Chinese graven in Thailand
In Thailand zijn op meerdere plaatsen Chinese begraafplaatsen te ontdekken. Veel Chinezen laten zich begraven, maar de begraafplaatsen zijn anders ingericht dan die men in Europa ziet en gewend is. Dick Koger heeft vorig jaar 22 september een goed verhaal daarover geschreven.
Tijdens de begrafenis trekt men in het algemeen witte kleding aan. Dat betekent dat men voor een bruiloft geen wit draagt! De begrafenis verloopt afhankelijk van het geloof wat men aanhangt. De meest voorkomende zijn daoïstische en boeddhistische geloven. Een ander kenmerk van de begrafenis is, dat men na een bepaalde periode de overledene weer opgraaft en het aantal botten van het skelet telt, 206 stuks. Vervolgens gaat men alsnog over tot een crematie. De urn wordt vervolgens in een rouwmuur in de tempel geplaatst. Bij het huis van de overledene hangt een blauwe of witte lampion.
In Nederland vindt na de huurperiode van het graf , bijvoorbeeld 15 jaar of 30 jaar, de grafontruiming plaats door de gemeente. De nabestaanden worden daar tijdig van op de hoogte gesteld en kan men alsnog beslissen wat er met de stoffelijke resten moet gebeuren.
Niet alle Chinezen kiezen voor een begrafenis, er zijn ook crematies. Voorafgaand worden ’s avonds een aantal samenkomsten gehouden. Ook vinden hier weer standenverschillen plaats. Hooggeplaatste Chinezen worden zittend in een verticale kist in de vorm van een stupa gecremeerd. Hebben zij nog enige verwantschap met het koningshuis, tot in de derde graad, dan wordt vanaf het koninklijk paleis vuur overgebracht naar de crematieplek. De avond daarvoor wordt op een nabij gelegen plek een papieren huisje en andere voorwerpen verbrand, zodat de overledene verzorgt het hiernamaals inreist.
Het Qingmingfestival en Chongyangfestival zijn dagen waarop Chinese families hun overleden familieleden herdenken.
In Pattaya Noord kan men via de Sawangfa Rd. naar een Chinese tempel rijden. Rijdt men over de Sukhumvit verder tot Soi 16 dan slaat men deze linksaf in. Honderd meter verder is rechts een toegangspoort tot een Chinese begraafplaats. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze begraafplaats er onverzorgd bij ligt. De graven op zich zijn wel mooi om te bekijken door de daarop gemaakte voorstellingen. Welke diepere gedachte daar eventueel achter zou liggen, ontgaat mij.
Ik wil me t.z.t. hopelijk over veel jaren pas, laten begraven. Is er iemand die ervaring heeft met het proces, de administratieve rompslomp natuurlijk heb ik begrepen. De plaatsen waar je begraven kunt worden ? Al zijn er niet zoveel regels als in Europa, ik neem aan dat je je niet overal zo maar kunt laten begraven. In het dorp waar ik vermoed dat ik terecht zal komen, worden mensen normaliter verbrand. Op het land van mijn vrouw is plaats genoeg voor een graf, maar of dat helemaal volgens de regels is, betwijfel ik.
Volg op de Nederlandse televisie iemand die arts is vloeiend Chinees spreekt op zijn reis door China en bepaalde gebruiken. Normaliter wordt het graf maar eenmaal per jaar bezocht.
Ben je ongetrouwd dan zoeken ze een partner voor je of wat anders. Bv een vrouw die ook recentelijk is overleden.
Deze persoon was een oude man niet getrouwd en de kist werd in een soort onderaards gang gezet met alles wat erbij hoort tafel stoelen enz. De partner in de kist was een vrouwelijk opblaasbare pop beetje luguber. De steen wordt pas geplaatst als beide echtelieden zijn overleden. En het mag wat kosten toen ik de bedragen hoorde niets was te duur normaliter heeft dit niet mijn interesse maar deze serie is heel interessant. Zal maar niet uitleggen hoe het systeem in het ziekenhuis werkt want daar worden we niet vrolijk van.