Gaat Thailand de E-sigaret al dan niet toestaan?

De Thaise Minister van Digitale Economie en Samenleving (DES), Chaiwut Thanakamanusorn, heeft het maar zwaar te verduren met zijn nieuwste idee om e-sigaretten te legaliseren. De heer Chaiwut maakte anti-rookactivisten boos nadat werd gemeld dat hij overwoog de verkoop te legaliseren in de hoop dat de “vapers” helpen het roken van sigaretten te stoppen.

De minister denkt ook, dat Thailand e-sigaretten en dergelijke producten kan produceren en exporteren, en dat zowel de Tabaksautoriteit van Thailand als tabakstelers hiervan zouden profiteren.

Zijn overtuiging dat vapen (elektronisch roken) minder slecht is dan traditioneel roken, moet eerst worden aangetoond en onderbouwd met betrouwbare cijfers. Toch weerspiegelt de rationaliteit van de DES-minister een oud gezegde: “Als je ze niet kunt verslaan, sluit je dan bij hen aan”.

Vapen is weliswaar gelegaliseerd in 67 landen, maar sinds 2014 verboden in Thailand. Voor verkopers en producenten gelden forse straffen – tussen 5-10 jaar gevangenisstraf en boetes variërend van 500.000 baht tot 1 miljoen baht. Vapers kunnen een boete krijgen tot 5.000 baht.

De kwestie van e-sigaretten is meer dan alleen een onderwerp van volksgezondheid; het is een persoonlijke keuze en het benadrukt de dubbele moraal tussen regels voor gewone sigaretten en e-sigaretten. Te midden van dit debat is de politie bekritiseerd omdat ze fel jagen op verkopers van e-sigaretten en zelfs consumenten. Feit is dat e-sigaretten bestaan en dat mensen vapen. Typ het woord “e-sigaret” in een zoekopdracht op internet en er verschijnen lange lijsten met verkopers.

De grote vraag is, waarom de overheid toestaat dat echte sigaretten wel worden verkocht, maar e-sigaretten verboden zijn? Om nog maar te zwijgen van het feit dat de Tabaksautoriteit van Thailand (TAT) een staatsbedrijf is. Het wordt tijd dat de overheid haar rookbeleid opnieuw onder de loep neemt. De overheid moet het debat aangaan over het legaliseren van e-sigaretten. De discussie moet verschillende dimensies belichten, zoals gezondheidseffecten, keuzevrijheid, de kwestie van de zwarte markt en de hoe straffen bij een overtreding.

De discussie over e-sigaretten onderstreept nogmaals het tegenstrijdige overheidsbeleid wanneer het om roken gaat. Het overheidsbeleid in Thailand spreekt elkaar tegen. Aan de ene kant is er een financieel belang en aan de andere kant is er een gezondheidskwestie. Het overheidsbeleid heeft getracht beide na te streven en faalde uiteindelijk op beide punten.

Beleidsmakers zijn het erover eens dat roken een grote bedreiging vormt voor de gezondheid van mensen en ze hebben gelijk. Uit een onderzoek in 2017 bleek dat in Thailand 72.656 mensen zij overleden aan ziekten veroorzaakt door roken. Het ministerie van Volksgezondheid geeft jaarlijks 77 miljard baht uit aan de behandeling van ziekten en aandoeningen die zijn veroorzaakt door roken.

De tegenstanders van roken heeft campagne gevoerd om de belasting op tabak te verhogen tot een niveau dat kopers – vooral degenen met een laag inkomen – sigaretten niet langer kunnen betalen. Veel landen – de VS en EU-landen – hebben forse belastingtarieven op sigaretten opgelegd om te zorgen dat jonge consumenten en consumenten met een laag inkomen geen rookwaar kopen. Aan de andere kant heeft de Thaise regering geld verdiend met het maken en verkopen van tabak en sigaretten. De Belastingdienst beschouwt sigaretten en tabak als een belangrijke bron van belastinginkomsten.

De overheid moet wakker worden en consumenten en alle spelers in deze industrie met op een volwassenheid manier behandelen. Het staat buiten kijf dat sigaretten en e-sigaretten slecht zijn voor de gezondheid van mensen. Maar een volwassen regering moet mensen zelf laten beslissen. Het enige wat beleidsmakers moeten doen, is eerlijke en effectieve mechanismen creëren om het gedrag van consumenten te sturen. Het huidige beleid en de fiscale maatregelen doen dat niet.

Bron: redactioneel commentaar van de Bangkok Post