Reizigersdiarree, besmetting met de E.coli-bacterie, buikloop en voedselvergiftiging: kreten waar je als reiziger of expat niet blij van zal worden.
Thailand heeft wat betreft voedselhygiëne geen beste reputatie. Volgens een Brits onderzoek uit 2011 behoort Thailand tot de top drie landen als het gaat om de kans om maag- en darmproblemen op te lopen (www.thailandblog.nl/toerisme/reizigersdiarree/). Het gevolg is vaak dat je een dag in de buurt van het toilet moet blijven.
In de meeste gevallen is er niets ernstigs aan de hand en duurt de ziekte één tot vijf dagen. Niettemin zorgen spijsverteringsproblemen in 40 procent van de gevallen voor een verandering in de tijdsbesteding en in 20 tot 30 procent van de gevallen is enkele dagen rust vereist.
Zelf ben ik in al die jaren slechts twee keer flink de klos geweest. Een keer in Pattaya na het eten van een snack in een restaurant. En een keer in Chiang Mai. Ik had toen in een restaurant oesters gegeten. Tja, oesters, dat is bijna vragen om problemen. Ik ben twee dagen goed ziek geweest en voelde mij tot een week daarna nog slapjes. Toch zonde van je vakantie.
Wie in Thailand rondkijkt, ziet dat het met voedselhygiëne niet erg best gesteld is. Op markten liggen vlees en vis uren in de brandende zon. Handen wassen? Je zult niet veel Thai zien die dat doen. Meestal worden de handen alleen met water afgespoeld. Zeep? Nooit van gehoord.
Het probleem daarbij is dat besmet voedsel er meestal normaal uit ziet. Het kan goed ruiken en lekker smaken, maar vergis je niet. Je kunt vervelende door voedsel en drinkwater overgebrachte ziekten oplopen, zoals reizigersdiarree, hepatitis A, buiktyfus, cholera, dysenterie, polio en paratyfus (Bron: LCR).
Ik ken een aantal expats die daarom weigeren op straat iets te eten. Alleen een Food Court of thuis vinden zij het voedsel veilig genoeg. En bij een beetje rondvragen kent iedereen wel iemand die een keer goed ziek is geweest van bedorven voedsel in Thailand. Soms zelfs met ziekenhuisopname en andere ellende tot het gevolg.
Toch is het mogelijk om het risico zo veel mogelijk te beperken. Ter preventie gelden er drie belangrijke regels:
- Hygiëne, dat vermindert de kans dat het voedsel wordt besmet met ziekteverwekkers.
- Koelen, dat vermindert de kans op vermenigvuldiging van bacteriën.
- Verhitten, dat doodt de meeste ziekteverwekkers.
Maar wat zijn jouw ervaringen? Ben jij wel eens ziek geweest van besmet voedsel in Thailand. Of ben je er van overtuigd dat het allemaal wel meevalt en je juist een beetje weerstand op moet bouwen.
Geef daarom je reactie op de stelling v/d week: Van voedselhygiëne hebben ze in Thailand nog nooit gehoord!
Buikloop is een probleem dat regelmatig voorkomt. Niet alleen bij Nederlandse expats maar ook bij de Thai zelf. Tijdens mijn lessen en zelfs tijdens examens doet dit probleem zich voor. Natuurlijk zijn er in een tropisch klimaat meer problemen met hygiene dan in een koeler klimaat zoals in Nederland. Maar vergis je niet. Buikloop kun je net zo goed krijgen van eten dat je op de straat koopt als van eten dat je bestelt in een restaurant van een 4- of 5-sterren hotel in Bangkok. Ben als stagedocent wel eens in de keukens van deze hotels gaan kijken omdat onze studenten daar werkten. Ik ben geen hygiene-deskundige maar ik kon wel zien dat de Nederlandse inspecteurs de keuken onmiddellijk zouden sluiten. Hier niet. De inspecteur kom nooit onaangekondigd en sluit zijn bezoek vaak af met een lekker etentje. En soms komt hij prive nog een keertje terug (zonder te betalen).
Patronage (normaal in het bedrijfsleven), corruptie? U mag het zeggen….
Hallo Chris,
Die 4 of 5 sterren hotels die u bezoekt, hebben die nou buitenlandse chef koks, evenals de general manager? Het zou wel heel erg triest zijn als die dat accepteren!
Slaap altijd All Seasons hotel Pattaya wanneer ik er verblijf, alles zag en ziet er altijd perfect en hygienisch uit. Australische general manager daar ( Accor groep ).
Street food, heel erg lekker, maar met risicos!
Ja, buitenlandse chefs, buitenlands management. Ook een goede chef heeft niet alle personeelsleden voor 100% in de gaten. En soms is de kwaliteit van het voedsel niet goed, hoewel het er wel goed uitziet en ruikt.
Ik eet eigenlijk dagelijks voedsel van de lokale markt maar let wel op. Ben daar zelden ziek van.
De komende week woon ik vijf jaar hier maar ik kwam voordien al 17 jaar hier op vakantie en ik moet het afkloppen: nauwelijks nog last van gehad. Niet zodanig dat ik het me nu de laatste minuten herinner tenminste.
En een groot liefhebber van oesters, naast andere schelpdieren die ik al lustte, ben ik bovendien hier geworden…
Maar de een is gevoeliger voor besmetting dan de ander. Ooit tijdens mijn werkzame leven vertelde een voedselallergie deskundige dat er ruwweg twee soorten op allergieën reagerende mensen zijn: Hij noemde ze de (ontvlambare) houtblok en de (ontvlambare) kerstboom reactie gevers. De eersten merken na lange tijd wat van hun allergie de laatsten onmiddellijk . Ik behoor tot de laatste soort: bij ’n eerste hap merk ik of iets verkeerd is en laat ik de schotel aan mij voorbijgaan.
Ik sluit graag aan bij een stalletje waar een groepje (liefst Thaise) mensen staan te wachten (in foodcourt of op straat). In een gerenommeerd restaurant waar de keuken achter muren is weggewerkt zie je niks van de (on)hygiëne.
In zo’n bekende keten restaurant trof een vriend een half jaar geleden in zijn half genuttigde soep een niet vliegend insect aan. Het restaurant excuseerde zich en schonk ons de maaltijd (ook van mij) gratis aan. Maar evengoed een zeer vervelende ervaring voor mijn tafelgenoot. Want wat is erger dan een worm in een appel? Een halve worm ja.
Mijn conclusie: het blijft een gokje maar met ook persoonlijke hygiëne kom ik een eind denk ik. De foodcourts hebben heet waterbakken op de balies staan om het bestek in te ontsmetten. Zie ik bijna niemand gebruik van maken….. Voor straks: smakelijk in ieder geval!
Het is vaak ook zo dat we dingen eten die ons lichaam niet gewend is. Als je last krijgt of het nu om hygiëne gaat of niet, op iedere hoek van de straat kun je perfecte medicijnen kopen die je buikloop binnen 1 uur stopt. Helaas kan ik hier geen foto plaatsen van deze middeltjes. 1 is voor het stoppen van de buikloop, 2 is om het darmkanaal weer tot rust te brengen. Loop maar even bij de Pharmacy naar binnen en zij zullen je direct de juiste pilletjes geven.
bovenstaande is dus als mosterd na de maaltijd maar wel belangrijk voor mensen die het niet weten.
Ik heb al maagproblemen sinds ik 30 was ( nu 67) maar heb in Thailand niet zoveel problemen, heb mijn vriendin in het begin wel een beetje gestuurd om alles een beetje meer hygienisch te doen, en ik ben in de loop der tijd een beetje meer spicy gaan eten.
kan er goed mee leven.
Ze heeft ook allerlei middeltjes (thai hope) voor alle te bedenken kwaaltjes, zo ook voor de maag, en misschien helpt dat wel.
Al tien jaar kom ik voor drie maanden in Thailand. Ik geniet van het ‘eten van de straat’.
In kleine – in Europese ogen – onmogelijke kleine eethuisjes, laat ik mij het eten goed smaken. Vis en vlees worden op de markt open en bloot verkocht. En ik eet het ook.
Gelukkig nog nooit problemen gehad. Ik denk dat je moet wennen aan wat er in Thailand aan kokerellen gebeurd. Wij, met onze Keuringsdienst van Waren, hebben meer buikklachtzieken dat ons lief is…………..
Een groot deel van de problemen wordt veroorzaakt doordat onze westerse magen niets gewend zijn .Onze higyene is absurd
Helemaal mee eens! Als je weet dat wij bijvoorbeeld de kroketten in een nette snackbar al weg gooien zodra de temperatuur al 1 graad boven de gestelde norm ligt ga je je afvragen waar we mee bezig zijn toch? Wij zijn veel te ver doorgeslagen in onze hygiëne woede alles moet maar netjes en schoon, het nadeel zie je meteen zodra je de grens over gaat….we worden al ziek van een verkeerd gegaard kippenpootje.
Ik zeg niet dat de Thai heel schoon is maar om nu te zeggen dat ze super onhygiënisch is gaat mij een brug te ver. Maar goed wij vergelijken bijna alles naar onze eigen uitmuntende en zeer goede westerse maatstaven dus waarom dit ook niet 🙂
Nagel op de kop. Er van uitgaande dat basically een thaise maag en een europese maag dezelfde zijn zit het hem idd. in het afweersysteem. Als er “slechte” bacterieen in uw maag komen zal uw lichaam daar automatisch tegen reageren en enkel wanneer het deze bacterieen niet de baas kan (of niet kent…) zal het afweersysteem het opgeven en krijg je maagklachten/diarree/… . Ik reis al meer dan 30 jaar rond in Thailand (incl. Laos, Cambodja, Vietnam, Myanmar) en eet er dagelijks van de kraampjes langs de straat. In de beginjaren heb ik af en toe wel eens last gehad, maar (volgens mijn huisdokter) herkent uw lichaam na een tijd de eventuele slechte bacterieen en maakt er dan antistoffen tegen zodat je er immuun voor wordt. Voedselveiligheid is één zaak, maar in Europa wordt de lat zo hoog gelegd dat ons lichaam “lui” is en niet adekwaat kan reageren als er dan toch eens een indringer binnenglipt.
Klopt als een bus!! Ik heb, op een salmonella vergiftiging na, in al de jaren dat ik in Thailand kom eigenlijk nooit last gehad na het eten van Thais eten. Heel soms eens een dagje aan de schijterij, maar niet noemenswaardig. Dat heb ik in Nederland vaker gehad de laatste tijd. En ons eten in Nederland is de laatste tijd ook niet zo schoon meer. Slechte hygiëne in slachthuizen, poepbacterie in de shoarmazaken en snackbars, besmet vlees en zo kan ik er nog wel een paar opnoemen. Ik eet in Thailand heel vaak bij de straatstalletjes. Wel vaak uit de wok. Dat is zo heet dat het de meeste bacteriën dood. Die salmonella vergiftiging had ik nota bene opgelopen in een duur hotel.
woon nu iets meer dan 1 jaar in Thailand en ik heb nog geen slechte ervaringen opgelopen met het eten algemeen doch ik let er wel op waar ik ga eten.
Ik zal nooit eten kopen van de rijdende eet kraampjes … deze vind ik niet hygienisch
Tja, als je van een land komt waar je voor en na het eten je handen moet wassen en bij elk schrammetje gelijk maar een antibiotica pil slikt, dan kun je niet verwachten dat het verzwakte immuunsysteem de bacteriën in Thailand kan bestrijden.
Als jochie in Nederland was dit ultra schone toen niet echt belangrijk. We waren dan ook veel minder ziek en als we dan ziek waren, hadden we wel een bepaald natuurlijk middeltje om ervan af te komen.
Mazzel dat ik al een paar jaar hier in Thailand woon… mijn systeem is er aan gewend, zoals het systeem van de meeste Thaise mensen.
Ik zit al sinds 1977 in de levensmiddelen ( 77-93 als inkoper van grote EU retailers, ’93-4 in TH gewoond, af ’95 tot nu als zelfstandig importeur ).
In ’94 een voedselbesmetting opgelopen in een zeer hoogstaand restaurant, en in ’99 bij een goede vriend thuis. Hij geen enkel probleem, mijn vrouw viel in nog geen drie kwartier dubbel, gooide alles eruit en .. begon na enkele uren al op te knapen. Bij mij borrelde de beestjes verder, en ik viel de dag erna om. Naar het ziekenhuis en daar gehoord: de Thai is immuun, uw vrouw nul, dus hevige reactie en daarom in korte tijd beter. U was half immuun, maar troost u: over 4-5 dagen kunt u er weer onbeperkt tegen.
Met twee Singaporianen hier eens over gesproken: zij vonden het een ramp nog geen 10 mtr buiten hun eilandstaat te kunnen, want eigen lichaam had geen immuniteit meer.
Met een NL hoofd kwaliteit, Dr- Ir, na een trip van een week door TH: mijn vraag: zijn al die Thais nu over een dag ziek of zijn wij in EU te overdreven bezig, en hebben iedere natuurlijke eigen afweer uit laten schakelen ? Haar commentaar: “Ik wordt betaald om de EU voedselwetten overeind te houden, NIET om te voorkomen, dat driekwart overlijdt bij een stroomstoring van drie maanden !
Bij iedere trip naar TH probeer ik mijn immuniteit weer op te vijzelen, en kan dus werkelijk overal iets eten. Heerlijk.
Overigens: de EXPORT-bedrijven hebben een heel andere standaard: velen krijgen eens per jaar 1 a 2 op Master of Bachelor opgeleide en speciaal getrainde voedselauditors van wereldwijd gewaardeerde instanties als BV, DNV, Lloyds, SGS, TUV enz voor 2-4 dg over de vloer, die een speciaal door Britse (BRC) resp Frans-Duits-Italiaanse retailers (IFS)opgezette voedselveiligheidsschema, opgezet om niet alleen aan alle EU voedsel wetten te voldoen, doch ook nog eens aan de wensen van de retailers, door nemen. Vooral bij de eerste certificering wordt zo’n fabrikant een jaar lang nogal gevolgd en krijgt meerdere audits. Ieder jaar wordt ieder theoretisch risico special met een lab test onderzocht, en voor reëel voorkomende risico’s zelfs dagelijks.
Kwalificatie van al hun werk door de NVWA: onbetrouwbaar tot zelfs fraude
Echter, iedere supermarkt organisatie, levensmiddelenindustrie enz STAAT op dat certificaat.
Zijn die allemaal – “niet zo op de hoogte” – of de NL voedsel AUTORITEIT , die zelfs lab tests wenst te zien van risico’s die vanaf de opzet in 1979 van in gezamenlijke EU database voor problemen (RASFF) niet zijn voorgekomen en waarover in wetenschappelijke publicaties zelfs wordt aangegeven, dat voor het geval dit risico voorkomt, het ver onder de toegelaten tolerantie ligt ?
Dit is een zeer interessant topic! Kijk uit naar de ervaringen en eventuele tips 🙂
Mijn ervaringen.
Weet niet of het met geluk te maken heeft, maar in de 21 reizen slechts 1 keer te maken gehad met ’turista’. En had dat toen kunnen voorkomen! In mijn geval zijn zulke bacteriële of virale besmettingen redelijk risicovol; ben kankerpatient in remissie, heb geen pancreasfunctie meer en daardoor o.a. diabeet. Dus die ene keer toch ziek geworden, was in Rambutri Road, parallelle straat van Khao San Road. Logeerde in het Viengtai hotel, één van de betere in die buurt. Bij het ontbijtbuffet stond de Thaise kok op een goede 2 meter afstand een en ander te presenteren. Plots kreeg die een niesaanval, en zoals geweten, sommigen houden hun hand niet snel voor de mond. Vergelijk het met een douchekop waar water met grote druk uitspuit. In zijn onmiddellijk omgeving moet zowat alles onder geniest zijn. Dit op 2 meter afstand… Bleef er toen echter niet bij stilstaan en heb lekker en uitgebreid ontbeten. Maar nog geen 2 uur later kon ik de kamer niet verlaten, kwestie van in de buurt van het toilet te blijven. Dokter langs laten komen; diagnose noro-virus. Dat is het virus dat ook op bv cruises een ware ziekte epidemie uitlokt. Wegens mijn gezondheidstoestand werd een hospitaalopname overwegen, indien er complicaties zouden optreden. De volgende dag ging het niet echt beter, heb het hotelverblijf maar 2 dagen verlengd. En wat bleek, was niet de enige hoor, een 10-tal andere gasten hadden het ook zitten. Gelukkig was het bij mij over tegen het einde van de de 2e dag. Tot zover de ervaring.
Nu de tips. In het algemeen is de persoonlijke ervaring dat het nog niet zo slecht gesteld is met de voedselhygiëne of de risico’s op besmetting. Op voorwaarde enkele regels in acht te nemen!
Vermijd rauw vlees of vis. Oesters, sommige typische gerechten met bv rauwe scampi’s (hoe lekker het ook kan zijn), somtam of papayasalade met krab die ook rauw in de pokpok gaat, …
Verse reidingenop basis van rauwe eieren vermijden; mayonaise, Béarnaisesaus, …
Steak tartare, een van mijn lievelingsgerechten, vermijden! Heb maar 1 adres in Pattaya, restaurantje van een Fransman in de gay area, die het volgens de regels van de kunst maakt en er ook voor zorgt dat het vlees te vertrouwen is.
Als je op straat eet, ga vooral voor de noedelsoepen. Er is een enorme variatie, en gezien het gekookt is is de kans op besmetting zeer klein. Ten zij de bereider er in niest natuurlijk. Ben je de soepen op straat beu, ga dan voor gebakken rijst, barbecue, gestoomde vlees -of visballetjes, saté…
Krijg je op restaurant de beroemde set met sausjes en smaakverfijners gepresenteerd, check of alle flesjes dicht zijn. Als de stop ontbreekt of er een vermoeden is dat een potje werd bijgevuld laat het dan voor wat het is. Vraag indien gewenst, een vers kommetje met nam prik, hou je daarvan, dit ontsmet redelijk!
Rauwkost; tja. Je kan niet altijd of moeilijk in de keuken gaan checken of het goed gewassen is. Eet het alleen als je het echt vertrouwt.
Soms zie je bij streetfood hoe men de afwas doet in een kom. Laten ze het servies, meestal formica, drogen in de zon? Dat is goed; die doodt de bacteriën.
Drink nooit kraantjeswater. Scheer je er niet mee, en poets je tanden met flessenwater. En als je dat koopt, let op de seal. Heb weet van flessen die niet geseald zijn of nadien zelf amateuristisch dicht zijn geseald, dan is de kans is groot dat het dan leidingwater is en dat ze de fles zelf hebben gevuld.
Check wanneer je verfrissend ijs in je drankje wil of het gemaakt is van flessenwater, meestal gebruiken ze van die grote bidons die aangeleverd worden om het ijs in grote zakken te maken. Dat is ok.
Tot zover, kijk uit naar de andere reacties!
Ben 1 keer ziek geweest van een kippebil op de bbq , alles bij elkaar 2 dagen slecht geweest , een u na gebruik kwam het al op .
Op de kwaliteit van het voedses langs de straat , als er veel thaise mensen zitten , kan je er zeker van zijn dat het voedsel goed is .
Na een tiental bezoeken, van telkens een 3 à 4 weken, aan het land van de glimlach heb ik nog nooit problemen gehad, ben wel vegetariër en let goed op…
Het feit dat Thai daar blijkbaar weinig of geen problemen mee hebben, stel ik mij toch vragen in verband met onze weerstand die er, dank zij onze (overdreven?) hygiëne, er zeker niet op vooruit gaat… maar waar ligt de grens?
Misschien kun je de stelling ook omdraaien, zijn wij Nederlanders te hygiënes?
Ik ben 8 maal in Thailand en omliggende landen geweest en nog nooit buikloop gehad.
Wel éénmaal bij een Italiaan een pizza gegeten op Koh Samui, die maar niet wilde zakken en bleef hangen in mijn maag. Daar heb ik me een dag beroerd door gevoelt.
Heb eens een kebab gegeten van een straatkrant bij nana. Moest binnen de 10 minuten een wc opzoeken ! Daarna was het gelukkig over.
Heb eigenlijk meer last van het pikante eten dat de maagwand aantast. Zeker als je dat dagelijks eet.
Zee dieren eten in Chiang Mai is uiteraard vragen om miserie.
Wat lekker eten betreft gaat er niets boven België . Nergens vind ik dezelfde verfijning als in onze top restaurants. Elke vakantie is dan ook een toegeving. Het ene land al wat erger dan het andere.
Eénmaal werkelijk doodziek geweest na het eten van (heerlijke) oesters in een mooi restaurant op Phuket. De oesters lagen in een vitrine op ijs, maar ja, misschien had ik er één die daar al heel lang had gelegen. Ook eens ziek geweest na het eten van een broodje in een op het oog schone zaak in Royal Garden te Pattaya. Verkoopster had plastic handschoentjes aan maar dat is soms ook schijnveiligheid. Af en toe buikloop gehad, in het bijzonder na bezoek aan buffetten van gerenomeerde 5* hotels. Regelmatig zie ik toeristen met hun vingers ijsklontjes uit hun glazen halen, nooit doen, al die bacterieën van je vingers komen zo juist in je drankje terecht. Het poetsen van mijn tanden doe ik gewoon met kraanwater, nooit last gehad. Wel vermijd ik zoveel mogelijk rauwkost, ook de GGD in Nederland waarschuwt daarvoor.
Óf ik heb geluk gehad, óf het valt allemaal reuze mee, want inmiddels heb ik in 8 jaar 12 reizen naar Thailand gemaakt van allemaal een maand en ik ben slechts éénmaal goed ziek geweest, notabene de dag vóór m’n trouwdag!! Ik wilde op m’n trouwdag goed gaan feesten en zuipen, maar heb niets anders dan witte rijst gegeten en slappe thee gedronken. Maar ik heb me er regelmatig over verbaasd dat je alles op straat koopt, geen van de straatverkopers beschikken over sanitair, maar je er nooit ziek van wordt. Sterker zelfs; in Nederland heb ik meer problemen met stoelgang dan in Thailand.
Ik maak me eerlijk gezegd een beetje zorgen om sommige opmerkingen:
Zijn wij te hygienisch? Als er veel Thaise mensen zijn is het eten goed ( zal zeker, maar is de hygiene ook goed zoals de stelling luid? ). Als voorbeeld Pattaya, soi 7/2nd road voor de 7/11. Het eten is er super, ik eet er ook en het is altijd druk. maar de hygiene, die snijplank in het bijzonder…..Ik vraag mij nog af wanneer ik er voor de eerste keer echt ziek ga worden?
Laat ik duidelijk zijn, ik snap dat straattentjes geen koelkast kunnen plaatsen en dat misschien ook niet kunnen betalen. Maar een koelbox met ijs zou al wonderen doen!
Helaas zie ik dit ook te weinig.
Tot slot zou ik willen zeggen: Het kan nooit te hygienisch zijn omdat we hier over verse produkten praten en die produkten ook met respect moeten behandelen. ( zal misschien komen dat ik een horeca man ben ). Verder horen keukens schoon te zijn. In een hotel, restaurant en vooral in je EIGEN HUIS!!!
Als ik Foodland zie hoe ze daar met de produkten omgaan en hun keuken schoon houden, dan word ik heel vrolijk! Misschien wel het drukste restaurant in Pattaya, Kiss Food: In Soi Diana Inn kan je even de keuken inkijken, daar word ik dus niet vrolijk van!
Wij zijn al een keer of tien -twaalf in Thailand geweest. In diverse streken.
Tot op heden nog nooit last gehad van buikloop oid. We letten wel op dat het vlees/de vis gebakken of gekookt is. dat alles heet gemaakt wordt waar we bij staan en eten geen sla en ijs.
Mijn permanente darmprobleempjes uit Nederland raak ik zelfs kwijt in Thailand.
Het blijft wel opletten geblazen met wat je eet. Allen gebakken, gekookt, gestoomd en of verpakt. En aan de straat alleen als het ter plaatse wordt gemaakt (pad Thai)
Gewoon wat in het artikel staat: nooit op straat eten. Dat is niet alleen ordinair, het is onhygienisch. Van een ordentelijk restaurant of een hotel waar ze een verzorgd ontbijt aanbieden mag je verwachten dat dat je daar geen ziekte oploopt (ja toch?) en daarin ben ik ook nog nooit teleurgesteld. Woon al 10 jaar permanent in Thailand. Neem elke dag mijn lunch in meestal een strandrestaurant. Neem daar ook, als ik die heb, mijn gasten naar mee. Maar eet daar of waar ook geen oesters en neem niet aan een BBQ deel. Dat zou de goden maar verzoeken.
@Willem
Wat is er ordinaire aan het eten op straat? zoals ik al eerder schreef heb ik in de 20jaar Thailand 1 keer een voedselvergiftiging opgelopen, en dat was nadat ik in een ordentelijk restaurant had gegeten!
Het gaat hier om kansen. De kans dat je iets ongerechtigs naar binnen kijgt lijkt me geringer naarmate de eetgelegenheid meer ordentelijk is. Daaruit volgt mijn aanbeveling (aan mijzelf, wat een ander doet daar ga ik niet over) om niet aan een stalletje op straat te eten. Verder is het mijn gevoel dat mij zegt dat ik me ordinair gedraag als ik op straat eet. Ook daarvoor geldt: over een ander zijn gevoelens over zijn eigen gedrag ga ik niet. Wel is het niet buiten het onderwerp (niet of topic heet dat tegenwoordig) elkaar mededelingen te doen over het eigen doen, denken en gevoelen met betrekking tot het aan de orde gestelde.
@Willem
Mensen die op vakantie gaan in Thailand die kunnen ook darm of maag klachten krijgen door de verandering van ritme , de stress voor het eerst van je leven op vakantie naar Thailand, het klimaat en een ander soort voedsel dan men gewend is, dus het hoeft niet altijd door een gebrek aan hygiëne te liggen.
Een stalletje op straat hoeft niet minder ordentelijk te zijn dan een restaurant, natuurlijk zijn er op straat ook kraampjes waar ik nooit iets zal kopen.
Maar neem nou de chinees in Nederland hoe vaak zijn er geen restaurants gesloten omdat de keuken er zo, smerig was, ik denk dat je er ook niet te veel bij stil moet staan want dan word het een obsessie.
Ik begrijp dat de reactie waarin je het ordinair vind om langs de kant van de straat te gaan eten aan jezelf gericht was, oké dan respecteer ik dat ik ga hier verder dan ook geen oordeel over geven, het gaat er tenslotte om dat iedereen die in Thailand woont of op vakantie gaat er happy is, en dat doet een ieder op zijn eigen wijze.
Op straat eten vind zelf ik een feest en ik denk dat je jezelf heel veel te kort doet als je hier geen gebruik van maakt het hoort gewoon bij het leven in Thailand.
Elk jaar opnieuw 3 maanden naar Thailand. Na wat vervelende ervaringen hebben we eindelijk de weg gevonden naar een eetpatroon waarbij wij geen last hebben van ongemakken.
Tip 1. Drink vooraf aan de reis een cholera injectievloeistof (goed voor 3 maanden)
volgens aanwijzingen. ( De bijwerkingen hiervan hebben een positief effect op de
stoelgang.) Geen diarree dus.
Tip 2. Flessen water (Echt afgesloten dop)
Tip 3. Veel drukte aan de stal….meestal goed
Tip 4. Belangrijk!!!! Het zit hem voornamelijk in de verkeerde of hoeveelheid olie. Neem
gerechten waar geen olie in is waar te nemen.
Tip 5. Gezond verstand en je eigen goede gevoel als basis bij beslissen waar en wat.
Ik heb het idee dat de meeste besmettingen komen doordat er niet goed afgewassen wordt bij de stalletjes, vooral niet tussen de tanden van de vorken.
Probeer zoveel mogelijk eigen eetgerei mee te nemen.
groet,
c
@Willem::ik weet dat dit geen site is om te chatten maar kan je mij vertellen wat er ordinair is aan eten aan de kant van de straat ???Ben je 10 jaar geleden toevallig niet naar het verkeerde land verhuisd omdat het in Thailand heel normaal is om langs de kant van de straat te eten !!
Moderator: graag bij het onderwerp blijven, het wordt nu chatten.
Regelmatig krijgen uitbaters van kleine restaurants en hun personeel opfriscursussen over hygiëne. Hiervoor krijgen ze een behoorlijke vergoeding i.v.m. de gemiste inkomsten.
Op diverse foodmarkten zijn bureautjes van de voedsel en waren autoriteiten aanwezig, waar producten getest kunnen worden.
Mijn ervaring is, dat vooral Grote restaurants en Hotels moeite hebben met de opslag en het bewaren van voedsel. Het resultaat is vervolgens terug te vinden in de producten die ze presenteren. Open buffetten en vooral all-in prijzen, zijn in veel gevallen de gelegenheden bij uitstek voor gesjoemel met de normen en waarden m.b.t. Hygiëne
Ook voedselwaar dat wordt aangeboden langs o.a. stranden of bij festiviteiten, En waar bij er langdurig geleurd is met deze waar lopen de kans op besmetting.
Het verschil met Nederland is dat je in Thailand anders eet, in Nederland eet men normaal gesproken drie maal per dag in Thailand eet je de gehele dag door, daardoor loop je ook meer risico.In al die jaren dat ik in Thailand kom heb ik 1 keertje voedselvergiftiging gehad, 2 dagen in het ziekenhuis en toen was ik weer het mannetje.
Ach je kan het altijd oplopen is niet 100% te voorkomen, ik blijf lekker op straat eten gewoon goed opletten, op den duur word je maag net zo sterk als die van een Thai.
Ik ben alweer ruim 16-jaar woonachtig in Thailand, en ieder jaar heb ik wel vijf a tien keer last van verkeerd eten.,in de meeste gevallen opgelopen in Thaise restaurants.
Langs de openbare weg en op de markt haal ik zelden of nooit vers of voorbereid eten.
Als ik zelf enkele dagen per week zelf thuis ga koken of kant en klaar eten haal,
is dat meestal bij de grote supermarkten zoals top, Tesco of Big-C,
Ook het verse vlees in de koeling haal ik altijd bij eerder genoemde supermarkten.
Ik loop zo nu en dan weleens over de vele markten, en vreemd genoeg is het ongekoelde vlees op de markt zelfs nog duurder dan in de supermarkten.,
het zelfde geld voor aardappelen, die op de markt al aan het spruiten zijn.,half rot en veeleal veel te duur!.
Het is hier in Thailand écht niet zo dat… “Op de markt de Baht meer waard!
Bij ons op de hoek in de straat hier in Khon Kaen verkoopt een vrouwtje noodle-soep in de avonduren.
Wij zijn er onlangs achter gekomen dat zij de borden, bestek en de drinkglazen NIET schoonmaakt na gebruik van haar klanten.
Dus hier komen we niet meer on eventjes lekker te gaan eten.
Mijn schoonmoeder (86jr) neemt het ook niet zo nauw met voedsel, zo koopt ze verse vis die nog leeft, en 2 dagen later wordt deze vis eens gebakken, dan wordt het restje vis tot de volgende dag bewaard onder een soort rieten deksel met een gat erin, dus niet in de koelkast ! vorige week zei ze er zit een Micky Mouse in huis, dus ik een kap dak noe gezet, en inderdaad de volgende morgen zat er een wel erg grote “muis” in de val, eentje met een heel lange staart ! dus een noe ! maar moeders is nooit ziek.
Ik kom zelf al 30 jaar in Thailand voor vakantie.
Heb 2 keer darmproblemen gehad: eenmaal na een italiaanse maaltijd en eenmaal na een diner in een (duur) frans restaurant. Nooit van thais eten.
Advies: eet alleen thais!!!
Een aantal jaren geleden werden in Nederland alarmklokken geluid vanwege het feit dat kinderen bijna geen weerstand meer hadden. Ze moesten te veel en te vaak hun handen wassen, en kwamen daardoor niet meer in aanraking met bacterien. Ik heb als kind heel lang geleden enkel buiten gespeeld, zoals dat destijds gewoon was, en hier op het Thaise platteland gelukkig nog steeds de gewoonste zaak. Met vriendjes voetballen op een weiland waar koeien hun vlaaien achterlieten. Handen wassen voor het eten ging zonder zeep en vaak enkel met slechts met een emmer spoelwater. Je ziet dat Thaise mensen ook zo doen. In al de jaren dat ik in Thailand ben, eet ik alles tot oesters en somtamplaa toe, zonder last. Het is denk ik een kwestie van weerstand. Heb je dat niet, dan merk je dat gauw genoeg en kun je er maar beter rekening mee houden. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Want het klopt: de Thaise hygiene is niet om naar huis te schrijven, dus inderdaad goed om je heen kijken waar je bent en goed kijken wat je kunt bestellen. Ook al staat er een lange rij mensen, dat vergroot jouw weerstand niet!
Tip voor iedereen . IMMODIUM DONT LEAVE HOME WITHOUT IT…. heb altijd een doosje in de auto liggen handig als je soms lange afstanden rijdt want kan na 16 jaar hier nog steeds niet overweg met een thais toilet.
Ja je maag gaat er op een gegeven moment aan wennen kan zelfs soep eten gemaakt met water uit de kraan (ik zit niet in bkk of pttya). Bij ons in de keuken wordt een snijplank van ik denk 5 jaar oud en nog nooit warm of heet water heeft gezien… typisch thais toch ?
Heb altijd op cruise schepen gewerkt waar de hygiene heel extreem is, USPH standards dan denk je soms dat er hier nog een hele lange weg te gaan is ,
Maar soms is het ook common sense als je als toerist hier komt let je een beetje op waar je naar binnen loopt , ziet het er een beetje schoon uit , ben je de enige of zitter er meerdere mensen soms zie je eten uitgestald voor het restaurant let op of er genoeg ijs op ligt en niet in een poeltje water ligt . Het heeft natuurlijk ook te maken met zgn spicy eten hier wordt een heel leger aan kruiden toegevoegd aan het eten waar het bij ons een snufje zout en peper en mischien een kruidnagel of laurierblaadje is. Ja het is vervelend als je een dag of 2 van je vakantie mist door dit soort dingen komt te zitten , maar ja het is allemaal onderdeel van de thailand experience en met een beetje opletten valt het allemaal reuze mee.
In plaats van Imodium (duur!) kun je bij Thaise apotheken een strip van vier tabletten Disento kopen. Werkt net zo goed of zelfs beter en kost ca 40 baht per strip.
Ik kom al 35 jaar in Thailand en heb één keer een voedselvergifiging opgelopen. Dit was een paar maanden geleden in Pranburi bij KFC, waar ik een koolsalade gegeten had.
Verder heb ik op de hele wereld gezien de ergste gevallen in Houston (USA – ei van het ontbijt), Nagoya (Japan – Sushi), Walldorf (Duitsland – bapao – niet lang genoeg opgewarmd) en heel lang geleden in Surabaya (Indonesia – saté).
Voor de rest nooit.
Op Indonesië na, zou je zeggen dat die andere landen toch wel een hoge standaard hebben.
Op een vlucht naar Amman (Jordanië) had ik eens vier dagen vrij. Mijn collega’s bleven in het dure hotel, omdat ze bang waren iets op te lopen. Ik ben met iemand naar het zuiden gereisd en toen ik terug kwam hoorde ik dat er van de vijf bemanningsleden, drie ziek waren en diarree hadden….
Hier in Thailand een ik bijna alles (behalve garnalen, mosselen en andere schaaldieren)… vooral garnalen moet je mee oppassen. Als ik al hoor hoe ze gehouden worden… nee dankje…
Als ik in Thailand ben eet ik bijna dagelijks garnalen, nog nooit last van gehad.
Het verbaasd me ook dat mensen bang zijn om in Thailand mosselen te eten. Ik doe het regelmatig en ook daar nog nooit last van gehad.
Ik denk toch dat het met de weerstand van de gemiddelde Nederlander te maken heb.
Ik kom nu 13 jaar in Thailand en woon er de laatste drie definitief.
Als je hier voor het eerst komt kijk je je ogen uit op de markten en denk je dat kan nooit goedkomen.
In Nederland zijn echter wat hygiëne betreft ook wel wat doorgeschoten is mijn mening en hebben we in vergelijking met de Thai geen weerstand meer.
Ik zal het gelijk afkloppen, ik eet vrijwel dagelijks “op straat” en veel thais eten vind ik heerlijk. Ziek ben ik nog nooit geweest.
Nogmaals ik zal het gauw afkloppen want ik ken ook andere voorbeelden. Mogelijk ligt het ook mee aan ons eigen weerstandsvermogen.
Ja daar hebben ze inderdaad nog nooit van gehoord het is overal naar westerse maatstaven een tering zooi . Op de markt is het natuurlijk lachen waar de dame die vlees verkoopt op haar kraam zit met haar voeten bijna in het vlees ,de weegschaal is bijna weggeroest en het vlees wordt gesneden op een houten plank die nog nooit een fatsoenlijke wasbeurt heeft gehad. Kijk eens in een gemiddelde keuken van een restaurant hier wordt je niet vrolijk van en heel vaak is het toilet net achter de keuken en het afval ligt meestal naast een deur waar de honden en ratten zich tegoed doen.
Ja die dienstklopper in nederland die een sticker op de deur plakt dat de keuken schoon is krijgt hier waarschijnlijk overspannings verschijnselen.
Maar ja wie zijn wij dat we dat nou ook weer op willen dringen omwille van toeristen die racerij krijgen van een verkeerd garnaaltje of een stukje vlees dat te lang in de zon heeft gelegen , in ieder geval zal het toerisme er niet minder om worden en de farang die hier woont heeft zo zijn eigen methodes om goed en veilig te eten. Het heeft toch ook wel charme als je op straat een lekkere noodle soup kunt eten waarvan je weet dat de verkoper van het woord hygiene nog nooit heeft gehoord . Dit zal met een aantal jaren 10-15 wel een beetje veranderen. Voor nu lekker genieten van al dat thaise eten.
Enige tijd terug heb ik samen met mijn zoon in “Ubon Ratchathani een hele gegrilde kip genomen langs de openbare weg.,die aldaar elektrisch worden gegrild
Deze hele gegrilde kip liet ik bewust niet in stukken hakken, maar heel inpakken in zo’n piepschuim doos.
Eenmaal thuis aangekomen, en de piepschuime box te hebben opengemaakt.,
bleek dat deze gegrilde kip aan de “Para-Olympische-spelen had deelgenomen.,
want we troffen sléchts één poot bij deze kip aan.
De hygiëne is de laatste 10 jaar veel beter geworden. Het is een kwestie van je ogen en gezond verstand gebruiken bij het kopen van bereid voedsel.
Tot mijn eigen verbazing heb ik nooit last van buikloop o.i.d. in thailand, en ik eet eigenlijk overal en van alles, van stalletje op straat tot restaurant en bbq, ben in nederland vaker aan de slingersch,,,,
Levende vissen op de markt, lijkt raar, maar veel verser kun je het toch niet hebben, toch..
Kleinere restaurants. straatverkopers etc.en thais zelf houden ook veelal geen grote voorraden in huis, maar kopen in de morgen op de markten in, dus normaliter vers.
De reden is simpel, geen geld voor grote voorraad,diepvriezer of zelfs koelkast.
Denk dat daar de doorloopsnelheid sneller is dan in nederland. Ik zie in nederland vaak genoeg ontdooid vlees liggen bij de super, die thuis weer in de vriezer gaat en kroppen sla die nat gespoten worden.
De opmerking dat je niet vaak ziet dat Thais hun handen wassen vind ik opmerkelijk.
Ben eerder van mening dat de thai hun persoonlijke hygiëne behoorlijk hoog in hun vaandel hebben staan, vind de thai ondanks de hitte veelal verzorgd uitzien,
In nederland kwam het nogal eens voor dat mijn dochter met vriendinnen meeaten, maar eentje die vooraf haar handen waste, juist een thaise. zelf krijg ik het ook te horen van me thaise vriendin als ik me handen niet was.
Overigens off-topic, reinigingsmiddelen, zeep, shampoo etc zijn vaak nog duurder dan in nederland. Je denkt er in eerste instantie niet eens over na als westerling, maar als een pot zeep of shampoo net zoveel kost als een dag werken,ga je het ook minder gebruiken,
Moderator: reageer niet alleen op elkaar dan is het chatten.