(Nattapat.J / Shutterstock.com)
Wie lacht niet die den Mensch beziet…..was dat niet, in de volksmond zo aangeduid, vadertje Cats ? Wat een wijs man!
Als ik ga dineren in het ‘steakhouse’ hartje stad dan zit ik vlak voor twee verrijdbare vitrinekasten waarin de biljetjes van de Thaise nationale loterij. De kasten zijn van stevig materiaal en worden met sluitingstijd binnengereden achter de stalen rolluiken want je weet maar nooit… Er zit ook een klein vermogen in.
Ik koop daar ook mijn loten; geef de uitbater een bedrag en vraag hem geen gelijke eindnummers te geven. De nummertjes worden met grote zorg door meneer gekozen. Nu heb ik tijd te genieten van de andere kopers en dat zijn er vele. Dan speelt zich een tafereel af, inderdaad, om van te genieten.
Er zijn de ‘zekeren van geest’. Hun vastberadenheid staat te lezen tussen kin en jukbeenderen en ze toveren een afgepast bedrag uit hun kontzak. Ze willen absoluut nummer 18 achteraan. Dat dit nummer het geluk zal brengen staat voor hen vast en immens is de teleurstelling als nummertje 18 blijkt uitverkocht. Er blijken meerdere lieden te zijn die nummertje 18 willen hebben voor hun toekomstig geluk en welvaren en dus is dat vakje leeg. Dan zie je de twijfel komen en soms belt men met moeder de vrouw om toestemming te vragen een ander nummertje te nemen. Daarna loopt men diep onder de indruk weg over zoveel onrecht…
Dan zijn er de ‘gelovigen’. Die hebben een monnik aanhoord die het juiste getal heeft ingefluisterd. Ook deze mensen zijn teleurgesteld maar zullen nimmer een ander nummertje kopen. Ze gaan op zoek naar een andere verkoper.
Maar het leukst te aanschouwen zijn de ’twijfelaars’. Die mensen hebben geen nummer in het hoofd, niet meegekregen van adviseurs, niet gedroomd en daarna beklemd wakker geworden, niet een dobbelsteen geworpen, nee, ze weten het gewoon nog niet en staren met verwachtingsvolle doch ook twijfelende blik in de beide vitrines die redelijk vol liggen met hen toelachende nummertjes.
Naar de uitbater toe vertonen ze een gedrag van immense zekerheid maar de twijfel staat in de ogen te lezen want het is wel een kwart dagloon voor een dagloner dat wordt besteed aan een uitspatting waar mogelijk vrouw en koters minder door moeten eten !
Draaien en dralen, de hand naar de kin en dan naar de kontzak, naar de telefoon voor overleg, naar de uitbater die er bij staat met een blik van ‘ik weet het ook niet’ maar die denkt ‘schiet eens wat op’. Nog eens kijken, dan de andere kast, een stap opzij voor beter zicht en licht, op welk nummertje vallen de laatste zonnestralen, bij welk nummer ontwaakt de hemelse stemming ?
En dan, eindelijk, ja, DIE wil ik hebben. Vastberaden wordt nummertje 34 aangewezen en de uitbater, opgelucht, haalt dat nummer er uit. En hij haalt ook het nietje uit het pakje want het zijn er meer dan één ! De briefjes worden op de glasplaat gelegd. Welke wilt u hebben ?
Daar slaat opnieuw de twijfel toe. Zelden koopt men alle nummertjes 34 en dus vindt opnieuw een ernstige afweging plaats. Soms komt zelfs de telefoon er aan te pas. Dan valt toch de beslissing en frot men de muntjes uit de kontzak en gaat heen met de hoofdprijs der loterij.
Nee, ik laat het de uitbater doen. En heb nimmer prijs…..
Erik Kuijpers, 2010 Nongkhai.
Leuk verhaal. Sommigen zien ook de juiste getallen in een doormidden gesneden kiwi en de ordening van de pitten daarin.
Wat ben ik dan ‘n gelukkig mensch !
Ben al 12 jaar gelukkig met Chaantje, ‘n volbloed uit Ubon Ratchathani in Isarn.
Verschillend van de meesten hier wat betreft “the Lottely”.
Ze táált er zelfs niet naar.
En vindt dat de énige die erbij wint, dat dat de loterij-baas is.
Welcome to Thailand
Het is altijd verbazend op welke plekken je de verkopers tegenkomt. Waar mensen zijn komen de verkopers. Natuurlijk bij de winkels maar ook bij het ziekenhuis, de bank en zelfs bij crematies.
En dan het goede nummer bepalen. Soms een heel ritueel. Van een nummer zien in een voorwerp een droom van een kind, een nummer van een nieuwe auto, zelfs het nummer van een doodskist werd opgeschreven.
En dan ook nog de illegale loterij in het dorp. Kun je voor kleine bedragen meedoen.
Op het lot staat 80 baht. Het lukt hier nergens een lot te kopen onder de 100 baht. En niemand zeurt, koopt gewoon voor die prijs.