De rubbermarkt in Thailand
Eerder deze week kregen we bezoek van vijf Thais uit het verre Trang. Twee echtparen en een dochtertje. De ene man komt uit het dorp van mijn vrouw, als ik het begrepen heb is het de zoon van een tante. Hij ging jaren geleden op zoek naar werk en vond dat als rubbertapper in Trang. Het werd met 200 Baht per dag (hoe zo 300 Baht minimumloon?) niet echt goed betaald, maar het was meer dan niets, want in zijn geboortedorp was helemaal niets te verdienen.
Hij trouwde met een dame uit Trang, zij kregen een dochtertje en het ging redelijk goed. Samen met de getrouwde broer van zijn vrouw huurden zij een eenvoudig onderkomen en het leek allemaal goed te gaan. Maar helaas, de rubbermarkt is inmiddels ingestort en beide mannen stonden plotseling met lege handen, geen werk, geen loon.
Ten einde raad vroeg de man mijn vrouw of er werk in Pattaya was en ze zei, kom maar hier naar toe, dan vinden we wel wat. Mijn vraag waarom doe je dat, werd afgedaan als typisch farang, want het betrof familie en die help je nu eenmaal in noodgevallen. Dus het hele gezelschap is nu bij mij thuis, ruimte genoeg en als slaapplaats heeft een Thai niet veel nodig, gewoon op de vloer!
Binnenkort weten we of er werk is gevonden voor deze mensen. Heb daar zelf wel vertrouwen in, want zorgde mijn vrouw ook niet voor werk voor haar twee broers, een nicht en nog een paar mensen uit haar dorp? Nou dan!
Bangkok Post
Alsof ik de beweegredenen van deze mensen in twijfel trok, verscheen er deze week een uitgebreid rapport in de Bangkok Post over de rubbermarkt, zowel op wereldniveau als ook over de toestand in Thailand. Kort gezegd, er is een enorme overproductie aan rubber, de vraag neemt af en dienovereenkomstig de prijs. Ook de toekomst zier er niet best uit. Ik haal een aantal interessante punten uit dat rapport, dat u in zijn geheel in het Engels kunt lezen op: www.bangkokpost.com/news/special-reports/
Wereldmarkt
De vraag naar natuurrubber, dat vooral gebruikt wordt voor de productie van (auto)banden neemt af door een afkoelende economie in China. Dat land is normaal gesproken goed voor een afname van ruim 30% van de wereldproductie, maar de afname stagneert en daalt dit jaar met ruim 10%. In de goede jaren met als top 2011 plantten de grootste producenten van rubber, Thailand, Indonesië en Vietnam, steeds meer rubberbomen, dat dan nu een overproductie oplevert. De huidige productie op wereldniveau levert voldoende voorraad op voor de volgende twee jaar en The Rubber Economist Ltd., een onderzoeksbureau voor de rubberwereld, verwacht zelfs, dat het overschot zich in 2016 zal verviervoudigen.
De handel in rubber op de belangrijke markt in Tokyo is met 71% gedaald vanaf het topjaar 2011. De prijs is in zes jaar niet zo laag geweest met 153 yen (45,8 Baht) per kilo. De exportprijs van Thailand, de grootste rubberproducent is gedaald met 22%.
Rubber in Thailand
Het areaal van rubberplantages in Thailand is in de afgelopen jaren door het succes in de afzet ook enorm toegenomen, maar nu lijkt het uit te lopen op een compleet drama. De gemiddelde opbrengst dit jaar was 37 Baht per kilo tegenover nog 56 Baht vorig jaar en een top van 76 Baht in 2013. Volgens de Rubber Authority of Thailand is de gemiddelde productieprijs in Thailand 65 Baht, dat duidelijk aangeeft hoe groot het verlies voor de rubberboeren is.
Er wordt wel subsidie verleend door de overheid, maar dat is absoluut onvoldoende om het verlies te dekken. Noodzakelijk is, dat de afzet in Thailand omhoog gaat door nieuwe rubberproducten en plantages massaal overgaan naar andere gewassen.
Toekomst
Een expert zegt aan het eind van het artikel: “Voor een verbetering van de prijs is het noodzakelijk, dat of de productie drastisch omlaag gaat of de vraag naar rubber enorm stijgt. Ik zie beide voorlopig niet gebeuren.
En mijn gasten uit Trang? Ik hoop, dat ze op korte termijn werk vinden en hun gezinsleven weer op een normale manier kunnen voortzetten.
Gelukkig nieuwjaar!
Ik kan u inmiddels vertellen, dat het gezelschap uit Trang vertrokken is en nu over een eigen onderkomen, weliswaar nog in de buurt, beschikt.
De twee mannen en de twee vrouwen gaan morgen, 4 januari, aan het werk voor elk 9000 Baht per maand!
Heb in november een rondreis door Indonesie gemaakt, daar is men op grote schaal overgegaan op palmolie, enorme velden waar geen eind aan komt, in Thailand waar we elk jaar komen zie je deze ontwikkeling ook. Palmolie levert wel minder arbeidsplaatsen op maar is een goed alternatief.
gelukkig nieuwjaar en wij zijn over 14 dagen weer in Hua Hin.
Palmolie is de prijs ook ingestort en is de grootste vervuiler in Indonesie geen goed alternatief dus?
Gringo :toch weer knap van je vrouw dat ze 4 mensen aan het wek heeft gekregen .
Ook netjes dat ze nu al een eigen onderkomen hebben maar daar begon ik een beetje te denken met je uitspraak van:::weliswaar nog in de buurt:: .
Zo te horen ben je daar minder blij mee of proef ik het fout ??
Ken het probleem van de rubber van nabij. Schoonfamilie heeft een kleine 8000 bomen. Heb al gezegd kappen en in de wijnbouw gaan maar ja dat duurt ook. Palmolie is GEEN optie. Koeien is ook een lastig iets door de warmte krijg je problemen met de melk. Zit in het zuiden in Nakhon Si Thamarrat. Zou varkens iets kunnen zijn?
Wie heeft een goed idee?
Beste Gringo,
Het is wat je al weet, als er een nieuwe markt komt waar geld mee te verdienen valt
dan gaat iedereen dat doen. in dit geval het zelfde met rubber.
Mensen gaan nu weer iets nieuws verzinnen en weer de markt plat gooien.
dit is Thailand.
Ik wacht gewoon tot deze nieuwe markt aanbreekt en ze vergeten de vorige.
zwart/ wit maar wel waar.
De rubber prijs is inderdaad omlaag gegaan en nu! 14 Bath per kilo.
groet,
Erwin
Er moet toch ergens een foutje in het artikel geslopen zijn. Rubberbomen, massaal aangeplant net voor of na het recordjaar 2011 beinvloeden de huidige markt niet daar een rubberboom ongeveer 8jaar nodig heeft om productief te worden. Dus de grote inzinking van de markt moet eigenlijk nog komen. Gelukkig voor de boeren kunnen ze wel een deel van het verlies goed maken door de verkoop van het hout daar het hout van rubberbomen ook voor andere doeleinden gebruikt kan worden.
Een alternatief met palmolie is ook geen goed idee want ook deze prijs is zeer laag. Momenteel levert één kilo palmolievruchten een kleine 5THB op wat neerkomt op één vierde van de prijs van twee jaar geleden. Wegens grote import van palmolie in Thailand is ook deze prijs in elkaar gestort. Boeren, welke de gronden voor deze plantages moeten huren, komen zelfs niet uit de kosten : bemesten, kappen, transport … wegens de lange droogte verleden jaar irrigeren … sommige laten het fruit gewoon rotten daar het minder verlies oplevert dan het fruit te oogsten.
Ook de markt van hout is op dit moment zo laag dat je de kosten voor kp er al bijna niet uit haalt. Helemaal niet als de bomen ineen rural gebied staan en dan ook nog naar een weg moeten worden getransporteerd waar ze per vrachtwagen kunnen worden verder getransporteerd.
Wij hebben grond in rayong van ongeveer 11 rai.800 rubber bomen brengen ongeveer 17 bath per kilo op.
Maar als ik het verslag hier lees is de gemiddelde opbrengst 37 bath per kilo.
Familie leden van mijn vrouw baten de plantage uit.misschien wordt het tijd dat ik eens langs ga om de prijzen van de rubber aldaar te controleren.
Beste groeten en een gelukkig nieuwjaar.