Veel van onze lezers hebben een relatie met een Thaise vrouw. Wat mij daarbij opvalt, is dat de Thaise cultuur vaak overheerst, wanneer een Thai en een farang samen leven.
Om deze stelling te verduidelijken zal ik een aantal voorbeelden geven.
Wanneer ik bij vrienden of kennissen op bezoek ben (zowel in Nederland als in Thailand), zie ik vaak overdreven veel uitingen die met het Boeddhisme te maken hebben. Boeddhabeeldjes, kaarsjes, foto’s, geesteshuisjes, etc. Op zich niets op tegen. Maar als je vrouw/vriendin katholiek zou zijn, is het dan ook normaal dat de woonkamer volstaat met Mariabeelden, afbeeldingen van Jezus Christus op het dressoir, kruizen aan de muur, een Bijbel op iedere tafel en een kerkorgel in de slaapkamer?
Hetzelfde geldt voor foto’s van het Thaise Koninklijke huis. Soms zie je in huis complete posters aan de wand van Rama 1 t/m 9 bij een Nederlands/Thais koppel. Op zich nog begrijpelijk, als er dan ook een foto van Beatrix aan de muur zou hangen, maar nee hoor, die is nergens te bekennen.
De TV staat verplicht op Thaise zenders en als er muziek te horen is, dan zijn het Thaise smartlappen. Als er eten op tafel verschijnt, is het Thais. De Hollandse hap wordt niet gepruimd door vrouwlief. De Nederlandse man moet zich maar aanpassen aan de Thaise gebruiken, maar ondersom?
Nog een paar voorbeelden die ik vaak zie bij farang: Sinsod betalen, met amuletten van monniken om de nek gaan rondlopen, iedere week trouw meegaan naar de tempel, boeddhabeelden op de dasboard van de auto, Thaise tatoeages op het lichaam, de Thaise vlag laten wapperen in plaats van de Nederlandse, enz.
Ook wordt vreemd c.q. onacceptabel gedrag van vrouwlief, zoals jaloezie, geldverspilling en dergelijke onder het tapijt geveegd met de opmerking: “Ach, dat hoort bij de Thaise cultuur”.
Natuurlijk is het geven en nemen, maar ik heb de indruk dat bij het cultuuraspect er vooral sprake van geven is. We weten dat Thaise dames over algemeen sterke persoonlijkheden zijn, met een ijzeren willetje. In veel gevallen heeft de Thaise vrouw dan ook thuis de broek aan.
Toch denk ik dat ook een Nederlandse partner ook recht heeft op een evenredige inbreng van zijn cultuuraspecten. Verder ben ik van mening dat je jouw eigen cultuur niet moet verloochenen om je Thaise vrouw te plezieren. Of zie ik dat verkeerd?
Wat zijn jouw ervaringen? Ben jij ook van mening dat ‘De Thaise cultuur overheersend is in een relatie?
Veel verder (“gekker” uiteraard niet op negatieve manier bedoeld) dan één poster van de huidige koning, een offerhoekje en een gelukskransje aan de achteruitkijkspiegel op speciale dagen de Thaise vlag buiten heb ik het nog niet gezien bij mijn diverse kennissen hier in Nederland. Een gezonde mix en inbreng van de man en de vrouw. Die enkele extreem doorgeslagen huishoudens zullen er vast wel zijn.. of de andere partner dan over zich heen heeft laten lopen? Wellicht wel, wellicht kan het hem/haar niet deren of is zelfs bekeerd. Zolang men maar gelukkig is. Al hangt men het hele huis vol met religieuze objecten en wat nog niet meer.
Maar zover ik kan vaststellen is binnen mijn kennissen kring de balans aanwezig tussen geven en nemen. Bij mij thuis is er één boeddha beeldje, 2 boeddha hangertjes die gekocht zijn bij een tempel en nog in hun transparant doosje op de plank staan, en een paar Thaise tintjes in de inrichting zoals kussens op de bank met een Thaise olifant erop. Het ontbreekt alleen nog aan een Thaise vlag om buiten te hangne op speciale dagen (waar ik de humor wel kan inzien die op Nederlandse feestdagen uit te hangen, andersom zou ik op een Thaise feestdag ook de NL vlag uithangen… soms hebben mensen het niet eens door dat er een andere vlag hangt ze zien alleen iets rood-wit-blauws!).
Meegaan naar de tempel is een kwestie van respect, dat doe ik zelf ook al gaat mijn vriendin maar enkele keren per jaar naar de tempel (in Thailand). Dat zal ook opgaan voor anders gelovigen, ik denk dat je aardig wat respect inleverd als je partner bijvoorbeeld christelijk gerevormeerd is jij weigert om mee te gaan naar de kerk. Als je niet kunt geven en nemen in een relatie zal die niet lang stand houden. Ik stel mij dan ook voor dat in een gezonde relatie de Thai ook mee gaat naar de kerk als de partner hier behoefte aan heeft.
Ik ben zelf agnost maar vind het wel mooi om de gebedshuizen van diverse geloven te bezoeken. Wellicht dat in het door jouw aangehaalde voorbeeld de vrouw wel érg streng gelovig is.. dan zal de partner daar ofwel in mee moeten gaan of de relatie beëindigen, net zoals een relatie tussen een streng gerevormeerd iemand en een anders gelovigen geen stand zal houden als er niet genoeg (veel) water bij de wijn wordt gedaan.
Resteerd nog het handjevol (?) mannen wat inderdaad totaal over zich heen laat lopen en dingen accepteerd die zij accepteerd die zij anders niet getolereerd hadden. Die komen zichzelf nog wel een keer tegen…
Ja, inderdaad beschikken Thaise vrouwen over een eigen willetje. In ons huis hangt ook een foto van de Koning aan de muur. Wat het eten betreft kan mijn vrouw alleen maar gebakken
aardappels maken. In onze tuin staat een geesteshuis. Wat de tv betreft, mijn vrouw kijkt
altijd naar Thaise zenders en ik naar de Nederlandse zender BVN.
Koop s’middags altijd een paar potten bier……en mijn antwoord op deze stelling is.
Nee heb niet het gevoel dat in onze relatie de Thaise cultuur overheerst.
Ik denk dat het belangrijk is te realiseren waar het stel woont. Als dat in Thailand is is het niet meer dan logisch dat de Thaise cultuur overheerst.
Daarnaast zijn de voorbeelden wat vreemd…Thais die GEEN relatie met een farang hebben hebben ook het huis vol met buddha’s en overal portretten van de koning hangen…ik heb echter nog nooit een Nederlander meegemaakt die overal kruizen ophangt etc. danwel portretten van Beatrix in de woonkamer hangt. Dus ja, als dan een farang met een Thai samen gaat wonen zie je inderdaad wel Buddha’s en Thaise koningen maar geen Jezus of Beatrix. Lijkt me logisch.
Over het eten kunnen we ook kort zijn. De Thaise keuken is wereldwijd bekend. De Nederlandse keuken…mmm, iets minder. Ik ken geen Nederlandse restaurants in het buitenland, afgezien van wat veredelde snackbars die naar een beperkte groep expats cateren. We gaan lekker Italiaans, Chinees of Thais eten maar niet lekker Nederlands. Dat we nu toevallig in NL geboren zijn en soms naar stamppot of een kroket snakken betekent niet automatisch dat we op culinair gebied iets voortbrengen wat de internationale goegemeente interesseert. Logisch dus dat er dan ook voornamelijk Thais ipv Nederlands gegeten wordt lijkt me.
De Thaise smartlappen zijn verschrikkelijk. Vergeleken met Rinus, Corrie Konings en co. zijn het echter artistieke meesterwerken.
Een ding kan ik niet weerleggen. Thaise TV. Als je denkt dat NL TV hemeltergend is, en dat is het, dan brengt de Thaise TV je naar nieuwe ongekende dieptepunten.
@ Kees, zoals ik ook in een andere reactie opmerkte, zie ik in Nederland ook wel farang die zich aanpassen aan de vrouw ipv andersom. Dan onder de noemer: “dan voelt zij zich meer thuis”. Daar kan ik wel begrip voor hebben, als het andersom ook zo was. Een Thaise dame gaat in Thailand echt geen Delftsblauwe molentjes op tafel zetten omdat de man zich dan meer thuis voelt.
Nee, een Thaise vrouw zal dat inderdaad niet doen. Een NL man zal ook geen koningsportretten ophangen voor de Thaise vrouw…dat doet ze zelf en de man tolereert het simpelweg. De vergelijkende relevante vraag is dus, als de man Delftsblauwe molentjes neerzet omdat dat belangrijk voor hem is (ik heb ze niet in mijn kennissenkring, maar goed): laat ze ze staan of haalt ze ze weg? Ik denk dat ze ze laat staan.
Wellicht zijn de blauwe molentjes gewoon even een ongelukkig gekozen voorbeeld, maar Thaise gebruiken liggen natuurlijk wat dieper dan onze lokale folklore. We zijn in het Westen nu eenmaal beter onderwezen en minder bijgelovig, Thailand is zich pas veel later gaan ontwikkelen. Daardoor heeft o.a. religie en bijgeloof nog een veel sterkere rol in de samenleving. Wij geloven in verstandig rijden, de BOB en een autogordel, zij geloven in een buddha op het dashboard. Da’s niet voor de sier, da’s de beste bescherming die je kan hebben in hun ogen. Allerlei culturele en religieuze gebruiken zitten zo ingebakken in het dagelijks leven voor de Thai dat deze cultuur al snel lijkt te ‘overheersen’ in een relatie. Maar misschien is er wel simpelweg sprake van co-existentie en valt de Nederlandse cultuur in die relatie simpelweg minder op?
@ Dat is nu juist het punt beste Kees. Alles wordt onder het tapijt geveegd onder de noemer traditie, cultuur, geloof. Vreemdgaan hoort ook bij de Thaise cultuur, dus mannen, doe je best 😉
Wacht even, dit zijn 2 in wezen verschillende zaken, ook al kunnen ze gerelateerd zijn. 1. De Thaise cultuur overheerst in gemengde relaties 2. ‘Slecht’ gedrag van Thaise partner wordt vergoelijkt onder het mom van ‘cultuur’.
Op 1 heb ik reeds gereageerd. Wat punt 2 betreft, ik lees te veel klachten om het met je eens te zijn dat zaken onder het tapijt geveegd worden. Ik denk juist dat ze af en toe van onder het tapijt vandaan getrokken worden en nog eens met het vergrootglas erover ook. Afijn, jij plaatst die reacties niet eens begrijp ik, en terecht waarschijnlijk, omdat de soi honden er geen brood van zouden lusten! Kortom – dat onder het tapijt vegen lijkt mee te vallen.
Daarnaast bepaalt simpelweg de grootste gemene deler of iets onderdeel uitmaakt van een cultuur of niet. Hierbij begeven we ons wederom op het interessante pad van generalisatie. Maar als het overgrote deel van een bevolking bepaalt gedrag vertoont, dan kun je toch wel stellen dat het onderdeel uitmaakt van die cultuur – zonder daar verder meteen een waarde oordeel aan te verbinden.
@ Khun Peter.Opmerking “delftsblauw molentje” wel leuk.
Laten wij nu in de keuken in ons huis in TH een fel gekleurd molentje (alternatieve moderne versie) aan de muur hebben hangen en langs de trap naar de bovenetage 8 schitterend ingelijste fotos van de bloembollen in Nederland. Bovendien in de huiskamer 4 schitterende veelkleurige mini koeien (naar de exposities in Brussel).
Alles door mijn vrouw uit vakanties naar Nederland meegebracht. Vond ze leuker dan de gebruikelijke thaise houtsnijwerkjes.
Een betere poster van “de” brug in Rotterdam ligt er nog om ingelijst te worden.
De Thaise cultuur is overheersend in Thailand, zou een betere titel zijn.
De punten die je noemt zoals Sinsod betalen horen 100% bij de Thaise cultuur, wat is daar mis mee? Een amulet dragen doen vele Thai, waarom mag een farang dat niet eens uitproberen?
De tv staat verplicht op Thaise zenders? In Thailand zal iedere vrouw een Thaise zender opzetten, lijkt me heel normaal. In Holland is dat een stuk lastiger.
De Thaise vlag ophangen op een Nederlandse feestdag valt bij mij onder dwars gedrag, maar dat moet ieder voor zich weten of hij/zij dat doet.
De Thai hebben nou eenmaal veel meer cultuur-dingetjes dan wij. Wie daar gaat wonen past zich gewoon een beetje aan, of niet natuurlijk.
@ Piet iedereen moet zelf weten wat hij/zij doet, daar is niet mis mee. Maar draai het eens om, gaat jouw Thaise vrouw met een kruis aan een ketting lopen of met een medaillon van de paus? Hangt jouw Thaise schone een foto van Willem Alexander aan de muur? Zet zij André Hazes op? Gaat ze zuurkool met worst eten?
Dus als je in Thailand gaat wonen moet jij je aanpassen? Misschien moeten beiden zich aanpassen? Zou 50/50 niet eerlijker zijn?
Overigens zie ik het ook in Nederland. Mannen die zich aanpassen aan de cultuur van de Thaise vrouw.
gaat jouw Thaise vrouw met een kruis aan een ketting lopen of met een medaillon van de paus? Hangt jouw Thaise schone een foto van Willem Alexander aan de muur? Zet zij André Hazes op? Gaat ze zuurkool met worst eten?
Niemand om mij heen loopt er met een ketting met een kruis, dus mijn vrouw ook niet. Als wij dat allen zouden dragen zou zij het ook willen denk ik, om in Thailand te laten zien dat ze met een farang is getrouwd. Een medaillon van de paus heb ik nog nooit gezien (gelukkig), ik heb ook niets met geloof en heb me bij de RK laten uitschrijven na de schandalen.
Andre Hazes kent ze niet maar als hij een liedje maakte wat haar bevalt zal ze het gerust opzetten. Zuurkool met worst lust ze ook graag (vooral de worst en jus) en ze kan het ook klaarmaken. Een foto van Epke wil ze wel aan de muur hebben, niet die van WA de kroonprins.
Verder is Holland erg open voor andere culturen/voedsel gebruiken. Thailand heeft dat niet, die houden zich liever bij de Thaise cultuur, (en een beetje chinees) en ik vind het prima.
Mannen die hier in Thaise kleding lopen willen graag laten zien dat ze een band met Thailand hebben, ik vind het prima want ik heb er geen last van. Mannen met Thaise tatoo’s idemdito.
Er zijn ook Hollandsche mannen die graag met Khun aangesproken willen worden, ik vind het prima maar wel een beetje vreemd. Conclusie is dat de Thaise cultuur voor mij niet overheersend is in mijn relatie maar ook de Hollandse cultuur niet.
@ Oke, ik zal even anders stellen. Je bent niet RK dus je draagt geen kruisje of iets dergelijks. Maar ga je dan wel een boeddhistische relikwie om je nek hangen, terwijl je niet boeddhistisch bent?
Nu kan je zeggen prima, ik heb er geen last van. Ik heb er ook geen last van. Maar een beetje huichelachtig is het wel.
En Nederlanders die in Thaise kleding gaan lopen? Tja, die lopen voor paal. Thai lachen zich kapot om die onzin. Niet in je gezicht, maar als je deur uit bent. Je bent een farang en blijft een farang, zelfs als je het Thaise volkslied uit volle borst meezingt.
Ik kijk ook altijd met verbazing naar farangs met zo’n amulet om de nek, want het ziet er in mijn ogen bezopen uit vooral als het zo’n groot joekel is, maar om het in het algemeen huichelachtig te noemen vind ik een erg sterke veroordeling en generalisatie. Je kent immers de reden niet waarom men dat doet.
Inderdaad, de reden van het dragen van een Boeddhabeeldje is niet altijd duidelijk, alhoewel….
Terloops, ik vind dat men niet kan spreken van een relikwie, maar is amulet een betere aanduiding.
Ik zie rond mij dat veel farang die dit dragen, als enige beweegreden hebben dat het zo hoort als je in Thailand rondloopt. Meestal willen ze hiermee alleen een bepaalde link duidelijk maken tussen hen en Thailand. Die link kan vanalles zijn, van getrouwd met een Thai tot diegene die willen tonen dat ze jaarlijks(of meer) met verlof gaan naar Thailand en door de buitenwereld als Thailand kenner willen worden aanzien.
Meestal wordt het ook alleen gedragen in Thailand want eens terug thuis zie ik het nogal eens gauw verdwijnen in een lade tot het weer opduikt bij het begin van het volgende verlof.
Door Thai wordt het meestal gedragen als gelukbrenger of om hun link aan een bepaalde monnik of tempel te tonen. Niettegenstaande, is er er nog andere, misschien voor de farang, minder bekende reden waarom het gedragen wordt. Ik had nooit echt bij die reden stilgestaan, tot ik er zelf een kreeg en de reden me meteen duidelijk werd.
Het beeldje werd me een 10-tal jaren terug, geschonken door de Thaise echtgenote van een zeer goede vriend na zijn overlijden. Het Boeddhabeeldje zit in het gekende goudkleurige omhulsel met venstertje, maar daarbij zit er nog iets in nl. een stukje bot van mijn overleden vriend. Als je ermee schudt hoor je het botje.
Zelf draag ik het niet dagelijks maar bij gelegenheid haal ik het nog wel eens boven of draag ik het oa tijdens zijn gedenkdag.
Ik wil maar zeggen dat vele Thai ook daarom het gekende beeldje dragen. met misschien een botje van overleden ouders, vrouw, man, kind, broer, etc
Een variant hierop is het goudkleurige kokertje met asse van de overleden persoon.
Maar weinig Farang zal om deze laatste reden een beeldje om hun nek hangen hebben hangen denk ik.
Maar stoort me dat nu of of vind ik dit huichelachtig om een farang een Boeddhabeeldje te zien dragen? Neen hoor, Voor de meeste farang heeft het allemaal niks met geloof of wat ook te maken en is het niet meer dan een souvenir dat ze hier gekocht hebben.
De meeste vrouwen die uit Jamaica terugkomen hebben een rasterkapsel omdat iedereen dat daar draagt.. Vergelijk de farang met zijn Boeddhabeeldje daar maar mee….
Khun Peter ik vindt het nogal bot gezegd om iemand huichelachtig te noemen als hij een amulet om zijn nek heeft hangen.(ook al is de persoon geen boeddhist) Ik heb zelf ook een (Grote) amulet om mijn nek hangen ( alleen als ik in Thailand ben) Deze heb ik jaren geleden voor mijn verjaardag gekregen van mijn vriendin en haar broer (monnik). Ik zou het huichelachtig vinden als ik het in een lade zou gooien en er nooit naar om zou kijken.
En ik vindt het veiliger om het in Thailand te dragen dan in Nederland.
@ Frans, dat moet je helemaal zelf weten.
Al krijg ik een kruis van de Paus of amulet van een monnik ik ga er niet mee lopen. Ik ben een Atheïst, dus ga niet met die dingen lopen. Verder ben ik ook geen animist dus niet bang voor geesten. Al heb ik wel steeds meer het idee dat als ik ’s ochtends vroeg in de spiegel kijk, een geest zie….
He Geest, wat ben je fel. Je bent heel duidelijk hoor. Je doet HET NIET. Nou het misschien wel, maar het dragen van een amulet. Prima Peter. Niet doen dan. Maar er zijn maren.
Je weet dat je een boedah moet krijgen. Ik kreeg er een en ben hem gaan dragen omdat de persoon die t gaf t leuk vond. Nou en.
Jij zou het niet doen. Ook goed. Waar gaat het allemaal over ??
khun Peter. iedereen moet weten wat hij of zij om de nek hebt hangen.Ik wil er alleen geen geloof aan laten hangen.En zolang ik er maar niet mee lastig wordt gevallen.
Ik denk dat iedereen wel ergens aan gelooft. Ik geloof meer in de evolutie van de mens.
En dat er meer is tussen de hemel en aarde.En tussen haakjes jou humor maak het ook weer goed.
Beste khun Peter,
Laten we het vooral bij de stelling houden, en niet te veel op de man/onderwerp wat er zijdelings mee te maken heeft.
Boedhisme is een manier van leven . Is dus geen geloof zoals Rk .Christen ,Islam enz
Om terug te komen bij de stelling van de week : Het ligt er aan of je inThailand woont of in Nederland.
Vind het dan logisch dat de landsituatie de overhand heeft. Hoeveel moet ieder voor zich zelf weten . .
gr peter
@ King Frans. Waarom draagt u hem niet in Nederland? Als ik hem in Thailand draag, doe ik dat ook in Nederland. Voelt u zich niet op uw gemak met die amulet om in Nederland. Is die amulet nou echt zo onveilig in Nederland? Heb een keer van mijn vrouw op mijn verjaardag heerlijke eau de toilette gekregen. ( Ik vond hem niet zo lekker, heb hem lekker aan haar oom gegeven! ) Beter dan in de la en op mijn lichaam!
Math, ik ben 62 er is nog nooit met mij iets gebeurt in Nederland. Maar zoals ik al had gezegt, het is een groot ding [ volgens mij de grootste die je kan vinden] omhulsel en ketting is van zilver van binnen is de boeddha van bladgoud, dus toch wel wat opzichtig. In Thailand krijgt ik alleen maar positieve reactie’s.Voor mijn werk draag ik een uniform, geen gezicht als ik het amulet om mijn nek zou hangen. ( ook niet als ik het onder mijn overhemd zou doen ) Ik heb ook nog een klein amuletje ook gekregen ( ik koop nooit zulke dingen maar krijgt het altijd ) en deze draagt ik wel dag en nacht waar dan ook.
Over Music gesproken…
Mijn vrouw is gek op Jan Smit, Frans Bauer en alle Nederlandse romantische mziek, maar Jantje blijft haar voorkeur… Ik denk dat ze een beetje verliefd op hem is hahaha
Nu ik kan mij helemaal niet vinden in ‘De Thaise cultuur is overheersend in een relatie’.
Wij wonen dus in Thailand (Hua Hin) en mijn vrouw komt van Isaan.
Bij ons staan binnen, nog buiten Budha beelden.
Er hangt 1 kalender met de beeltenis van de koning in de logeerkamer.
Wel staat er in de huiskamer op de salontafel een kleine foto van de koning en zijn familie, maar dus beslist niet door het hele huis heen.
Ook delen wij gemeenschappelijk de Tv zenders en is dus niet de hele dag alleen maar Thais te horen.
Ook kan ik mij niet vinden in “Sinod betalen, met amuletten van monniken om de nek gaan rondlopen. iedere week trouw meegaan naar de tempel. boeddhabeelden op de dasboard van de auto, Thaise tatoeages op het lichaam, de Thaise vlag laten wapperen in plaats van de Nederlandse, enz.”
Dit gebeurt dus bij ons niet en daar heeft mijn Thaise vrouw ook geen behoefte aan.
Verder hebben wij geen vlaggen buiten hangen, zowel van Nederland of Thailand en daar is van beiden zijde geen behoefte aan.
“Ook wordt vreemd c.q. onacceptabel gedrag van vrouwlief, zoals jaloezie, geldverspilling en dergelijke onder het tapijt geveegd met de opmerking: “Ach, dat hoort bij de Thaise cultuur”.
Dus conclusie:”De Thaise cultuur (wat daar dan ook uit moge bestaan, zoals de schrijver vermeldt) is een heersende factor in een relatie”, is absolute onzin en als het toch zo is dan heb je de verkeerde vrouw getroffen.
Absoluut niet mee eens en ik vind het absolute onzin, want het hoort beslist niet bij de Thaise cultuur, maar bij het gedrag van sommige Thaise vrouwen, waar je dus dan beter niet mee getrouwd kunt zijn.
Dit gedrag komt bij mijn Thaise vrouw haar familie totaal niet voor, dus zijn het excessen onder de Thaise dames.
Weer zo’n dogma:” We weten dat Thaise dames over algemeen sterke persoonlijkheden zijn, met een ijzeren willetje. In veel gevallen heeft de Thaise vrouw dan ook thuis de broek aan.”
Als je dus zo’n vrouw hebt, dan heb je de verkeerde getrouwd.
Bij ons hebben we beide de broek aan en delen wij elkaars mening.
Eindelijk iemand die heldere en onmiskenbare observaties maakt die correct zijn .
Helaas pikt de gemiddelde nederlandse partner dat van zijn jongere vriendin want dat niet doen heeft meestal consequenties
Je hebt gelijk als je vind dat een relatie uit geven en nemen bestaat , vele thaise dames denken hier vaak anders over als ze een buitenlandse partner hebben helaas
Na 20 jaar in thailand wonen kan ik hier een boek overschrijven maar bespaar mij de moeite want hoeveel boeken zijn er wel niet geschreven zonder het gewensde effect
@ Ton, ik heb mijn ogen ook niet in de zak zitten. Meestal heb ik in vijf minuten al door hoe het ligt met de verhoudingen thuis. De mannen hebben onder elkaar stoere praat, maar als vrouwlief belt weten ze niet hoe gauw ze de telefoon op moeten nemen. Ze kruipen nog net niet voor de dame in kwestie. Overigens is het in Nederland niet veel anders. Mannen het sterke geslacht? Hahaha…
Mocht een vrouwelijke partner he”dan geen seks (of eten/…)” opwerpen, dan zou ik tegenwerpen “prima, 2 weken maar dan ook 2 weken niet het vuilnis wegbrengen of andere klusjes”. 😉 Of je dan nog een goede relatie hebt… ik betwijfel het.
Gelukkig zijn in mijn relatie de verhouding/inspraak netjes eerlijk 50/50 verdeeld, je moet er niet aan denken om onder de plak van iemand anders (partner, familie, ..) te moeten leven.
En het eten? Allebei dezelfde hap: Thais, Europees en overig. Vooral Italiaans (pasta, pizza) gaat er goed in. Ze is hier nog nooit ’s winters geweest maar de boerenkool zal er ook ingaan. Alleen de enkele keer dat de pot met stinkvis op tafel kwam moest ik overslaan… een paar keer uit beleefdheid er van gegeten maar stinkvis, kippenklauwen etc. ga ik niet van watertanden, het valt binnen te houden maar genieten is anders. Oh en zij neemt standaard aarbeien eis, ik houd het bij chocolade ijs. Aroy!
Khun Peter.
Een ding moet je altijd goed onthouden.
De man is het koppie.
De vrouw de nekkie.
En als het nekkie niet draien wil.
Heeft het koppie niets in te brengen.
Das de wijs hijd van mijn oma.
Groet David.
Beste Ton, wellicht heb je dan ook onmiskenbaar geobserveerd dat de beschreven situaties, dus dat overheersen van de Thaise vrouw (we praten hier wel over cultuur, maar bedoelen de Thaise vrouw) in alles, vooral voorkomt in relaties waarbij de Thaise partner veelal 30 plus jaren jonger is dan de man? Deze mannen lijden vaak aan een chronische verlatingsangst; iedere dag zijn ze weer bang om hun “pronkstuk” te verliezen. In hun achterhoofd weten ze vaak al dat ze niet kunnen bieden wat een veel jongere en vaak zeer schone dame verwacht van een veel oudere en vaak minder schone man en daarom voldoen ze ook maar wat graag aan alle eisen die gesteld worden. Dit gedrag heeft dan ook niet alleen met de gedachtengang van de Thaise schone te maken, maar ook alles met gedachtengang van de man. Je moet toch wel heel ver van de realiteit afstaan als men denkt dat zo’n relatie onder alle omstandigheden kans van slagen heeft. Donald Trump zei ooit eens: “Een mooi pand/project kost veel geld, maar nooit zoveel als een mooie (jonge) vrouw!” En hij kan het weten en ook betalen. Dit is geen Amerikaans fenomeen, maar geldt over de hele wereld, al lijkt het dat veel mannen in Thailand daar de kop voor in het zand steken.
Maar ja, zoals in een ander stuk gesteld: de Thaise vrouw moet vooral dankbaar zijn!
@ Bacchus, ik denk dat je spijker op z’n kop slaat. Veelal krijgen de (veel jongere) dames hun zin middels chantage. Zo stelde ik eens de vraag aan iemand waarom hij vrouwlief haar zin gaf toen zij iets vroeg wat hij absoluut niet wilde. ‘Als ik nee zeg gaat ze bij mij weg’, was zijn reactie.
Dat is in mijn ogen geen gezonde situatie.
Redactie, ik zie dat jullie mijn tekst niet hebben geplaatst..Best, jullie zijn het er niet mee eens.
Maar kunnen jullie wel tegen kritiek ? Nee. Jammer, maar mijn bijdragen aan dit blog zijn dan wel voorbij.
Moderator: de redactie voldeed niet aan de huisregels. Doe wat je niet laten kunt.
Sommige dingen liggen imho ook iets genuanceerder. Ik ga wel eens met mijn vriendin naar de tempel, niet omdat ik in Buddha geloof, maar zij gaat heen vanwege haar overleden moeder en daar heb ik dan wel respect voor. Zelfde met een amulet om je nek, ik heb er ook 1, maar dat was een kado van haar en die was vroeger van haar vader. Daar heb ik respect voor, dat het toevallig Budha is dat is mij om het even. Ik ben zelf atheïst dus logisch dat ik geen kruizen etc in huis aan de muur heb. Ik laat haar echter wel vrij in haar rituelen richting Buddha, ook al vind ik sommige dingen onzin. Als je met elkaar wilt leven dan hoor je het geloof van de ander ook te respecteren vind ik 🙂
Dat bedoel ik dus, men kan om verschillende redenen een budha amulet dragen en ik vind dat dus prima. Mischien doe ik het zelf ook ooit nog eens, wie zal het zeggen.
Er hangt nu een Dali hier aan de muur maar mocht mijn vrouw graag willen dat de Thaise koning daar komt te hangen dan is dat bespreekbaar. Ik maak me daar niet druk om maar in ons Thaise huis bepalen we samen hoe de inrichting word. Er hang geen foto van de Koning, ze wilde laatst wel een mooi schap hebben boven het bed voor haar buddha’s. Dat schap moet er nog steeds komen alhoewel ze het er niet meer over heeft.
Haar religie staat mij totaal niet in de weg, ik stoor me er niet aan en heb er nooit last van.
Je trouwt met een Thaise, Je woont in Thailand, Er wordt bijna overal Thais gesproken, En wil je dan dat die vrouw stamppot gaat maken. Als je een Thaise vrouw hebt, weet je toch hoe de Thaise cultuur, met aanbidding van koningshuis en Boedah, is gesteld. Het is toch normaal dat je he aanpast aan de omgeving waar je woont.
Als je vrouw je je kleine beje “holland “zou ontzeggen, zou het gekker zijn.
In Nederland roepen we om het hardst, dat alle buitenlanders zich maar moeten aanpassen aan Nederland en zijn gewontes. Maar als we het zelf moeten doen schreeuwen we moord en brand. ( sommigen dan )
Geven en nemen lees ik hier een paar keer en dat is het. En als je erwtensoep wilt hebben iof stamppot, dan doet je vrouw mee en zo niet dan kook je voor jezelf een keertje of je gaat naar een ned/belgisch restaurant. 50-50 basis respect ja. Maar 50 Nederland en 50 Thai, kan je niet verwachten als je daar woont. Moet je gewoon terug gaan naar je landje. Je bent uit vrije wil daarheen gegaan en zelf je vrouw uitgezocht. Lekker samen genieten, in plaats van samen puzzelen hoe het moet. En kom op die amulette. Iedere ( bijna iedere) toerist koopt er een en neemt er vijf mee naar huis. Zo erg is dat niet. Ik vind het mooi.
Ik las hierboven van iemand die hier 20 jaar woont en dan zegt ; Helaas pikt de gemiddelde nederlandse partner dat van zijn jongere vriendin want dat niet doen heeft meestal consequenties. Nou ja en dat 20 jaar lang ? Had 19 jaar geleden even uitgesproken moeten worden denk ik dan.
Vrouwen met de broek aan kan je bij ons in Nederland ook trouwen hoor !!!
We gaan toch niet in Thailand wonen om onze koningin aan de muur te hebben en “lekker “nederlands te doen. ??????
Ik wens iedereen een heel fijn en gelukkig leven in Thailand met hun Boedah en amulette en met de foto van de koning op de muur. En vanavond eten we Boerenkool met een gehaktbal.
Groet Ruud
Ben het met de stelling toch wel eens, althans wat waarnemingen en bevindingen betreffen over de relaties in Nederland.
Vóóropgesteld wil wel gezegd hebben dat als de man zich daarmee een gelukkig mens voelt dan moet hij dat vooral blijven doen echter schud dan toch eerlijk gezegd altijd wel meewarrig het hoofd wanneer het een en ander zoals de voorbeelden uit de stelling geconstateerd worden, soortgelijke voorbeelden die ik in reacties op diverse items op dit blog ook al verscheidene keren heb aangehaald.
Ben bij diverse huwelijken die werden afgesloten in Nederland aanwezig geweest en zonder uitzondering werd de ceremonie door het paar in kledij verricht zoals op de foto’s.
Zo zijn er ook bij die dikwijls in maar ook buitenshuis dat bekende gele poloshirt met een bepaalde opdruk dragen en dan hebben we het nog niet eens over die amulettenketting om de nek en al die verschillende touwtjes om de pols, zo wil je er toch niet bij lopen.
Een enkel boeddhabeeld op het IKEA-meubel her en der in huis is zozeer het punt niet maar om het helemaal vol te stouwen met allerlei boeddhistische attributen en aan Thailand gerelateerde voorwerpen dat je er zowat over struikelt bovendien dan ook nog de gehele dag een dvd met Thaise soaps en karaoke op of dat lukthung en morlam door de luidsprekers voor vrouwlief is toch te veel van het goede.
Heerlijk hoor dat Thaise eten kan het zelf ook dagelijks eten daarnietvan maar ken er bij die glashard beweren sinds ze een Thaise vrouw hebben dat de Hollandse pot nóóit lekker is gevonden.
Nou zijn er in Nederland dan wel niet zoveel tempels om te bezoeken maar om wekelijks ‘meegesleurd’ te worden door vrouwlief naar andere stellen in huis om dan samen te klitten is eigenlijk van de zelfde orde zoniet gaat men wel weer naar zo’n festival ergens in het land -excuus want zeg het a-diplomatisch- met dat uitgekauwde Thaise dans, zang en muziek en die eeuwige kraampjes met Thai-food, Chang-bier en allerlei prullaria.
Nogmaals een ieder moet doen of laten wat hij en zij zelf willen als ze maar gelukkig zijn want dáár gaat het uiteindelijk om geldt een ander bekend cliché.
Wil er ook niet zozeer meezeggen dat hij onder de plak zit en zij de spreekwoordelijke broek aanheeft en op zich allemaal begrijpelijk onder het mom van ‘ach het hoort er nou eenmaal bij als je een Thaise vrouw hebt, zo voelt ze zich thuis en het hoort bij haar cultuur ga er maar aanstaan zo’n 10000 km. verwijderd van familie, vrienden, huis en haard’.
Echter niemand zal het me toch kwalijk nemen dat er niet geheel ten onrechte óók sceptische vraagtekens bijgezet kunnen worden waarbij tevens daaraan gekoppeld een cynisch lachje moeilijk onderdrukt kan worden.
Beste Tjamuk, het is wellicht niet zo uit de verf gekomen echter mijn punt is niet zozeer dat de Thaise vrouw wil overheersen in een relatie of zich niet of moeilijk weet aantepassen, integendeel, nee meer dat de man zichzelf wel helemaal onderdompelt in de Thaise cultuur, gebruiken enzovoort geheel uit eigen beweging.
Met alle respect want wil echt niemand beledigen die zich hier in vindt maar dat vind ik zachtjes gezegd lachwekkend te noemen.
Het is niet op haar verzoek dat hij bijvoorbeeld in een geel poloshirt rondloopt, het huis volstouwt met boeddhabeelden en Thaise voorwerpen, nee dat doet hij zelf wel.
Hoe kan het toch zo zijn dat hij zo moeilijk nee kan zeggen mocht zij iets willen of verzoeken, dát heb ik er ook mee willen zeggen. Is hij dan zó bang haar te verliezen, heeft het leeftijdsverschil er mee te maken, wellicht zijn mislukte relaties voordien dat hij deze kost wat kost wil doen laten slagen?
Tsja, het zijn vragen en antwoorden tegelijk omdat het niet alleen maar mijn bevindingen en waarnemingen zijn bovendien pretendeer ik niet alle wijsheid in pacht te hebben want nee de mannen in kwestie die ik ken geven het zelf zonder blikken of blozen volmondig toe.
Eh ja dat moet ik wel toegeven erger me dood waar dan ook aan dat morlam en luktung vind er niets maar dan ook niets aan.
Weet je wat nou juist zo grappig is van deze topic.
De foto boven het artikel …..
Twee mannen die met elkaar trouwen
https://www.thailandblog.nl/wp-content/uploads/2011/12/thaishuwelijk.jpg
Peter ik weet niet waar je de foto gekidnapt hebt maar …
De man links betaalde een miljoen euro sinsod om met zijn vriendje te mogen trouwen:
http://www.gaysite.nl/nieuws/1151/miljoen_om_met_jongen_te_trouwen.html
http://seattle99.wordpress.com/tag/leigh-john-pleasance/
http://www.phuketgazette.net/queernews/detail.asp?id=11607
Naar aanleiding van het artikel en reacties over het volstouwen van een huis met Thaise spullen, heb ik onze woning hier in Thailand eens rustig bekeken. Eigenlijk heb ik daar nooit bij stilgestaan, en dus leek het me eens leuk om ons huis vanuit dat standpunt te bekijken. Misschien is het bij ons ook zo, zonder dat ik er erg in heb. Wie weet ?
Al bij de oprit is Boeddha aanwezig. Er staat het gekende huisje, met allerlei beeldjes in, alsook drank en voedsel, welk regelmatig vernieuwd wordt door vrouwlief.
Vervolgens gelijkvloers – Alleen het Thaise voedsel en de Thaise kalender in de keuken verwijzen naar Thailand.
In het salon staat de TV op de radiouitzendingen van Vlaanderen Internationaal, momenteel een programma van Radio 1. ( Indien dit niet opstaat is het meestal BVN.) Verder geen Boeddhabeeldje, koninklijke foto’s of wat ook te bespeuren. Enkel wat moderne kunst(?) en familiefoto’s uit Thailand en Belgie.
Eerste verdiep – Hier staat de TV op een Thaise post waar vrouwlief naar kijkt. Verder ook hier geen Boeddbeeldjes of Koninklijke foto’s te bespeuren. Ook hier wat familiefoto’s en kitscherige kunst maar niets dat specifiek naar Thailand verwijst of het moet wederom de Thaise kalender zijn.
Tweede verdiep – Hier is niet alleen de slaapkamer maar daarnaast is er ook een kamer met een muur die vol staat met Boeddhabeeldjes, waarvan enkel serieuse exemplaren. We noemen het dan ook de Boeddhakamer. Het is een verzameling van Boeddhabeeldjes en foto’s van de Koninklijke famile, welke door de vorige generaties van de familie zorgvuldig bij elkaar zijn verzameld. Vermits de schoonouders enkele jaren geleden zijn overleden, is gans de verzameling bij ons terecht gekomen. Regelmatig zie ik vrouwlief naar boven trekken met eten en drank en even later ruik ik de wierrook door het huis heen.
Eigenlijk kan je dus concluderen dat alles wat met Boeddha beeldjes of koninklijke foto’s te maken heeft, is samengebracht in een kamer. De Boeddhakamer.
Het is een idee van mijn vrouw om dit zo te doen, dus het is niet dat ik ooit gezegd heb dat het zo moest, maar ik vind het wel een goed idee van haar om dit allemaal samen te brengen in een kamer. Hier kan ze dan haar ding doen in alle rust.
Dus alhoewel ik in Thailand ben, vind ik dat het huis er minder “Thai’s” uitziet dan vele die ik gezien heb in Nederland en Belgie en hopelijk blijft dit zo.
Hallo allemaal,
ik heb sinds twee jaar een hechte relatie met mijn huidige Thaise partner, na twee mislukkingen daarvoor.
Ik zou zeggen, begin met het eigenhandig ophangen van de nederlandse vlag naast de hare. Je kunt ze bestellen al zijn ze wel erg duur ten opzichte van de Thaise driekleur.
Ze hangen nu wel eendrachtig naast elkaar met het rood, wit en blauw.
Koop gewoon zelf je Man Falang bij de Lotat, je varkenslapje of lap en een beetje verse
groente. Is allemaal niet zo moeilijk.
Als ze weer eens ergens te veel geld aan heeft uitgegeven, zeker als het alleen maar voor haar zelf is; laat haar er dan zelf maar voor opkomen, als ze dat kan tenminste!
Verder is een boeddha beeldje geen probleem, een hanger om je nek ook niet zolang het er maar geen drie worden. Koop zo nu en dan eens wat voor haar en geef haar veel liefde en respect. Want voor wat hoort wat!
Ik ben voortdurend bezig haar te sturen en houd dat vol ook als het bijna op totale oorlog uitloopt. Zolangzamerhand hand begrijpt ze dat het pensioen van de meeste Falang een pensioentje is. Dat de wisselkoers en de economie in Europa het allemaal niet beter maken. Ze weet nu ook dat we het samen moeten doen, zo niet dan moet ze uitkijken naar een Falang mai met veel meer geld.
We eten nu samen patatjes, aardappels of/en rijst, ribstukjes, een fijne salade, maar natuurlijk ook haar Thaise lekkernijen. Alles is in harmonie, de vlaggen wimpelen in dezelfde richting. Maar we blijven man en vrouw, dus zo nu en dan knalt het nog wel eens.
John D. Kruse
Met zeer grote verbazing, deze stelling tot me genomen. Ik weet niet wat de schrijver beoogt met genoemd artikel, natuurlijk dient eenieder zich enigszins aan te passen aan de cultuur en de gebruiken van een nieuw vaderland, is het in Nederland anders dan, wat verwacht men in Nederland niet allemaal van de allochtoon, hij moet zelfs een inburgerings cursus volgen, of moet hij ineens varkensvlees gaan eten, en naar de katholieke kerk gaan en moet hij daarom het land uit, wat een onzin. Hier wordt naar mijn mening de farang alsmede ook de Thaise vrouw over een kam geschoren, mijns insziens is het voor iedere relatie aan hen, hoe de afspraken binnen betreffende relatie gemaakt worden , en dat is overal hetzelfde hoor. Zo kijk ik s’avonds naar de programma’s die ik op TV wil zien en overdag kijkt mijn vrouw naar de Thaise TV, kwestie van afspraken maken. Wat het eten aangaat, eten wij hooguit twee maal per week Thais, en als ik er even geen zin in heb frituur ik wel even wat. Mijn vrouw die ik overigens in een restaurant ontmoet heb, alwaar ze als Chef kok werkzaam was kookt als geen ander een Hollandse pot, dus waar gaat deze stelling over. Vanavond eet ik een lekker Hollands tomatensoepje en vervolgens als hoofdgerecht zuurkool met worst en spekjes, ja en zelfs mijn vrouw eet hetzelfde hoor. By the way bij mij aan het hek wappert de Nederlandse vlag, vooral stoppen met generaliseren a.u.b., voordat ik het vergeet te vermelden, ik ga slechts drie keer per jaar naar een tempel, op onze beider verjaardag en op nieuwjaarsdag, ook daar hebben we duidelijke afspraken over gemaakt. En wat ik aan Thaise voorwerpen in huis heb, dat bepaal ik zelf, bij mij is genoeg, genoeg, zo dus wie heeft er de broek aan, opletten hoor. Overal geld dus in elke relatie, goede afspraken maken zodat een ieder weet waar die aan toe is (lijkt me zinvol hoor)., en ook mijn vrouw heeft een eigen boeddha kamertje. De schrijver van het artikel is waarschijnlijk ook nog nooit in Spakenburg of Urk geweest, waar onze lieve heer toch ook zeer zeker de boventoon voert, so what hier hebben ze Boeddha nu eenmaal, respect voor elkaars religie dan wel overtuiging heet dat. Hartelijke groet Hans-ajax.
Grappig dat de mening over de Thaise vrouw per artikel kan verschillen. In het ene artikel worden de Thaise dames door een ieder onderdanig genoemd en in dit artikel hebben ze opeens weer allemaal de broek aan. Kom eens met een duidelijk standpunt, of vindt men het hier gewoon leuk om wat te roddelen over de Thaise dames. Een beetje “pot verwijt de ketel” dan, want die zelfde “men” is nu juist van mening dat roddelen alleen is voorbehouden aan Thaise dames! Kan natuurlijk ook zo zijn dat dit geroddel eveneens is overgenomen uit de Thaise cultuur, wellicht om de stelling te bevestigen.
En dan het geleuter over het dragen van een amulet, het hebben van een tatoeage en wat al niet meer. Als iemand zich daar niet happy bij voelt, zal hij dit waarschijnlijk niet doen. Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat er mannen zijn die door hun Thaise echtgenote de tatoo-shop worden ingeduwd en onder ernstige fysieke bedreiging een Thaise “tjinktjok” op de arm laten tatoeeren. Ik ken iemand die naar Nieuw Zeeland is geweest en terug kwam met tribal tatoeages van de Maori op zijn lichaam. Dat vond hij mooi, so what?! Ik hoef er niet mee te lopen. Zijn vrouw (neen, geen Maori van origine) is er wat minder over te spreken, maar zij heeft dan weer een piercinkje die hij wat minder mooi vindt. Maar omdat zij van elkaar houden accepteren ze dat van elkaar.
Ik ken overigens ook zat mannen in Nederland die vaak naar Thailand gaan voor het bekende plezier, dus geen vaste relatie hebben, en ook met zo’n amulet rondlopen. Doen die dat dan om bij voorbaat te laten zien hoe meegaand zij wel niet zijn?
Ik ken mensen in Nederland die niets hebben met Boeddhisme, maar wel verschillende Boeddha beelden in huis hebben, gewoon omdat zij dat mooi vinden.
Zelf ben ik getrouwd met een Thaise en ja, wij hebben verschillende Boeddha’s in huis met alles erop en eraan omdat zij nu eenmaal sterk in het Boeddhisme gelooft. Ik ben een enorme atheist, maar moet ik dat mijn vrouw dan ook maar opdringen. En ja, wij hebben verschillende beeltenissen van Thaise koningen aan de muur hangen. Zelf had ik liever een paar Rembrandtjes gehad, maar ach, dit stoort mij ook niet. Er zijn ook wel eens zaken die mij net te ver gaan en daar praten we dan over, zoals het in een goede relatie hoort.
Dit alles heeft niets met overheersen, maar alles met het accepteren van elkaars standpunten en/of culturele achtergrond. Ook weer, zoals het in een goede relatie hoort!
Ik ben het dan ook niet alleen niet eens met de stelling, maar vind de hele stelling de grootst mogelijke flauwekul. Als een van de partners in een relatie alle nukken van de andere partner met de grootst mogelijke tegenzin accepteert, is deze relatie -als je hier uberhaupt al mag spreken van een relatie – zeker geen lang leven beschoren.
Niet alleen in Thailand, ook in Nederland bepalen de vrouwen het interieur en niet de mannen. Of die vrouwen nou Hollands zijn of Thai. Waar ook ter wereld lopen de mannen in vrouweninterieurs rond. Het zijn bijvoorbeeld de vrouwen -niet de mannen- die tuttelgordijnen ophangen. Of je nou student bent, dan heeft de hospita dat gedaan, of getrouwd, dan heeft je eigen huisvrouw die opgehangen (en heeft die trouwens het hele interieur ingericht).
In huis is de huisvrouw breeduit -en vanzelfsprekend- de baas, het woord huisman in een gelijkwaardige betekenis bestaat niet eens, kun je nagaan … Wie de baas pleegt te zijn over huis, tuin en keuken, dat valt plotseling op als die vrouw geen Hollandse huisvrouw is maar een Thaise.
Nederlanders, u bent uw cultuurgoed kwijt. U hebt het geloof uitgeband en bent meerendeel atheist geworden. U bent een verarmd volk geworden.De thaise bevolking, die het boedisme als een levensfilosofie beleefd geloofd niet, maar neemt aan dat dit een levensweg is die rust geeft tot de ziel, het lichaam en het geluk.
Dat uw bijbels, crucifixen en mariabeelden uit uw huis zijn verdwenen is uw keus. Het hebben van beeldjes, boeken fotos etc. zo het hier word gedaan, is uit respect voor het koningshuis en het leven Om het leven een diepere en waardevolle betekenis te geven. Nederland is het respect voor de naaste kwijt. Klamt zich alleen nog vast aan grootpraters.
Zo Nederlanders met hun zgn vrijheid (disr-espect voor koningin, Overheid, kerken etc, omgaan is uw zaak. Maar het betonen van respect naar de ander, dat het belangrijkste is in Thailand is een zegen voor het leven en gevoel van eigenwaarde.. Zo je zelf behandeld wenst te worden doe dat ook aan een ander. Nederland moet een voorbeeld nemen en zijn eigenwaarde weer terugvinden wil het een geloofwaardig volk blijven.
Henk Chiangmai.
@HenkW – ik denk nu toch dat je de Thais wat teveel krediet geeft mbt hun levensfilosofie. Cor Verhoef snapt wel hoe een en ander in elkaar steekt in Thailand en heeft daar ooit een prachtig stukje over geschreven: https://www.thailandblog.nl/boeddhisme/dubbele-bodem-boeddhisme/
Hallo bacchus
Een eerlijk en goed verhaal waar ik volledig achtersta
En ja ik herken mij zelf in je beschrijving maar wel 10 jaar geleden gelukkig en was nog niet te oud om te leren en heb geleerd
In mijn huis zijn wel degelijk buddha beeldjes die ik zelf ook stijlvol vind en vaak mooi dus herkende deze vraagstelling van vroeger nu speelt he bij mij gelukkig geen rol meer
Bedankt voor je reactie
Groet Ton
Hallo bacchus
Een eerlijk en goed verhaal omtrend de stelling vanzelfsprekend heeft de relatie en hoe die is opgebouwd een invloed hierop en kan dat ook gebeuren met een vrouw uit pakistan
Of ander land
Dat jonge vrouwen met een oudere westerse partner nogal overheersend kunnen zijn op velerlei gebied is echter geen geheim en kan zeker leiden tot een zwaar verstoorde balans die instaat wordt gehouden door verlatingsangst zoals jij stelt
Samen wonen met iemand uit een andere cultuur vraagt altijd veel begrip en aanpassing over en weer en respect van beide kanten
Ben blij dat jij dit voor elkaar nebt is mij uiteindelijk ook gelukt na wat struikelen
GroetvTon
In de strekking van het artikel kan ik me niet helemaal terug vinden. Ik ervaar het zelf al 20 jaar anders in elk geval gematigder.
Met mijn eerste (thaise) vrouw heb ik 10 jaar in Nederland gewoond. Voordat zij naar Nederland kwam dacht ik; waar kan ik voor haar in NL een Thaise tempel vinden, hoe vindt zij zo snel mogelijk Thaise vrienden, moet ik thuis een gebedshoekje voor haar maken etc.
Ze was eenmaal hier en bleek geen enkele interesse te hebben. We zijn in 10 jaar 2 x naar Loi Kratong feest in NL geweest en 1 x de tempel in Amsterdam bezocht omdat ik dat wilde, er hing bij ons geen Buddha aan de muur, geen posters van de Th Kon Familie, geen Thaise vlaggen, geen gebedshoekje.
Mijn vrouw had als wens, zo snel mogelijk in Nederland integreren, liefst Nederlandse vrienden en een baan, wilde perse geen Thaise TV. Zij heeft Nederlands en beter Engels op school geleerd, en Duits via de Nederlandse TV.
Ik had en heb meer Nederlandse vrienden die met een Thaise getrouwd zijn, en bij de meesten is de situatie thuis hetzelfde. Bij slechts 2 “overheerst” de Thaise cultuur, vaak ook omdat de man daar zeer in geintersseerd is. Veel Thaise passen zich keurig aan aan de Nederlandse cultuur.
Wel zie je vaak op verjaardagen dat de Thais samenklieken, gezellig op de grond zitten en “thais” eten. Geen enkel probleem.
Inmiddels woon ik samen met mijn 2e (Thaise) vrouw 7 jaar in in Thailand (dorp in de Isaan). Uiteraard merk ik daar wel iets meer van de Thaise cultuur, hebben we meer Thaise vrienden en feesten en ontkomen we niet aan typisch Thaise aktiviteiten al is het alleen maar omdat ons kind op een thaise school zit.
Maar ook in Thailand komt mijn vrouw niet vaker dan 1 x in het jaar in de tempel, geeft wellicht 1x in de maand haar donatie ’s ochtends aan de voorbij komende monniken, hebben we geen foto’s van koninklijk huis aan de muur, geen gebedshoekje, geen geestenhuisje, geen Buddha beelden, geen vlaggen, geen amuletten en geen versieringen in de auto. Niet omdat ik dat als falang niet zou willen, maar zij heeft er geen behoefte aan.
Zo zijn er meer van onze “gemengde” vrienden, waar je thuis weinig verschil ziet met hun huis in Europa. Wel hebben die vrouwen vaak ook enige tijd in Europa geleefd en geven wellicht daardoor sneller een stuk van hun cultuur op.
Bij onze thais/thaise vrienden merken we uiteraard wel veel meer van de Thaise cultuur. Daar zie je in elk huis een Buddha beeld, koninklijke foto’s en andere zaken en zijn feesten vaak zeer cultureel getint. Hoewel als je de mensen beter, kent blijkt vaak heel veel erg oppervlakkig te zijn (net als hun beleving van het Buddhisme) en hechten “wij” wellicht veel te veel waarde aan allerlei zaken en nemen zij het zelf veel luchtiger op.
Waar ik thuis in Thailand niet aan ontkom is de Thaise televisie. Lijkt me ook logisch. Ik leef nu eenmaal in Thailand. True Move biedt dan voor mij voldoende soelaas met 130 zenders.
Bij de meeste Thaise die ik ken en die met een Europeaan gehuwd zijn, passen beide zich aan elkander aan. Wonende in Europa is het dan meer Europees, in Thailand meer Thais. Lijkt me logisch. Voor beiden blijven er natuurlijk zaken waarover je af en toe struikelt en die misverstanden oproepen. Maar ja dat heb je tussen een Rotterdammer en een Fries ook al.
De eerlijkheid gebied dat ik mezelf er op betrap me in Thailand veel minder aan te passen en mijn westerse levensstijl voortzet.
Het heerlijke van Thailand is dat men je daar in het algemeen heerlijk mee met rust laat en je niks opdringt. Waar “wij” in Nederland staan op integratie en vaak het uitvlakken van je eigen cultuur en achtergrond, is een Thai vaak veel toleranter (althans uiterlijk). Veel Thais nemen zichzelf minder serieus dan wij.
Ik voel me zelf ook altijd meer wereldburger en zie mogelijk allerlei cultuurverschillen niet, of wil ze niet zien. Ik zie mensen, die over het algemeen overal dezelfde trekjes vertonen.
Juist, altijd kwesie van ”wisselgeld”
Want wat krijg ik terug voor al dat ”inschikken?”
Juist, al datgene wat de Hollandse cultuur mij niet kan/wil geven.
Dus wanneer er sprake is van ”value for monney” vind ik het allemaal prima
Fablio