Ladyboys in Thailand, een groep apart
In Thailand kan men betrekkelijk veel ladyboys aantreffen. Deze mensen zijn beslist geen travestieten, alhoewel sommigen zich best kunnen aanstellen en het zijn geen homo’s. Zij zijn en voelen zich vrouw in een mannenlichaam.
Al op jonge leeftijd kunnen zij zich meer aangetrokken voelen tot dingen, die meer bij meisjes past. In de familie met name de vader probeert dit vaak door fysiek geweld uit te bannen. Een goed voorbeeld hoe dit in een lied naar voren gebracht werd, komt van Bell Nuntita. In een TV interview vertelde zij dat haar vader, die militair was, niet kon accepteren dat zijn zoon anders geaard was. Hoewel zij al vaker met een band optrad, werd zij in een klap beroemd tijdens een Thailand’s got talent bij Anuaha “Chi”Lanprasert. Het eerste gedeelte zong zij met een sopraanstem en vervolgde daarna met een baritonstem de song “Unlovable”. Dit werd een YouTube hit.Verwarring en hilariteit alom omdat zij als vrouw optrad en als ladyboy bekend werd.
Tijdens de Mum show vertelde zij haar wedervaren tijdens de overgang. Vervolgens werd zij een veelgevraagd persoon onder andere bij wedstrijden in Tiffany en een optreden voor fans in Singapore.
Ladyboys moeten in het algemeen harder werken en studeren om geaccepteerd te worden. Het leger kent de dienstplicht, maar door een zware medische keuring worden zij niet aangenomen. Met dezelfde keuring vallen de jongens door de mand, die zich als ladyboy voordoen, omdat zij geen zin in militaire dienst hebben ,maar moeten alsnog de dienstplicht vervullen.
Ladyboys hebben van nature geen borsten. Een mogelijkheid is om dit via siliconen implataten aan te meten. Na een aantal jaren zal daar toch weer aandacht aan besteed moeten worden. Ook bij vrouwen komt het voor dat deze gaan lekken met alle gezondheidsrisico’s vandien. Een andere mogelijkheid is om elke maand in beide bovenarmen injecties te krijgen en medicijnen te gebruiken. Een aantal ladyboys zijn met deze methode gestopt omdat zij gewrichtsklachten en pijn kregen. Echter na verloop van tijd zijn deze “borsten”weer verdwenen.
Hoewel Thailand een tolerant land lijkt te zijn, is men in de praktijk daar nog niet op ingesteld. Bij een ziekenhuisopname is niet altijd een specifieke plek voor deze mensen. De identiteitskaart geeft nog steeds het mannelijk geslacht aan. Schoeisel, met name hoge hakken is vanwege de grotere maat een probleem. Zo zijn er een tal van praktische problemen, waar deze groep tegen aan loopt.
Ladyboys komen vaak negatief in het nieuws. Een van de oorzaken kan zijn dat een man te laat tot ontdekking komt, dat hij geen vrouw aan de haak geslagen heeft. Ook de agressievere manier bij benadering van klanten, wordt niet in dank afgenomen. Echter deze kleine groep, zoals wel vaker gebeurt, verpest het voor de grote groep werkende en studerende
ladyboys in het algemeen.
- “Thai transgender talent show shocker = YouTube gold”. Global Post. March 16, 2011.
- “Bell Nuntita – Thailand’s Susan Boyle”. Life is really beautiful.com. March 17, 2011.
Als je in Thailand verblijft is het inderdaad een aparte gewaarwording; ze zijn overal en werken in alle gelederen van serveerster tot in de veel hogere segmenten.
Heb er persoonlijk goede ervaringen mee, over het algemeen zijn ze echt aardig in de omgang. Dit waren dan de katoey’s die een gewone baan vervulden waar ik mee te maken had.
Hoe het in de barretjes gaat heb ik geen idee en wil ik ook niet weten. Maar ik kan me bedenken dat enige waakzaamheid op zn hoede is als je je in dat soort oorden begeeft.
Het blijven nl van origine wel kerels…
En er zijn ook ladyboys die hun klanten heel vriendelijk benaderen en totaal niet agressief zijn, om het plaatje even compleet te maken.
De verhalen over mannen die niet in de gaten hadden dat ze een ladyboy meenamen, komen naar mijn stellige overtuiging bijna alleen voor bij mannen die zich een ongelooflijk stuk in de kraag hebben gezopen.
Indien ik een ladyboy ‘dreig’ te gaan barfinen en het onderwerp is nog niet expliciet ter sprake gekomen, ben ik tot op heden altijd ‘gewaarschuwd’ door de ladyboy. Meestal vragen ze ‘But you know I am ladyboy?’
Soms hoor ik zelfs ‘Sorry, I can not go with you.’ Als ik dan vraag waarom niet is het: ‘Because I am ladyboy.’
Maar ja, ook die halen het nieuws niet.
Enige verscherpte waakzaamheid kan natuurllijk geen kwaad, ‘gewone’ mannen zijn nu eenmaal ook vaker bij incidenten betrokken dan ‘gewone’ vrouwen, en het plaatsen van wat siliconen zal daar niet direct een einde aan maken.
Als ik het vergelijk met de Nederlandse situatie vind ik die in Thailand op vele fronten veel beter. Natuurlijk zijn er problemen: schoenmaat, ziekenhuis, identiteitskaart.
Als dat alles is, zijn zij gezegend. Ik heb in mijn Thaise stad nog nooit een Ladyboy, in welke gradatie ook, verkeerd behandeld zien worden.
In Amsterdam daarentegen, zijn zij, zeker s’avonds, hun leven nauwelijks zeker. Dat komt niet alleen van migrantenkinderen, maar zeker ook voor autochtone Nederladers: de acceptatie van “LHBTetc” is gewoon vele malen lager in Nederland.
Iets om bij stil te staan, en je te realiseren dat er wellicht van het Boeddhisme nog veel te leren valt.