De zoutwaterbronnen van Bo Kluea in de provincie Nan
Grote pannen voor de zoutwinning in de Mang-rivier in Bo Kluea, Nan-provincie,
Op de Facebookpagina van Thailand Community laat Peter van Zanten regelmatig foto’s zien van minder bekende toeristische plaatsen in Thailand, die hij heeft bezocht. Best leuk om te zien, maar dit keer trof het mijn bijzondere aandacht het over zoutwinning in een bergdorpje in de provincie Nan ging. Daar wilde ik meer van weten.
Zoek op internet het dorp Bo Kluea (zoutbronnen) en u vindt meerdere websites, die gedetailleerd over het bergdorpje, ongeveer 100 kilometer ten noordoosten van de hoofdstad Nan van de gelijknamige provincie, informatie verschaffen over de zoutwinning aldaar en wat het dorp verder te bieden heeft voor bezoekers. Met enkele passages van meerdere sites geef ik u een beeld van het dorp.
Trip naar Bo Kluea
Vanuit de hoofdstad Nan rijdt u met auto, motor of scooter de eerste 70 kilometer over een tweebaans snelweg. Die hoofdweg splitst zich dan en de mooie rit wordt vervolgd over een kronkelende weg en keerde door de prachtig bergen van het Doi Phu Kha National Park. Dit deel van Thailand is nog relatief onbekend, waardoor het bezoek een vrij unieke blik op een echt echte “traditionele Thaise levensstijl” is.
(moeschanth / Shutterstock.com)
Bo Kluea
Bo Kluea beschikt al meer dan 800 jaar over zoutwaterbronnen, die de lokale bevolking een inkomen verschaffen door zout uit dat water te winnen. Ooit was het een belangrijk lokaal product, dat zelfs als betaalmiddel gebruikt werd in de handel met dorpsgemeenschappen in de nabije omgeving. In het verleden waren er wel 9 werkende zoutbronnen, maar vandaag de dag zijn er nog maar 2 over. Bij die zoutwaterbronnen kunt u het proces van zoutwinning volgen. In het dorp wordt de zout en andere verwante producten aan bezoekers in kleine marktkramen verkocht.
De zoutwinning
De eerste stap in het proces is het water uit de put te halen. Ging dat vroeger nog handmatig door een emmer in de put te laten zakken en op te halen, nu wordt een moderne methode met pompen gebruikt.
De volgende stap in het extractieproces is om het zoute water te koken totdat het meeste water is verdampt. Het resulterende zout wordt vervolgens in manden gedaan en boven ovens gehangen om het verder te drogen. Daarna wordt het verpakt en is het klaar voor de verkoop.
Tenslotte
Google de naam van het dorp Bo Kluea en meerdere sites geven u niet alleen leuke informatie over de zoutwinning zelf, maar ook over de traditionele gebruiken rondom de kookpotten en wat er verder in het dorp te zien is. Enkele video’s met mooie plaatjes van het dorp zijn ook beschikbaar.
Al met al best een leuke toeristische bestemming voor 1 of 2 dagen.
Zout was vroeger een luxe product, ook wel ‘het witte goud’ genoemd, vaak voorbehouden aan de elite. Het werd vooral gebruikt als conserveringsmiddel en natuurlijk verder voor de smaak.
Het woord ‘salaris’ is afgeleid van het Latijnse woord voor zout: salarium. Vooral soldaten werden met zout betaald.
Ik heb Bo Kluea bezocht. Ik denk niet dat je het een bergdorpje moet noemen. In mijn herinnering is het gewoon platteland.
Bo is inderdaad ‘bron, put’, midden toon met een lange -ooh- klank, en kluea spreek je uit als kluua, ook met een midden toon en een lange -uu- klank als in ‘muur’.
Dank je Gringo voor het plaatsen.
Even voor de goede orde. Ik plaats foto’s op mij eigen Facebook pagina (Thailand lesser known destinations) en die deel ik dan in een aantal Nederlands en Engelstalige groepen, waaronder de groep “Thailand Community”.
De provincie Nan is een door de Thaise toerist nieuw ontdekte toeristische bestemming. De provincie is prachtig met nog veel ongerepte natuur. Er zijn gelukkig nog geen grote hotels of resorts, waardoor het aantal toeristen redelijk beperkt blijft.
En voor de beste koffie moet je in Nan zijn.
Je hebt een prachtige Facebook pagina beste Peter, vol mooie foto’s en info over prachtige plaatsen waar nog geen busladingen mensen komen.
Ik ben daar vorig jaar geweest en was aanganaam verrast door de bergachtige omgeving en de relatieve rust die hier nog heerst. Het voelt echt als een uithoek van Thailand wat wordt versterkt door de wat geisoleerde ligging. Wij zijn daar 4 dagen geweest en hebben verschillende tochtjes door de omgeving gemaakt. Er zijn verrassend mooie dalen die je kan bezoeken, en ook de route door het nationale park is fantastisch. De bergen zijn minder spectaculair als in Chiang Mai maar evengoed de moeite waard. Opvallend in deze streek is de rust en de weinige buitenlandse toeristen. Bo Klua zelf was een leuk klein plaatsje in het rivierdal met een grappig, wat toeristisch opgezet ‘dorpje’ waar men de winning en verwerking van zout kan aanschouwen. Daarnaast verkoopt men hier allerlei souvenirs. Verder is hier behalve de natuur weinig te doen. Er zijn (nog) relatief weinig luxe overnachtings mogelijkheden. Wel veel hostels en basic bungalows. Voor diegenen die wat nieuws willen en niet meer tussen de mensenmassa s willen logeren is dit zeker een leuke trip.