Loeg Khreung, het “halve kind”
Mijn zoon is een “loeg khreung”. Hij heet Anoerak Karel Kuis, is geboren in Chiang Kham, Phayao en is nu 13 jaar.
Sinds een jaar ben ik van zijn moeder gescheiden, ik heb de voogdij en we wonen nu samen in Chiang Mai. Ik houd veel van hem. Ik wil in het algemeen iets over deze kinderen schrijven, iets over mijn eigen ervaringen en aan de lezers van het blog vragen om hun ervaringen, met eigen kinderen of andere kinderen, met elkaar te delen. Ik maak me soms zorgen over zijn toekomst.
Half kind
Een loeg khreung, ook wel luk kreung (ลูกครึ่ง, twee dalende tonen, letterlijk “kind half”) is het kind van een Thai (meestal de moeder) en een buitenlander (meestal de vader). In de hele Thaise geschiedenis komt dit voor. Het idee van een “puur Thais ras” is onzin, wat de officiële ideologie ook zegt. De Thais zijn juist een uiterst gemengd volk, meer dan andere etnische groepen in Zuid-Oost Azië. De inwoners van Bangkok zijn voor meer dan 25 procent van Chinese afkomst.
Ayutthaya (ongeveer 1350-1750) was al een mengelmoes van vele volkeren: Thais, Chinezen, Mon, Perzen, Arabieren, Maleisiërs, farangs en nog veel meer. Veel van de voorname Thaise families hebben zo’n gemengde afkomst, inclusief de koninklijke familie. De Nederlandse VOC factorij in Ayutthaya telde vele loeg khreung’s die het land niet mochten verlaten als de vader naar Batavia of Holland terugkeerde.
In de vijftiger jaren kwam het aantal loeg khreung’s in een stroomversnelling door de vele Amerikaanse militairen die Thailand bezochten. Er werd in die tijd vaak op hen neergekeken door het veronderstelde beroep van de moeder. Dat is nu alleen soms het geval.
In de laatste 15 tot 20 jaar heeft de Thaise samenleving de loeg khreung omhelst. Ze zijn niet weg te denken uit de amusementsindustrie. Een flink percentage van de acteurs en actrices in de Thaise soaps zijn loeg khreung’s waar ze worden gewaardeerd om hun blanke huidskleur, hun farang uiterlijk en hun lichaamsbouw. Een beroemde loeg khreung is Mechai Veravaidya, ofwel Mr. Condoom.
Kleinzoon
Mijn zoon ziet er helemaal uit als een farang. Volgens zijn moeder komt dat omdat ik sterk zaad heb. Als ze vroeger met hem over de markt liep, werd haar dikwijls gevraagd: “Waar is zijn moeder?” In Nederland wordt hij altijd als een Nederlander gezien en behandeld, ook door zijn vloeiend Nederlands. ( Even terzijde: ik krijg vaak te horen: ”Wat heeft u een knappe kleinzoon!” Waarop ik dan antwoord: ”Ik heb een kleinzoon maar dat is niet deze jongeman. Deze jongen is de oom van mijn kleinzoon.”) Hij loopt vrij en ontspannen door Nederland rond en wordt door mijn hele familie- en vriendenkring zeer gewaardeerd.
In Thailand is dat anders. Op zijn vorige, Thaise school werd vrijwel dagelijks “Farang, farang” naar hem geroepen. Hij ervoer dat als pesten. Nu zit hij op een internationale school waar hij het zeer naar zijn zin heeft, behalve dan dat hij harder moet werken.
Vroeger vertelde hij mij vaak dat hij dolgraag pikzwart haar wilde hebben. Hij wordt vaak een loeg khreung genoemd. Ik vind dat een vreselijke term maar zeg er meestal niets van. Soms zegt iemand “Ai farang noi”, die verdomde kleine farang, maar dat is meestal goed bedoeld. Als ik hem vraag hoe het voelt een loeg khreung te zijn, haalt hij zijn schouders op en zegt “Dat weet ik niet”. Hij droomt in het Thais.
Soms maak ik me zorgen. Zal hij in Thailand worden geaccepteerd? Zal hij hier kunnen aarden? Wat zijn zijn toekomstmogelijkheden? Kunnen we beter teruggaan naar Nederland? Ik ging een aantal websites op over loeg khreung’s en, zoals te verwachten, las ik daar heel verschillende verhalen.
Vertel eens iets over jullie ervaringen en geef je mening.
Op de Thaise tv zie je alleen maar loeg-kreung en de rest ziet er ook totaal on-thais uit. Ik zie het niet als probleem eerder als groot voordeel.
Dit geldt voor Bkk, daarbuiten wordt ook ik dikwijls aangeschouwd alsof ik van de maan kom maar dat zegt meer over hen dan over mij.
In Bkk is iedereen wel uitgekeken op de farang, daarbuiten nog niet.
Dat er op de tv nooit bruine thai te zien zijn vind ik erg vreemd maar het geeft duidelijk aan wie de thai graag zien en waar ze graag op willen lijken.
Piet, nooit bruine Thais gezien op de tv? In de soaps zijn dat de onderdanige, op hun knieen kruipende bediendes, werksters, koks, tuinlieden en chauffeurs die ook nog eens altijd krom, raar en met een Isaan accent, praten. Als je je ooit hebt afgevraagd waarom de roodhemden uit Isaan zo boos zijn is dit het beste antwoord.
Tino,
Je schreef dat er veel ”Loeg Khreung’s in de amusementindustrie werken. Ze zijn zeer welkom
om hun lichte kleur. De donkere Thai speelt altijd de rol van, zo schrijf je….de onderdanige,
op hun knieen kruipende bediende, werkster, kok, tuinman krom lopende chauffeur, sprekend
met een Isaan accent. Als je zoon ook in de amusementindustrie gaat werken, (je weet maar
nooit) dan is het misschien een troost voor je dat hij deze rollen niet hoeft tespelen
Mijn beste Jogchum,
Je hebt mij niet goed begrepen. Dit is geen troost voor me. Ik wil juist niet dat hij alleen beoordeeld wordt op zijn mooie blanke huidje en daarmee de amusementsindustrie verovert. Dat is nu juist mijn grootste angst.
Tino,
Ik zou je willen vragen, ben je diep in je hart er niet trots op dat je een zoon hebt verwekt met
een bijna blanke huid? In je artikel zegt je vrouw tegen je dat dat komt om dat je sterk zaad hebt. Weet je Tino dat ik ook 3 kinderen heb, ook 3 halfbloeden ”Loeg-Khreung’s dus”’
Alleen niet bij een Thaise vrouw maar bij een vrouw uit Afrika (Kenya). De eerste was nog al donker, de tweede ietsie lichter en de derde was bijna blank. De mensen zeiden dan ook vaak
tegen mij…….Ja bij deze derde heb je zeker pepermuntjes gegeten. Ze zijn nu zo rond de veertig jaar. 1 is minder goed terecht gekomen, de andere 2 hebben alle 2 goede banen.
Kinderen van gescheiden ouders hebben het exrta moeilijk.
Dat geldt voor iedere scheiding, het valt tenslotte niet mee om kinderen (kind) in jouw geval
op tevoeden. Jouw grootste zorg is om er voor te zorgen dat hij op die school goed zijn best
doet.
Nee, Jogchum, ik ben helemaal niet trots op mijn zoon’s blanke huidje. Het doet mij niets en het kan me niets schelen. Ik heb er juist de pest aan als mensen denken dat huidskleur er iets toe doet, of dat nu hier of in Nederland is. Hij is zoals hij is, mijn zoon. Nakupenda mtoto mwango, weet je nog?
Tino,
Ja dat liedje ken ik nog wel. Nakupenda malijka was ook zo’n mooie liedje, Ja, nu weet ik het weer, je hebt als dokter in Tanzania gewerkt. In Kenya en Tanzania spreken ze allebei
Swahili, Jumbo masuri sana.
Ik zou het ook willen weten… heb ook een Luk Kreung van 4 maanden oud. Heb 2 jaar in Thailand gewoond en sinds kort terug in België met de gedachte dat het beter is voor onze zoon.
Toch blijf ik met sterke twijfels of het hier allemaal echt wel beter is ondanks de goede sociale zorgen, onderwijs, etc. Uiteindelijk willen we hier niet zijn hele jeugd blijven, enkel tot ongeveer 10 jarige leeftijd (mama en papa willen niet oud worden in België) zodat hij zich nog kan aanpassen aan de Thaise cultuur.
Is het goed om hem hier wat cultuur te laten opsnuiven? Of hadden we beter gewoon in Thailand gebleven? Vraag het me over 20 jaar nog eens, oke?
Laat hem dan vooral tweetalig opgroeien, dat is een enorme plus. Laat zijn moeder altijd Thais met hem praten, elke dag voorlezen, Thaise cartoons, films ed, en vanaf zijn 6e-7e jaar les in Thais lezen en schrijven. Ik heb een paar luk kreung’s ontmoet die in Belgie waren opgegroeid en nu, op hun 18e,hier hun “roots” kwamen opzoeken. Ze waren teleurgesteld en enigszins verbitterd dat hun moeder nooit de moeite had genomen hen goed Thais te leren. Dat is achteraf veel moeilijker.
Mooie overpeinzingen. Met belangstelling gelezen. Je zorgen over de toekomst van je zoon kan ik me voorstellen, al zal zijn studie aan die internationale school heel wat obstakels wegnemen.
Tino,
Je zoon zit op een internationale-school, zo schreef je. Daar achteraan schrijf je dat hij daar wel harder moet werken dan op een normale school. Als je zoon een goed stel hersenen
heeft, en die ook gebruikt dan kan hij in de toekomst overal werk vinden.
Azie heeft de toekomst. Er zijn hier genoeg Nederlandse-bedrijven oa, Unilever, Heineken,
Bos-kalis, Klm, kortom teveel om op te noemen.
In Europa, en met name in NL is het juist andersom daar kalft de werkgelegenheid ziender
ogen af. Mijn advies blijf maar stilletjes hier.
Kijk eens in de Bangkok-post, hoeveel mensen er wel niet worden gevraagd met hoge
opleidingen
Dank je wel Wijsneus (grapje),
Ik heb nauwelijks kapitaal meer en geen bezittingen. Anoerak krijgt een wezenpensioen van 8.000 euro zolang hij een opleiding volgt en er is een studiverzekering die op zijn 18e 20.000 euro uitkeert en verder heeft hij een paar stukken land die ik net voor de scheiding op zijn naam kon laten zetten. Ruim voldoende voor een goede opleiding en jaarlijks bezoek aan Nederland maar geen vetpot. Na zijn 27e moet hij zichzelf bedruipen en zo hoort het ook.
Het meeste zorgen maak ik me over de vraag of de Thaise samenleving hem zal aanvaarden als een van hen.
Ik ben zelf een Indo, Europese grootouders(Nederlands en Frans) en Indonesische grootmoeders en ook in Indonesië geboren. Als 5-jarig jochie ben ik in Nederland gekomen en geloof me, toen (1957) zag je hier nog maar heel weinig bruintjes. Ik heb mij echter nog nooit gediscrimineerd gevoeld. Ruim 13 jaar heb ik (als Indo) in de achterhoek voor een agrarische organisatie gewerkt en spreek dus ook perfect dialect. Ik ben nu bijna 10 jaar met een Thaise vrouw getrouwd en ook mijn Thaise vrouw, heeft zich hier goed weten te integreren. Zij heeft inmiddels de Nederlandse nationaliteit en een eigen zaak (Thaise restaurant).
Ik ben dan ook van mening, dat het een kwestie is van aanpassen. Ik baal van buitenlanders die hier al 20-30 jaar zitten en nog geen spatje Nederlands spreken. Je zou in dat verband, dan neigen om op Wilders te stemmen. Voor de goede orde, het is niet mijn partij!
Ik ben blij met je verhaal. Het doet me goed over jouw ervaringen te horen. Een succesverhaal. Zo kan het dus ook. Bedankt.
Aangezien we zelf geen kinderen hebben, en in Nederland wonen, kan ik hier natuurlijk niet over oordelen. Denk dat die problematiek overal ter wereld wel voorkomt, al zal dat vanwege het nationalisme in Thailand natuurlijk wel erg sterk zijn.
Toch kennis is Macht, en hoe meer hij leert, hoe sterker hij word.
Ik wens jullie geluk toe, en sterkte en kracht voor de toekomst.
Een mooi en openhartig verhaal Tino. Ik kan me voorstellen dat jij je zorgen maakt. Echter iedere vader maakt zich zorgen, dat is van allen tijde.
Ik neem aan dat jij goed Engels spreekt. Geef hem privéles en zorg dat zijn Engels goed is, dan ben je in Thailand al behoorlijk ver. Overigens blijkt uit onderzoek dat tweetalige kinderen intelligenter zijn dan eentalige kinderen (Bron: http://goo.gl/z7unD). Kortom hij gaat het wel redden.
@Khun Peter, ben je van je geloof gevallen? Voorheen beweerde je met grote stelligheid dat wetenschappelijk en onomstotelijk bewezen is dat “opleiding niets, maar dan ook helemaal niets met intelligentie te maken heeft” 😉
@ Beste Maarten een tweetalige opvoeding heeft niets met opleiding te maken. Het leren van een vreemde taal (oftewel je hersenen prikkelen) zorgt er voor dat je hersenactiviteit toeneemt en daarmee de intelligentie. Dat effect zal ook optreden bij het leren bespelen van een muziekinstrument en zelfs al bij het oplossen van kruiswoordpuzzels (bron: hersenonderzoeker Dick Swaab).
‘Het leren van een vreemde taal (oftewel je hersenen prikkelen) zorgt er voor dat je hersenactiviteit toeneemt en daarmee de intelligentie’
Vervang ‘het leren van een vreemde taal’ nu door ‘het volgen van een opleiding’
@ Ik dacht al waar blijft Kees? 😉 Om nog wat open deuren in te trappen: niemand wordt er dommer van als hij naar school gaat…
Bij alles wat je doet waarbij je jouw hersenen moet prikkelen blijven ze op pijl of functioneren ze beter. Hetzelfde met spieren.
‘if you don’t use it, you lose it’.
@Khun Peter: Gelukkig, ik was al bang dat we het misschien toch een keertje eens zouden zijn over dit onderwerp, haha 🙂
Kees en ik hebben toch gelijk?:
1. Als hersen geprikkeld worden functioneren ze beter (ben je het mee eens)
2. Bij onderwijs worden je hersen geprikkeld (ben je het denk ik ook mee eens)
3. Dan volgt toch automatisch dat hersenen beter functioneren bij een goede opleiding?
Je noemt het een open deur, maar die uitdrukking wordt gebruikt bij beweringen waarvan iedereen onderschrijft dat het logisch en waar is. Jij bent het er niet mee eens.
Moderator: Maarten, jij hebt het laatste woord. Deze discussie is off-topic, reacties hierop worden niet meer geplaatst.
Dit is weer eens een origineel interessant verhaal en tegelijkertijd een lastig dilemma. Ik denk dat Tino uiteindelijk de enige is die kan beoordelen wat goed is voor zijn zoon. Dit hangt samen met welke ideeën je hebt over culturele waarden die je je kind wil bijbrengen.
Als hij opgroeit in een Westerse omgeving zal hij mogelijk dichter bij de cultuur van z’n vader komen en zul je elkaar misschien beter begrijpen, maar of dat echt zo is kan ik niet inschatten. Ook als hij opgroeit in Thailand zou ik hem toch zoveel mogelijk exposure geven aan de internationale wereld. De Thais leven in een gesloten wereld en zoals de katholieke kerk ooit meende dat de zon om de aarde draaide, zo denken veel Thais dat Thailand het middelpunt van de wereld is. Dat is denk ik niet wat je voor ogen hebt als Westerse vader. Overigens denk ik dat Anoerak Karel vrij goed zit met een vader die zich zo bezighoudt met de toekomst van z’n zoon.
Jambo Tino, (om in de stijl te blijven)
Een gedegen opleiding, voor welke hij al naar een juiste school gaat.
Het begrip voor de thaise cultuur alsmede de hollandse.
Heeft hij er gevoel voor, dan wanneer hij dat wil, (want ook dat maakt veel uit) nog een andere buitenlandse taal leren. (buiten engels en nederlands)
Verder, met een goede opleiding van goede scholen,(waar helaas de thaise niet onder vallen) waarvan hij dan zijn diploma aan het desbetreffende bedrijf kan laten zien waar hij solliciteerd, verzekerd jouw zoon echt wel een goed bestaan.
Want als ik het zo uit jouw verhaal lees, ben jij een “betrokken” vader die niet alleen het leren belangrijk vindt, maar ook omgangsvorming naar de diverse culturen als iets normaals beschouwd.
Met dit alles, kom Anoerak best op zijn plaats.
HAKUNA MATATA.
groetjes,
Louise