Investeringen door de Thaise overheid
Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Tot een aantal jaren geleden had hij nooit durven voorspellen dat hij de rest van zijn leven in Thailand zou gaan doorbrengen. Inmiddels woont hij echter al een tijdje in Thailand en de laatste jaren dichtbij Udonthani. Vandaag: de investeringen in de infrastructuur in Thailand.
Investeringen door de Thaise overheid
Zo op het eerste gezicht gaat het in economisch opzicht goed met Thailand. Dat zou je althans kunnen afleiden aan de hand van de gigantische investeringen in de infra structuur die de komende jaren gerealiseerd moeten gaan worden. Om er een paar te noemen:
- De ontwikkeling van de Eastern Economic Corridor (EEC) in Zuidoost-Thailand.
Het parade paardje van de heer Prayut.
- De daarmee verband houdende treinverbinding met een lengte van 193 kilometer, van Don Mueang naar Suwarnabhumi en Rayong. Hiermede kom er een zeer wenselijke treinverbinding tussen de twee vliegvelden in Bangkok, een verbinding met de derde vlieghaven U-Tapao en de diverse havens in Zuidoost-Thailand. Eindelijk dus ook een vlotte treinverbinding tussen Bangkok, Pattaya en Rayong. In dit traject staan tien stations gepland. Het bijzondere aan dit project is dat over het zelfde spoor een HSL trein, een “gewone” trein (zeg maar een stoptrein) en vrachtvervoer moet plaatsvinden. Het zal een grote uitdaging zijn om dit te realiseren.
Een en ander zou in 2023 gereed moeten zijn;
- Binnen het EEC-project moet het U-Tapao vliegveld behoorlijk worden gemoderniseerd en uitgebreid.
Denk daarbij aan een extra terminal, renovatie van de huidige landingsbaan en van de taxibanen. Mogelijk zelfs een extra landingsbaan. Verder zijn aanpassing van het luchtvaartcommunicatie systeem en de navigatie-ondersteuning voorzien. Het aantal passagiers kan daardoor worden verhoogd van drie miljoen per jaar nu, naar twintig miljoen in 2024. Ter vergelijking: dit is ruwweg een derde van het aantal passagiers dat Suvarnabhumi moet gaan verwerken.
Tevens staat een centraal (voor geheel ASEAN) onderhouds- en reparatiecentrum voor vliegtuigen in de planning. Een Franse beleggers/investeringsgroep zou hierin bijzonder geïnteresseerd zijn;
- Ook de haven bij Rayong zal worden geüpdatet en uitgebreid.
Op dit moment loopt hiervoor een aanbesteding. In februari 2019 wordt beslist aan welke bedrijven dit project wordt gegund;
- Om alle bedrijfsactiviteiten te kunnen faciliteren zijn een fors aantal uitbreidingen noodzakelijk op het gebied van wegenbouw, stations, hotels en scholen / universiteiten (om voldoende gekwalificeerd personeel te kunnen leveren);
- Een HSL-verbinding tussen Bangkok en Chiang Mai, een traject van 670 kilometer. Onderwerp van vele discussies. Volgens velen een niet rendabel te realiseren project. Het minimum aantal benodigde reizigers, 30.000 tot 50.000, lijkt volledig onhaalbaar. Voeg daar een geschatte ritprijs van 1.000 baht aan toe en het lijkt duidelijk dat vliegen op dit traject voor de meeste mensen aantrekkelijker zal blijven. Een nieuwe haalbaarheidsstudie moet over een en ander meer duidelijkheid verschaffen. Binnen dit project staat in eerste instantie een HSL-verbinding tussen Bangkok en Phitsanulok in de planning. In dit traject zijn tien stations voorzien: Bangsue, Don Mueang, Ayutthaya, Lopburi, Nakhon Sawan, Phichit en Phitsanulok (de overige drie stations zijn me op dit moment nog niet bekend);
- Een HSL- verbinding tussen Bangkok en Hua Hin. Ik kan hier niets meer over vinden, dus het kan zijn dat hier wishfull thinking mijnerzijds heeft plaats gevonden en dat deze HSL-verbinding in het geheel niet gepland staat;
- Een HSL-verbinding tussen Bangkok en Nakhon Ratchasima (Korat);
Een traject van 252 kilometer. In 2017 is gestart met dit project.
- Uitbreiding van het metro- en sky netwerk in Bangkok met een aantal nieuwe lijnen en verbindingsstukken. Ontsluiting van de buitenwijken van Bangkok neemt daarin een voorname plaats in. Zo is de Pink line gepland, een traject van bijna 35 kilometer, tussen Khae Rai en Minburi. De Yellow line, van iets meer dan 30 kilometer, moet Lat Phrao en Samrong verbinden. De Orange line tenslotte maakt een verbinding tussen het station Thailand Cultural Centre en Minburi;
- De bouw van het nieuwe centrale station Bangsue in Bangkok. Dit projekt behelst niet alleen de bouw van het nieuwe centrale station, maar tevens de aanleg van de spoorlijn Bangsue naar Rangsit, de aanleg van toegangswegen en spoorwegovergangen, bruggen over de spoorbanen en een water drainage systeem. In 2018 is ongeveer 60% van dit project gerealiseerd. De planning is dat het hele project eind 2020 gereed is;
- Renovatie en uitbreiding van de grote luchthavens zoals Suvarnabhumi, Don Mueang, U-Tapao Rayong/Pattaya, Phuket en Chiang Rai.
Suvarnabhumi moet groeien van 59 miljoen passagiers in 2017 naar 65 miljoen in 2019. Om Suvarnabhumi te ontlasten wordt gewerkt aan een forse uitbreiding van het oude vliegveld Don Mueang van 37 miljoen in 2017 naar ????? miljoen passagiers in ?????. Tevens komt er een snelle treinverbinding tussen Don Mueang en Suvarnabhumi.
Photo APS / Shutterstock.com
Het vliegveld U-Tapao moet het centrale vliegveld binnen het EEC project worden, met een groei van 3 miljoen naar 20 miljoen passagiers per jaar.
Het vliegveld Phuket International wordt de toegangspoort tot Zuidwest-Thailand en groeit, mede door een reeds gebouwde extra terminal, van 6,5 miljoen naar 16,5 miljoen passagiers per jaar.
Verder wordt het vliegveld van Chiang Rai in drie fasen uitgebreid. Hier neemt men rustig de tijd voor, zo lijkt het. Planning is dat de drie fasen in 2030 gereed moeten zijn.
Van uitbreiding c.q. modernisering van de vliegvelden in Chiang Mai en Khon Kaen ontbreekt vreemd genoeg ieder spoor;
- Upgrading van kleinere vliegvelden zoals Roiet, Nakhon Ratchasima, Udon, Hua Hin, Krabi en Buriram. Het streven van de locals is om deze vliegvelden te moderniseren en eventueel wat uit te breiden, zo dat zij een internationale status krijgen en ook intercontinentale vluchten verwerkt kunnen worden.
Deze trend zou mogelijk wel eens versneld kunnen worden als Suvarnabhumi volledig verstikt raakt.
- Nieuw vliegveld bij Yala of Satun. De Thaise overheid doet een haalbaarheidsstudie naar de mogelijkheid een nieuw vliegveld te bouwen in het zuiden van Thailand. Voor het onderzoek is zes miljoen baht uitgetrokken en het dient in september 2019 afgerond te zijn.
- Mogelijk een kanaal in Zuid-Thailand tussen de Golf van Thailand en de Andeman zee. Dit is een project waarvan de haalbaarheid nog steeds een groot vraagteken oplevert en dat vanaf het jaar 1677 steeds weer terugkeert op de lijst van potentiele projecten. Een dergelijk kanaal zou een grote bedreiging vormen voor de scheepvaart in de Straat van Malakka. Maleisië is daarom uiteraard geen voorstander van dit kanaal.
- De Dawei Special Economic Zone. Een gecombineerde inspanning van Myanmar, Thailand en Japan voor het tot stand brengen van een nieuwe diepzeehaven,
met een omliggend industriegebied van zo’ n 200 km2. Dit project speelt zich af in Zuidwest-Thailand;
- Het ondergronds brengen van alle kabels in Udon (om ook een lokaal aspect te noemen). Hierover werd bericht in Udon Map in juli 2018. Daarna niets meer gehoord, dus ik vermoed dat dit plan in de koelkast is beland.
Voor de financiering van bovengenoemde projecten, maar ook voor de benodigde know how, is Thailand in hoge mate afhankelijk van vooral Japan en in toenemende mate van China. China poogt een sterke poot tussen de Thaise deur te krijgen door support te geven aan een aantal belangrijke investeringsprojecten.
Buiten deze gigantische projecten en de daarmee gepaard gaande enorme investeringen heeft de huidige junta regering zijn eigen achterban goed bedacht en het leger van behoorlijk wat investeringen voorzien. Die neem ik in het overzicht niet mee gezien het feit dat die investeringen niet zullen leiden tot de beoogde economisch revival van Thailand. Ik moet zeggen dat de junta regering in dit opzicht wel van zich doet spreken en ambitieus bezig lijkt te zijn om Thailand voor te bereiden op een nieuwe toekomst.
Dit alles in een poging om van Thailand het kloppend hart te maken van de ASEAN commonwealth. Het zijn grootse plannen en als een aantal van die plannen ook daadwerkelijk in realiteit wordt omgezet, dan heeft de junta regering van Prayut op dit punt in ieder geval uitstekend gescoord.
Dat een en ander soms ook tot stand komt via de artikel 44 procedure is natuurlijk niet erg democratisch maar komt wel een snelle besluitvorming ten goede. Het eeuwige gekissebis tussen de diverse politieke groeperingen in het verleden heeft nooit geleid tot een besluitvaardig regeringsbeleid. In dat opzicht doet de heer Prayut het in mijn ogen een stuk beter dan al die democratisch gekozen regeringen. De overige activiteiten en niet-activiteiten van de regering Prayut laat ik buiten beschouwing omdat die buiten het kader vallen van dit artikel.
Wat ik mis, en dat zal bij de lezers op dit blog waarschijnlijk niet anders zijn, is een totaal plaatje van al die aangekondigde plannen. En wat is de status op dit moment van die investeringsplannen? Het aantal grootschalige investeringsplannen wordt fragmentarisch over ons uitgestrooid. Het zijn er zo veel, dat bij mij in ieder geval de behoefte ontstond die berichten eens een beetje te structureren en onder elkaar te zetten, zodat er zo iets als een overzicht ontstaat.
Dat heb ik inmiddels gedaan, in een excel spread sheet, en ik wil mijn verkregen inzicht graag met jullie delen. Ik realiseer me dat het overzicht verre van compleet is en ongetwijfeld sla ik her en der de plank volledig mis, ontbreken er investeringsplannen, mis ik informatie en ben ik niet volledig up-to-date. Overigens past hier zeker ook een woord van dank aan Lodewijk Lagemaat van wie ik de meeste informatie heb ontfutseld in zijn postings.
De bedoeling van het overzicht is dit regelmatig van nieuwe informatie te voorzien en daarmee aan te vullen. Ik nodig alle lezers met veel plezier uit met aanvullingen, correcties, gemiste investeringsplannen, betere cijfers, enz. te reageren. Op basis daarvan kan het overzicht steeds completer en juister worden. Mijn bedoeling is om het bijgewerkte overzicht om de 2-3 maanden hier te herplaatsen.
Ik kijk met genoegen en veel belangstelling uit naar jullie commentaar en aanvullingen.
Mocht blijken dat ik de enige ben die in bedoeld overzicht is geïnteresseerd, dan hou ik het overzicht in het vervolg voor me zelf en zal ik de lezers hier niet meer mee lastig vallen.
Charly (www.thailandblog.nl/tag/charly/)
Bijlage: excel document met overzicht investeringen(splannen)
Een HSL- verbinding tussen Bangkok en Hua Hin. Ik kan hier niets meer over vinden, dus het kan zijn dat hier wishfull thinking mijnerzijds heeft plaats gevonden en dat deze HSL-verbinding in het geheel niet gepland staat;
Er wordt volop gewerkt aan deze lijn om die te verbreden naar dubbelspoor., in en rond Hua Hin vinden dagelijks een groot aantal bouwactiviteiten plaats.
Beste Charlie,
kom eens kijken langs de treinlijn van Bankok naar Hua Hin en zo verder naar het Zuiden. Ik woon op 500m van deze spoorlijn en hier in Pathiu, dus al een heel stuk lager dan Hua Hin, de werken zijn volop aan de gang. Momenteel is het one track, zijn ze volop aan het uitbreiden naar two tracks en… het gaat vooruit hoor.
Een heel interessant artikel over de investeringen. Wel is het riskant, dat men voor de ontwikkeling wel erg afhankelijk wordt van met name China.
Overigens wordt er al hard gewerkt aan een HSL lijn naar Hua Hin. Maar het zal nog wel even duren, voordat dit project klaar is.
Interessant om te zien dat afhankelijkheid van China een groter probleem zou zijn dan van westerse landen.
Het zou het toch normaal moeten zijn om je handelspartners te kiezen die dicht bij je zijn en als het ook nog eens een miljard mensen vertegenwoordigt dan zou je wel gek zijn om de deur niet op een kier open te zetten
Je zegt het al: “het zou toch normaal moeten zijn om je handelspartners te kiezen die dicht bij je zijn (…)”.
Partners zouden dan wel gelijkwaardig moeten zijn. Het woord ‘partners’ zegt het al. Echter, Christiaan zal mogelijk doelen op de ongelijkheid. China houdt zijn grenzen zoveel mogelijk dicht voor buitenlandse goederen en diensten maar wil wel zelf toegang hebben tot buitenlandse markten.
Door te flink te investeren en financieren in relatief zwakke buitenlandse markten worden die landen steeds meer afhankelijk van China. Dat hoeft niet enkel te liggen aan China.
Thailand lijkt met Prayut niet bang te zijn met China in zee te gaan als het om investeren en financieren gaat. Maar hoe zal dat in de toekomst gaan? Kijk eens naar de aspiraties van China in de Zuid-Chinese zee? Kijk ook eens naar de gasleveringen van Rusland aan Europa? Afhankelijk worden van een supermacht – en dat is China zeker aan het worden – is nooit goed.
Met de groeiende welvaart in China zal dat land in 10 jaar tijd veranderen van een export-land naar een import-land. China wordt meer afhankelijk van de produktie (met name van agrarische produkten) van omringende landen (zie wat nu gebeurt met de durian en de rijst) en dat is al goed te zien in hun economische politiek in Afrika en Zuid-oost Azie.
Inderdaad. De Nederlandse economie was voor de EU volstrekt afhankelijk van de Duitse economie. Als de mark devalueerde, moest de gulden mee. En je hoorde niemand klagen.
Het nieuwe vliegveld in Yala is al volop in aanbouw. Het komt in district Betong in het uiterste zuiden van de provincie.
De Thaise overheid moet investeren in beter onderwijs, betere gezondheidszorg, meer sociale voorzieningen, duurzame energie en het oplossen van milieu problemen. Ik geloof niet dat de gemiddelde Thai beter wordt van dit soort investeringen. Een uitgebreid gewoon net van goed functionerend dubbelspoor en fietspaden lijkt me beter.
Beter onderwijs ligt niet in de lijn der verwachtingen.
Als beter onderwijs een sperpunt zou zijn, zou je mogen verwachten, dat de leerlingen na 6 jaar middelbare school de tafels van 10 kennen.
Op de test vraag hoeveel is 7×8 heb ik echter nog nooit een antwoord gekregen.
Alleen maar een verdwaasde blik en soms een scholier die toegaf, dat hij geen idee had.
Ik ben met vakantie in Thailand. Ik heb lange gesprekken gevoerd met gewone Thais. Ik verbaas me ook nu weer over hun goede kennis van de problemen van dit land en hun inzicht in wat er gedaan moet worden. Ze hebben helaas geen inspraak.
Als het ook gaat of zelfs beter zonder te kunnen tellen waarom zou je dan je tijd verliezen met te leren tellen ?? Hier groeit de economie als aan kool …..in Europa smelt de economie als sneeuw voor de zon. Wie kan er dan het best tellen ??
De rijke elite in Thailand kan goed tellen.
De moneysharks kunnen goed tellen.
De arme onderlaag, kan niet eens het wiselgeld van 100 Baht uitrekenen.
Ze hebben geen idee van de rente die ze betalen over een lening.
Daarom blijven ze ook straatarm.
Maar hoe je ooit technici kunt opleiden, die na 12 jaar onderwijs op school niet meer hebben geleerd dan hun naam te schrijven, ontgaat me wel een beetje.
En misschien groeit de Thaise economie.
Dat mag je trouwens verwachten, als je startpunt derde wereldland is geweest.
Maar net als in Nederland profiteert het grootste deel van de bevolking daar niet van.
Alleen de rijken worden hier rijker van terwijl alle Thais er aan mee betalen. Het is een foute neoliberale gedachte. Gaan opa en oma met hun 700 baht per maand straks met de hogesnelheidstrein hun kinderen opzoeken in Bangkok?
Allereerst een aparte hobby maar wel leuk om te zien wat er op de agenda staat.
@Tino
Toen de BTS plannen er waren hadden vele ook zo’n soort mening. De bus kostte 4 baht dus wie zou 20 baht betalen? Zie de ontwikkeling nu.
Zoiets heet plannen en verder dan je eigen neus kijken.
Een geiten wollen sokken bewering over opa en oma is helemaal niet een reden. Als de projecten klaar zijn dan zijn opa en oma er niet meer. Het land is dan inmiddels wel beter ontsloten zodat ook andere gebieden interessant kunnen worden om ondernemingen neer te zetten zodat Bangkok ontlast kan worden.
Een ander voordeel van het ontlasten van Bangkok is dat er een betere spreiding van de bevolking is zodat er geen ontvolking in gevoelige gebieden plaats vindt.
Als gevolg van dit zullen de kosten van levensonderhoud in dat soort ontsloten en goed bereikbare gebieden stukken lager zijn dan in Bangkok.
In Nederland heeft dezelfde ontwikkeling plaats gevonden dus waarom zou Thailand het niet mogen doen?
Tino, helemaal mee eens. Jij verwoord precies wat ik dacht tijdens het lezen van dit, overigens heel interessant overzicht, hetzij in plattere vorm. ‘Maar het vuilnisprobleem aanpakken, ho maar!’
Beste Tino Kuis,Helemaal eens,geen land op deze wereld kan zich door het slechte onderwijs veroorloven dat zoveel talent verloren gaat.
Helaas denkt een kleine elite minderheid die de macht hebben,en de mogelijkheid heeft,dat hun kinderen in het buitenland studeren kunnen,nog steeds anders over.
John (en Tino), Ik woonde met mijn Thaise vrouw in Spanje. Wij kregen zes jaar geleden een dochter erbij. Toen onze dochter leerplichtig werd moesten we kiezen waar wij onze dochter naar school zouden willen sturen. We hadden de keuze tussen Spanje, Nederland en Thailand. Nederland heeft onomstotelijk het beste onderwijssysteem van deze drie landen, maar niet mijn eerste keuze om te leven. Spanje is wel mijn eerste keuze om te wonen, maar wij woonden in een dorp dicht bij de kust in de provincie Alicante, comunidad Valencia. In dat gebied is de voertaal Valenciaans. Wij voeden onze dochter tweetalig op (Nederlands en Thai) en om ook nog Spaans/Valenciaans daaraan toe te voegen vinden wij iets teveel van het goede.
Mijn vrouw bevestigde dat het onderwijs in Thailand op een zeer laag niveau staat. Bovendien werd zij op 12-jarige leeftijd van school gehaald om te werken om zo het gezinsinkomen op een niveau te brengen dat ze niet zouden verhongeren. Hoewel ik vanwege het klimaat en mijn gezondheid niet graag in Nederland woon – maar misschien verandert dat nog door de klimaatverandering – hebben wij toch samen gekozen voor Nederland.
Ik ben het eens met een ieder die vindt dat Thailand eerst en vooral in de toekomst van het Thaise volk moet investeren door het onderwijs op een internationaal aanvaardbaar niveau te brengen. In onderwijs investeren is investeren in de toekomst. Dat de Thaise elite daar geen prioriteit aangeven is vanuit hun optiek niet onbegrijpelijk. Een wijzer volk is immers een gevaar voor de zittende elite? Bovendien zijn die zeer laag opgeleide massa goedkope arbeidskrachten voor (buitenlandse) ondernemingen erg welkom.
Kijk eens naar het verleden. Vroeger hield de kerk de massa dom, het grootkapitaal hield ze arm. Er bestond een kerkbelasting die ik nog heb meegemaakt. De kerk houdt niemand meer dom en het is de fiscus die het afromen van inkomsten ter hand heeft genomen. Het is echter nog maar 45 jaar geleden dat ik mijn kerklidmaatschap opzegde vanwege de dreiging van royement als ik geen kerkbelasting wilde betalen. Dat besluit bleek mijn geestelijke verlossing te zijn.
De massa kan in een eerlijke democratie door middel van hun politieke invloed daarin verandering brengen. Prayut heeft echter de wetgeving zodanig veranderd dat het voor elke zittende regering onmogelijk is beleid te verwezenlijken zonder instemming van het leger. Daarin zal de toekomst van Thailand liggen, tenzij de legerleiding bereid is afstand te doen van hun politieke (en onrechtmatige militaire) macht en gehoorzaam te zijn aan de wil van het volk. DAT zou in de grondwet moeten staan.
Ik heb in de over 40 jr dat ik hier woon ontelbare omwentelingen of revoluties meegemaakt. Elke keer moest het leger deze oplossen en was er een rustige tijd. Zogauw er verkiezingen waren geweest en er weer een zgn Democratische regering was begon het gedonder weer. Optochten. protestmarsen enz. Wat Prayut dus wil is dat dit niet meer gebeurt en eerst het leger laat bekijken wat de burger regering nu weer van plan is. Komt het land alleen maar ten goede. Dit is het Verre Oosten en niet West Europa.
Altijd fijn om te weten wat er in de planning staat qua infrastructuur, zeker als je vaak naar Thailand vliegt.
Dank je wel Charly.
Helaas is er voor de financiering van deze projecten geen geld en moet alles gerealiseerd worden met buitenlands kapitaal de lijn naar Chang Mai is al geschrapt en na de verkiezingen is het afwachten of de werken verdergaan of niet en met de stijgende rentetarieven en de belabberde thaise economie is het afwachten zekers met het het handelsconflict tussen de USA en China
De lijn naar C.M. is tijdelijk geschrapt: onrendabel wat voor Japan belangrijk is.
De tweede reden was dat Japan zich beledigd voelde op bepaalde gebieden omdat Thailand
teveel tegen China “aanschuurde”.
Bij China gaat het om geopolitiek niet direct om rendabiliteit.
Prayut wil een “footprint”in de Thaise geschiedenis achterlaten door indrukwekkende projecten op te starten en zijn eigen “gecomponeerde” 12 regels en song, die op scholen aangeboden moet worden!
Dat bereik je niet door verbetering van onderwijs of bejaarden een paar baht meer te geven.
Goede poging tot het maken van een overzicht van alle projecten. Zie graag een update in de toekomst tegemoet.
Enkele lezers halen de zaken richting Hua Hin door elkaar. Er wordt druk gewerkt aan verdubbeling van het spoor, al kan het nog wel even duren voordat het werk geklaard is. Vooral in de bebouwde kommen levert het problemen op. De genoemde HSL moet op palen worden aangelegd, 220 kilometer lang. Daar is nog geen sprake van en het is de vraag of de snelle verbinding er ooit komt.
@Hans Bos,
ik geef je de raad eens een stapje verder te zetten. Ik zie het hier dagelijks. Vanaf Pathiu, richting het Zuiden zijn er reeds kilometers ver palen in de grond gedreven en ik veronderstel dat dit niet gedaan wordt omdat ze ergens palen op overschot liggen hebben.
Wat ik in dit artikel mis, ondanks het feit dat er hier nogal wat economische en staatsfinanciele raadgevers en experten blijken te zitten, is hoe het gesteld is met de Thaise staatsschuld. Men spreekt hier over een ‘belabberde’ economische toestand maar dan moet je vaststellen dat Thailand een der laagste staatsschulden ter wereld heeft, ongev.30% van het BNP. Dat zijn cijfers waar Europa maar kan van dromen.
Blijkbaar wordt ook uit het oog verloren dat er van de investeringen een deelse terugvloei aan gelden is wegens de belastingen op lonen. Hoeveel gewone arbeiders gaan hun kommetje rijst verdienen aan deze projecten? Ik ken persoonlijk ganse families, uit de Isaan, welke hier aan de spoorlijn werken of dacht je dat de werken uitsluitend door buitenlandse werknemers uit Laos of Myanmar uitgevoerd worden?
Thailands staatsschuld bedraagt 44 % van het BNP per 2017. En dat met een belabberd voorzieningenniveau en daar komen straks nog heel wat procenten bij als alle infrastructuur ia gerealiseerd en dan zitten ze op hetzelfde niveau als Nederland wat staatschuld betreft. Maar dan heb je nog geen onderwijs want dat loopt ook jaar op jaar terug, wordt gemeten, en de sociale voorzieningen zijn vrijwel nihil en dan een minimuminkonen van ruim 300 per dag welke om de zoveel jaar met moeite en paar baht erbij krijgt terwijl de inflatie er meer vanaf snoept. En zo kun je nog wel een reeks van punten bedenken welke in het voordeel van Europese landen uitvalt.
China word nu met open armen binnengehaald en niet te vergeten Japan die de meeste tolwegen financierd in Thailand……
Europese investeerders hebben allemaal het nakijken en die krijgen geen poot aan de grond want noch China en Thailand geven gehoor als het om MENSENRECHTEN gaat…..
Thailand wordt al sinds mensen geheugen door Thaise Chinezen geregeerd dus de keus om met China zaken te doen is een formaliteit.
TonyM
Beste Carly,
Heel erg bedankt voor het maken van een overzicht van alle projecten. Ik zie net als Yuri, graag een update in de toekomst tegemoet.
Even een aanvulling dat ik weet;
7. Van uitbreiding c.q. modernisering van de vliegvelden in Chiang Mai ontbreekt vreemd genoeg ieder spoor;
Chiang Mai kan op zijn huidige lokatie niet uitbreiden en men is op zoek naar een nieuwe lokatie, deze is inmiddels gevonden, maar men houd de lokatie geheim (dit om grond speculatie te voorkomen) en men is inmiddels de gronden aan het opkopen. Als alle gronden zijn gekocht, zal het plan openbaar worden gemaakt. (lees: de Elite koopt nu natuurlijk ook al diverse gronden op).
10. Nieuw kanaal;
Zoals je al zegt, men is hierover al sinds 1677 aan het praten, maar zal er nooit komen, omdat het de zuidelijke provincies splitst van de rest van Thailand. (lees; het moslim gebied, dat graag bij Maleisië wil horen)
Excel document;
De redline is inderdaad in 2017 door de aannemer “ItalyThai” opgeleverd, maar door het ontbreken van station Bangsue kunnen er nog geen treinen op rijden. De aannemer van het eerste deel, met daarin het enorme Bangsue station is veel later gestart, omdat het oorspronkelijke plan niet voorzag in de HSL treinen en alles opnieuw moest worden getekend. In het oorspronkelijke plan waren er ook geen bovenleidingen voorzien, maar nu is men toch begonnen op de Redline bovenleidingen te plaatsen.
En zoals Hans Bos, zegt en in het Excel document staat, (bij punt 14) men is het traject Bangkok > Hua Hin en verder, nu aan het voorzien van dubbel spoor, want de HSL kan alleen maar over een vrije kruising baan rijden.
en nogmaals bedankt voor je “spitwerk”
De luchthaven komt in Banti (lamphun) volgens de bewoners ongeveer parallel met de weg naar Mae On. Zou bereikbaar zijn via de nieuwe weg naar San kampeang plus nog een nieuw aan te leggen verbinding. Dus zo geheim is alles niet en zoals opgemerkt zij die geld hebben weten het zeker.
Beste Charly
Een uitstekend idee om een overzicht te maken als we nu 1x per half jaar een update krijgen is dat prachtig. Het lijkt mij ook interessant om er achter te zetten uit welk land het mee financiert.
In de reacties worden al diverse landen genoemd en met name China.
China heeft al duidelijk aangegeven dat het de nieuwe wereld macht wil worden en is al druk bezig met een stok en wortel beleid om omringende landen in haar invloed sfeer te krijgen.
Voor Thailand betekend dit dat men steun krijgt voor veel transport gerelateerde plannen.
Intussen doet het anti China blok onder leiding van de Korea en Japan er veel aan om China te overtreffen.
Dus voor Thailand een uitstekende kans om voor een zacht prijsje projecten op te starten.
Helaas vallen daar niet gauw projecten onder die onderwijs etc. ondersteunen. Het is al de omringende landen er alles aan gelegen om laag geschoolde werknemers bij de hand te hebben.
Helaas ziet de Thaise regering dit niet als een bedreiging voor het land.
En onder tussen wij in Europa zijn zo druk bezig om de EEG uit elkaar te laten vallen dat we niet zien dat we door China, India en Rusland aan alle kanten gepasseerd worden.
Dus tijd en geld om Thailand te behoeden dat het een vazalstaat word van China heeft Europa niet en de USA is momenteel daar ook niet mee bezig.
We zullen dus zien dat Thailand in een jaar of 10 meer en meer onder de invloed van China gaat vallen.
Voor het overzicht heb ik een groot project welke nog niet genoemd is. Het betreft de motorway – tolweg van Saraburi naar Nakhon Ratchasima waarvan de bouw 2 jaar geleden begonnen is en 85 miljard baht kost en 196 km lang is. Deze deels verhoogde tolweg wordt misschien doorgetrokken naar Nong Khai en zal dan 535 km lang zijn. Echter het stuk van Nakhon Ratchasima naar Nong Khai heb ik niet veel over gelezen. Belangrijkste stuk is de weg tot Korat want vandaar splitsen verkeersstromen zich richting het oosten ( naar o.a. Buriram, Surin en Ubon), het noorden Chayaphum en Loei, en richting het noorden (Khon Kaen en Udon).
zie de link: http://englishnews.thaipbs.or.th/new-motorway-construction-linking-bangkok-korat-kicks-off-today/
Wat betreft de verdubbeling van de sporen denk dat genoemde bedragen niet helemaal juist zijn. De verdubbeling van Khon Kaen naar Nakhon Ratchasima is bijna gereed en wordt in februari 2019 opengesteld. De kosten bedragen ruim 24,3 miljard baht. Denk dat de andere dual track systemen ook wel een hoger prijskaartje hebben dan welke genoemd staan.
zie de link: http://thainews.prd.go.th/website_en/news/news_detail/WNSOC6112070010015
Prachtig wat we hier allemaal aan info bij mekaar hebben.
Met ook alle reacties erbij krijg je als lezer een (steeds beter) inzicht in de ontwikkelingen in en rondom Thailand. Dus: graag een regelmatige up-date.
N.B. Je krijgt ook een aardig inzicht in de, al dan niet politieke, betrokkenheid van de blog-lezers.