Hulde aan Thailandblog.nl

Thailand werd dit jaar getroffen door misschien wel de ergste watersnoodramp uit haar geschiedenis.

We hebben het in volle omvang kunnen volgen via de Thaise TV en de Engelstalige kranten Bangkok Post en The Nation. De buitenlandse pers toonde aanvankelijk weinig belangstelling, toen Bangkok in de problemen dreigde te raken werd de nieuwswaarde enigszins verhoogd om vrij snel weer weg te ebben.

Ook de Nederlandse media blonken niet uit in de nieuwsvoorziening over Thailand, maar gelukkig was daar dan Thailandblog.nl. De redactie van ons Nederlandstalige weblog besloot begin oktober alle ruimte te geven aan actueel en achtergrondnieuws van de watersnoodramp.

Het eerste bericht over problemen met water verschijnt al op 28 september, de dagen erna komt mondjesmaat wat meer nieuws door totdat op 8 oktober de stroom berichten – net als het water – aanzwelt. In de periode tot nu toe zijn er in totaal meer dan 230 postings geplaatst, die ruim 120.000 maal werden aangeklikt en ongeveer 1400 reacties van lezers opleverden. Daarnaast werden er circa 35 video’s geplaatst met beelden van overstroomde gebieden.

De reacties van lezers zijn heel verschillend en zou je in een aantal categorieën kunnen indelen:

1. Kritiek op de overheid. Dat begint al vrij vroeg met “het is een boevenbende, die alleen maar voor de rijken zorgt en de armen in de steek laat”. Daarna veel kritiek op de nieuwsvoorziening met tegenstrijdigheden en onjuistheden. Ook de berusting en “mai pen rai” houding van de Thai in het algemeen staan de critici niet aan. Bovendien zijn de Thai lui, onkundig en snappen er niets van. Ook de politieke tegenstellingen (rood- en geelhemden) krijgt er van langs. Het beste advies vond ik enkele dagen geleden op het blog. De Minister- President en de Gouverneur van Bangkok werd aangeraden om maar een nachtje samen onder de lakens door te brengen en op die manier samen naar een doordachte en onpolitieke oplossing voor het immense waterprobleem te vinden. Dat zal wel niet gebeuren, maar ik kan bevestigen, dat dit een prima plan is. Telkens als ik eens woorden met mijn Thaise vrouw heb en ik mijn stem wat verheft, kijkt zij mij met een ontwapende blik aan en zegt dan: “Zullen we?” Ik kan die blik niet weerstaan en een poosje later weet ik al niet eens meer wat het probleem eigenlijk was.

2. “Deskundige” adviezen. Wij, in Nederland, weten alles van de strijd tegen het water en dus, als de Thai nou maar luisteren naar ons, dan zijn de problemen zo opgelost. Al vrij snel wordt onze Willem-Alexander genoemd, want die weet immers ook alles van water (en bier, dacht ik). De Thais zouden dit moeten doen en dat moeten laten, allemaal welgemeende adviezen, die uiteraard allemaal in de ruimte blijven zweven. Er moet vooral een Deltaplan komen naar Nederlands voorbeeld. Ook de Nederlandse overheid wordt aangeraden om experts te sturen om die domme Thais te helpen en zie, dat gebeurt. Er wordt een Nederlander aan het hulpcentrum toegevoegd, die met een verbluffende eenvoudige oplossing komt, dat je het water meer moet verspreiden, zodat de waterstand in het algemeen overal zakt. Dus nog meer land onder water en nog meer mensen in de ellende storten.

3. Toeristenvragen. Heel veel reacties van mensen, die op het punt staan naar Thailand te vertrekken en vragen stellen in de trant van “Kan ik hier of daar wel komen”, “Is er wel eten en drinken genoeg”, “Hoe moet dat met mijn vakantiebeleving”, “Kan ik annuleren of mijn vakantie verzetten”, enz. enz. Natuurlijk ook dan de nodige tegenreacties van lezers, die vinden, dat die vragen ongepast zijn en dat men meer aan het lot van die arme en lieve Thais moet denken. In deze categorie passen ook wel de reacties, die de waardering over de nieuwsvoorziening op het blog uitspreken.

4. Actueel nieuws. Veel reacties ook van mensen, die al in Thailand zijn of er zelfs wonen. Hier kan je wel naar toe, maar daar helaas niet. Dit is wel nog steeds te koop, maar dat helaas niet. De lijn in deze reacties is toch wel, vooral te komen, niet annuleren, maar genieten van een mooie vakantie in gebieden waar je van de wateroverlast nauwelijks iets merkt.

Ik heb alle reacties in deze 4 categorieën niet geturfd, maar heb wel gekeken naar die meer dan 220 berichten, die ons op de hoogte hielden van alle ellende. Hulde daarom aan Dick van der Lugt en Khun Peter, die elk voor circa. 80 berichten hun vingers blauw schreven. John Sarbach komt dan de redactie versterken en doet met bijna 40 berichten ook een behoorlijke duit in het zakje.

Nu heeft Khun Peter bericht over zijn “watermoeheid” en het blog is niet meer uitsluitend gevuld met nieuws en berichten over de watersnood. Er staan inmiddels ook weer andere verhalen op het blog, zonder het maar steeds doorgaande nieuws over de ramp te vergeten. En dat laatste zal, helaas, nog wel even duren.