Natuurlijk is het voor iedereen een lastig dilemma, bedelaars in de straten van Bangkok of elders in Thailand en dan stel je jezelf de vraag: geld geven of niet?

Vooral als het kleine kinderen zijn, dan spreekt je hart. Maar tegelijkertijd weet je ook dat je door geld te geven de situatie alleen maar erger maakt. Immers veel bedelaars, jong en oud, zijn alleen op de straat omdat mensen geld geven. Als niemand wat gaf, zou het snel afgelopen zijn met het bedelen.

Daar komt nog bij dat bedelen in Thailand een lucratieve bezigheid is. Laatst las ik een artikel waarin iemand beweerde dat sommige bedelaars al snel 1200 baht per uur ‘verdienen’. Dat is bij een normale werkdag zelfs 9600 baht. En zelfs al zou het maar de helft zijn, dan is het nog een goed dagloon. In iedere geval veel meer dan de 200-300 baht per dag die de meeste fabrieksarbeiders krijgen.

Wie Thailand een beetje kent, weet dat bedelaars vaak onderdeel uit maken van georganiseerde bendes. Soms worden ze zelfs gebracht en opgehaald met een busje.

Sommigen van ons lossen dit vraagstuk op door een bedelaar wat te eten te geven. Iets anders dan dat geven is vrijwel onmogelijk, want goederen zoals kleding worden direct weer verkocht voor geld.

Maar over één ding kunnen wij het eens zijn: kinderen moeten overdag in de schoolbanken zitten. Kinderen horen zeker niet te bedelen op straat. De kans is namelijk groot dat juist deze kinderen terecht komen in een neerwaartse spiraal van drugs, seksueel misbruik en criminaliteit. Het gebrek aan onderwijs zorgt in iedere geval voor een onzekere toekomst.

Geld geven of niet? Ik zeg: nee, niet doen! Ik ben van mening dat  geld geven verkeerd is, hoe hard het ook lijkt. Maar misschien ben jij het er niet mee eens. Vertel jouw mening en ervaringen ten aanzien van dit lastige dilemma.

Reageer op de stelling van de week: Geld geven aan bedelende kinderen in Thailand is verkeerd.

27 reacties op “Stelling v/d week: Geld geven aan bedelende kinderen is verkeerd!”

  1. Rob V. zegt op

    Ik kan het alleen maar volkomen eens zijn. Kinderen horen op school en bedelaars waar ook ter wereld help je het beste met eten en drinken. Geld (wat inderdaad ook een aardig inkomen schijnt te generen, hetzelfde verhaal doet de ronden over bedelaars in Nederland die honderden euro’s ophalen per dag) is geen verstandig idee: de ontspoorde zielen gebruiken dat om aan hun drank/drugs/gok verslaving te doen, dan heb je dus nog het type “makkelijk geld verdienen” etc. En voor de mensen die daadwerkelijk in de problemen zitten zoals verwaarlosing zit de echte oplossing in opvang en begeleiding door (vrijwilligers) organiaties voor het opweg helpen naar een stabiel en nieuw leven.

  2. Lex K. zegt op

    Helemaal mee eens Peter, maar jij weet net zo goed als ik dat die kinderen door ouderen misbruikt worden voor dit soort praktijken en als hun opbrengst niet hoog genoeg is volgt er straf, minimaal geen eten, maar ook mishandeling.
    Het is zelfs zo erg dat er kinderen gehaald ( gekocht) worden uit Laos of Birma en dat die opzettelijk verminkt worden en dan aan het bedelen gezet worden.
    Als ik zo’n kind zie in Bangkok draait mijn hart zich 2x maal om, 1 x voor medelijden voor het kind en 1 x voor walging voor de mensen die kinderen op die manier misbruiken.
    De echte bedelende kinderen ( dus niet gedwongen worden) haal je er zo uit, ik geef geen geld, ik geef iets te eten als het kind niet voor een bende zit en echt honger heeft, zal die het eten aannemen en opeten, zit het kind wel voor een bende zal het alle mogelijke moeite doen geld los te peuteren.
    Die grap heeft trouwens me al een keer een flinke rel opgeleverd, ik gaf wat te eten en er kwam een man die op hoge toon geld eiste i.p.v. voedsel.
    En inderdaad als die kinderen te oud worden om te bedelen en oud genoeg voor prostitutie, dan komen ze daar terecht en hebben dan een totaal verspild ( alleen ellende en misbruik, geen beetje geluk, waar iedereen recht op heeft) leven achter rug en helaas geen onderwijs systeem die daar wat aan kan veranderen, dan zal echt de wetgeving en moraal op de schop moeten, streng handhaven, kinderen consequent van de straat plukken en in beschermde opvang plaatsen en niet laten gaan tot ze volwassen en zelfstandig zijn, ik weet het; eigenlijk zet je het slachtoffer gevangen.

    Met vriendelijke groet,

    Lex K.

  3. Rik zegt op

    Ik kan eigenlijk hier niets meer aan toevoegen behalve dat ik het er helemaal mee eens ben!
    Het is niet altijd makkelijk maar door niets te geven laat je wel merken dat je weet dat meer als de helft er veel te veel geld mee verdiend. Als ik er zo over nadenk is dit eigenlijk ook corruptie en zijn ze daar nu net niet tegen aan het demonsteren…..Ik weet het, het is iets anders als politici die corrupt zijn maar in principe komt het op het zelfde neer toch 😉

  4. Sjaak S zegt op

    Soms voel ik me er ook niet goed bij, maar ik geef niks. In Thailand, India, Indonesië zijn wij blanken meteen een doelwit van deze bedelaars. Niet alleen dat er criminele bendes achter kunnen zitten, maar ook ben ik geen geldgever voor iedereen. Wanneer iemand op straat muziek maakt, of laatst in Hua Hin, een jong meisje achter een orgel zat en geld zat in te zamelen voor haar opleiding (als dat ook waar is), geef ik wel wat. Maar het handje open houden en verwachten dat je iets krijgt.. Nee hoor.
    Een collega van mij gaf in Frankfurt een bedelende vrouw een appel. Die kreeg ze meteen naar haar hoofd gesmeten. Ze zei, sindsdien geeft ze niemand meer wat.
    Ik zou eerder een oud mens wat geven. Iemand die aan zijn levenseinde is en niks meer heeft. Maar zelfs dan…
    Hier in Thailand zijn in het algemeen te veel mensen die iets willen krijgen, ondanks dat ze niks ervoor doen. Alleen maar omdat je familie bent, of alleen maar omdat je een “rijke” farang bent.
    Ondanks dat ik er niet meer wil wonen, vond ik Brazilië in dat opzicht een stuk aangenamer. Bedelaars kwamen niet per sé naar mij toe. Ze vroegen ook hun landgenoten. En ze waren niet opdringerig.
    Iets anders dan India, waar iemand met halve stompen van armen mij eens achterna liep om geld te krijgen.
    Iemand vertelde mij ooit eens dat hij nooit ruzie had gehad of een gevecht. Maar in India werd hij eens zodanig lastig gevallen door een bedelaar dat hij die vent begon te schoppen, nadat de man hem in zijn been beet.
    Gelukkig heb ik dit in Thailand nog niet hoeven mee te maken.

  5. jm zegt op

    Ja helemaal mee eens hoe zielig het soms ook lijkt, mijn vrouw heeft me altijd op het hart gedrukt niets te geven, beter is als je iets te eten geeft of als je een flesje water overhebt dat te geven.
    Dan heb je nog in de vele toeristen plaatsen waar die “lieve, snoetige” kinderen voorbij komen om bloemen te slijten of andere waar en meestal way past their bedtime. Ook hier niet aan mee werken want dit ziet er toch een beetje uit als kinderarbeid wat over het algemeen goed georganiseerd is (mafia???).

  6. Khun Martin zegt op

    Niets aan toe te voegen! Met deze stelling van de week ben ik het roerend eens.

  7. Frank zegt op

    Vele jaren geleden heeft Zijne Majesteit hier al op geattendeerd in zijn verjaardagstoespraak.
    Ook hij zij niets te geven en ook geen bloemetjes of wat dan ook te kopen van kleine kinderen, want dan hou je het systeem gaanda.
    Als iedereen zou stoppen met geven of kopen zou het fenomeen vanzelf ophouden te bestaan.
    Helaas zijn er nog altijd mensen die geven of kopen en is het nog steeds lucratief.Tourist en Thai, we blijven het namelijk zielig vinden en daarom geven we. Het geeft ons misschien een goed gevoel maar we houden het deze manier natuurlijk wel in stand.

  8. H.P. Guiot zegt op

    Helemaal eens met stelling “geld geven aan bedelende kinderen is verkeerd”.
    Kinderen moeten naar school, buiten spelen of naar bed en niet tot s ‘nachts naast een bekertje op straat zitten. Geef daarom nooit aan dit soort vorm van bedelen. Ook niet aan de ouders, die meestal een paar meter verder ook zitten te bedelen, of medelijden proberen op te wekken met baby’s of peuters in hun armen.

  9. Roswita zegt op

    Ik moet eerlijk bekennen dat ik vaak mijn kleine geld in de bekertjes van deze kinderen deponeerde.
    Maar nu ik dit gelezen heb denk ik er wel 2 keer over na voor ik weer wat geef. Het is wel jammer dat deze mensen niet door de overheid geholpen worden. Hier heb je tegenwoordig voor alles wel een TV programma. (Verslaafd, Dubbeltje op z’n kant, Uitstel van executie) In Thailand heb ik zoiets nog niet op Tv gezien. Misschien iets voor John de Mol. Wie ik wel altijd wat geld zal geven is de bekende man zonder benen op Sukhumvit Road bij Nana Station. Of heeft hij zichzelf ook expres verminkt? Lijkt me niet.

  10. R.Vorster zegt op

    In de staat Santa Catharina Brazilie heb ik het gezien dat de plaatselijke overheid spandoeken over de straat hingen met de tekst bedelende kinderen niets te geven , kan me niet herinneren of er nog een straf op stond of niet ?Zou de overheid dat in Thailand doen ?

  11. Geert Visser zegt op

    Ik vindt het een moeilijk onderwerp,als ik die kinderen zie zitten,dan bloed mijn hart,en ik voel mij schuldig,en dat wil ik afkopen en geef toch maar geld. Misschien doe ik het niet goed maar,die slechte mensen die hier achter zitten,spelen toch gewoon op menselijke gevoelens,de zwakste in onze samenleving te misbruiken.Ik wens iedereen wijsheid.

    • Soi zegt op

      Beste Geert, volkomen begrijpelijk jouw gevoelens, maar juist als je door hebt dat de zwaksten worden misbruikt, en slechte mensen inspelen op menselijke gevoelens, juist als je beseft je eigen schuldgevoel maar af te kopen terwijl het maar de vraag is wat je daarmee bereikt: dan laat je toch verstand prevaleren. Het gaat immers om hen!

  12. Madelon zegt op

    Ik geef, of het nu goed is of niet. Je weet nooit de achtergrond of het gedwongen is of niet. Als je echt een halt eraan wilt toe roepen. Informeer of er street-workers zijn die met de doelgroep vertrouwd zijn en weten hoe het zit, en als je dan toch je roza bril even wilt afdoen en de moeite kunt opbrengen het tij te keren. Wees human actief ..er zijn initiatieven genoeg die een helping hand kunnen gebruiken…..toch?!

    • top martin zegt op

      Beste Madelon. Het is goed te weten, welke mogelijkheden we (allemaal) hebben, er iets aan te doen. Daarvoor dank en geef ik jouw gelijk.
      Fijn voor mij is het te weten, dat ik de grens waar ik die roza bril moet-mag afzetten zelf kan vastleggen. top martin.

    • Khun Peter zegt op

      Jouw redenatie is nogal krom. Natuurlijk weet je de achtergrond niet maar dat doet niets af aan het feit dat geld geven fout is omdat je het daarmee in stand houdt. Kinderen horen niet te bedelen maar naar school. Een straatwerker zal dat beamen.
      En als je zo graag wilt helpen, geef dan geen geld (nogal makkelijk) maar ga zelf vrijwilligerswerk doen.

    • Soi zegt op

      Als je geeft terwijl je niet weet of het goed is ben je niet goed bezig. Dan is het, om welke reden dan ook, voor jezelf bedoeld. En het gaat om het welzijn van die kinderen, niet om jouw goodfeeling.

  13. kees 1 zegt op

    Waarschijnlijk hebben jullie gelijk niks geven. Ik mag niks geven van Pon ze deelt jullie mening
    De foto is geweldig en laat zien in welk dilemma je terecht komt. Wat een kindje nog
    Net als geert bloed mijn hart. Het liefst zou ik haar in mijn binnenzak steken en haar het allermooiste van de wereld geven.

  14. Lex K. zegt op

    Beste Madelon,

    Wat probeer je nu precies te zeggen?? wat heeft dit met de kleur van je bril maken?
    Dit is een heel onaangenaam verschijnsel waar heel Azië, niet alleen Thailand, mee te maken heeft en dit is geen maatschappij zoals wij die, in Europa, kennen, waar wil je informeren over “streetworkers”?, dat is hulpverlening op zijn Europees, dat werkt hier niet en hoe wil je dan het tij dan keren, kom met wat concreets alsjeblieft.
    Er zijn inderdaad zat initiatieven die een helpende hand kunnen gebruiken, maar er zoveel mensen, zwerfhonden, bedreigde diersoorten en noem het verder maar op, die ondersteuning kunnen gebruiken en hoe bepaal jij , als een westerling in een Aziatische, jouw totaal onbekende, samenleving/omgeving welk initiatief jouw helpende hand waard is.

    Met vriendelijke groet,

    Lex K.

    • Madelon zegt op

      In aller respect. Het blijkt van een typische Europese redenering.

      Alles wat negatief is is een onaangenaam verschijnsel.
      De benaming van het Beestje doet er niet zo veel toe. Maar ze zijn er wel.
      En wie zeg dat ik een Europees ben, en dit ook zo benaderd?

      • Kito zegt op

        Beste Madelon
        Kan je me aub even uitleggen wat een “typisch Europese rdenering” is aub?
        En waarin die zo duidelijk verschilt van respectievelijk de “Noord- en Zuidamerikaanse, Afrikaanse, Aziatische en Oceanië-redenering”?
        Je antwoorden zullen me echt enorm benieuwen, waarvoor dus alvast mijn dank!
        Kito

      • Soi zegt op

        Beste Madelon, probeer dan ook aan te geven waarom het goed is, volgens jou, om te geven? Hoe zie jij dan welk voordeel deze kinderen hebben cq welk perspectief biedt jij hen doordat je hen geld spendeert? Ben erg benieuwd naar jouw antwoord.

  15. top martin zegt op

    Helemaal eens met de stelling. Voorbeeld: vrouw van ca. 60 jaar met baby op de arm van 1 maand bedeld. Op de achtergrond, de opdrachtgever in bruin gestreept maat kostumm en draaiend aan zijn vinger met zware gouden ring, de sleutels van een Mercedes Benz 500SL. Deze stond in de zijstraat geparkeerd. Van achter een biertje op het terrasje tegen over kon ik dat bedrog duidelijk zien. Zo wordt je op deze wereld overal geflest door dit zoort lieden. Ogen dicht en voorbij lopen. top martin

    • Pim zegt op

      Helemaal gelijk.
      Ik ga er niet verder op in wat ik allemaal al heb gezien .
      Anders zou het een lang verhaal gaan worden .
      Toerist trap er niet in ,dat is een gemeende aanbeveling .

  16. chris zegt op

    Laat ik in de eerste plaats stellen dat ik in mijn woonomgeving (dat is NIET het centrum van Bangkok) heel weinig bedelende kinderen zie maar veel meer invalide volwassenen die in meer of mindere mate bedelen. De blinde zangers en zangeressen beschouw ik gemakshalve ook maar als bedelaars.
    Als ik moet beslissen om een bedelaar (kind of volwassene) geld te geven (mijn muntgeld dus ofwel een 5-Baht munt of en paar losse Bahtjes) kan ik TWEE soorten FOUTEN maken:
    1. ik geef wat kleingeld maar de bedelaar is een bedrieger, is een beroepsbedelaar die al dan niet door een ander wordt geexploiteerd;
    2. ik geef niks maar de bedelaar is geen bedrieger maar echt iemand die in dit land geen sociaal netwerk heeft waarop hij/zij kan terugvallen. (Bijstand ed bestaat hier niet, voor voedsel en gratis onderdak is men aangewezen op de tempels).
    In de meeste gevallen (wanneer ik in een goede bui ben) geef ik wat. Ik neem de eerste soort fout op de koop toe. Met bedelende kinderen (in het gezelschap van een volwassene) doe ik hetzelfde. Natuurlijk horen kinderen op school maar er zijn er vele die na hun lagere school moeten werken omdat ouders geen geld hebben voor de middelbare school. Invaliden horen ook niet op straat maar horen aangepast werk te doen. En dan bedoel ik niet zingen.

  17. diditje zegt op

    Goed of niet ???
    Ik laat mijn hart spreken !
    Uiteraard zal het afhangen van wat ieders hart en ieders geldbuidel te zeggen heeft.
    Sorry indien jullie dit niet goedkeuren.
    Groetjes.
    Diditje.

    • Soi zegt op

      En toch kon je beter je verstand dan je geldbuidel laten spreken. Het je hart maar laten spreken, aldus er emotioneel niet tegen kunnen aan wat je ziet, is niet meer dan een ontkenning je eigen onmacht. Jouw onmacht, hun voortdurend ongeluk. En dit is het laatste wat ik ervan zeg: immers als het nu nog niet duidelijk is???

  18. diditje zegt op

    T’is goed in eigen hart te kijken.
    Nog even voor het slapen gaan.
    Of ik van dageraad tot avond,
    geen enkel hert heb zeer gedaan.
    Of ik geen ogen heb doen schrijen
    Geen weemoed op een wezen lei.Of ik aan liefdeloze mensen.
    een woord van liefde zei.
    n vind in het huis mijn hertens.
    dat ik droefnis venas.
    Dat ik in mijn armenheb gewonden.
    rondom een hoofd dat eenzaam was.
    Dan voel ik op mijn oude lippen.
    die goedheid lijk een avondzoen.
    T’is goed in eigen hert te kijken.
    en zo men ogen toe te doen.

    ALICE NAHON 1943


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website