Antwoorden Jeannette Verkerk (ambassade) op openstaande visumvragen

Vier vragen van ‘Gringo’ op 8 september

Vraag 1.: Kunt u op de ambassade checken of een aanvrager al eerder een inreisvisum in Nederland, maar ook in andere Schengenlanden geweigerd is, m.a.w., bestaat er Europese samenwerking in dit verband?

Antwoord : Sinds 1995 vindt er binnen het Schengengebied, bestaande uit een aantal Europese landen, geen controle meer plaats aan de binnengrenzen. Deze landen geven een “gemeenschappelijk” visum af: het Schengenvisum. De Schengenlanden hebben afspraken gemaakt over gemeenschappelijke voorwaarden voor binnenkomst en gebruiken een eenduidig visumaanvraagformulier.Op dit moment vormen 25 landen een gezamenlijk gebied. Gedetailleerde informatie hierover staat op: www.minbuza.nl/Visa

Zodra een paspoort wordt aangeleverd voor het indienen van een visumaanvraag, kan aan de hand van een stempel worden vastgesteld of aan die paspoorthouder in het verleden geen Schengenvisum is verleend.

Artikel 20 van de Visumcode schrijft voor dat een stempel wordt aangebracht op de eerste beschikbare pagina in het paspoort. De Schengenlanden gebruiken allen hetzelfde stempel en vullen daarna hun land code in. Bij het indienen van een visumaanvraag wordt dus een stempel op de 1^e blanco pagina van het paspoort gezet. In het geval een visum wordt verleend, wordt een visumsticker over dit stempel geplakt.

Na registratie van de visumaanvraag in het software programma  NVIS wordt digitaal een bericht verstuurd naar de Basis Voorziening Vreemdelingen (BVV) om te zoeken of de personalia van de aanvrager daar al zijn vastgelegd. De BVV is een centraal vreemdelingenregister, waarop alle overheidsinstanties die deel uitmaken van de vreemdelingenketen zijn aangesloten (o.a. IND, DT&V, KMAR, COA, Raad van State, Vreemdelingenkamers). De BVV heeft als voornaamste doelstelling om binnen de vreemdelingenketen tot een unieke identificatie van de vreemdeling te komen. Hiermee moet worden voorkomen dat bv. Een vreemdeling die is uitgezet door de Koninklijke Marechaussee zonder enig probleem bij een ambassade een visumaanvraag kan indienen zonder dat het verleden van de persoon in de Nederlandse vreemdelingenketen wordt opgemerkt.

Na maximaal een uur is er een antwoord van de BVV. Dit antwoord is zichtbaar voor de uitgezonden beslismedewerker die de beoordeling van de visumaanvraag gaat verrichten. Als een visumaanvrager gesignaleerd staat, kan de ambassademedewerker geen verdere details hierover zien. Er komt alleen een korte melding en de aanvraag wordt daarna door de ambassade voorgelegd aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken of de IND die vervolgens een beslissing neemt. De ambassade kan dus niet ‘kijken’ in de BVV.

Als de vreemdeling niet bekend is in de BVV, wordt deze als nieuw persoon geregistreerd en krijgt een zogenaamd vreemdelingennummer (V-nummer). Dit gebeurt automatisch.

Als de vreemdeling wel bekend is in het systeem, dan verschijnt een pasfoto en gegevens van de kandidaat op het beeldscherm. Dit kunnen ook meerdere personen zijn. De personalia worden vergeleken met die van de visumaanvrager. Mocht de kandidaat overeenkomen dan is er sprake van een ‘match’. Het proces van ‘matching’ zorgt ervoor dat de databank zuiver blijft.

Vraag 2.: Hoe kan de beslismedewerker bepalen of een aanvraag wel of niet bonafide is als referent en aanvrager vooraf hebben gerepeteerd wat ze op vragen gaan antwoorden.

Antwoord: Afhankelijk van het reisdoel zal gevraagd worden om bepaalde bewijsstukken te overleggen. Op basis van de overlegde documenten kan de beslismedewerker zich een oordeel vormen. Als referent en aanvraagster al meer dan een jaar een relatie hebben, kunnen ze dit echt onderbouwen d.m.v. telefoonrekeningen, foto’s, meerdere Thaise visa van de referent etc.

Een Schengenvisum geeft niet automatisch toegang tot het Schengengebied. De Immigratie autoriteiten in Thailand worden ondersteund door Immigratie Liaisons van een aantal Schengenlanden op de internationale luchthaven. Deze groep immigratie deskundigen ondersteunen de luchtvaartmaatschappijen en de Thaise immigratie beambten. Zo worden dagelijks passagiers de toegang ontzegd tot een bepaalde vlucht omdat het visum wat ze hebben gekregen niet wordt gebruikt voor de doeleinden waarvoor het was aangevraagd. Of reist een zogenaamde ‘look alike’ met het paspoort van een ander.

Ten slotte wordt door de nationale immigratie autoriteiten op de luchthavens in Schengen bepaald of de vreemdeling Schengen mag inreizen.

Vraag 3a: Wordt de garantstelling getoetst en het inkomen van de referent?

Antwoord: Op het formulier logiesverstrekking/garantstelling moet de referent zijn/haar handtekening zetten. De daartoe bevoegde ambtenaar legaliseert vervolgens de handtekening van de referent.

Mocht de uitgenodigde vreemdeling niet tijdig Nederland verlaten, dan is de referent verantwoordelijk voor de kosten die daaruit voortvloeien. Dat staat ook onderaan het formulier vermeld.

Bij een garantstelling moet de referent financiële gegevens overleggen. Mocht dit vragen oproepen of onduidelijkheden, kan om meer informatie worden gevraagd. De aanvraag kan ook voorgelegd worden en dan neemt de Visadienst contact op met een referent d.m.v. een vragenlijst en zal dan nader onderzoek verrichten. In een dergelijk geval beslist de Visadienst of een visum kan worden verleend.

Vraag 3b: Wordt er gecontroleerd of de referent vaker en dan met een zekere regelmaat als sponsor optreedt voor verschillende aanvraagsters?

Antwoord: Ja, de gegevens van elke referent worden ingevoerd in het softwaresysteem. Als een referent eerder is ingevoerd, komt er automatisch een melding, dat hij/zij al bekend is.

Vraag 4: Hebt u een verklaring voor het feit dat er 500 Thaise dames in erotische massagesalons kunnen werken nadat zij kennelijk op legale wijze in Nederland zijn gekomen?

Antwoord: De ambassade beschikt niet over de exacte gegevens van het aantal Thaise dames die met een geldig Schengen visum Nederland zijn in gereisd en zonder werkvergunning aan de slag zijn gegaan. Er worden controles uitgevoerd door de vreemdelingenpolitie in samenwerking met de IND. De 3-tal meldingen die de ambassade vorig jaar heeft ontvangen van de IND, betrof Thaise mensen die voor familiebezoek naar Nederland gingen en werkend werden aangetroffen. Niet alleen vrouwen maar ook mannen en niet alleen in massagesalons maar ook in Thaise restaurants.

Vraag van Kees op 8 september

Vraag: Waarom is het bureau tussen de Ambassade en de aanvrager nodig?

Antwoord: De visum afsprakenkalender was sinds 2008 al uitbesteed aan een zogenaamde ‘web hosting bedrijf’. Deze kalender vervuilde echter door nepafspraken en in het hoogseizoen werden zelfs tijdslots doorverkocht aan Thaise reisbureaus via allerlei bemiddelaars.

Een aantal Schengenlanden zoals Frankrijk, Denemarken, Zweden, Noorwegen hebben het gehele inname proces van Schengenvisa uitbesteed. Spanje start dit jaar en Italië eind van het jaar. Ook Japan, het Verenigd Koninkrijk en India werken met externe dienstverleners. Ze richten zich alleen op het visum besliswerk. Het uitbesteden op het gebied van inname van visumaanvragen is een wereldwijde trend. De ambassades kunnen de tijd besteden aan de ‘core business’: het beslissen op visumaanvragen en de dienstverlener verzorgt de administratieve processen.

De Nederlandse ambassade houdt het gehele proces van inname tot en met dichtplakken van de enveloppen met paspoorten in eigen beheer. We hebben gekeken hoeveel efficiency winst we kunnen behalen met het uitbesteden van een aantal administratieve taken en die vervolgens uitbesteed. Ook heeft dit te maken met de wettelijke verplichting waaraan Schengen ambassades moeten voldoen sinds 5 april 2010 (invoering van de gezamenlijke ‘Visumcode’), te weten, maximale wachttijd van 14 kalenderdagen voor het verkrijgen van een afspraak om een aanvraag in te dienen (vooral in de maanden maart t/m mei een uitdaging in Bangkok). Daarnaast zijn Schengen ambassades gebonden aan een wettelijke termijn van 15 kalenderdagen om op een visumaanvraag te beslissen.

VFS verzorgt het afsprakensysteem, het verstrekken van Schengeninformatie via een call center/website en het aangetekend versturen en ‘tracken’ van de enveloppen met paspoorten via Thailand Post. VFS zorgt dat alle visumaanvragers een e-mail ontvangen met de boodschap dat de aanvraag is afgerond. De mensen die het paspoort thuisgestuurd willen krijgen, ontvangen een link van Thailand Post met hun barcode zodat ze kunnen zien waar de enveloppe uithangt. Het call center is bovendien op werkdagen van 8 tot 15 uur bereikbaar en men spreekt Thais en Engels. De visumaanvrager kan zelf alle informatie vergaren zodat men de visum aanvraag goed voorbereid. Wat wij merken is dat het merendeel van de alle aanvragen compleet wordt ingeleverd in tegenstelling tot voorheen. We waren veel meer tijd kwijt met bellen en mailen om de benodigde documenten op te vragen. De administratieve werkzaamheden zijn dus verminderd. Voorheen kwam een 30-tal telefoontjes per dag binnen en ca. 55 e-mails. Op dit moment ontvangen we 3 telefoontjes per dag en 5 e-mails. Ook hoeft er geen administratie te worden bijgehouden van de koerierskosten voor het verzenden van paspoorten per EMS. Geen ambassadechauffeur meer naar het EMS kantoor en dagelijks tientallen bonnen invullen. Geen vervuilde afsprakenkalender. De ambassade verstrekt binnen 1 of 2 dagen zakenvisa en binnen 3 tot 5 dagen een toeristenvisum.

Opmerkingen Cor van Kampen

‘Je moet mijn verhaal natuurlijk niet plaatsen maar diezelfde mevrouw heeft een paar jaar geleden gezegd dat een bewijs van in leven zijn dat niet afgegeven wordt voor een Thai”.

Reactie mevrouw Verkerk: Een bewijs van in leven zijn wordt niet gevraagd bij het indienen van een visumaanvraag. Hoewel ik niet aan de consulaire balie zit waar deze vragen binnenkomen en deze reactie niet gerelateerd is aan visumzaken, kan ik hier wel een duidelijk antwoord op geven.

Een bewijs van in leven zijn voor een Thais staatsburger kan niet door een Nederlandse ambassade worden afgegeven. Consulaire verklaringen kunnen alleen voor Nederlandse staatsburgers worden verstrekt. In Thailand kan een inwoner van Thailand bij de ampur terecht voor een bewijs van in leven zijn. Duitse paspoorthouders moeten bij de Duitse ambassade aankloppen en Britten bij de Britse Ambassade enz.

Vervolgens beweert Dhr. Van Kampen dat ik ‘na het weigeren van een bewijs van leven ondertekening in een dikke Mercedes met chauffeur naar buiten werd gereden. Misschien voor het kopen van een broodje’.

Ik kan Dhr. Van Kampen verzekeren dat ik 1x, in de afgelopen 3 jaar dat ik hier werk, in de dienstauto van de ambassadeur heb gezeten, een Mercedes inderdaad. (Geen ‘dikke’. Het is een E240). Dat was zeer recent, in juni 2011, toen Dhr. Boer me een lift aanbood terug naar de ambassade want ik was lopend naar een afspraak gegaan in de buurt van Chidlom. Mijn baan is voornamelijk op kantoor en tijdens de pauze loop ik naar de overkant voor een broodje of smeer een boterham met pindakaas. Als ik vergeet iets te halen, heb ik 4 fantastische en zorgzame Thaise collega’s die zorgen dat er eten komt. Ik rijd zelf een Honda CRV die ik in Thailand inclusief belasting heb gekocht want ik woon ca. 20 km buiten Bangkok. Een geweldig auto en het autorijden in Thailand is een verademing vergeleken bij mijn vorige post, Caïro. Daar maken ze van een 3-baansweg een 10-baans en mag je elke dag blij zijn als je levend uit kunt stappen. Ik nodig dhr. Van Kampen graag uit als hij eens in de buurt is om samen met mij een broodje te halen aan de overkant.