De phu yai baan (dorpshoofd) in Thailand
Dorp op het platteland van Thailand
Elk dorp in Thailand heeft een dorpshoofd, als het dorp wat groter is zelfs meerdere. Het is een officiële functie, maar wel de laagste in rang in de Thaise bestuurlijke organisatie.
Het dorpshoofd wordt gekozen door de inwoners voor een periode van 5 jaar, waarbij verlenging mogelijk is. In de praktijk gaan vele dorpshoofden door tot aan hun pensionering. Die periodieke verkiezing van een zittend dorpshoofd of een opvolger gebeurt wel op een typisch Thaise manier, waarbij stemmen door kandidaten gekocht worden. De aanstelling wordt bekrachtigd door het ministerie van Binnenlandse zaken.
Het dorpshoofd is er voor het algemene welzijn van de bevolking. Hij luistert naar de wensen over bijvoorbeeld verkeerssituaties, bemiddelt bij burenruzies, helpt mensen met allerlei overheidsformaliteiten, geeft advies bij bouwactiviteiten, zorgt ervoor, dat bepaalde maatregelen van de overheid bekend gemaakt worden, organiseert lokale festivals, is vaak het eerste aanspreekpunt bij verkeersongevallen. Kortom, bij alles wat er gebeurt in zijn gemeenschap is hij vaak wel betrokken.
Het is functie met status, de mensen respecteren hem en zijn adviezen, maar zijn beloning is zeer gering. Ik hoor bedragen van 6 tot 8 duizend per maand en dat betekent, dat hij er wel een baantje bij moet hebben. Zijn adviezen zijn niet bindend, maar in het algemeen wordt er wel geluisterd. Je kunt een dorpshoofd beter tot vriend hebben en hem af en toe wat geld toestoppen of hem uitnodigen voor een hapje en (vooral) een drankje.
In verhalen op internet, waarin het dorpshoofd ter sprake komt, komt hij vaak over als een autoritair figuur, corrupt en drinkt vaak te veel. Op Wikipedia las ik, dat er wel meer dan 80.000 dorpshoofden zijn. De familie van mijn vrouw wil niets met de phu yai baan te maken hebben: “Als er iets te regelen valt, doe we dat zelf wel”.
Een negatief beeld dus, maar het tegendeel is zeer wel mogelijk. Ik vond een mooi verhaal over een dorpshoofd in het noorden van Thailand, dat u hier kunt lezen: https://expatlifeinthailand.com/uncategorised/the-poo-yai-baan-in-our-village
Ik ben wel benieuwd of er bloglezers zijn, die ervaring hebben met een phu jai baan in het dorp waar zij wonen of verblijven met hun Thaise partner?
Toevallig had ik vorige week een stukje over de dorpsdemocratie. Daaruit komt het dorpshoofd van iets heel democratisch, van, voor en door de mensen in de eigen gemeenschap, geworden is tot een functie waar centrale en verre Bangkok zich mee is gaan bemoeien. Denk aan de interne kolonisatie en het opleggen van de wil van Bangkok aan de mensen die vele generaties niets van doen hadden met de verre hoofdstad. Tot de periode met Sarit aan toe waren die centrale figuren in Bangkok toch een ver van mijn bed show. Hoe dan ook, met die bemoeienis vanuit Bangkok is dat democratische aspect toch aardig wat schade aan gedaan, dus dan snap ik wel dat er dorpen zijn waar het dorpshoofd (ผู้ใหญ่บ้าน, Phôe yài bâan) niet op handen gedragen wordt.
Van het kopen van stemmen op lokaal niveau weet ik niet veel. Nationaal stelt het eigenlijk niets voor, waar dat gebeurt is het meer voor de show en niet bepalend voor op wie men stemt. Mogelijk dat dat ook op lokaal niveau zo is? Een kadootje geven hoort er een beetje bij om je ruimhartigheid en betrokkenheid te tonen maar als er een kandidaat meedoet waar van men denkt “die gaat echt iets voor ons doen”, dan heeft met wat geld strooien verder weinig zin. Tenzij alle kandidaten armoe, troef zijn… Als je 0,0 te verwachten hebt van je verkozen vertegenwoordiger dan is een gesponsord feestje of een paar briefjes geld nog het enige kleine beetje wat zo iemand dan voor je wil betekenen…
En die beloning van zo’n 10 duizend baht? Geen vetpot maar toch ook niet super karig? Een doorsnee medewerker zonder mooie papieren is zo’n inkomen heel normaal, heb je een Hogeschool diploma dan kun je gaan tellen vanaf 20 duizend baht. Heb je een goede opleiding dan kun je inderdaad beter iets anders gaan doen, maar ben je ook maar een simpele arbeider of boer met alleen een middelbare school diploma, dat is de vergoeding toch niet heel slecht vergeleken met andere functies. Al zou ik wel pleiten voor een fatsoenlijk (lees: meer) loon, vangnet enzovoort voor alle burgers. De inkomens zijn behoorlijk scheef, en vooral in Thailand. Dus in dat opzicht: ja de doorsnee Thai komt er karig en bekaaid vanaf.
Maar om een beetje een beeld te vormen zou ik eigenlijk ergens wat interviews met zeg een stuk of 10 dorpshoofden her en der in het land en een aantal gesprekken met de mensen in die dorpen moeten zien om een idee te krijgen hoe dit alles precies te waarderen.
De dorpsdemocratie:
– https://www.thailandblog.nl/achtergrond/thaise-democratie-van-historische-dorpscultuur-naar-een-hybride-thais-westers-model/
Heel herkenbaar artikel en reactie. Hier in een dorp van zo een 400 man. Stemmen gekocht, verstopt zich, zijn 2 rechterhanden doen wat ze willen, hij sleept zich van begrafenis naar begrafenis om casino te kunnen spelen, drank en drugs zijn er ook niet vreemd bij. Respect, verre van. 1 x zijn dienst nodig gehad voor mijn geel boekje te krijgen. Blijkbaar onmogelijk omdat we niets onder tafel wilden schuiven. Neen, de man heeft geen inhoud en geen ziel. Mensen helpen in het dorp doet hij niet maar hier vallen ze nog steeds voor de omgekochte stem van 1000 baht, wie het ook moge zijn.
En waarom doen zij het : prestige en ontzag, vast maandloon, ziekteverzekering/hospitalisatie voor de ganse kroost, pensioen!
Maar er zijn ongetwijfeld integere dorpshoofden.
Bij ons in het dorp van 700 huizen ken ik de Phu Yai Baan heel goed kwam voor die burgervader was regelmatig bij ons want hij is de plaatselijke Sataliet Monteur en instalateur.
Een heel fijne man en gekozen Phu Yai Baan mocht zelf niet stemmen 5555 maar mijn vrouw wel en is nog steeds Sataliet monteur, maar hoor hem vaak door de dorpsspeaker iets mededelen over corona nu Omicron.
นายไพโรจน์ กล่าวว่า ขอปรับค่าตอบแทนของกำนันจากเดิม 10,000 เป็น 15,000 บาท ผู้ใหญ่บ้านจากเดิม 8,000 ขยับเป็น 13,000 บาท พร้อมกับตำแหน่งอื่นด้วยตามหนังสือที่เรียกร้อง และสิทธิอื่นที่สมควรได้รับ
Daar staat dat de maandelijkse toelage voor een kamnan (hoofd van een sub-district) in 2020 van 10.000 naar 15.000 ging en die van een dorpshoofd van 8.000 naar 13.000 bath, 50% meer dus.
Mijn ex-schoonvader was jarenlang dorpshoofd. Bij een verkiezing ongeveer 2005 verloor hij. Dat leidde tot een vechtpartij met de winnende (en erg rijke) kandidaat.
Ik denk dat het erg afhangt van de persoonlijkheid van het dorpshoofd.
In mijn dorp heb je er 8, mannen en vrouwen.
Dat varieert van een zeer beschaafde man met een aannemersbedrijf die hard werkt in beide functies tot een lapzwans die niets doet dan de hele dag her en der rond te hangen in de hoop op drank en een fooi. En van alles er tussen in uiteraard.
Beste mensen,
Even gekeken hoe het in ons dorp werkt.
Ons dorp heeft 6 moo. Dus het dorp heeft 6 phu jai baan welke gekozen wordt en volgens de laatste regels mag blijven zitten tot de leeftijd van 60 jaar. Hij kan wel worden afgezet bij het niet goed functioneren van de phu jai baan. De phu jai baan stelt zelf 2 assistenten aan.
De phu jai baan is dus het hoofd van een moo baan. Het dorpshoofd of burgemeester van het dorp heet Kamnan en is dus hoofd over de phu jai baan.
Stemmen kopen is absoluut verboden op straffe van de uitsluiting ook elke andere vorm van stemmen winnen is uit de boze zoals bv feestjes en anders tegemoet komingen. Meldingen zullen echter niet snel gebeuren omdat zowel de kandidaat als personen van de gekochte stemmen worden uitgesloten/beboet. Maar er zijn slinkse manieren om e.e te maskeren.
Kandidaten voor een functie worden middels bijeenkomsten en video presentatie op de hoogte gebracht van wat wel en vooral wat niet mag.
Mijn vrouw heeft aan de laatste verkiezingen meededaan niet als phu jai vaan maar als medewerker voor onze moo in de functie van spreekbuis tussen de mensen in de moo en het gemeente huis. Met de zelfde onderwerpen als in het artikel vermeld. Ze werkt niet voor de phu jai baan maar rechtstreeks met het gemeente huis. De aanstelling is 4 jaar. Ja ze is gekozen wellicht verwacht men wat extra als er een buitenlander in het spel is.
De oude leden wilde deze baan graag houden omdat ze elke maand 7500 baht ontvangen wat een leuke aanvulling is op de maandelijkse inkomsten en gekozen worden met veel familie in een mooi jan best in je voordeel werken
Tot zover, vriendelijke groet
Lung kees
Het dorpshoofd in ons dorp is een goede vriend van me, 35 jaar en een universitair diploma (gehaald in Egypte). Hij is wel een uitzondering, de meeste Puyai’s zijn meestal ouder en dikwijls laaggeschoold, maar wel met de dikste portefeuille om stemmen te kopen. Er is al jaren kritiek vanuit de Thaise gemeenschap over de verloning van Puyai baan’s in Thailand, vergeleken met de lonen van Obotor’s. De Nayok Obotor van ons Tambon is een goede kennis, schatrijk van huis uit en gebruikt nu zijn macht als Nayok Obotor om zijn “imperium” te vergroten! Politiek in Thailand, Tja, daar kun je best niet te veel van wakker liggen. De corruptie bij de Obotor’s is frappant. Ik woon in Nakhon Si Thammarat, een provincie met een nogal berucht verleden van maffia, huurmoordenaars Etc…….2 jaar geleden liet een Obotor uit een nabije gemeente nog een aannemer en zijn echtgenote (aanleggen nieuwe weg) door een huurmoordenaar uitschakelen in pure gangster stijl, Reden: aannemer kwam met te weinig geld over de brug (steekpenningen)
Het dorpshoofd in onze moobaan stamt uit een familie van rijstboeren. Hun vermogen zit in de grond van hun rijstvelden. Hij heeft architectuur gestudeerd in Bangkok en hij spreekt een mondje Engels. Toch verkiest hij het eenvoudige boerenleven in een klein Noord-Thais dorp.
Hij is een sociaal drinker, geen dronkaard. Hij en zijn familie zijn voldoende vermogend waardoor hij boven en buiten het gehannes met percentjes van de corruptiepyramide kan staan.
Hij is zorgzaam voor de gemeenschap en handelt wijs en rechtvaardig.
Hij peilt naar de noden van de moobaan door met de mensen te praten. Van tijd tot tijd komt hij langs om een praatje te maken met de enige farrang in zijn moobaan. Laatst vroeg hij mijn gedacht over geplande dijk- en wegenwerken langs de Nan-rivier.
Hij is op korte tijd populair geworden omdat veel mensen van mening zij dat hij de juiste dingen realiseert voor de gemeenschap.
Het vorige dorpshoofd werd weggestemd ondanks zijn dure opvallende en luidruchtige campagne. Tijdens de campagne smeet hij met geld. Behoudens zijn eigen “clan” wilden de meeste mensen hem weg omdat hij tijdens zijn ambt elke gelegenheid te baat nam om zichzelf en zijn clan royaal te bedienen. Resultaat was dat het algemeen belang verwaarloosd werd. De meeste mensen in het dorp beseften dat en stemden voor de relatief jonge alternatieve kandidaat.
Vooraf gaven weinigen die jonge alternatieve kandidaat kans om verkozen te worden omdat hij veel minder vermogend was en nog beperkte status had. Toch deed de basisdemocratie haar werk …
In de naburige moobaan is het dorpshoofd een grondwerker. Zijn bedrijf woelt nu de hele omgeving om … grootse openbare werken betaald met belastinggeld. Nut en noodzaak kan geen mens uitleggen, maar het geld rolt vlot zijn kant op. Afwachten of hij herverkozen zal worden …
Je zou kunnen stellen dat met een phu jai baan de democratie zeer sterk is in Thailand.
Ook zeer kleine gemeenschappen maken er deel van uit met een eigen vertegenwoordiger.
Het ambt van dorpshoofd kan als een opstap naar basisdemocratie gezien worden. Daarvoor moet het zorgen voor de hele gemeenschap van de moraal dan wel de drijfveer zijn.
Helaas is de verloning bijzonder laag voor zo’n belangrijke functie, waardoor belangenvermenging heel vaak verleidelijk om de hoek loert. Temeer omdat de percentjespyramides allemaal structureel aanwezig zijn in de Thaise maatschappij.
Niet enkel de farrang die belaagd wordt door de bruine mannen om een vermeende boete te betalen zonder ticket heeft daar last van. Ook de gewone werkende Thai voelt die gesel.
Een dorpshoofd met gemeenschapszin en rechtvaardigheidsgevoel mildert ook de corruptieplaag. Hij of zij moet dan wel bijzonder handig en verstandig zijn.
Ons dorps hoofd houdt ook onderling acoorden en overeenkomsten tussen dorps bewoners bij waarbij meestal ook al te voren als adviesorgaan wordt ingeschakelt, ter voorkoming dat er later onhoudtbare situaties ontstaan, over dingen zoals leen van land belangrijke goederen en of geld.
Daar t een zeer gerespecteerd persoon is worden de in zijn bijzijn heb beloofde overeenkomsten in de meeste gevalen gerespecteerd en mocht dat niet kunnen om een of andere reden onder zijn toezicht en advies geschikt.
Tot nu toe geen vecht partijen of erger hier meegemaakt, mischien hebben wij een dorpshoofd zoals dat (ooit) bedoeld is geweest.
Groet Erik
Hier was onlangs de verkiezing van de obortor. Zowel voor laag niveau (per straat) als sub district niveau.
Voorafgaand veel reuring met posters, geluidswagens en optochten.
De buurman is al een aantal jaren obortor voor de atraat. Hij zorgt voor de uitkering van de oudjes, als er ergens onderhoud nodig is enz. Dit jaar was het nogal spannend omdat een ander familielid ook kandidaat was. Gaat toch om aanzien en inkomsten.
De verkiezingen zijn altijd een mooi circus als de stemmen worden geteld en op een groot bord voor iedereen zichtbaar. Vaak is het verschil heel klein.
Het dorpshoofd (die ik eigenlijk niet kende) kwam als getuige toen immigratie op bezoek kwam ter controle van extensie visa. Hij kwam net van het land af.
En verder natuurlijk de mededelingen vroeg in de ochtend.
De Phu Yai Bahn bestaat in alle grote Jangwats ook.Ook hier in Bangkok.
Zijn macht is beperkt, doch iedereen behandelt hem met respect, Part time baan.
Daarboven komt de Kamnan en daarboven de Oppoto.
Fulltime banen.
De laatste zit dik in het geld, rijdt in dure auto’s en heeft wel een paar mia nois.
Heeft een leven als een luis op een zeer hoofd!
De vader van mijn buurman, Professor Gobelijn, is hier, in het dorp waar ik woon, vele jaren poejaai baan geweest en werd door de bevolking op handen gedragen.
Het hoofd van de Ampheu, daar kan je hier echter niets mee aanvangen. Indien ik iets nodig heb, bv het stempelen van mijn levensbewijs, dan ga ik naar de tessa baan van het tambon waar ik woon. Geen enkel probleem om mijn levensbewijs door de Poejaai Baan te laten stempelen. Zoals overal: je hebt goede, minder goede en slechte mensen.
Het hoofd van de Tessabaan is geen Poejaai baan, de baas van de Tessabaan is op een hoger nivo maar staat ook hogerder in het aanzien.
En daarna komt het hoofd van de Amphur zeg maar de burgemeester van dit alles.
Daarbij komt dat zowel de Moo baan baas, als de Tessabaan baas geen levensbewijs mogen afgeven.
Dat gaat namelijk alleen via het gemeentehuis, dus de lokale Amphur
Maar ja zowel in Holland als Belgie hebben pensioenfondsen ed geen enkel idee hoe het werkt in Thailand.
De lokale pop en mom shop zou ook kunnen ondertekenen met een leuke eigen gemaakte stempel.
Jan Beute.
Beste Jan,
wat u schrijft ivm dat het hoofd van de ‘Tessabaan’ geen poejaaibaan is weet ik best hoor. Doch ik wou het in mijn reactie eenvoudig houden. De reden waarom het opperhoofd van de Ampheu, niet wou stempelen en tekenen was: hij kon geen Engels lezen en wou dat ik dat document eerst liet vertalen naar het Thais, wat zijn volste recht is. Dit zou echter een boel administratie met zich meegebracht hebben: vertalen naar het Thais, legaliseren. Dan zit ik wel met een Thais document en dat kunnen ze dan in Belgenland niet lezen. Dit dan weer van het Thais naar het Engels laten vertalen en legaliseren…. ben je wel goed bezig.
Voor ons Belgen is er geen enkel probleem wat een levensbewijs aangaat: ze aanvaarden de stempel en handtekening van ELKE overheidsdienst: politie, ziekenhuis…. bij ons moet dat niet van de SVB zijn want dat hebben wij hier zelfs in Thailand zelfs niet. Dus ga ik gewoon naar de tessabaan hier. Of dat ‘opperhoofd’ nu een poejaaibaan genoemd wordt of iets anders, zal mij worst wezen als ik mijn stempel maar heb.
Dag Gringo,
Wij als “die hard Thailand gangers” weten dat Thailand op elke regel weer een uitzondering geldt.
Elk dorp en elke gemeente is het weer anders. Dat komt omdat wij westerlingen uit een georganiseerde samenleving komen. En is dus het land verdeeld in provincies, gemeenten en dorpen. Wij zijn geneigd deze organisatie naar het Thaise te vertalen. Immers je hebt hier ook een soort structuur.
Vertaald naar de Nederlandse begrippen
Chamwat = provincie
Amphur (of Keet in de “Bangkok provincie”) = gemeente
waarbij Muang de grootste Amphur in de provincie In Nederlands dus de provinciehoofdstad.
Tambon is een subdistrict van een Amphur. je kan dat als een dorp beschouwen.
Moo is een aantal huizen bij elkaar, je kan dat vergelijken in Nederland als buurtschap.
En in Thailand (dat zich als een democratie beschouwd) zijn natuurlijk mensen nodig die de boel aansturen(en in de gaten houden).
Maar hier heb je overheidsfunctionarissen en je hebt gekozenen.
Ze hebben soms verschillende namen. Dat is afhankelijk van de provincie en zelfs in de provincie kunnen ze verschillen.
Van onderaf genoteerd,
Poejaibaan (niet te verwarren met de pajabaan(verpleegster)
Deze functie is zowel als gekozen en als ambtenaar.
1. De gekozen Poejaibaan is na 4 of 5 jaar weer herkiesbaar. Als hij(zij) niet wordt herkozen is hij/zij haar (karige) inkomen kwijt.
2, de aangestelde Poejaibaan is in dienst van de Amphur. en als er niets geks gebeurd gat hij/zij met 60 jaar met pensioen (hij/zij wordt betaald door de Amphur). Het salaris is afhankelijk van zijn/haar functie en/of opleiding.
De oboto. Is een gekozen functionaris. Meestal is hij de manus van alles van de grotere moo’s of van een aantal moo’s Hij heeft soms een of meer (gekozen) poejaibaan’s tot zijn/haar beschikking.
Aan het hoofd van een sub-district staan afhankelijk van de provincie (door heel Thailand verschillend) twee personen. de gekozen Nayok en de aangestelde Kamnang.
1. De gekozen Nayok moet elke nieuwe verkiezing weer worden gekozen. Maar heeft veel invloed op alles. Hij staat hoog in aanzien en heeft meestal veel geld. (er hangt bij elke Nayok wel een zweem van hoe komt hij/zij aan dat geld). Hij wordt wel betaald door de Amphur. Maar die raakt het inkomen kwijt als hij niet wordt herkozen. De Nayok bouwt geen pensioen op.
2 De Kamnang is aangesteld door de Amphur en wordt betaald door de Amphur. De Kamnang bouwt pensioen op en bij de pensioneren is hij/zij niet onbemiddeld.
Dat wat de gekozenen betreft. Bij de Amphur’s en de Chamwat’s heb je natuurlijk ook veel ambtenaren.
Ook hier komt men de namen “Poejaibaan” “Kamnang” “Nayok” tegen.
De Thai is gek van uniformen. Voor ons westerlingen is dat maar raar, maar hier geldt dat als je een uniform aan hebt beteken je wat en ben je niet een arme sloeber. De Thai ziet echter aan het uniform of je een gekozen ambtenaar bent of een aangestelde. De aangestelde ambtenaren zijn hoger in aanzien.
Voor ons westerlingen zit het ver schil te ontdekken in de onderscheidingstekenen. Als de epauletten met een zwarte ondergrond zijn (of groen) dan zijn dat de aangestelde ambtenaren.
Voor ons westerlingen is er maar een manier om iets gedaan te krijgen en dat is je ten opzichte van een ambtenaar (gekozen of aangesteld) als gast te gedragen. Dan krijg je het meeste voor elkaar. Althans dat heb ik als16 jarige inwoner van dit prachtige land geleerd vwb de omgangsvormen.
Deze kennis heb ik opgedaan vanuit mijn eigen kennissenkring van Oboto’s, Poejaibanen, Nayok’s en Kamnangen
.