Je maakt van alles mee in Thailand (149)
Alhoewel de Thai niet echt veel verschilt van de gemiddelde Belg of Nederland maak je in Thailand toch soms iets mee wat je in je eigen land niet zo gauw zal meemaken.
Vandaag een eerder geplaatst verhaal van Hans Pronk die door zijn vrouw ruw werd gewekt uit zijn zoete dromen.
De honderd stappen-slang
“Hans, Hans”. Met die kreet werd ik midden in de nacht ruw uit mijn zoete dromen gerukt door mijn lieftallige vrouw. Haar stem kwam van buiten.
Mijn vrouw is gelukkig niet bang uitgevallen en dat heeft ze bewezen toen ze een paar jaar alleen in Thailand woonde; ik moest in die tijd nog de kost verdienen in Nederland. Buren had ze toen nog niet, althans niet in een straal van ruim 500 meter. Maar als ze ’s-nachts iets hoorde ging ze gewapend met een paar plastic zakjes naar buiten en bracht die zakjes na ze opgeblazen te hebben met een klap tot ontploffing. Ze heeft nooit problemen gehad.
Ook voor slangen is ze niet bang. Ze kan aan het gekwaak van een kikker horen dat die bedreigd wordt door een slang. Ze gaat in zo’n geval direct erop af om de kikker van een wisse dood te redden. Ook vogels probeert ze op die manier te behoeden voor een plaats in de maag van een slang.
Vroeger hadden we een volière op ons eiland en op een ochtend vonden we een slang gevangen in die volière. Want met een goed gevulde maag is het voor een slang onmogelijk om door het gaas naar buiten te gaan. Het betrof gelukkig een relatief onschuldige python maar het was wel aanleiding om de volière te verplaatsen naar een plekje dichter bij ons huis. Maar ook daar komen slangen en bij voorkeur ’s-nachts. Zij hoort het dan – ik slaap natuurlijk rustig door – en gaat vervolgens poolshoogte nemen. En inderdaad zat er onlangs een slang in de volière plus een paar ongeruste vogels. De slang liet zich echter niet verjagen en dat was aanleiding voor haar hulpkreet. Ook ik wist echter geen raad en omdat het geen ons bekende slang was – geen cobra, python of groene boomslang – durfden we geen van beiden de wat krappe volière in. Maar de vogels achterlaten met in de kooi een slang was ook geen optie. Daarop belde mijn vrouw het alarmnummer en al snel kwam een ambulance met zwaailicht ons land opgereden.
Een paar jonge kerels sprongen eruit en ze hadden gelukkig ook een lange stok bij zich die aan het eind omgebogen was. Eén van die mannen durfde het aan – zonder beschermende kleding – om gewapend met die stok de volière in te gaan en de slang wikkelde zich zonder af te veel aandringen om het uiteinde van die stok en liet zich zo meenemen en verdween uiteindelijk in een zak. Ze zouden hem wat verder in de bossen weer vrijlaten.
We vroegen natuurlijk ook wat voor soort slang het was. Volgens hen betrof het een zogenaamde honderd stappen-slang: na een beet kan je nog honderd stappen doen voor je dood neervalt…..
Over deze blogger
- Geboren in 1950, in Thailand getrouwd in 1977, geëmigreerd in 2011. Twee geweldige kinderen en 5 lieve kleinkinderen. We wonen nu met z’n tweeën in de Isaan met de eerste buren op zo’n 250 m. Al 5 jaar zijn we zelfs de provincie Ubon niet uit geweest. Uitgaan: een paar keer per maand uit eten. Saai? Geïsoleerd? Nee. Op de foto is te zien hoe ik hier leef: buiten, omringd door natuur, luchtig gekleed, naar m’n zin en op z’n tijd bezoek, zoals van achterkleinkind Nalin. “Achter”, omdat haar moeder ons oma en opa noemt. Hobby: zoeken naar betrouwbare nieuwsbronnen.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand16 april 2025Je maakt van alles mee in Thailand (149)
Leven in Thailand20 februari 2025Je maakt van alles mee in Thailand (266)
Leven in Thailand1 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand (165)
Leven in Thailand17 oktober 2024Je maakt van alles mee in Thailand (155)
Toch bijzonder dat de ambulancedienst in Thailand eigenlijk een stichting is die aan hulpverlening in de bredere zin van het woord doet. “Sawang Booriboon” in Pattaya/Naklua doet niet alleen aan ambulancehulpverlening maar vangt ook slangen, bevrijdt gewonden na een ongeval uit autowrakken (bij ons doet de brandweer dat, natuurlijk), cremeert de overledenen zonder nabestaanden enz.
Mijn (Thaise) echtgenote gaat vaak naar de tempel om te bidden. Dan doet ze telkens een donatie waarmee de stichting Sawang Booriboon doodskisten koopt om overledenen zonder nabestaanden te cremeren. Voor die donatie krijgt ze dan netjes een ontvangstbewijs.
De kwaliteit van de ambulancehulpverlening varieert van chaotisch en slecht tot zeer professioneel. Er werken IC- en SEH verpleegkundigen als vrijwilliger op de ambulance. Ik heb die mensen zien werken en ze weten wat ze doen. Maar je kan ook een (bijna) ongeschoolde vrijwilliger treffen…
De Chinese neusslang (Deinagkistrodon acutus), https://nl.wikipedia.org/wiki/Chinese_neusslang
De Chinese neusslang komt niet voor in Thailand. Wel veel andere soorten Vipers (Adder achtige) en zijn herkenbaar aan de driehoekige kop.
In Thailand zou ik liever de engelse naam gebruiken. Dat is veel makelijker en duidelijker als je hulp nodig hebt.
Prachtig verhaal
Hier in het Noord Oosten komt regelmatig de Malayan Krat, driehoekig, voor. Zeer giftig. Heb ze ontmoet.
“De slang krulde zich zonder al teveel aandringen om het gebogen deel van de stok”.
Die opmerking intrigeert me. Is het bekend waarom ze dat doen?
En ik ben het met Co eens: “prachtig verhaal”.
Ja, mooi verhaal.
Die ‘honderd stappen’ slang ……………… heerlijke humor, ik heb er smakelijk om moeten lachen.
De honderd-stappen-slang is een fabeltje al kwamen Amerikaanse soldaten tijdens de Vietnamoorlog met verhalen over de two-step-snake, waarmee men de many-banded krait bedoelde, een slang met een zeer sterk gif gebaseerd op neurotoxinen; gif dat zonder behandeling dodelijk is.
Mijn ex moet daarentegen helemaal niets van slangen hebben en liet het aan mij over om te signaleren; ik ben ook de snelste niet meer en riep de naam van de slang naar de buurman die dan kwam aanlopen met een spade en de slang naar de volgende wereld hielp… Hij had jonge kinderen en doodde daarom gifslangen.