Fijn om een Thai te zijn (?)
Wij Farang leven in Thailand en hebben het daar doorgaans naar de zin. Het is er dan ook goed toeven voor ons. Sommigen klagen desondanks over van alles en nog wat. Anderen zien de dingen juist door een roze bril. Dat wordt allemaal breed uitgemeten op het Thailandblog.
Maar hoe is het eigenlijk om een Thai te zijn? Die vraag stellen we ons minder vaak. De Thais wonen in het land van de eeuwige glimlach. Met die glimlach treden ze ons doorgaans tegemoet. Wat ook al vaak uitgelegd is, is dat deze glimlach echter vele betekenissen kan hebben en dat hij niet altijd is wat hij lijkt. Wie lacht is blij, zo zijn wij Westerlingen geneigd te denken en de Thais hebben genoeg redenen om blij te zijn. De zon schijnt, er is genoeg te eten en verder heb je weinig nodig, toch….? Dat mag zo zijn, maar mensen zouden geen mensen zijn als ze met dit weinige tevreden zouden zijn en ook Thais zijn mensen. Mensen hebben begeerten en mensen hebben behoeften. De hele dag tevreden met een kokosnoot onder een palmboom zitten en over de zee uitkijken is uiteindelijk niet wat mensen willen. Ze willen zich ontwikkelen en geld verdienen om hun dromen te vervullen. In de moderne samenleving worden nogal wat dromen aangereikt en die dromen hebben doorgaans een materialistisch karakter. Thais hebben dan ook, zoals vrijwel alle mensen, een sterke behoefte aan geld en aan altijd meer geld om hun dromen na te jagen. Het eerste belang in je Thaise bestaan is dat je leven sanook is. Pai tijaw, uitgaan is razend populair en als je uitgaat moet het geld rollen, om te laten zien dat je je dat kunt permitteren en dat het goed met je gaat.
Thailand is het land met ongeveer de meest ongelijke inkomensverdeling in de wereld en met de verdeling van vermogens is het niet veel anders gesteld. Hebben de rijke Thais een mooi leven? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat rijke Thais doorgaans weinig problemen hebben met de situatie van de minder welgestelde Thais. Ze rijden in hun luxe auto’s, ze consumeren, ze vieren feest en als je dat niet kunt, dan heb je pech. Er is hier veel uiterlijk vertoon van excessieve rijkdom. Ik kan me niet in deze mensen verplaatsen en ik weet niet hoe ze zich voelen.
Maar dan de doorsnee Thai. Hoe is het daarmee gesteld? Ook de doorsnee Thai is zich bewust van z’n sociale klasse. Er zijn lagen boven hem waar hij geen toegang toe heeft en onder hem, waar hij zich van wil onderscheiden. De middenklasse in Thailand heeft de neiging om op de top te leven en soms er overheen. Ze proberen doorgaans net een stapje hoger te komen op de maatschappelijke ladder dan de trede waar ze op staan. Daarvoor moeten dingen gebeuren die aanzien geven. Een net iets te dure auto. Een iets te uitbundig uitgaansleven. Het huis is eigenlijk te duur. Om dit allemaal te kunnen doen wordt er veel geleend en die leningen worden ook gemakkelijk verstrekt. Dit doen zowel banken als minder solide instellingen die hoge rentes in rekening brengen, met rentepercentages die vaak per maand worden gepresenteerd i.p.v. per jaar. Mijn waarneming is dat er veel stress heerst onder deze middenklasse en dat er mensen uit het systeem vallen, die hun baan verliezen of schulden niet meer kunnen betalen. Je kunt dan misschien nog wel glimlachen, maar hoe blij ben je dan werkelijk?
Daarnaast is er een overgrote meerderheid die heel weinig heeft. Die een minimumloon verdient of die helemaal geen werk heeft. Er is een overschot aan jongemannen die als motorbike taxi aan de slag zijn voor een habbekrats. Er zijn boeren die eerder jaar de marktprijs van de rijst zien dalen. Er worden lange uren gemaakt in fabrieken tegen een karig loon. Er wordt hard gewerkt in de bouw, hoewel het daar ook veelal om gastarbeiders gaat. Er zijn volop dames die een baantje bij 7-Eleven hebben, als serveerster in een restaurant of in de schoonmaak bij een hotel. Allemaal met een loontje waarvan je eigenlijk niet kunt leven. Er zijn ongehuwde moeders die hun kinderen achterlaten bij de grootouders en hun heil in een bar zoeken, maar op een uitzondering na ontdekken dat je daar ook niet binnenloopt. Een vangnet in de vorm van een uitkering is hier niet. Een toeslagenaffaire zal zich in Thailand niet voordoen. Wie niks heeft en niks kan vervalt aan de bedelstaf of leidt een afhankelijk bestaan bij de familie. Een kommetje rijst is er altijd wel, maar je blijft verstoken van alle luxe en deelname aan het maatschappelijk leven.
Echter, er is meer dan geld in de wereld. De Thais zijn goedlachse vriendelijke mensen en ze gaan, hoewel er ook wel wat af-geruzied wordt, goed met elkaar om doorgaans. Dat is mooi zou je zeggen. Maar lukt het de Thais ook om echte vriendschappen te sluiten? Het soort vriendschap waarbij je de ander volledig kunt vertrouwen en die met een beetje geluk levenslang duurt. Ik heb daar twijfels over. Het is allemaal slechts mijn waarneming, maar ik zie de sociale omgevingen van Thais gemakkelijk veranderen, waarbij uit het oog ook vaak uit het hart is. Mijn beeld is dat de enige band die werkelijk hecht is in Thailand de familieband is. Op zich prima, maar niet iedereen heeft veel familie en door de zoektochten naar werk worden families vaak fysiek uit elkaar getrokken. Het feit dat je Thai bent betekent enerzijds dat je in een soort warm Thais bad zit. Dat bad is gevuld met verering voor de Boeddha en de koning en het geloof in geesten wat je deelt met elkaar, maar het lijkt erop dat in dat bad heel veel geïsoleerde eilandjes drijven. Op een oppervlakkig niveau maken de Thais gemakkelijk verbinding met elkaar, maar ik zet vraagtekens bij de diepgang van relaties.
Westerlingen vullen een deel van hun tijd vaak met hobby’s. Sporten, lezen, modelbouw, quilten, wandelen, bridgen, musiceren en andere cultuuruitingen. Thais doen dat ook wel, maar sporadisch. Je ziet mensen vooral heel veel niets doen. Misschien vindt een Thai dat de beste tijdsbesteding, dat zou kunnen en ik ga er een eind in mee, maar Westerse mensen halen toch veel voldoening uit hun bezigheden en uitdagingen.
Het belangrijkst blijft uiteindelijk in Thailand bezit en geld. In Nederland wordt in mijn omgeving weinig over geld gesproken. De een heeft wat meer dan de ander, maar ach wat maakt het uit, je hebt allemaal genoeg. In Thailand ben je wat je hebt. Wij Westerlingen menen vaak dat geld niet gelukkig maakt, maar het niet hebben van geld maakt denk ik veel Thais ongelukkig. Ze berusten wel in hun lot, maar zijn ze daarom tevreden met hun situatie is de vraag. Kortom, hoe fijn is het om Thai te zijn? Ik weet het niet en ik zal het nooit weten. De Thais vormen een plezierig soort mensen om mee om te gaan. Maar als ik al mijn knopen geteld heb ben ik blij een Nederlander te zijn. In Thailand weliswaar, maar toch voor alles een Nederlander.
Beste Bram, een duidelijk verhaal en kan het er alleen maar mee eens zijn.
Ik weet ook niet hoe fijn het is om Thai te zijn, maar heb wel een voorbeeldje van hoe sommigen tegen dingen aankijken.
Vorig jaar werden we door een Thaise neef van mijn vrouw naar het vliegveld gereden en bij het passeren van een prachtig glinsterende tempel sprak ik mijn bewondering uit voor het majestueuze gebouw.
Neef, goed Engels sprekend, zei: “forget Buddha. In Thailand money is God”
Dat zinnetje maakte heel veel duidelijk, en ik vermoed dat vele Thai er zo over denken.
Al denk ik ook dat het in Nederland niet veel anders is.
Goed geschreven, Bram
Mooi verhaal… ik herken hier veel in terug in het leven hier in Thailand. Zoals je schrijft, als Nederlander heb je het redelijk goed in Thailand.
Echter hoor ik anders wel degelijk veel over wat er in Thailand gebeurt, via mijn vrouw, die daar vrij open over praat. Iedereen is verschillend, maar toch hoor je heel veel hetzelfde soort verhalen.
Uiteindelijk vind ik dat er al bij de wortels van het bestaan hier fundamentele verschillen bestaan tussen leven als Thai en leven als buitenlander.
Wij hebben het geluk dat in Europa een goed sociaal verzekeringssysteem bestaat, zodat je eigenlijk nooit zonder geld zit. En heb je tijdens je werkzaam leven ook een goed salaris gehad en voldoende belasting betaald, kun je op je oude dag ook genieten van een aardig passief inkomen: je pensioen. (ook dat is natuurlijk niet rotsvast, but it is as good as it gets.
Hier in Thailand, vooral in de wat afgelegen gebieden is iets cruciaals fout. Ouders die hun kinderen op jonge leeftijd van school halen en naar de fabriek sturen om daar voor een paar Baht per dag te laten werken en die eigenlijk hun leven lang hun kinderen als inkomstenbron zien.
Ja, ik weet het… geen sociaal stelsel, waar moeten ze het vandaan halen. Maar het is niet alijd zo dat de ouders het geld niet hebben. Ze maken het op door te gokken, te zuipen of te investeren in te dure dingen. En de kinderen mogen dat gaan betalen.
Als beste voorbeeld heb ik mijn vrouw: ze moest als 13 jarig meisje gaan werken. Met 18 moest ze trouwen en toen ik haar 20 jaar later leerde kennen was ze gescheiden van een man die haar sloeg en die voortdurend dronken was. Zij moest toen nog steeds geld naar haar ouders sturen en dat is in de laatste tien jaar niets veranderd. Het is niet eens zo dat de ouders haar om geld vragen. Ze eisen het gewoon en vooral omdat ze nu een wandelende ATM aan de haak heeft geslagen.
Bijna iedere keer dat ze contact met de ouders heeft, is er ruzie. Zij moet de mond dicht houden en geld sturen en als ze ooit naar haar ouders gaat en dan geen geld meeneemt, dan hoeft ze ook niet te komen.
Ik vond het altijd al vreselijk hoe ze met haar omgingen. Een stelletje uitbuiters. De vader werkt al vele jaren niet meer. En niet omdat hij ziek is. Hij doet het gewoon niet. Vindt zichzelf te goed, waarschijnlijk. Zijn vrouw is altijd bezig op alle manieren om geld bij elkaar te zoeken door leningen, door gebakken banaan te verkopen, met een winkeltje aan huis of door loten te verkopen…
Ze hadden vroeger vele rais aan land, dat hij verkocht en het geld dat er was werd gewoonweg verkwist.
Ze kennen geen greintje dankbaarheid, alles is vanzelfsprekend.
Ik zeg altijd tegen mijn vrouw dat haar ouders niet veel anders dan criminelen zijn. Ze hebben haar toekomst weggestolen door haar niet naar school te laten gaan, terwijl ze het wel konden en op oudere leeftijd maakte het de moeder ook niet uit hoe ze aan geld kwam…. zelfs als ze als prostituee zou gaan werken had ze geen problemen mee, hoofdzaak de baht kraan ging niet dicht.
Dit is dan het voorbeeld dat ik zie, maar mijn vrouw praat met veel mensen en er zijn veel vrouwen die alle contact met thuis verbroken hebben, omdat hun eenzelfde lot was ondergaan.
Het is lang niet zo dat de ouders niets hebben of niet kunnen werken. Nee, ze misbruiken hun kinderen voor hun eigen geldzucht.
Dit is de zwarte kant hier in Thailand.
De vader van mijn vrouw heeft al een paar keer tegen haar gezegd dat hij mij wilde doodsteken of zou gaan slaan omdat ik niet pareerde. Ze zijn waarschijnlijk heel erg teleurgesteld in de slechte kwaliteit van hun wandelende ATM.
Buiten dat heb ik al tegen mijn vrouw gezegd, die nu al voor de zoveelste keer zegt dat ze haar ouders niet meer wil zien, dat wanneer ze weer eens vrede met hun gesloten heeft, ik deze mensen niet meer wil zien.
Voor mij mogen ze dood neervallen.
Ik heb medelijden met mijn vrouw. Ze wil al sinds dat ze een jong meisje is, waardering van haar ouders hebben, maar alles wat zij doen is haar een trap verkopen en haar duidelijk laten weten dat ze een slechte dochter, moeder en oma is.
We hebben het er ook al de laatste tijd over om Thailand te verlaten. Nee, niet terug naar Nederland… eerder naar Maleisië verhuizen of iets dergelijks. Ze wil het liefst zover mogelijk weg van haar familie…
Nogmaals: het is niet alleen mijn vrouw die dit zo getroffen heeft. Er zijn tal van vooral vrouwen die hetzelfde lotje trokken…
Dit was een kant die ik niet kende in Thailand. Ja, ik wist dat vooral de meisjes het geld naar huis stuurden, maar dan was het ook omdat de ouders te arm of te oud waren om voor zichzelf te zorgen. Maar dat zijzelf schuld zijn aan hun eigen misére, daar dacht ik niet aan.
Ja, natuurlijk zijn er ook mensen die gewoon pech hadden. Maar heel vaak was het geen pech, maar domme beslissingen, geldgier en willlen pronken…
Het is dan ook ontzettend stom van die mensen dat ze kwaad worden, waneer ze geen geld krijgen of klagen dat het te weinig is. Zouden ze een beetje dankbaarheid tonen, een betere omgangstoon hebben (de hand niet bijten die hun voedt), hadden mijn vrouw en ik ook geen moeite om hun bij te staan. Zij tonen geen greintje respect… waarom zou dat beloond moeten worden?
Zeer herkenbaar verhaal!
Mijn schoonmoeder spreekt alleen maar over geld. Ze is redelijk welgesteld maar heeft nooit genoeg.
Ik vertik het om haar geld toe te stoppen met als resultaat dat ze niet liever doet dan haar dochter met haar farang zwart te maken in de lokale gemeenschap. Ze ‘krijgt’ geen geld van ons en daarom zijn we slechte mensen.
Wat ik evenwel niet begrijp is dat mijn schoonouders niets maar dan ook niets tekort komen en desondanks toch steeds weer om geld vragen. Waar halen zij het recht vandaan om zo te reageren? Deze houding verzuurt totaal de verstandhouding tussen ons.
Ik zou niet liever dan vreedzaam en harmonieus met hen willen samen leven maar de roep om geld laat dit niet toe. Dit is de triestige waarheid waar ik als westerling kop noch staart aan krijg. Tja, is dit het echte Thailand? Ik vrees van wel.
Als ik jou was zou ik haar gewoon geld geven dan is het probleem meteen opgelost en verhoog je het familie geluk nu zit alles opslot je zal zien haar gedrag zal zich aan de nieuwe situatie gaan aanpassen
Geef het een kans.
Frank,
Geld geven lost eigenlijk niets op.
Het volgend jaar wil men weer geld en nog meer.
Dan komen de verwijten van waarom zoek je niet iemand die meer geld heeft.
Die opmerkingen zullen er overigens nu ook al zijn
De dochter moet eens aan de moeder de waarheid vertellen dat hun relatie niet om geld draait en dat men moet werken voor hun geld. Mischien moet de dichter een een lijstje maken van alle maandelijkse uitgaven in nederland. Mijn relatie werd door de zus van mijn vrouw ook afgeraden vanwege financien die ik als student niet had. Nu 40 jaar later is de relatie nog steeds verstoort.
‘Gewoon’ geld geven dus?
Ik vrees dat je de echte Thai niet kent. Als je begint met geld te geven dan stopt dit nooit en eisen ze alsmaar meer.
Mijn schoonouders bezitten 4 woningen en 20 appartementen.
Ze rijden rond in een dikke Toyota Fortuner. Alles is afbetaald (dus geen schulden aan de bank).
Frank, nu mag jij me eens uitleggen waarom ik hen geld zou moeten geven. Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt. Ze hebben een pak meer eigendommen dan mezelf …
Als ze vier huizen en twintig appartementen bezitten hebben ze jou geld natuurlijk niet nodig.
Dan vrees ik dat je er mee moet leven.
Waarom iemand geld geven die het niet nodig heeft ? Tenzij je zelf zakken geld heb en niet weet mee aan te vangen. Ik snap u redenering niet Frank.
Er zal niks opgelost zijn.
Alleen jammer voor Kris want misschien lijdt zijn relatie onder.
Sjaak S,
Helaas is dit inderdaad erg vaak de situatie.
Jouw verhaal had ook door mij geschreven kunnen zijn .
Kinderen zijn bij sommige arme asociale families slechts een product om geld binnen te halen.
Het omgekeerde, dat kinderen hun ouders puur als werk ezels behandelen gebeurt ook vaak.
Thailand heeft veel rotte kanten en ook veel leuke kanten.
Thailand kent diverse groepen bevolking van extreem arm tot extreem rijk in een mate die we in Nederland niet voor mogelijk houden.
Van zeer fatsoenlijk,ingetogen en rustig tot het grootste schorum,lui, profiteurs.
Ik meen ook dat de vrouwen in Thailand over het algemeen een veel slechtere leven hebben dan de mannen Ik zie veel hardwerkende vrouwen in Isaan en veel niet werkende zuipende asociale mannen.
Wij sturen schoonmoeder elke maand geld, samen met één schoonbroer. De rest van de kinderen heeft zelf moeite om rond te komen. Hoort erbij als je in een TH familie trouwt. Hoe zou je het zelf vinden als je TH partner zich niet zou aanpassen aan jou normen en waarde, of die van jou ouders.
Beste Erik,
Dus als ik het goed begrijp zijn de normen en waarden van Thailand gewoon geld geven als men niet rond komt. Daar krab ik me toch van in de haren hoor.
Misschien moet je je eens verdiepen in de Thaise cultuur en je de vraag stellen waarom heel wat Thai geen geld hebben. Velen onder hen hebben dit enkel en alleen maar aan zichzelf te danken.
In mijn directe familie heb ik een mooi voorbeeld. Mijn schoonzus heeft een tienerzoon, kan gerust gaan werken maar is liever lui dan moe. Haar man heeft een goedbetaalde job als technicus in een grote onderneming. Zijn jaarlijkse bonus wordt vlugger uitgegeven dan dat het uitbetaald wordt. Al hun bezittingen (goud – huis – geërfde bouwgrond) zijn al allemaal verkocht omdat ze veel meer geld uitgeven dan nodig. Geen haar op het hoofd van mijn schoonzus dat eraan denkt om een job te zoeken.
Hun zoon is redelijk slim en wil volgend jaar hogere studies aanvatten. Waarmee ze dit gaan betalen is mij een groot raadsel. Mijn schoonvader wil hen niet meer helpen omdat ze nog een pak schulden moeten terug betalen. Een uitzichtloze situatie die ze alleen maar aan zichzelf te danken hebben. Moest mevrouw de schoonzus uit werken gaan zou er al veel kunnen opgelost worden.
Aan dergelijke mensen geef ik geen geld. Er lopen veel gelijkaardige luiaards rond die niet liever zouden hebben dat men ze steeds maar weer geld toestopt. Noem jij dat de normen en waarden van Thailand? Ik alvast niet.
Ik bedoel de ouders financieel ondersteunen, natuurlijk niet alle broers, zussen, neven, nichten etc. Maar de ouders ondersteunen is toch 1 vd normen en waarden in Th. Natuurlijk tot een bepaalde hoogte en die bepaal jezelf.
Als westerling moeten we toch niet klakkeloos de normen en waarden van Thailand overnemen?
Het is maar al te gemakkelijk om als schoonouders van een Farang te teren op het geld van de witneus om zelf geen bal hoeven te doen. Heel wat Thai geven meer geld uit dan dat er binnen komt. Financieel plannen kunnen ze NIET. Als ze een klein beetje zouden vooruit denken zouden heel wat gezinnen het goed kunnen hebben.
Bijna alles van waarde dat mijn schoonouders bezitten is eigendom van de bank. Hun ganse leven mogen ze schulden afbetalen. Ze zouden gerust met wat minder ‘luxe’ door het leven kunnen gaan. Maar pronken met wat in principe eigendom van de bank is, is voor veel Thai een belangrijk gegeven. Ik ken persoonlijk GEEN ENKELE Thai in de familie die eerst spaart om achteraf iets te kunnen kopen. Een kleine tegenslag en ze komen dik in de problemen want dan staat de bank aan de deur.
Zoals in veel maatschappijen speelt de plaatselijke godsdienst ook een vrij grote rol in het handhaven van de status quo. Dit verhaal/jouw impressies zijn toch vooral erg kenmerkend voor dat Isaanse deel (spottend Lao genoemd) van het land. In bvb de ook vrij talrijke muslim populaties ligt dit toch behoorlijk anders.
Dat Thailand zo ongeveer de allerberoerdste inkomensverdeling zou hebben wereldwijd klopt totaal niet-land zit ergens in de middenmoot.
Vergeleken met de landen rondom is het gemiddeld welvaartspeil en zelfs ook de magere sociale ondersteuning (maar denk dan ook aan vrijwel gratis en behoorlijke goede medische zorg) eigenlijk nog behoorlijk goed. Niet voor niets komen er zoveel werkzoekende migranten van daar naar dit land van melk+honing-ofwel rijst met mango.
Waar haal jij het sprookje vandaan dat het iets typisch/kenmerkend Isaans zou zijn ? Ken de 1e 20 jaar van mijn Thailand niet anders dat het overal en dus ook in Bangkok voorkomt, en was in de 1e 20 jaar van mijn Thailand leven slechts 1x op doorreis in de Isaan geweest en wist alleen van centraal en noord Thailand en Bangkok.
Daarnaast komt Thailand altijd bovenaan in rangschikking van inkomensongelijkhrid; beetje googlen en dan zie je dat in elke statistiek of overzicht dit terug, genoeg bronnen te vinden die dat weergeven.
En dat arbeidsmigranten uit omliggende landen naar Thailand komen is omdat vele banen te slecht betalen en de Thais niet voor een hongerloontje willen werken en de situatie in omliggende landen beroerder is.
Medische zorg goed? Als je voldoende bath betaalt. Als je arm bent en in de Isaan leeft met de 30 of 50 bath kaart moet je lang wachten, aanschuiven, terug komen en wordt het noodzakelijke wel gedaan maar ook niet meer. Je ligt op een kamer met meerdere patienten. Eten moet de familie brengen en wassen en persoonlijke hygiëne is ook voor de familie. Woon je bvb in Phon Sai op 70 km van Roi Et en je hebt zelf geen auto betaal je vandaag 1500 tb aan de familie om je te brengen. Aangekomen kan je een éénpersoonskamer boeken mits 800 tb per dag…en dan kan je als echtgenoot inroomen. Zo niet ligt je vrouw op de zaal gescheiden met een gordijn als jij ze wil wassen. Ik bespaar u het verhaal hoe lang het duurt om vanuit Phon Sai een gezwel in de arm te laten verwijderen in de kliniek in Roi Et. Geschreven vanuit een ervaring verleden maand.
Roger, klopt maar het IS er wel! Met een hink-stap-sprong en een hoop chicanes waar je je doorheen moet worstelen als niet bemiddelde Thai maar de zorg is er wel. En dat is wereldwijd niet overal zo. De zorg acht ik goed; de entourage is minder.
Erik, daar ben ik het ook mee eens. Vergeleken met onderontwikkelde landen dan, zoals vele in Afrika, Cambodia, Laos….maar Thailand is dan ook iets meer ontwikkeld.
Inkomensstatistiek,
Klopt …. middenmoot…..zelfs beter dan de V.S
https://https://www.thailandblog.nl/wp-content/themes/thailand/images/submit.gifnl.m.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_landen_naar_inkomensverschillen
Hoe durft U te beweren dat dat dat gedrag kenmerkend is voor het Esanse deel.
Daar wonen juist mensen die afkomstig zijn van Laos bijv. en bekend staan als zeer vrijgevig als anderen in de problemen komen. Vaders van dochters van 12 a 13 jaar die ze nooit zouden verkopen aan steenrijke Chinese opkopers zoals elders wel vrij veel voorkomt. Dat kent men niet in Esan.
Dat is een deel van het land dat bekend staat om zijn hoogstaande beschaving.
Daar komen de kopstukken vandaan die na hun Thaise universitaire studie in Engeland en Amerika hun vervolgopleiding hebben gevolgd.
Men herkent ze bijv.aan hun goede manieren. Esan mensen zijn zeer gezien in luxe hotels bijv. heb ik gehoord. Zij worden daar met veel respect behandeld.
Laat Esan mensen toch in hun waarde en geloof toch alle roddel niet.
Andrew,
Ik kom al 40 jaar in Isaan en ben al 40 jaar getrouwd met mijn vrouw uit Isaan.
Ik weet niet op welke feiten je het baseert.
De bedoeling zal wel goed zijn.
De praktijk bij ons
Mijn vrouw heeft geen geboorte akte en heeft 2 jaar lagere school gehad.De vader is onbekend. De broer kan niet lezen of schrijven en de zoon is te lui om te werken.
Alcoholisme is wijd verbreid alsmede drugs gebruik.
Daarnaast in Isaan veel aardige mensen.
Iedereen spreekt mij aan om de Isaanse taal of meestal in Thai.Zelden in het Engels.
In Udon en Korat is men moderner.
Laten we de zaken bespreken zoals ze zijn en niet de zaken romantiseren en alle kanten van het leven hier benoemen.
Verder zijn veel Farangs getrouwd met vrouwen uit arme families waar geld een grotere rol speelt dan affectie met de westerse partner.
Sprookjes bestaan niet, alhoewel we allen dat idee niet graag opgeven
Maar ach, misschien heeft U het wel slecht getroffen. Heb het wel anders gezien en gehoord.
De uitvoerder hier in de bouw is een Esan.
Zeer goed gemanierd, rijdt in een Mercedes. Heeft drie kinderen allen afgestudeerd aan de Uni. Zoon is bankdirecteur.
Bracht mij vanmorgen als ontbijt “Kalok yaang kow nio”, dat is een geroosterd eekhoorntje met kleefrijst. Dat smaakt verukkeluk
Hij kent geen mensen verslaafd aan drugs of alcohol zegt hij. Iedereen heeft toch wel een geboortebewijs of kent z’n natuurlijke vader zegt hij.
Geloof toch niet alle roddelpraat.
Er zijn diverse bevolkingsgroepen met verschillende sociale status
De groepen onderling willen niets met elkaar te maken hebben en leven naast elkaar.
Natuurlijk zijn er personen met veel geld waarbij kinderen in Amerika laten studeren. Ik heb ze ook in mijn kennissenkring.
Heb zelf gewerkt voor een van de 10 rijkste families in Thailand.
Natuurlijk wil jouw uitvoerder een goede indruk bij je achterlaten en beweren dat het allemaal koek en ei is.
Ik heb het vermoeden dat jouw verblijf in Isaan er een gaat worden van teleurstelling en eenzaamheid.Volgens mij verblijf je momenteel nog minder dan 1 jaar in Isaan.
Overigens wel het beste toegewenst en hopelijk toch een prettig bestaan.
Andrew,
Ook ik kom al jaren in de Isaan, Roi Et om precies te zijn.
Ik mag u adviseren om uw ogen eens te openen en de waarheid onder ogen te zien.
“Vaders die hun dochters niet verkopen”, Misschien nieuw voor je, 95% van de vrouwen in Pattaya komt uit de Isaan, aangemoedigd door Pa en Ma om zichzelf daar te verhuren.
Ik zie om me heen veel families die zodra dochter lief daar aan de slag gaat, zelf niets meer doen dan een beetje buiten hangen, inclusief vaak ook broer lief.
Onder een afdak een op afbetaling gekochte pick-up, eigenlijk niet nodig en zeker geen nieuwe, maar staat wel stoer.
“Hoogstaande beschaving”
Universitaire opleiding gevolgd.?
Ze hebben vaak niets eens geld voor enig vervolg onderwijs.
Laat staan in Engeland of Amerika.
“Goede manieren”
Ik heb er nog nooit een gezien die netjes iemand voor liet gaan of nog maar een stapje opzij doet als je er langs wilt.
“Isaan mensen graag gezien”
Dus niet, ze worden door de stadse Thai als minderwaardig beschouwd.
Graag gezien, ja omdat ze voor het minimum loon arbeid aannemen die anderen niet willen doen.
En dat alles vanwege de armoede thuis.
Kan ik laat ze in hun waarde, ik kan er goed mee opschieten, met de meesten toch.
Zeker nadat ze er achter komen dat ik nog nooit in plaatsen ben geweest waar ze hun dochters naar toe sturen.
Misschien wel daarom vertrouwen ze me ook en vertellen sommige de waarheid achter de Thaise glimlach.
Ik zou zeggen lees het artikel van Jan Servaes ‘Van Thaise glimlach tot grimlach’ ook eens.
Dan worden vele zaken wat uitgebreider duidelijk en de gevolgen daarvan in dit stukje ‘cultuur verschil’.
Bram Siam zijn uitleg is uiteraard duidelijk en diverse ‘puntjes’ zijn zeer herkenbaar.
Gelukkig niet zo extreem bij ondertekende in Familie en omgeving als andere laten weten, maar och het zal het bekende puntje van de ijsberg zijn bij vele.
Laat ik het zo zeggen je praat wel eens met mensen en dat je denk, Goh heb ik nog helemaal niets te klagen.
TIT en dat zal het wel blijven ook.
willem je zegt:lees artikel van jan servaes “van thaise glimlach tot grimlach” .Zou handig zijn als je aangeeft waar dat te vinden is. dank je
Dat kan john dacht dat mensen wel het op het idee zouden komen om dat even op Google zoeken te zetten, maar goed hier is de link.
https://bit.ly/3GsdEaV
Er staan nog een paar artikelen onderaan dit artikel waarvan de actualiteit niet altijd meer up-to-date is, maar och interessant om te lezen zolang is het ook weer niet in het verleden.
Dank, William! Hoogst interessante en informatieve artikelen! Zouden eigenlijk zéér op hun plaats zijn om integraal op dit blog te worden gepubliceerd,
Volgens mij staat hier de volledige tekst.
https://pala.be/nl/artikel/van-thaise-glimlach-tot-grimlach
Niemand zal ooit weten of het fijn is om Thai te zijn, maar om als Nederlander een dergelijke vraag te stellen? Schrijver van het artikel aanschouwt Thai vanuit een vreemd soort “melancholie”. Wat had hij verwacht? Dat de Thai dankbaar in de rondte danst om farang het idee en gevoel te geven met zijn rijkdom de juiste beslissing te hebben genomen door een landgenote te huwen en in dit land te komen wonen? Thai mensen hebben zoveel n i e t aan kansen en mogelijkheden. Wees zelf blij Nederlander te zijn. Dat je wiegje in dat polderland stond. Tel je knopen, inderdaad, want daar heb je zelf niets voor hoeven doen.
Maar goed, ieder zijn oordeel. Bram Siam gaf het zijne. Baram Siam? Bram NL zal hij bedoelen.
Heel aangrijpend verhaal Sjaak dat ik helaas al vaker gehoord heb.
Je maakt in mijn ogen alleen één fout,zoals ik je verhaal begrijp ligt de oorzaak van alle ellende niet bij je schoonouders maar alleen bij je schoonvader.
Dit zie ik hier om mij heen vaker, een lamstraal van een vent die de hele familie verziekt,je schoonmoeder is in feite net zoals je vrouw slachtoffer.
Verhuizen naar het buitenland is in mijn ogen geen echte oplossing, schoonmoeder en vrouw moeten uit hun slachtofferrol komen en de tiran er uit schoppen anders gaat er niets veranderen.
Heb wel ondervonden dat de meeste Thai toch wel een goed
hart hebben en zijn zeer behulpzaam.Zei leven per dag en
zien wel weer wat morgen brengt.
Gezien het feit dat de Thai ook woorden als boezemvriend (คู่หู, khôe-hoě, “een paar oren”) en vele andere woorden die gradaties van vriendschap aangeven (oa: kameraad, vriend, iemand om mee te eten, kennis, …) mag je verwachten dat ze in dat opzicht net zo goed als witneuzen een spectrum aan vriendschapsbanden kennen. De Thai zal al die verschillende contacten mogelijk in het Engels allemaal “friend” noemen, en valt iedereen van jarenlange vriend tot collega en vage kennis op de markt onder de noemer “vriend”….
En ja, zolang er geen fatsoenlijk sociaal vangnet is en dergelijke sociaal economische factoren en inderdaad een van ’s werelds meest ongelijke welvaartsverdeling, zal er bij de onderlaag geld een grotere rol spelen. We weten dat het anders kan, dat weten en wisten diverse activistische Thai ook. Maar de prijs om het systeem drastisch te veranderen is hoog, van verbanning tot de verdwijning en de dood aan toe…
Rob V, een terechte opmerking.
Ik zie ook hartsvriendinnen tussen Thaise vriendinnen.
Ik zie ook dat Thaise vrienden elkaar helpen.
In groepsverband is het gemakkelijker te overleven.
Wel ken ik nagenoeg geen enkele Farang die Thaise vrienden heeft.Soms wel meerdere vriendinnen.
Ik denk dan ook dat er in 2 werelden geleefd wordt.
Vermoedelijk zien de Thai de Farang zoals de gemiddelde Nederlander een miljonair zien.
Als antwoord hoe fijn het is om Thai te zijn is wellicht hetzelfde gevoel wanneer jij in nederland met een slecht salaris , omgeven wordt door Millionaire die dagelijks geld over de balk smijten ,je liefst zo veel mogelijk vermijden en je vrouw inpikken.Ik zou er een slecht gevoel aan overhouden.
Er zijn genoeg schrijnende gevallen die een moeilijk leven hebben.
Fijn om Thai te zijn?
Wanneer je een land prefereert waar sommige heel veel bezitten en anderen helemaal niets en daar vrede mee hebt.
Wanneer je kunt leven tussen de ellende van anderen en reïncarnatie de schuld geven.
Wanneer je door geld doneren aan de tempel beter vindt dan anderen te helpen
https://www.youtube.com/watch?v=-qO-sQG0gF8
Natuurlijk is het fijn om een Thai te zijn. Dat geldt natuurlijk voor de Thai zelf.
Als je als Thai geboren bent en als Thai in Thailand opgroeit weet je vele jaren niet anders dan dat het leven goed is, met de nodige haken en ogen. Voor de een wat later dan voor de ander, groeit enig besef dat de ene Thai het beter of veel beter heeft dan jijzelf. Bewustwording heet dat en dat wordt (al dan niet) aangewakkerd door je opvoedig, opleiding en eigen onderzoek (bv op het internet). Sommigen (met enige kennis van andere talen) doen dat, anderen (verslaafd aan Tiktok) niet.
Bij sommigen leidt dat tot een vorm van actie, anderen berusten in hun lot.
Ik denk overigens dat iedereen het toch fijn vindt om een Thai te zijn. Ik heb wel eens een Thai horen verzuchten: was ik maar rijk of was ik maar een filmster, maar nog nooit: was ik maar een Amerikaan, Rus of Nederlander. Eenvoudigweg omdat men zich geen voorstelling kan maken hoe het werkelijk is om een Amerikaan, Rus of Nederlander te zijn.
Als het daadwerkelijk zo is dat een Thai zijn eigen identiteit verafgoodt dan stel ik me toch de vraag waarom er zoveel Thaise dames verlekkerd zijn op buitenlanders. Wees er maar zeker van dat velen maar al te goed beseffen hoeveel beter een Amerikaan/Belg/Nederlander het heeft.
Vele Thai hebben een (redelijk) goed leven maar nog veel meer hebben het alles behalve goed. Het ontbreken van een sociaal vangnet, gecombineerd met het gebrek aan een deftige verloning, is de grootste oorzaak van veel ellende. En de Thai is zich daar bewust van! En juist ja, ze berusten in hun lot omdat ze niet anders kunnen … is het dan zo fijn om een Thai te zijn?
Kris,
Ik denk historisch gezien de Thaise bevolking in het verleden een soort superieur gevoel aangemeten is.
De buurlanden landen zoals Birma, Laos, Cambodja en Vietnam waren landen waar het in de jaren 70 en 80 niet goed waren om te wonen.
De afkeer tegen het communisme was zeer groot.
De Amerikaanse GI die geld uitgaf tijdens de Vietnam oorlog deed het besef ontstaan, dat er landen waren met een hogere levens standaard. De intrede van TV heeft dit versneld .Velen zien de usa als het beloofde land.Mijn stiefdochter is er ook gaan wonen en wil niets meer met Thailand te maken hebben.
En zo is het, Kris. De vele Thais die ik ken en die in het buitenland wonen of er ooit geweest zijn hechten nauwelijks meer aan hun Thai-zijn. Ze voelen zich vaak gelukkiger in het buitenland dan in hun geboorteland. ‘Vrijheid’ roept mijn Thais/Nederlandse zoon altijd. Hij kan in Nederland meer zichzelf zijn dan in Thailand. Niet dat hij ongelukkig is in Thailand, hij geniet ook van de vele mooie dingen die Thailand te bieden heeft.
De Thai weten inderdaad maar al te best hoe het er aan toe gaat in andere landen. Thailand heeft veel te bieden maar daar hebben de minder bedeelden niet veel aan.
Zelf gehuwd zijnde met een Thaise dame weet ik maar al te goed wat er leeft onder de Thaise bevolking. Ik wil niet de politieke toer opgaan, maar als je ziet hoe de Thaise regering hun eigen bevolking onderdrukt, hoe de vrije meningsuiting een loos begrip is, hoe het belabberd niveau van onderwijs de bevolking dom houdt, … en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Als buitenlander hebben we het hier goed. Als Thai zijnde vrees ik dat voor velen het leven alles behalve rooskleurig is. De kloof tussen arm en rijk is groot. De middenklasse ‘denkt’ dat ze het goed heeft maar, zoals in andere reacties reeds aangehaald, leven velen boven hun stand, al is het maar om te kunnen pronken.
Een Thai berust in zijn lot omdat er geen pasklare oplossing bestaat. Structurele veranderingen om de impasse te doorbreken zijn er niet. Leven en overleven, zo goed als kwaad mogelijk, daar gaat het om. Is het fijn om een Thai te zijn? Ik heb mijn twijfels.
Geldt voor heel veel mensen die wonen in een land waar zij niet echt zijn opgegroeid: Nederlanders in Australie, Nieuw-Zeeland en Canada. Die hebebn vaak ok niks meer met Nederland, behalve Sinterklaas, chocoladehagel en stroopwafels.
Een paar opmerkingen:
– ik geloof niet dat de Thais hun eigen identiteit verafgoden. Ze zijn gewoon Thais en kunnen zich niet voorstellen hoe het is om Nederlander of Rus te zijn;
– velen hebben een geidealiseerd BEELD van hoe goed het is in het westen (een roze bril). Dat beeld komt niet overeen met de werkelijkheid. Er zijn niet voor niets nu curussen om Thaise vrouwen beter voor te bereiden op hun leven in het Westen. Mijn eigen studenten die stage liepen in een Europees land, met name Frankrijk, kwamen niet altijd opgetogen terug, en een enkeling heeft de stap genomen om te emigreren. Je kunt er wel veel geld verdinen maar je moet er wel hard voor werken en alles is er duur.
Je laat het overkomen of er miljoenen volwassen vrouwen op zoek zijn naar een buitenlander,Kris
Dacht het niet persoonlijk en daar ben ik niet de enige in.
In procenten zal het een zeer laag getal zijn minder dan een [1] procent te berekenen lijk mij.
De dames zijn op te splitsen in twee groepen grofweg, de eerste die overduidelijk op zoek zijn naar welvaart en tussen neus en lippen door, maar hopen dat ze verliefd op je worden en jij niet uit je nek loopt te l*llen over je achtergrond.
De andere groep die jaren terug aanzienlijk kleiner was, gestudeerd en redelijk geëmancipeerd en financieel zelf bedruipend hoop een soort gelijke partner te vinden.
Wat dus inhoud dat het het grootste gedeelte van de andere dames ‘gewoon’ met een Thai getrouwd is.
Ik mag mij daar ondersteunt in zien door bijvoorbeeld een blogger Darran van pattayaunlimited.
Dat er in Thailand een grotere behoefte is aan buitenlandse huwelijks kandidaten klopt, maar die reden zal naar mijn gevoel extern zijn [overheid/ vakantieland et cetera]
Dat er vele meerdere jaren in het land van echtgenoot leven om reden waarvan er een uiteraard geld is, klopt, maar die dames wensen vrijwel allemaal een ding als ze de pensioenleeftijd pakken terug naar het vaderland of toch minstens overwinteren.
Waar het ‘stulpje’ al klaar staat als het even kan.
Voor veel Thailanders is het nationalisme en dus identiteit een must ook al staan ze tot hun enkels in de drek [of erger] in het dagelijkse leven figuurlijk gesproken dan.
William,
blijkbaar wonen er al 1.8 miljoen Thaise vrouwen in het buitenland.Ik mag aannemen dat een veelvoud hiervan op zoek is naar een buitenlandse partner. Stel dat slechts 1 op de 5 geslaagt is in het werkelijk vinden van de juiste partner dan zijn er meer dan 9 miljoen op zoek.
An estimated 1.8 million Thai women migrants live outside of Thailand
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6858645/#:~:text=An%20estimated%201.8%20million%20Thai,outside%20of%20Thailand%20%5B47%5D.
Ergens zit iets of iemand toch stevig mis te slaan met feiten als die al redelijk te controleren zijn Khun Moo.
Ik kom niet verder dan 1,1 miljoen personen [19 November 2022], dus een iedereen met een Thaise nationaliteit.
Nederland heeft bijvoorbeeld ongeveer 20000 Thaise personen binnen de grenzen.
Dat een groot gedeelte vrouwen zijn die een partner hebben klopt wel.
William,
Het blijft inderdaad natte vinger werk.
De juiste aantallen zijn niet bekend.
De 20.000 in Nederland is ook een schatting, omdat velen niet bij de Thaise ambassade geregistreerd staan. Ik ken wel Thaise families waar alle dochters, in dit geval 3 buiten Thailand verblijven en ook nog in 3 verschillende landen.
Mijn stiefdochter is genaturaliseerde amerikaan met een Amerikaans paspoort.een Canadees en een Thai paspoort.
Maakt ook allemaal niet veel uit.
Ik ben blij het Nederlandse koude weer verlaten te hebben.
Groeten uit warm ,soms onbehaaglijk warm Isaan.
Geld……tja.
“Je hoort vaak zeggen dat geluk niet zo te koop is, maar geld doet wonderen, vooral als het een hoop is”. Een tekst uit een Nederlands liedje van ongeveer 80 jaar geleden.
Ik denk dat de Thais heel anders tegen geld aankijken dan de gemiddelde Nederlander, ongeacht hun rang of stand. Waar geld in Nederland vooral een uiting is van welvaart, opleiding en een goede baan, is geld in Thailand vooral een uiting van, en een middel tot macht (over anderen) en maatschappelijk aanzien. De Thais zijn ook niet zo erg geinteresseerd in hoe je aan je geld komt of gekomen bent. Ze vragen elkaar er ook niet naar omdat het eerlijke antwoord wel eens ongemakkelijk zou kunnen zijn (corruptie, gokken, lenen, bedrog). Stel: je bent de hoogste politie-functionaris in dit land, je leent 300 Miljoen Baht van een goede kennis en later blijkt dat die kennis een aantal sexhuizen in Bangkok exploiteert met gokgelegenheid. (waar gebeurd verhaal). En dus wordt er gezwegen over de herkomst van het geld of wordt er gelogen.
Maar met dat geld, ‘vooral als het een hoop is’, kun je wel aanzien verwerven door het aan goede doelen te geven, instituten te ondersteunen e.d. Je kunt met het geven en/of uitlenen van geld ook macht over anderen verwerven. De begunstigden zullen altijd positief over je zijn, negatieve verhalen de kop in willen drukken of ontkennen. Totdat men echt niet anders meer kan….
En natuurlijk zijn er ook Thais die niet met geld kunnen omgaan en het aan de verkeerde zaken uitgeven. Het duurt vaak een tijd voordat de begunstigden zich uiteindelijk tegen de geldschieter keren. Soms te lang.
Mooie quotes over geld en geluk:
https://www.quotenet.nl/nieuws/a187743/dit-zijn-18-oeroude-gezegdes-over-rijkdom-187743/
De titel van dit stuk is of het fijn is om een Thai te zijn.
Het volk in het algemeen is nationalistisch te noemen en dat uit zich in vele dingen en is dus een bewijs dat het fijn is om een Thai te zijn.
Ik vind het fijn om Nederlander te zijn, maar niet om in NL te wonen en zo ken ik vele Thai die liever in TH wonen dan het gehaaste NL. Het geld is goed in NL maar de vraag kan zijn wat is belangrijker? Zekerheid tot de dood of een uitdagend leven?
Johnny,
ik zie het uitdagende leven in Isaan niet.
In het stadje waar wij verblijven zitten de winkel eigenaren in de deuropening wachtend op een klant.D
Behalve wekelijks een crematie en viering Chinees nieuwjaar lijkt de tijd hier stil te staan.
Maar inderdaad weinig gehaast.
Sinds kort hebben we ook een stoplicht.
Vandaar: het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen, bij ons is altijd wel iets te doen.
Groeten uit warm Isaan. 34 graden.
Helemaal mee eens Khun moo,
in het geboortedorpje van mijn vrouw gaat het precies zo. Er zijn veel mensen die werken, maar er lopen ook een groot aantal lanterfanters en lamballen rond die alleen maar rondhangen en wachten op de volgende borrel op een bankje bij de dorpswinkel. Niet omdat ze ( volgens mijn vrouw ) niet zouden kunnen werken maar dat liever aan hun vrouw of kinderen overlaten.
Wij hebben in een ver verleden ooit eens mijn Thaise zwager een leuke som geld gegeven om duur gereedschap te kunnen kopen voor zijn goedlopend bedrijfje. Had toen drie man aan het werk.
Hij werkte hard. Maar naar later bleek, deed vooral alsof en zoop zich s’ avonds het liefst zo snel mogelijk in coma.
Hij verkocht de spullen die we hem gaven, gaf de poen daarvan uit aan drank, krankzinnige gok-ideetjes en hoeren en snoeren. Resultaat: bedrijfje kapot, drie man zonder werk en meneer zelf later doodziek in het ziekenhuis vanwege levercirrose en andere kwalen.
Maar niet te beroerd om mijn vrouw later nog een vriendelijk verzoek tot financiele bijdrage te vragen voor de ziekenhuiskosten.
Die bijdrage heeft hij nooit ontvangen want dan gooi ik de poen net zo lief in de goot.
Dat is even een klein voorbeeldje van het uitdagend willen leven van sommige Thai.
Lieven,
Zo te lezen kunnen we nog veel verhalen van je verwachten.
Wij hebben ooit een winkeltje laten bouwen en inrichten voor de zoon van 50.
Hij heeft er nooit iets van verkocht.
Binnen enkele dagen lagen tandpasta,borstels,scheermesjes,zeep,wasmiddelen overal tot in de tuin.
Hij is inmiddels 50 en neemt af en toe klusjes aan van een paar uur werk per week
Gelukkig van de drank af.
Even een complimentje aan Thailand blog waarbij men verder gaat dan het vermelden van mooie stranden,lekker eten,vriendelijke mensen en goedkope prijzen. Gelukkig kan men op deze site niet alleen persoonlijke frustraties kwijt maar het biedt tevens de mogelijkheid een meer genuanceerd beeld van Thailand te krijgen, waarbij niet alleen de leuke dingen maar ook de minder aangename kanten belicht mogen worden.