Er is al veel geschreven over het onderwerp “ziektekostenverzekeringen” op dit blog. Het is natuurlijk ook een belangrijk gegeven voor de gemiddelde buitenlander in Thailand. Men is immers van huis uit gewend om voor ieder wissewasje verzekerd te zijn; het liefst nog dubbel- of oververzekerd, want er kan van alles gebeuren in het leven.
Nu zal ik niet ontkennen dat gezondheid een belangrijk goed is en je jezelf hiervoor best goed mag verzekeren. Artsen zijn zeer kundige mensenen verdienen over het algemeen beter dan de gemiddelde werknemer, waar ook ter wereld. Daar is ook helemaal niets mis mee, tenslotte zorgen zij ervoor dat je gezond blijft of weer wordt. Dit betekent echter wel dat je voor diensten van een arts over het algemeen dieper in de buidel moet tasten, dan voor de diensten van een loodgieter.
Nu is het voor een buitenlander in Thailand bijna net zo moeilijk om een fatsoenlijke verzekering te vinden, als voor een Nederlander in Nederland, met dien verstande dat je in Nederland zand in de ogen wordt gestrooid met een absurd aanbod van 1.700 verschillende polissen, waardoor geen hond de bomen door het bos nog ziet en je in Thailand helaas wordt geconfronteerd met een zeer beperkte keus. Natuurlijk, als je op internet gaat zoeken naar ziektekostenverzekeringen voor buitenlanders in Thailand, wordt je zomaar overvallen door tientallen “hits”. Dit zijn over het algemeen allemaal zogenaamde brokers die verschanst in peperdure kantoren in Singapore of Hong Kong verzekeringen proberen te slijten aan over het algemeen noodruftige westerlingen die zich elders op deze aardkloot gaan vestigen voor kortere of langere tijd.
Dat het aanbod aan brokers zo groot is, is niet zo vreemd, want deze heren verdienen heel dik belegde boterhammen met de verkoop van verzekeringen. Ze strijken jarenlang een flink deel van de premie op van door hen afgesloten verzekeringen. Inhoudelijk zijn deze brokers vaak geen kenners; het enige dat goed in het hoofd zit, is bij welke maatschappij zij de hoogste commissie opstrijken. Goede raad is dan ook dun gezaaid. Het is dan ook niet echt vreemd dat wanneer je bij verschillende brokers offertes aanvraagt, je veelal bij een en dezelfde maatschappij uitkomt. Veelal is dit een van de grote internationale maatschapijen, die wereldwijd werken. Juist omdat zij wereldwijd werken, zijn de premies over het algemeen zeer hoog, zeker als je dit afzet tegen het kostenniveau van ziekenzorg in bijvoorbeeld Thailand.
Ik heb deze weg ook bewandeld en kwam al snel tot de conclusie dat er absurde pemies werden gevraagd. Dat was jaren geleden al zo en nu nog steeds. Tegenwoordig zijn premies van 350 tot 400 euro per maand zelfs heel normaal. Dat zijn premies die het niveau in het westen evenaren of zelfs overstijgen, terwijl het niveau van de kosten voor ziekenzorg in Thailand waarschijnlijk 50% lager ligt dan in het westen. Het is ook niet voor niets dat er een branche is ontstaan die zich heeft gespecialiseerd in medische reizen. Daar wordt jaarlijks heel veel geld aan verdiend. Wat wil men nog meer: Geen wachtlijsten, kwalitatief uitstekende zorg en lage kosten.
Ik heb het dus maar over een andere boeg gegooid en ben mij gaan concentreren op lokale verzekeringsmaatschappijen. Uiteindelijk zijn die ook het best bekend met de lokale markt en hebben hun premies en pakketten daarop afgestemd. Uiteindelijk kwam ik terecht bij AXA Thailand. Voor een premie van 15.000 baht per jaar ben ik verzekerd van zorg voor enige honderduizenden baht per gebeurtenis. Ik weet nog goed dat ik dit een jaar geleden eens ventileerde op dit blog bij een discussie over dit veel besproken onderwerp. Hoon viel mij ten deel, want dit kan nooit goed zijn. Niet zo vreemd, want de gemiddelde westerling betaald nu eenmaal graag veel te veel voor (schijn)zekerheid.
Nu mijn ervaring, die ik graag deel. Ik lig momenteel in een ziekenhuis van de Ram-keten, een van de betere particuliere ziekenhuisketens in Thailand, en ben geholpen aan een knie. Om precies te zijn heb ik een volledige knieprothese gekregen. Kosten 265.000 baht die volledig worden gedekt door AXA Thailand. Mijn andere knie staat dit jaar ook gepland en wordt ook vergoed. Kortom, ik ben dik tevreden met die lokale verzekeringsboer. Die hoon is inmiddels al van mij afgegleden, zoals u zult begrijpen. Ik denk alleen maar terug aan die hilarische premies die ik ooit aangeboden kreeg!
Beste Bacchus, allereerste wil ik je complimenteren met het feit dat jij een goede en voordelige ziektekostenverzekering hebt gevonden. Toch een enkele kanttekening.
Goed dat je jouw ervaring wilt delen, maar de informatie die jij geeft, daar heeft de gemiddelde expat weinig aan. Dat geldt overigens voor alle opmerkingen die je leest op Thailandblog in de trand van: Ik betaal zoveel voor mijn ziektekostenverzekering en ik ben voor zus en zo verzekerd.
Ik ben vele jaren werkzaam geweest in de ziektekostenbranche in Nederland en heb voor diverse grote zorgverzekeraars en ook voor brokers gewerkt, schreef regelmatig voor vakbladen over dit onderwerp, dus ik weet waar ik over praat.
Een individuele ziektekostenverzekering is altijd maatwerk. De premie wordt o.a. bepaald door jouw pakket (dekking), je leeftijd, je gezondheid, medisch verleden en nog een aantal factoren. Over jouw leeftijd zeg je niets, over de dekking van je polis zeg je ook niets. Dat kan ook niet want die staan in de verzekeringsvoorwaarden en daar staan ook uitsluitingen, beperkingen en maximale vergoedingen bij, dat is meestal een compleet boekwerk.
Jij kan tevreden zijn met jouw polis maar deze kan desondanks voor jouw buurman compleet ongeschikt zijn. Daar komt nog bij dat je niets schrijft over de premie-opbouw staat deze voor zoveel jaar vast? Stijgt deze ieder jaar als je weer een jaartje ouder wordt? Mogen ze deze ongelimiteerd verhogen als je veel claimt (of zelfs al je niets claimt)? Is er een eigen risico? Kan de verzekering eenzijdig door de verzekeraar worden opgezegd? Het zijn allemaal factoren die bepalen of je de juiste ziektekostenverzekering hebt of niet.
Het feit dat brokers alleen maar polissen aanbieden waar ze zelf de meeste provisie voor krijgen is een hardnekkig en achterhaald fabeltje. Een tussenpersoon heeft belang bij een langdurige relatie en hoopt op basis van een goed en degelijk advies ook andere verzekeringen te kunnen verkopen aan zijn klanten. Dat lukt niet als je jouw klanten een eenzijdig of verkeerd advies geeft en/of een dure verzekering door zijn strot duwt.
Mijn advies is ga naar een goede tussenpersoon bijvoorbeeld naar Andre en Matthieu van http://www.verzekereninthailand.nl in Hua Hin en vraag om een aantal offertes. Ondertussen kan je zelf ook wat onderzoek doen en wat offertes opvragen. Dan zul je drie dingen zien: 1. Dat dezelfde polis die jij rechtstreeks kan afsluiten bij een verzekeraar net zo duur is, dan wanneer deze via een tussenpersoon loopt (dus met het fabeltje over hoge provisies kan direct de wereld uit geholpen worden). 2. Dat jouw tussenpersoon met voorstellen komt die je zelf niet uit het aanbod van zorgverzekeraars hebt kunnen krijgen. 3. Dat jouw tussenpersoon je op zaken wijst waar je zelf nooit aan gedacht hebt. Bijvoorbeeld hoe de premie-opbouw naar de toekomst in elkaar zit. Er zijn ziektekostenverzekeraars die in het eerste jaar (of jaren) met een lage premie op de proppen komen en de jaren daarna de premie fors verhogen.
Er is nog een voordeel als jouw polis via een goede tussenpersoon loopt, hij krijgt meer gedaan bij problemen of het niet betalen van nota’s (binnen redelijke grenzen en conform de polisvoorwaarden natuurlijk). Verzekeraars hebben een zakelijk belang bij een goede relatie met een tussenpersoon en daarom krijgen zij meer voor elkaar dan jij als individu.
Kortom, wat voor jou geldt, geldt niet automatisch voor een ander. En slechts door zorgvuldig de polisvoorwaarden en de premiestructuur te vergelijken kan je bepalen of de verzekering volstaat en dan nog heeft het te maken met persoonlijke omstandigheden zoals bepaalde wensen, uitsluitingen, leeftijd, gezondheidstoestand, medische historie van verzekerde, etc.
Een van de bezwaren die ik tegen een lokale verzekering heb zijn de maximale vergoedingen per aandoening per jaar, en het feit dat die aandoening vaak het jaar daarop eenzijdig uitgesloten wordt door de verzekeringsmij.
Bij mijn vorige werkgever was het personeel en gezinsleden (ong 70 personen) verzekerd bij een lokale verzekering (bupa blue cross meen ik). De maximale vergoeding per aandoening was 800,000,-. Op een dag kreeg een personeelslid een hersentumor. Meerdere operaties en verblijven in het ziekenhuis verder kwam er een totaal rekening van 12 miljoen Baht. Bupa betaalde dus de eerste 800,000,- en uiteindelijk heeft de werkgever de rest betaald. Daarna is de werkgever meteen overgestapt naar een internationale verzekeringsmij. Hogere premies dat wel, maar een dekking van zo’n 2 miljoen dollar geeft toch meer geruststelling.
Die thaise verzekeringen zijn in mijn ogen niet echte verzekeringen. Je wilt je verzekeren tegen kosten die je zelf niet kunt opbrengen, dus alles boven die eerste 800,000 en niet tot dat bedrag.
Kijk, dat bedoel ik nu met lees eerst de verzekeringsvoorwaarden goed door. Een lage premie betekent bijna altijd beperkingen van de dekking of andere kleine lettertjes. Verzekeraars spelen nooit voor Sinterklaas, ook lokale verzekeraars niet. Al is een dergelijke ‘goedkope’ polis natuurlijk wel beter dan helemaal geen verzekering te hebben (of je moet erg vermogend zijn).
De zin “Bupa betaalde dus de eerste 800.000,- en uiteindelijk ….” in de post van PetervZ brengt me in verwarring. Bupa is toch juist geen lokale verzekeraar, maar een internationale? Of heeft deze ‘bupa blue cross’ niets te maken met de internationale ziektekostenverzekeraar Bupa?
Voor zover mij bekend heeft Bupa Blue Cross een lokaal thais pakket, met alle beperkingen van dien. Het internationale pakket is van Bupa Hong Kong, en wordt ook in Thailand aangeboden. Premies en voorwaarden liggen nogal ver uit elkaar.
Inderdaad, die lokale maatschappijen zijn op het eerste oog wellicht aantrekkelijker, maar wat je als klant niet weet (je polisvoorwaarden krijg je na het afsluiten en betalen van de polis) is dat, als zich een naar ziektegeval heeft voor gedaan, deze maatschappij de polis eenzijdig kan wijIgen, of erger, kan opzeggen.
Dan kom je niet zo makkelijk meer aan de bak voor een nieuwe verzekering.
Mijn advies is: sluit een verzekering onder Nederlandse voorwaarden. Dat kan bij een paar maatschappijen, die expats volledig verzekeren. bv de OOM. Wellicht niet de goedkoopste, maar probleemloos verzekerd.
Internationale ziektekostenverzekeraars, zoals Axa, Bupa en Alianz geven op hun websites en in diverse brochures een compleet overzicht van hun premies. Exact is te zien hoeveel premie er wordt betaald op welke leeftijd en in welke leeftijdscategorie. Daaraan gerelateerd welke kostencategorie, verzekerde pakketten en uitkeringsbedragen. Plus uiteraard de uitsluitingen en risico’s. Loop eens een kantoor binnen als je toevallig in TH bent en aan het mijmeren bent hier te komen wonen, tzt. Met gedegen voorbereiding is heel veel zelf te doen, op tijd informatie inwinnen, vergelijken en niet wachten tot het te laat is. Hoef je ook niet jezelf achteraf met vervelen situaties te confronteren, en rondroepen hoe slecht het toch wel niet in TH en NL geregeld is. Je kunt zo goed als veel prima voorkomen. Persoonlijk ben ik er een groot voorstander van mijn zaakjes zelf te regelen, mijn eigen regie te voeren en niet achteraf te hoeven klagen.
Als je van plan bent of desnoods slechts nog maar overweegt dat je naar TH wilt verhuizen, heb ik voor degenen op wie het van toepassing is, een goede tip: sluit voor je zestigste een ziektekostenverzekering af bij een van de internationale maatschappijen in TH. Besluit nadien desondanks niet naar TH te emigreren ben je wat euro’s kwijt, en in geval van wel-emigreren ben je spekkoper.
Zelf heb ik in TH op 59 jarige leeftijd een ziektekostenverzekering gesloten tegen uiterst minieme kosten, terwijl ik nog gewoon in NL verzekerd was bij VGZ.
Let op!!! Afsluiten van een ziektekostenverzekering in TH, ook al woon je nog in NL, voor je 60ste levensjaar betekent dat je lifetime bent verzekerd, dus ook na je 70ste.
Zoals gezegd: ik heb toen een minieme polis afgesloten tegen minieme kosten. Je kunt vervolgens op elk gewenst moment je polis upgraden. Bij voorbeeld, nadat je definitief in TH bent komen wonen.
Meestal ga je vanaf je 65e jaar meer premie betalen. Vergeleken met NL-premies allemaal uiterst acceptabel. Op alle websites te lezen, en in de resp. kantoren vrijuit in te zien. Brochures te over. Vaak meldt men op dit blog dat premies drastisch worden verhoogd. In NL wellicht aan de orde, in TH allemaal op voorhand bekend: welke premie op welke leeftijd voor welk pakket. Allemaal tevoren in te zien.
Daarbij: als je op tijd begint liggen de premies laag. Ik heb nooit meer betaald dan wat ik aan premies in NL kwijt zou zijn. Datgene wat aan euro’s in de eerste jaren wordt uitgespaard, kan benut worden om de vantevoren bekende premieverhoging op te vangen. En nog zijn de premies die je later in TH betaalt bij maatschappijen zoals door mij bedoeld stukken lager.
Vindt je het allemaal te veel werk of duizelt het je: http://www.verzekereninthailand.nl met kantoor in Hua Hin.
Niet alle brokers zitten in peperdure kantoren hoor. Wij (www.verzekereninthailand.nl) betalen 5000 baht per maand huur voor ons kantoor . Natuurlijk verdienen brokers geld in de vorm van commissie. Dat geldt ook voor ons, anders zouden we het niet doen. En we (mijn college Andre en ik) kunnen er van leven, maar niet nadat we eerst jarenlang rode cijfers hebben gedraaid. Een broker is voor een verzekeringsmaatschappij niets meer of minder dan een verkoopkanaal en door met brokers te werken besparen ze bijvoorbeeld op eigen kantoren, promotiekosten etc. Dat verklaart ook waarom de premies altijd even hoog zijn, of men nu rechtstreeks naar de maatschappij gaat of via een tussenpersoon.
Ik ben het echter niet helemaal oneens met de schrijver. De echte internetbrokers die zich enkel en alleen op ziektekostenverzekeringen richten, zitten inderdaad vaak in Singapore en Hong Kong en hebben er alle belang bij dat het voor een potentiele aanvrager in 1 keer raak is. De grootste kans dat een potentiele klant met zo min mogelijk rompslomp (bijvoorbeeld een medische keuring vereist door de verzekeringsmaatschappij) wordt aangenomen, heeft men inderdaad bij de echt dure maatschappijen die dan ook aktief naar voren worden geschoven door de internetbrokers.
Er is echter veel meer te verkrijgen dan alleen maar die dure jongens en ook in Thailand is het dan ook zeer wel mogelijk om door de bomen het bos niet meer te zien.
Het is in ieder geval mooi te lezen dat je tevreden bent over AXA, de Thaise maatschappij waar je nu zit. Wij zijn met ons kantoor overigens tussenpersoon voor alle Thaise en een flink aantal internationale maatschappijen. Ondanks dat de commissies gelijk zijn, zullen wij als het niet echt nodig is nooit spontaan een Thaise maatschappij aanbieden aan een hier wonende buitenlander. De reden hiervoor is heel simpel: Wij wonen in Thailand midden tussen onze klanten. Wij kunnen ons niet verschuilen als het mis gaat met iemand die via ons een ziektekostenverzekering heeft afgesloten. En het is helaas een feit dat het bij Thaise maatschappijen vaak mis gaat, zeker in de eerste Jaren dat men er is verzekerd.
Nu schrijf je dat je een premie betaalt van 15,000 baht. Dat is niet veel. Als ik zo kijk (wij zijn ook tussenpersoon voor AXA) heb je 1 van de Executive plannen. Deze hebben echter geen bijster hoge limieten. Sterker nog, ik denk dat de meeste Thailandblog lezers de maximale limiet per ziekte of ongeval zelf nog wel op tafel zouden kunnen leggen als de nood aan de man zou komen. Maar waarom verzekert men zich? Ik persoonlijk verzeker me om er zeker van te zijn dat ik niet meer betaal dan de jaarlijkse premie, maar dat ik niet bankroet ga als ik ooit een heel ernstig ongeval of kostbare ziekte krijg. Wil je die zekerheid, dan is een hogere premie helaas het gevolg.
Ik wens je uiteraard een voorspoedig herstel!
Mathieu, Allereerst bedankt voor je beterschapwens!
De reden dat ik dit stukje geschreven heb vind ik ook weer terug in ondermeer jouw reactie. Er wordt altijd zo negatief gedaan en geschreven over de Thaise verzekeringsmaatchappijen, zoals AXA, Thai Life en BuPa. Ook jij schrijft weer dat het vaak mis gaat bij deze maatschappijen, zeker in de eerste jaren. Ik lees die onzin wel vaker, maar misschien kun jij mij nu uitleggen hoe het mogelijk is dat AXA voor zo’n goedkope klant als ik, die bovendien pas krap 2 jaar bij AXA verzekerd is, toch 2 knieprotheses vergoedt? De eerste is inmiddels al afgerekend. Totale kosten voor AXA 304.000 baht. Ik hoop niet dat ik nu de lotto heb gewonnen of mooie blauwe ogen heb, want we weten natuurlijk allemaal dat er door verzekeringsmaatschappijen een zeer strakke vergoedingspolicy wordt gehanteerd. Daar glipt ook niets tussen de mazen door, zeker niet bij zulke marginale premies!
Je leest ook vaak dat de Thaise maatschappijen zich vaak beroepen op de uitsluitingen, maar ook dat is niet gebeurd! Weer geluk?
Kortom, ik ben van mening dat deze maatschappijen tekort wordt gedaan en dat dit bij de meeste (internet)brokers om een reden gebeurd, die uiteraard alles met de hoogte van de commissies te maken heeft.
Hoe ik mij verzeker staat inderdaad haaks op hetgeen vele anderen doen, maar die laten zich dan ook vaak door emoties leiden. Laat ik hierbij wel voorop stellen, dat ik in een redelijk goede gezondheid verkeer en altijd heb verkeerd. Ik ga ervan uit dat de kans op een ernstig ongeval c.q. ernstige ziekte klein is en zal mij dus niet snel laten overhalen om mij voor absurde limieten te verzekeren.
@Bacchus: Ik hoop dat dit niet op chatten gaat lijken :-).
Ik schreef hierboven dat het vaak mis gaat bij Thaise maatschappijen. Met vaak bedoel ik uiteraard niet in 100 % van de gevallen, maar toch zeker bij 10 %. Het gaat hier over ziektekostenverzekeringen en dus om situaties die zeer urgent kunnen zijn en waar binnen korte tijd een betalingsgarantie moet komen van een verzekeringsmaatschappij. Als deze niet komt omdat een verzekeringsmaatschappij eerst de medische voorgeschiedenis wil uitpluizen (wat weken kan duren), dan heb je als klant/patient een probleem want dan moet je, ondanks dat je verzekerd bent, zelf eerst het geld op tafel leggen en daarna maar hopen dat het goed komt.
Dit gebeurt bij Thaise maatschappijen zeer vaak in vergelijking met de internationale verzekeraars.
Het is natuurlijk prettig dat je minder kans hebt op een ernstig ongeval omdat je gezond bent, en natuurlijk is het super dat het nu allemaal goed verloopt. Maar er zitten risico’s aan een verzekering met deze limieten.
Een openhartig operatie gehad in het bangkokbank hospital. Geweldig, althans uitgaande van de service en resultaat. Oliesjeiks in de kamers naast mij. Na…… Vijf dagen alweer met begeleiding lopen. De service is beter en ook de kwaliteit voor dergelijke operaties is beter vind ik dan in Nederland. Geweldig genezen. Ook biertje kan weer.
Verzekeren is vooral van belang voor grote operaties. Een been breuk ach gaat men niet failliet aan als je de premie niet afdraagt.
Maar de betere hospitals in thailand zijn duurder dan in Nederland. Hun tarieven zijn volgens Amerikaans model. Ook deze artsen zijn in Amerika opgeleid.
Dus dat de hospitals in thailand 50 % goedkoper zijn was het maar waar.. Dit geld voor de provinciale regerings ziekenhuizen. Ook wel bij wijze van grap slacht huis genoemd. Je kunt er uitstekend terecht voor niet levens bedreigende aandoeningen. Bij hart operaties is het sterfte cijfer daar onacceptabel.
Voor echt belangrijke levens bedreigende hulp zal je naar bangkok moeten en of chiang mai. Ook het genoemde ram hospital in chiang mai is zo,n goed privaat hospitaal. Maar de prijs is gelijk aan of hoger dan in Nederland.
Natuurlijk uitzonderingen zijn er maar de stelling thailand is 50 % goedkoper voor ziekenhuis hulp klopt m.i.z. Absoluut niet. Tegendeel is eerder waar. Helaas was het maar zo.
Goed bij beenbreuk etc kunnen we goedkoop shoppen. Dan adviseer ik een goverment hospitaal maar een inwendige operatie. Niet verstandig.
Bij onze NVT Pattaya werd onlangs een interessante presentatie over ‘ziektekosten’ gegeven.
Daarbij kwam o.a. naar voren dat veel Nederlanders kennelijk niet weten dat de Nederlandse ‘ziektekostenverzekering’ uit 2 belangrijke delen bestaat:
– Deel 1 = Heffing zorgverzekeringen & AWBZ via loon-/inkomstenbelasting
– Deel 2 = Ziektekostenverzekeringspremie als betaald aan de verzekeraar
Deel 1 wordt bij kostenvergelijkingen vrijwel altijd over het hoofd gezien!
Voorts gelden in Nederland standaardvergoedingen voor ziekenhuizen; in Thailand niet.
Hallo grote onbekende,
Man, jij bent echt gelukkig met een dergelijke premie, maar ik ben bang dat deze alleen nog geldt voor mijn kleindochter. (mocht ik die hebben)
Maar wat Kuhn Peter zegt is ook een grote waarheid.
Heer X, hoe oud bent u???
Voor ik 60 werd kon ik bij, sorry, naam vergeten, in de verzekering.
Heb ik gedaan.
Toen ik 60 werd hebben ze met een vork op het japannertje zitten rammen en kwamen met een bedrag waarvan ik spontaan van in de lach schoot.
Dus niet vernieuwd.
Spreek nu over 10 jar terug.
Mijn man kreeg een TIA, rekening opgestuurd en al wat we terug kregen was een lijst waarom deze niet vergoedt werd.
Dus die verzekering ook bij het oud vuil.
Dus beiden geen verzekering al die tijd.
Mijn man heft global eenss even uitgerekend, wat wij in al die jaren bespaard hebben.
Mak Mak.
En ja, wij houden rekening met de ziekenhuis-financien.
WANNEER JE 70 WORDT, WORDT MEN ER METEEN ER UIT GEGOOID!!
Mijn man pas een acute blindedarm operatie.
Normaliter doet de melkman dit (jeez, dat is een antieke benaming he??), maar hij zat diep en ondersteboven.
Salaris voor ruim een uurtje snijden voor de chirurg, 30.000.– baht.
En aub, kom nu niet aan van wat het dan in Nederland kost, want we zijn hier in Thailand.
Wat men daar voor het eten berekende, Bangkok Pattaya Hospital, was schandalig.
En als het nu nog smakelijk was 🙁
Maar, mijn man in hevige pijn en dit het dichtste bij…..
En het ergste vind ik nog als je in die gangen kijkt waar het behang naar beneden komt, diepe groeven op het meubilair van de gemanouvreerde bedden, een slaapbank, waar ik nu nog steeds de ellende van heb in mijn rug.
Maar de verpleegsters waren stuk voor stuk lieve moppies.
Dus wederom hebben wij weer een gedeelte van BPH gekocht.
Ja. ik ben ook 3 nachten in het ziekenhuis gebleven.
Dus heer X, als u een polis-prijs mededeeld, ook leeftijd er bij vermelden en zoals Kuhn Peter reeds zei, wat er in- of uitgelsoten wordt.
LOUISE
Correctie, 8 jaar terug.
LOUISE