De “Nariphon” vrouwen van Thailand
Een van de grootste mysteries in Thailand heerst om het bestaan van Nariphon of Makkaliphon. Nariphon lijkt op een fee in fruitvorm, vrouwen met een perfecte vorm en grote schoonheid.
Het is een boom in de Boeddhistische mythologie, die vruchten voortbrengt in de vorm van jonge vrouwelijke wezens. De maagden groeien bevestigd met hun hoofd aan de boomtakken.De legende gaat dat de God Indra een paviljoen (Sala) maakte voor zijn vrouw Vessantara en de twee kinderen in het mythische bos Himaphan om daar veilig te leven. Zijn vrouw ging het bos in om fruit te verzamelen; ze liep echter gevaar om aangevallen te worden door kluizenaars die in het bos leefden. Hoewel ze speciale krachten hadden verworven door hum meditatie hadden ze hun seksuele lusten nog niet verloren. Prins Vessantara was Lord Boeddha in een van zijn vorige levens.
In het Himaphan bos plantte Indra 16 magische Nariphon bomen. Lord Indra had de volgende reden om deze bomen te planten als prachtige vrouwen. De bomen zouden vruchten dragen zodra de vrouw voedsel ging verzamelen in het bos.De vruchten waren allemaal als het beeld van Indra’s mooie vrouw. De mannen brachten de vrucht naar hun verblijfplaats en na het vrijen met hen zouden ze vier maanden in coma raken en hun magische krachten verliezen. Daarmee werden de sexuele lusten tegen gegaan. Na de bloesems worden trossen van Nariphons gevormd. In vier dagen zullen ze van de bomen vallen en kunnen dan praten, dansen en zingen. Binnen slechts 7 dagen zullen zij sterven en beginnen te beschrompelen tot de grootte van iemands hand.
De legende gaat dat de Nariphon bomen zullen blijven bestaan tot de wereld niet langer de leer van Lord Boeddha meer volgt. Ook zal het speciale bos, de bomen en de Sala verdwijnen.
Waarschijnlijk zijn de twee beroemdste Nariphons plekken te vinden bij Luang Pho Jarun bij de Wat Ampawan in Singburi. Deze Nariphons hebben intensieve tests ondergaan; ze bezitten een hart, longen en andere interne organen maar geen botten. De tweede plek met Nariphons wordt gevonden bij Phra Ajarn Dton in Chiang Mai. Een van de figuren lijkt een man, maar met het grote aantal ladyboys in Chiang Mai is dat misschien niet zo verwonderlijk.
De Nariphon mythe was het onderwerp van de Thaise film Nariphon (Devil Ivy) uit 2006 met Chayanan Arjpru en in 2010 de film Nariphon Khon Phrueksa met Phasakon Phomrabut.
Ter aanvulling: een eerder blog over de Nariphon boom:
https://www.thailandblog.nl/boeddhisme/legende-nariphon-boom/
Goed verhaal!
Nariphon-boom: narie is een deftig woord voor vrouw: ‘dame’ en phon betekent ‘vrucht’: ‘de vrouwenvrucht’
Die boom zie je op veel wandschilderingen in tempels terug. Interessant daarbij is dat in de Isaan deze dames naakt worden afgebeeld terwijl ze in de rest van Thailand keurig gekleed zijn.
Er zijn vermoedelijk twee Makaliporn-pods in een boeddhistische tempel in de buurt van Bangkok. In Wat Pheut Udom tempel in de buurt Pathum Thani is er een voorstelling van de boom, samen met geesten en de hel-schermen. Vertegenwoordigers van de Nariphon-boom komen veel voor in Thaise stripboeken Amuletten in de vorm van Nariphon-meisjes worden in heel Thailand verkocht.