun daar / actie.
Niets is mooier dan democratie, het volk beslist samen over alles..
Thailand ,en vele landen er omheen, zijn echter nog niet toe aan zo’n systeem naar Westers model. Dat past zeker niet in de structuur van dit land
Juist op een moment dat het dreigde volledig uit de hand te lopen en men elkaar af wilde slachten heeft Payuth ingegrepen. Zonder bloedvergieten op een uiterst slimme manier.
Een taxichauffeur die dit aanzag zou daardoor zelfmoord hebben gepleegd. Helaas was deze man op dit moment ernstig de weg kwijt en verdient zeker niet naar voren geschoven te worden als volksheld No. 1.
Integendeel , voor mij vedient deze man beslist geen standbeeld en zal te boek blijven staan als een ideoot die zijn gezin in het verderf stortte.
That;s all.
555 ik moet toch lachen en een beetje huilen als ik lees dat Thai niet met democratie om kunnen gaan, er nog niet klaar voor zijn. Dit terwijl het in mijn ogen een universele menselijke wens en eigenschap is om samen te overleggen en samen te werken. Je moet dan wel de Bokita en Hitler figuurtjes wegwerken, de macht van een kleine elite breken. Dat kan overal, vereist soms een revolutie als de elite geen eieren voor zijn geld kiest.
Is al vaker besproken hier op het blog, dacht dat Tino ooit dit als stelling van de week had maar dat heb ik gedroomd want kan het niet vinden. Wel vond ik:
– https://www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/autoritarisme-thailand/
– https://www.thailandblog.nl/opinie/militaire-heerschappij-verdeeldheid-thailand/
En die chauffeur, ik veroordeel hem niet. Het lijkt een zinloze daad, een wanhopige op zeker. Prayuth zie ik liever morgen nog verdwijnen, geen mens verdient een ondemocratische regering. De enige regering die sinds de oprichting van de constitutionele monarchie (1932) de rit heeft uitgezeten is die van Thaksin Shinawatra. Ben ook geen fan van die man maar het potentieel van een echt democratisch Thailand is er zeer zeker.
Iemand die het ultieme offer brengt om zijn idealen onder de aandacht te brengen; iemand die het ultieme offer brengt om aandacht te vragen voor een fout politiek systeem verdient respect. Het getuigt van moed om dit te doen. Ik hoop dat zijn daad leidt tot verandering in het politieke klimaat. Ik vind de inhoud van zijn afscheidsbrief en de reactie van zijn weduwe groots.
In een democratische rechtstaat volgt het leger de politiek en niet andersom.
Een democratische rechtstaat kan niet zonder een kritische pers.
Welke waarde hebben basale mensenrechten nog als de legerleiding een kritische documentaire verbiedt.
Ik heb respect voor wat die taxi-chauffeur deed. Liever dood dan zwichten voor tyrannie van de niet democratisch verkregen macht en het doodzwijgen van hoe iets gevoeld wordt ofwel het verbroken gesprek.
Gezien door de ogen van een Dyslexie patiënt.
Vergeef mij mijn taalfouten.
Beperking van vrijheid.
Wat is vrijheid?
Vrijheid is de natuur waar wij uit ontstaan zijn. Wij mensen zijn een natuurlijk fenomeen. Daarom wordt je niet graag de les gelezen. Je wil zelf ervaren wat jij fijn vindt en wat je niet fijn vindt. Gedwongen worden met wat je gevoelsmatige vrijheid beperk is een bron van agressie. Daarbij wat verboden wordt, wordt aantrekkelijk om toch zelf te onderzoeken. Zo zit een mens nou eenmaal in elkaar.
Wij mensen zijn uit een vrije onbeperkte natuurlijke energie ontstaan. De natuur kent geen beperking. De natuur zoekt op een vrije onbeperkte manier naar een oplossing. De natuur heeft geen verstand nodig om te kunnen overleven. Want de natuur beweegt zich in onbeperkte eeuwigheid. Daarom zit er in de natuur ook geen overlevingsdrang om door middel van agressieve overlevingsdrang te kunnen overleven. Er zit in de natuur ook geen strijd of veroordeling, ook geen meer of minder zijn dan andere medemensen, ook geen onderling belang. De natuur is puur, is eerlijk, is wat je zou kunnen noemen energie van LIEFDE.
Vanuit het natuurlijke energie gevoel van de mens is het onmogelijk vrijheid te laten beperken. Ook al lijkt dat mogelijk door anderen bang te maken met dwingen tot iets wat zij niet willen.
Een mens die zijn vrijheid en eigen verantwoordelijkheid is ontnomen wordt instaat om zijn leven te geven voor vrijheid. Desnoods via zelfmoord. Het is de oorzaak van de vele zelfmoorden die wereldwijd plaats vinden.
Hartelijke groet en een fijn leven toegewenst,
Chris Visser
Alleen maar een teken aan de wand dat men het begint beu te worden …, en dan begint het met 1 en dan breidt het stilaan uit ….., schatkist die daalt is een teken aan de wand .., economie die verminderd.., real estate markt die maar aanmodderd naar beneden …
Wij voelen dat zo niet al die voedselprijsverhogingen , maar relateert dat eens aan een modaal Thais inkomen en dan verschiet je percentueel wel .
er zijn weinigen die hun leven willen geven voor een -objectief gezien- goede zaak (zoals deze).
Het is altijd de verkeerde die daardoor het leven laat 🙁
Hoe je er ook over denkt, het was in elk geval iemand die de moed had zijn mond open te doen tegen de heersende klasse, zouden nu nog steeds veel meer mensen, en dan vooral Thai, moeten doen om eens een eerlijkere verdeling van de macht en welvaart te krijgen.
beste Tino
Indrukwekkend levensverhaal van een mens,die vecht tegen een te grote wereld, waarin je op die manier altijd, als eenling, het onderspit delft.
Ik ben tegen een militaire dictatuur,maar een land moet een democratie met vrije verkiezingen wel verdienen.
Democratie is niet vanzelfsprekend, want het volk moet het landsbelang voorop stellen boven het eigen belang.
In mijn ogen is Thailand nog niet zo ver…de meerderheid van de bevolking denkt vooral aan zijn eigen belang….de rijstsubsidies van Thaksin, het kopen van stemmen, georganiseerd op grote schaal met medeweten van het dorpshoofden( in de tijd van Thaksin). Auto’s goedkoop aanbieden om stemmen te winnen ,wat voorheen zelfs met woonhuizen gebeurden.
Er werd veel gevochten tussen rood en geel waar geen einde aan leek te komen. Het werd zelfs hoe langer hoe gevaarlijker. In honderden steden plaatsten de roodhemden hun rode vlag voor hun huis, waar geelhemden weg moest blijven. In de Isaan werden zelfs wegversperringen opgeworpen gecontroleerd door de roodhemden als zijnde hun gebied.
Het werd noodzakelijk dat er werd ingegrepen, want het leger kreeg grote moeite om de geel en roodhemden in Bangkok uit elkaar te houden.
Ik vind het jammer dat deze taxichauffeur geen oplossingen heeft aangedragen in de tijd dat de protesten totaal uit de hand liepen.
Ik ben voor vrijheid en democratie en vrije verkiezingen..maar mijn stem mag niet te koop zijn voor een huis, een baan of een goedkope auto.
Landen als Griekenland en Italië, voorheen met Berlusconi, verdienen eigenlijk ook geen democratische verkiezingen want de stem van het volk is daar makkelijk te koop. In Griekenland wil de bevolking massaal sinds mensenheugenis met of liever voor hun 50 jaar met pensioen, zonder ook maar een ogenblik na te willen denken …wie gaat dat betalen ? … de andere Europese landen ?
Ik ben blij dat er niet meer wordt gevochten in Thailand en het is nu wachten op de bevolking, die zich massaal eigenlijk tegen de corruptie zou moeten keren…maar iedereen vindt het prima zo, het is wel handig, dat alles met geld te koop is. Met deze gedachte onder het volk zal er niet gauw een goede democratie ontstaan. De corruptie is een onderdeel van de samenleving, die deze corruptie goedkeurt.
Ik weet jouw aversie tegen een militaire regering, maar zoals het volk met elkaar in gevecht ging werd een eindeloze tragiek wat echt gestopt moest worden.
Ergens tegen zijn is makkelijk, maar ik vind het mooi als mensen perspectief bieden.
Het is erg triest dat deze taxichauffeur geen perspectief wist te bieden en daardoor zijn leven niet meer zag zitten.
een heel goede groet van Danny
Prayut werkt niet in het algemeen landsbelang maar in het belang van de elite, de royalisten, de militairen en de goot-kapitalisten. Ik geloof er niets van dat hij de corruptie in eigen gelederen bestrijdt. Heb je gelezen over zijn broer Preecha?
En dan over landsbelang. Iedereen in Thailand die uit eigen belang zijn werk goed doet, straatveger, leraar, verpleegkundige, boer werkt ook in het landsbelang.
Er zijn in Thailand weinig militairen die uit landsbelang hun leven gaven, er zijn wel duizenden burger slachtoffers van militair ingrijpen in burgelijke zaken.
En, Danny, ik hoor veel mensen die vroeger tegen Thaksin waren fluisteren: ‘ik begin terug te verlangen naar Thaksin’. Grappig, toch?
En al dat vechten in 2014 voor de staatsgreep viel wel mee hoor en kwam geheel op rekening van Suthep die heulde met de militairen.
Thaksin heeft dat deel van de bevolking aangesproken,die jarenlang van de elite regeringen vergeten zijn. De regelmatig terugkerende militairputsch en de voortdurende beschuldigingen van corruptie,heeft voor het grootste deel te maken met het angst verlies van de elite.
Zelfs bij de zuster van Thaksin,was het een kwestie van zoeken en tijd,om opnieuw iets te vinden, waarmee de elite het roer weer in handen kreeg.
Wie onderneemt bij een militair regering iets tegen de corruptie,of denkt nu iedereen dat het bij deze regering niet voorkomt.???
beste Tino
Prayut bestrijdt de corruptie inderdaad niet.
Ik ben nooit een fan van Prayut geweest, maar ik ben blij dat er niet meer wordt gevochten en dat het veilig is op straat.
Als de burger zijn werk goed doet ,maar zich niet afvraagt hoe de staat op een eerlijke manier aan zijn geld komt dan schiet die burger zeker nog wel tekort.
Een burger zal voor het landsbelang de straat (demonstreren) op moeten gaan tegen de corruptie op overheidsniveau.
Om leraar te worden vaak ook steekpenningen betaald ,maar ook in het bankwezen.
Een burger zal geïnteresseerd moeten zijn in de politiek om zijn stem te kunnen verdedigen.
Het is dus niet voldoende, als de burger zich alleen met zijn eigen zaken bezig houdt. Voor een eerlijke democratische bestel is een inzet van de burger nodig.
Meedenken en meepraten over politieke problemen ,maar vooral perspectief te bieden voor de problemen waar een land mee wordt geconfronteerd.
Ik ken niemand ,die vroeger tegen Thaksin was en nu voor….laat staan dat deze man door zijn vroegere tegenstanders wordt terug gewenst.
Ik vond de regeer periode van Thaksin niet grappig , maar een grote zorg voor het land. Hij heeft voor de tweedeling gezorgd in de kampen rood en geel.
Een goede regeringsleider verbindt mensen in plaats van de mensen tegen elkaar op te zetten.
De onlusten waren vreselijk groot geworden en dreigde te escaleren in 2014.
Ik vind het verhaal van de taxichauffeur een goede verhaal om er aan te worden herinnert,dat het anders moet. In mijn ogen door perspectief te bieden naast je baan of familieleven voor het landsbelang.
een goede groet van Danny
Hier past goed de tekst bij van het herdenkingsbijeenkomst monument:
“Een volk dat voor tirannen zwicht
verliest meer dan lijf en goed,
dan dooft het licht..”