Toen Siam twee koningen op de troon had

Monument voor Koning Mongkut in Phetchaburi – Karasev Victor / Shutterstock.com

In juli van het jaar 1824 werd de Siamese Koning Buddha Loetla Nabhalai, Rama II, plotseling erg ziek en niet lang daarna overleed hij.

Volgens het koninklijk erfrecht zou de troon moeten worden overgedragen aan de zoon van koningin Suriyendra, Prins Mongkut. Koningin Suriyendra was de consort van koning Rama II en volgens de Siamese koninklijke tradities komen alleen de zonen van een koninklijke gemalin in aanmerking om een koning op te volgen.

Rama III

Prins Mongkut was echter eerder dat jaar in een klooster tot monnik gewijd. De jonge prins was onervaren in de politiek en had weinig invloed onder de edelen van die tijd. Prince Jessadabodindra, hoewel de zoon van een concubine, was veel krachtiger en had de steun van de hovelingen. Hij was ouder dan prins Mongkut en had gediend als minister van Handel en Buitenlandse Betrekkingen tijdens het bewind van zijn vader. Toen koning Rama II stierf verklaarde een raad van edelen onmiddellijk, dat prins Jessadabodindra de nieuwe koning van Siam (Rama III) zou worden.

Vajirayan

Prins Mongkut koos voor een verblijf in het kloosterleven na de kroning van zijn halfbroer om politieke confrontaties te vermijden. Als een monnik werd prins Mongkut bekend met zijn Boeddhistische naam Vajirayan. Hij reisde het hele land door om het Boeddhisme te bestuderen en te spreken met prominente monniken

In 1833 werd Vajirayan abt van de Bowonniwet tempel, gelegen in wat nu het centrum van Bangkok is. Gedurende deze tijd studeerde hij westerse wetenschappen, Latijn, Engels en astronomie. Hij had vaak zeer lange gesprekken met westerse missionarissen en reizigers en werd zeer bedreven in de Engelse taal.

Prins Chatumani

Prins Mongkut had een jongere broer, prins Chutamani. Net als hij, was prins Chutamani ook gepasseerd als kandidaat voor de troon toen koning Rama II stierf. In tegenstelling tot prins Mongkut, die gedurende de gehele regeerperiode van koning Jessadabodindra in de tempel bleef, koos prins Chutamani wel voor het dienen van de regering. Hij kreeg de titel van Kromma Khun Isaret-rangsant.

Net als zijn broer, hield de jonge prins van alles wat met het westen te maken had. Hij was zeer geïnteresseerd in de westerse mechanica, technologie en wetenschap, en zijn vaardigheid in het Engels was naar verluidt zelfs beter dan die van zijn broer, prins Mongkut.

Koning Mongkut

Rama III overlijdt

Op 2 april 1851 overleed koning Rama III zonder dat er een opvolger was benoemd. Hoewel Rama III ten minste 50 kinderen had, was geen van de vrouwen van de koning verheven tot de status van koningin.

Dis Bunnak, de minister van defensie en één van de machtigste edelen in die tijd, stelde voor dat de raad van edelen Prins Mongkut alsnog zou uitnodigen de troon te betreden. Immers, hij was de zoon van koning Rama II met een koninklijke gemalin en was eerste in de lijn van opvolging. Er was echter een probleem, want prins Chutamani had een even legitieme claim op de troon als prins Mongkut. Op het moment van de dood van koning Rama III, beweerden een aantal edelen, dat prins Chutamani de vermoedelijke opvolger was, maar prins Mongkut was de oudere broer, dus zijn claim was sterker.

Rama IV

Toen prins Mongkut was 47 jaar was, verliet hij het kloosterleven om als koning te gaan regeren. Prins Mongkut werd gekroond tot koning van Siam op 2 april 1851 en nam de titel aan van Phrabat Somdet Phra Chomklao Chaoyuhua, Rama IV.

Om een conflict met zijn jongere broer, prins Chutamani te vermijden, deed koning Rama IV iets heel ongekends in de Siamese geschiedenis. Hij liet zijn broer de troon bestijgen als “tweede koning” van Siam. Hij kreeg de titel van Phrabat Somdet Phra Pinklao Chaoyuhua, gelijkwaardig aan de titel van hemzelf.

Uparaj

In het verleden werd de positie van onderkoning, Uparaj van Siam, meestal geschonken aan de broer van de koning. In de lijn van opvolging was de Uparaj dan ook de vermoedelijke opvolger. Maar het was altijd erkend dat de Uparaj de tweede man na de koning.

Prince Chutamani kreeg echter niet de titel van Uparaj. Hij werd door zijn broer gevraagd een titel te aanvaarden gelijk aan Rama IV, de gekroonde koning van Siam Voor het eerst in de Siamese geschiedenis waren er twee gekroonde koningen van Siam.

Astrologie

Sommige historici speculeren dat koning Mongkut zeer geloofde in astrologie. Uit astrologische voorspellingen en signalen zou gebleken zijn, dat prins Chutamani de koning zou worden. Het was dan ook dit geloof van Rama IV dat leidde tot Chatumani’s bevordering tot Siam’s tweede koning. Anderen speculeren dat het slechts een slimme zet was om Prince Chutamani te sussen en te ontmoedigen om een uitdagende positie tegen zijn broer in te nemen.

Versterkte relatie

Er is geen twijfel echter, dat de kroning van koning Pinklao de relatie tussen de twee broers, die de gehele regeerperiode vreedzaam was, heeft versterkt. In de praktijk was koning Mongkut de hoogste autoriteit van het koninkrijk, maar koning Pinklao was invloedrijk in buitenlandse zaken vanwege zijn nauwe banden met westerse diplomaten.

Koning Pinklao handhaafde zijn eigen leger, evenals een marine van enkele moderne schepen. Zijn paleis werd bekend als het ‘frontpaleis’ en zijn macht werd in die periode voortdurend uitgebreid.

Koning Pinklao overleed op 7 januari 1866, twee jaar voordat koning Mongkul overleed.

Bron: artikel van Anand Singh in de Phuket Gazette