Medisch toerisme in Thailand
Op het gebied van gezondheid heeft een toerist of expat in Thailand niets te vrezen. Het land kent een uitstekende gezondheidszorg.
De ziekenhuizen zijn goed uitgerust, zeker de particuliere. De meeste artsen zijn in de VS of Groot-Brittannië opgeleid en spreken goed Engels. De kosten van medische ingrepen zijn veel lager dan in het westen. Ook de tandheelkundige zorg is in Thailand is prima.
Medisch toerisme
In Thailand heb je staatsziekenhuizen en privé-ziekenhuizen. De laatste groep richt zich op de welgestelde Thai en (rijke) buitenlanders. Thailand profileert zich zelfs als dé bestemming voor toeristen die een medische ingreep willen combineren met een vakantie, het zogenaamde medisch toerisme.
Hoewel exacte cijfers ontbreken, frequenteren veel Nederlanders de Thaise ziekenhuizen. Alleen al het Bangkok Hospital behandelde vorig jaar zo`n 1.300 Nederlanders. De meeste Nederlanders komen voor cosmetische ingrepen en tandheelkunde. Andere populaire behandelingen zijn knie- en heupoperaties, oogcorrecties, hartchirurgie en oncologie.
Eigen ervaringen
Zelf heb ik in de afgelopen jaren ook een aantal keren gebruik moeten maken van de medische zorg in Thailand en heb daarvoor zowel een staatsziekenhuis als een privékliniek bezocht. Meestal voor relatief onschuldige zaken zoals een voedselvergiftiging (staatsziekenhuis in Chiang Mai), een rugblessure (privékliniek op Koh Samui) en een keelontsteking (privéziekenhuis in Hua Hin). Naar volle tevredenheid moet ik zeggen. Er zijn geen wachtlijsten en de behandelingen zijn effectief. Soms was de ziekenhuisrekening zo laag dat ik het niet eens claimde op mijn reisverzekering.
Gezondheidszorg in Azië
Zoals gezegd is de gezondheidszorg in Thailand uitstekend, maar dat is geen vanzelfsprekendheid in Azië. Recentelijk kwam de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) met een rapport over het niveau van de gezondheidszorg wereldwijd. Daaruit bleek dat je als toerist beter een aantal bestemmingen kunt mijden. Nu zal je ongetwijfeld denken aan het continent Afrika en een aantal landen aldaar. Dat klopt. Op de lijst van landen waar de gezondheidszorg onder de maat is, staan veel Afrikaanse landen waaronder Liberia, Malawi, Mozambique, Nigeria en de Democratische Republiek Congo. Toch ligt het land met de allerslechtste gezondheidszorg niet in Afrika, maar in Azië.
Buurlanden van Thailand
Nergens ter wereld is de medische zorg namelijk beroerder dan in Birma (Myanmar), een land dat door de verbeterde politieke situatie nu juist erg in trek begint te raken bij toeristen. Ook in Cambodja kan je beter niet ziek worden volgens de WHO. Beide buurlanden van Thailand zijn opkomende bestemmingen in Zuidoost-Azië en daarom is een waarschuwing voor toeristen wel op zijn plaats.
Voor mij persoonlijk een reden temeer om het toch maar bij Thailand te houden. Mocht ik ziek worden dan hoef ik, of mijn familie, zich tenminste geen zorgen te maken en dat is wel zo prettig.
Bron: WHO
Wat betreft Cambodja en Myanmar kan ik meedelen dat het Bangkok Hospital (zoals hierboven genoemd) inmiddels filialen in zowel Phnom Penh als Yangon heeft. Tijdens mijn laatste vlucht terug vanuit Bangkok naar Amsterdam zat ik naast een Nederlands meisje dat in de Cambodjaanse hoofdstad na een overval in haar been was geschoten. Zij had niets dan lof over de gezondheidszorg nadat ik haar er naar vroeg.
Helemaal met je eens Khun Peter. Ik ben je naamgenoot Peter. Een paar keer het ziekenhuis moeten bezoeken in Chiang Mai. Praktisch geen wachttijd, altijd correct geholpen, goede medicijnen, en snel weer beter. In Nederland kunnen ze nog veel leren van de ziekenhuizen in Thailand. Goedkoop is dus absoluut niet duurkoop. Ik vind ziekenhuizen in Nederland ook altijd zo steriel, kaal, ongezellig. Ook dat is in Thailand anders. groetjes Peter *sapparot*.
Ik moest in Chiang Mai voor een ziekenhuisconsult en medicijnen (staatsziekenhuis), omgerekend 9 euro betalen. Dat ben je in Nederland alleen al aan parkeerkosten kwijt 😉
Ja ik moet dat ook bevestigen, al is het dan 16 jaar geleden,mijn zoon was toen 2 jaar en moest worden opgenomen en een ziekenhuis in Nakhon Pathom (waar mijn vrouw woont)
Het is allemaal goed gekomen en heel prettig was dat we in zijn kamer konden blijven zodat hij toch wat rustiger werd.
Het was niet leuk natuurlijk maar de zorg van de verpleegsters en de KNO-Artsen was grandioos!
Een van die verpleegsters was helemaal weg van mijn zoontje toen,ik zal je vertellen daar hebben wij een goede vriendin aan overgehouden we gaan 16 july voor 8 weken en ze staat ook te wachten op de lucht haven.
Zij werkt nog steeds in dat ziekenhuis en is inmiddels hoofdverpleegkundige van de Kinder IC ja prima gedaan het is een fantastische vrouw.
Ja de zorg is daar echt top!! en de afweking wat de kosten betreft ging ook goed van daar met hier de zorgverzekeraar
Ik zoek nog altijd die bewuste KNO Arts op dat vind hij erg leuk en gaan dan ook altijd met zijn vrouw en kinderen (al groot hoor) en avondje eten /karaoke of bowlen erg leuk altijd.
Hier hebben we contact via Skype met de dokter en die verpleegster.
ja het is een zeer goede reclame voor het land om deze zorg te blijven leveren.
Ronald.
Ik weet niet op welke plaats Laos op de betreffende lijst staat, maar een kleine 2 jaar geleden moest een collega van me in allerijl naar Bangkok worden gevlogen na een hartaanval en – in eerste instantie – een ziekenhuisopname in Vientiane. Hij kan het gelukkig navertellen.
Met het risico voor trol te worden uitgemaakt .. mijn bijzonder prettige ervaringen met de ziekenhuizen in Chon Buri (stad).
Ik vind het leuk om te wandelen, ik doe het vaak en ver.
Op deze dag vond (een niet wilde) hond het nodig om in mijn hiel te bijten. Het was bijna niets maar het bloedde wel, dus meteen door naar het ziekenhuis 200 meter verder op. Ik werd praktisch meteen geholpen door ik geloof wel 4 zusters, waarvan één een snel opgetrommelde ’tolk’. Uiteindelijk bepaalde de arts dat ik een serie van vijf inentingen moest krijgen tegen hondsdolheid over een periode van 2 weken. Andere zaken waren niet nodig nadat ze mijn GGD entingsboekje hadden bekeken (draag ik altijd bij mijn paspoort). De wond werd schoongemaakt en verbonden en de eerste prik werd gegeven. Klaar was Cees.
Al met al, was ik 1 uur later weer buiten. Kosten 1000 Baht.
De vervolg artscontrole en prikken kostte bij het “openbaarziekenhuis” 120 Baht, en bij het “privé ziekenhuis” 1600 Baht. Nu zegt de prijs niets over de kwaliteit maar na een paar dagen was wond niet meer zichtbaar. Verder is het nu 18 maanden geleden, en ik leef nog steeds. Ik blijk wel vaker te grommen, vooral in mijn slaap maar dat zal wel aan “het ouder worden” liggen :-]
De hondeigenaar had al aangegeven te rekeningen te betalen. Dat gebaar was voor mij voldoende om er verder over te zwijgen.
Sindsdien wandel ik nog steeds, alleen loop ik nu in Thailand met een tak/stok in mijn hand.
Werkt perfect, de honden snappen meteen wat de bedoeling is.
Cees-Holland ,Net zoals jij woon ik ook in Chon Buri . Ben er laatst geweest in het staatsziekenhuis voor de afspraak om een nieuwe heup te plaatsen .De prijs kwam op een 120000 baht .Dezelfde chirurg wist me te vertellen dat hij ook in het priveziekenhuis (aikchol) de operaties deed en deze dan gemiddeld 220000 baht kostte .Toch nieuwsgierig geworden maar eens effe in Pattaya in het Bangkok hospital me laten onderzoeken en voor laten lichten wat betreft de prijs .Ruim 400000 Baht !!!
Dat is omgerekend een 10000 Euro en dat betaal je in Nederland ook .Heb het gevoel dat het Bangkok hospital nog dik in de aflossing zit met al zn mooie verpleegsters maar vond het toch wel wat overdreven dat ik daar zoveel aan mee moest betalen .In het Aikchol hebben ze mij ook al eens 11000 baht willen laten betalen voor een doosje van 30 pillen .Heb de laboratoriumkosten en dokterskosten van 420 Baht betaald en vriendelijk afscheid van ze genomen .Overigens wandel je niet zover want ik heb je nog nooit langs zien komen .(grapje) en een witte Nederlander valt in Chon Buri nog steeds op .
Mijn ervaringen met privé ziekenhuizen ( BKK Hospital Bangkok en nu ook Hua Hin), en het staatsziekenhuis in Pranburi zijn niets anders dan goed/perfect te noemen. Helaas heb ik hart problemen, en moet regelmatig voor controle naar een cardioloog, mijn cardioloog komt een maal in de week vanuit Bangkok, naar Hua-Hin, en de rest van de week zijn er andere cardiologen aanwezig.
Als out patiënt zijn de kosten vrij laag (lab onderzoek en medicijnen), maar mocht je onverhoopt een in patiënt worden, zorg dan dat je goed verzekerd bent! En daar is een goede verzekering agent (AA insurance Hua Hin) voor, ja ik maak een beetje reclame omdat ik daar gewoon via het internet perfect ben geholpen, hulde voor Mathieu.
Eerste maal in bangkok hospital mijn gebit deels laten opknappen, daarna in changmai gebits behandelingen bij beide tot tevredenheid, voorvolgend jaar nog een afspraak voor laatste gedeelte en ik ben weer compleet.
Laten we in hemelsnaam niet overdrijven. Goedverzekerde buitenlanders en rijke Thai verkeren in Thailand in een zeer bevoorrechte positie, maar de gemiddelde Thai die in het algemeen maar zeer matig verzekerd is en met een schamel dagloon zich geen betere verzekering kan veroorloven is het haasje. Wellicht moeten degenen die zich zo enthousiast uitlaten over de Thaise gezondheidszorg eens met een Thai naar een ziekenhuis gaan. De oogschelpen vallen van je ogen. Uren wachten voordat een Thai aan de beurt is en duurdere medicijnen worden ze onthouden omdat die niet door de (schamele premie) verzekering worden gedekt. Praat niet zomaar wat, en ken schrijnende voorbeelden. Dus Peter (naamgenoot van Khun Peter) laten we niet hopen dat we in Nederland ook die kant op gaan. Met geld is alles te koop en in Thailand dus ook gezondheidszorg dat daar gewoon een echte business aan het worden is. Waarom heeft het Bangkok ziekenhuis filialen in Birma en Cambodja geopend? Om geld te verdienen en niets anders. Nee, de gezondheidszorg voor de gewone man loopt in Thailand achter, heel ver achter vergeleken met Nederland. Zwijg nog maar over de kwaliteit van veel ziekenhuizen in kleinere plaatsen die zouden in Nederland al vanwege de hygiëne onmiddellijk door de inspectie moeten sluiten.
Volgens mij is het tweede deel van de kop van dit artikel dan ook ‘uitstekend voor toeristen’.
Daarnaast is Thailand ook een goed voorbeeld dat privatisering van de gezondheidszorg zeer positieve effecten op kwaliteit van produkt en service kan hebben. Dat de meeste Thais niet verzekerd zijn en zich geen goede gezondheidszorg kunnen veroorloven is een kwalijke zaak, maar zo kunnen die mensen zich meerdere dingen niet veroorloven en de oorzaak daarvan zit hem in heel andere zaken en de privatisering van de gezondheidszorg aanbieders op zich heeft daar weinig mee van doen.
Beste Kees,
Ik moet je tegenspreken. De meeste Thais zijn wel verzekerd. Er zijn drie ziektekostenverzekeringen: voor ambtenaren, voor werknemers in de particuliere sector en voor degenen die niet via deze verzekeringen zijn verzekerd. Zoals Joseph al schreef, zijn zij aangewezen op een overheidsziekenhuis. Het personeel is daar zwaar overwerkt. De wachttijden zijn lang en de ziekenhuizen kampen met micro-organismen.
De particuliere ziekenhuizen waar khun Peter over schrijft, zijn alleen betaalbaar voor de elite en buitenlanders met een (redelijk) dikke portemonnee. Thailand wil een zogeheten hub van medisch toerisme worden. Dat lukt het land al aardig.
Voor meer informatie: zie mijn website http://www.dickvanderlugt.nl.
Klopt, is mij bekend, ik ben ook via mijn Thaise werkgever verzekerd – maar die derde optie die je noemt kun je niet echt een verzekering noemen toch? Daarnaast kunnen de Thais zich ook gewoon prive verzekeren, waarbij ze ook naar een prive ziekenhuis kunnen. Ik realiseer me dat dit voor veel Thais niet is weggelegd, maar de premies vallen enorm mee vergeleken met NL of andere Westerse landen.
Hallo Kees, ga dan ook de lonen met die in Nederland vergelijken. Voor ons vallen die premies inderdaad mee, maar niet voor de Thai.
Reeds gedaan, en Ik dacht dat ik mijn laatste zin daar dan ook mee begon, waarbij ik stel ‘ik realiseer me dat dit voor veel Thais niet is weggelegd’. Duidelijker kan ik het niet maken, leuker ook niet.
Beste Joseph, het klopt wat je schrijft, maar dat is een ander onderwerp. Mijn verhaal ging over de gezondheidszorg voor toeristen (zoals anderen ook al opmerkte). In dat opzicht heeft Thailand veel te bieden. Niet voor niets de belangrijkste hub voor medisch toerisme. En een belangrijk aspect wanneer je voor Thailand kiest om te overwinteren of wilt emigreren.
Beste Tjamuk, ik val niemand aan en zeker niet Khun Peter. Naar mijn gevoel zijn er echter een aantal lieden die Thailand alleen maar ophemelen en zich steeds weer afzetten tegen Nederland en dat bedroeft me zo nu en dan. Als je goed leest maakte ik een opmerking naar een geheel andere Peter (zie 27 juni 2012 om 13.58) Ben het er mee eens dat het artikel over de zorg voor toeristen gaat en mijn opmerkingen de minder gesitueerde Thai betreffen.
Bangkok Hospital heeft een dubbel prijs systeem voor farang en thai.
Als expat betaal je 5 x zoveel als een Thai.
Waarom lezen we daarover nooit iets?
@Eddy,
Hoe kom jij aan deze wijsheid, ik denk dat wanneer jij verzekerd bent, en de verzekeraar de kosten betaald, zij heus wel weten wat de werkelijke kosten zijn. Of zullen zij zo dom zijn, om maar lukraak alles te gaan betalen!
Als out patient, (kom er iedere 3 maanden) hoef ik zeker geen 5x zoveel te betalen als een Thaise out patient! In het BKK Hospital te Hua Hin. Want de kosten zijn echt niet hoog, voor een lichamelijk onderzoek, bloed lab onderzoek en medicijnen. En de uitslag, daar kan je op wachten, dat is wel anders in Nederland.
@Olga,
Ik ben in Thailand verzekerd. Mijn vrouw vroeg een prijsindicatie en een afspraak (ze gebruikt haar eigen naam) voor mij. De prijs werd plotseling anders toen we beiden bij de balie stonden. Nog zonder te vragen waar ik verzekerd was.
Een kennis van mij naar het ziekenhuis gebracht voor een gescheurde ellepijp.
Arts zeer kundig, röntgen foto’s gemaakt (4000,- baht) ok, maakt u maar een afspraak.
Afspraak voor een behandeling bij de balie; kosten 135.000,- baht.
Ik moest hard lachen en vroeg de ladyboy in Thai of ze een geintje maakte.
Het werd al snel 53.000.- baht
Beide gevallen Bankok Hospital Pattaya
@ Eddy,
Dit is jouw ervaring in BKK Hospital in Pattaya, het zal zo zijn. Al vind ik het vreemd dat, een “lady boy” jou een prijs indicatie kan geven aan de balie.
Daar staan volgens mij gastvrouwen, die helpen met afspraken maken etc., maar een prijsindicatie zal toch zeker van een arts afkomstig zijn.
Mijn ervaringen zijn prima in het BKK Hospital in Hua Hin, ik kijk zelfs met mijn cardioloog, op zijn computer, als hij de medicatie voor mij uitschrijft.
En dan is er een prijsverschil in medicijnen, vanwege licentie of merk, en gezamenlijk zoeken wij dan de voordeligste, of voor mij bekend merk.
Ook als er een onderzoek gedaan moet worden, eerst goed overleg gezamenlijk of het echt nodig is.
Als farang kan je op hetzelfde niveau, praten als wij dat in Nederland zijn gewend met een arts. In Thailand praat ik op dat zelfde niveau met mijn cardioloog, ook omdat ik precies weet wat mijn ziekte inhoud.
Er blijft natuurlijk altijd een vertrouwensband met je arts, en gelukkig klikt het prima met mijn cardioloog, in het BKK Hospital te Hua Hin.
September 2009 moest ik met spoed opgenomen worden in het Bangkok Phuket Hospital, terwijl ik aan allerlei instrumenten aangesloten werd en er bloed geprikt werd etc. etc., het ging als een goed geoliede machine perfect, werd mij om mijn verzekering en paspoort gevraagd, ik had niet echt zin om dat uit te zoeken op dat moment, ik kreeg van de administratie te horen dat als mijn verzekering zou dekken, de kamer een X bedrag zou kosten, mocht mijn verzekering niet kloppen kreeg een kamer voor 33% van het bedrag, het ging in dit geval om een VIP kamer ik weet het bedrag niet meer uit mijn hoofd maar voor geïnteresseerden zou ik het na kunnen zoeken.
Uit eindelijk klopte de verzekering en ik ben daar 1 week perfect verzorgd en de nazorg was ook perfect, na ongeveer 1 maand moest ik weer opgenomen worden, geen administratieve rompslomp, oude dossier erbij en gewoon de gegevens over genomen.
Ik heb uitsluitend positieve ervaringen over dit ziekenhuis, trouwens over de staats ziekenhuizen mag ik ook niet klagen, ik ben daar ook 3 maal opgenomen geweest en echt niet slecht behandeld, maar ik moet toegeven; als toerist had ik toch wel een dikke vette streep voor op de Thaise patiënten, wat betreft wachttijd en behandeling.
Groet,
Lex K.
Wij gaan met pensioen naar Thailand en zou willen weten wat de beste verzekering is voor ons. We zijn bijde 65 jaar.
Nent Jan kijk eens even bij de reaktie van Olga Katers om 14.58 .
Daar staat inderdaad een perfekt adres in Thailand om daarover inlichtingen in te winnen .Weet niet of het mag van de redaktie anders moeten ze het effe verwijderen .
[email protected] is zijn mailadres .
Ik hijgde bepaald bovenmatig, mijn bloeddruk altijd rondom de 120 stond nu plotseling op 180. Ik bleek trombose te hebben. Daar kwam ik pas achter na eerst tevergeefs een staatsziekenhuis bezocht te hebben; ik heb er verscheidene nachten doorgebracht. Vrienden van mij brachten mij vervolgens van daaruit naar een Bangkok-hospitaal. Daar wisten ze dat ik een trombose had binnen enkele minuten. De arts in het staatsziekenhuis zei: “Had u maar niet moeten roken, U heeft kennelijk uw longen verruineerd”. Ik heb echter nooit gerookt. Hij geloofde mij niet en zei: “En niet moeten drinken”. Ik ben echter geheelonthouder. “Natuurlijk niet, alle falang roken en zuipen”. Mijn linkerbeen deed wel pijn maar was niet goed zichtbaar gezwollen. Dat verklaart misschien de mis-diagnose, maar die is toch onacceptabel. Les 1: Dat farang ongezond leven, en dat ik er een ben, en met ze over een kam werd geschoren, dat heeft mij bijna – op het nippertje af- mijn leven gekost. Les 2: ga in levensgevaarlijke situaties naar een Bangkok-hospitaal. Op het kerkhof (of hier in de verbrandingsoven) een man te zijn met nog het geld op zak dat een dure medische behandeling hem gekost zou hebben, dat is weinig zinvol.
Mijn ervaring is heel anders. Overwinter al jaren in Thailand. En ging dan naar Bangkok Hospital in Bangkok of Pattaya bij medische problemen. Niet ernstig tot 2 jaar geleden.
Kreeg ontsteking die men stabiel kon krijgen, doch niet genezen. Al die tijd (2 maanden)anti-biotica geslikt die niet werkten. In Nederland was het binnen 3 weken onder controle.
Vorig jaar nierproblemen. Ernstig ziek geweest. Noodoperatie gehad waardoor ik naar Nederland kon vliegen. Opnieuw en nu met goed gevolg geopereerd. De specialist zei dat hij met modernere apparatuur en middelen werkt waardoor de belasting voor mij minder is.
Maar bovenal bevond ik mij niet meer in de gevarenzone!
De rekeningen van BPH waren hoog en ook sommige onderzoeken werden onnodig vaak uitgevoerd. Bloedonderzoek was zelfs duurder dan in NL.
Ja, geen wachtlijsten in BPH en iedereen ontzettend aardig en zorgzaam.
Mijn advies: heb je iets ernstigs, dan toch snel naar Nederland.
Probeer ondanks de uitstekende gezondheidszorg kritisch en alert te blijven op voorgestelde behandelingen en/of ingrepen via een second opinion.
Ditzelfde geldt ook voor de voorgeschreven medicamenten vanuit het ziekenhuis,
die soms een stuk goedkoper elders te koop zijn of zelfs niet nodig.
groet,
Lodewijk
Ik kan mijn reactie niet terugvinden. Weet eigenlijk niet hoe dit systeem nou weer (niet) werkt. Ik probeer het nog een keer:
In een governementsziekenhuis konden ze niet constateren dat ik een trombose had. Na enkele dagen hebben vrienden mij toen naar een Bangkok hospitaal gebracht. Daar wisten ze het binnen 5 minuten.
Maar wat zei de dokter in het Governementziekenhuis? “Je longen kapot gerookt, en je lever kapot gezopen mijnheer de farang, zoals alle farang doen, vandaar dat je nu zo hijgen moet bij de minste of geringste inspanning”.
Nu rookte ik nooit plus dat ik geheelonthouder ben.
Conclusie: ik werd ten onrechte over een kam geschoren met alle andere farangs en hun (doorgaans) ongezonde manier van leven. Ten tweede: ben je levensgevaarlijk ziek, ga dan naar een Bangkokhospitaal, ook al ben je niet -zoals ik- verzekerd. Levend maar platzak is nog altijd beter dan dood met nog veel geld op zak.