Donuts in Thailand

samritk / Shutterstock.com

Nee, je kunt mij geen zoetekauw noemen. Natuurlijk eet ik wel eens koekje, een stukje appelgebak of een reep chocola, maar een grootscheepse aanval op de desserttafel bij een buffet hoef je van mij niet te verwachten.

Ook het ijsje, dat soms tijdens een diner als toetje wordt geserveerd, geef ik meestal aan mijn buurman. Liever een stukje fruit na een warme maaltijd, want dan helpt iets zoetig wel bij de spijsvertering.

Ik hoor daarmee kennelijk bij een minderheid, want winkels met allerlei zoete (en vette) lekkernijen komen er steeds meer en ook de schappen in supermarkten bieden een ongekend aanbod aan zoetigheid. Voor dit verhaaltje koos ik voor donuts, dat overal ter wereld steeds populairder schijnt te worden.

De donut komt van oorsprong uit Amerika, maar is eigenlijk van Nederlandse afkomst. De oer-Hollandse oliebollen van de eerste kolonisten in Amerika zouden aan het ontstaan van dat ronde “broodje” met het gat erin ten grondslag liggen. Over het waarom van dat gat in het midden gaan vele verhalen, waarvan ik de versie van een schipper in Maine het mooiste vond. Hij zou zo verslingerd zijn geweest aan de gefrituurde broodjes dat hij altijd een voorraadje op de handvatten van het roer stak om ze bij de hand te hebben en zo konden ze ook niet wegrollen bij zwaar weer.

Toch duurde het vrij lang voor de donut echt doorbrak, maar vanaf de eerste wereldoorlog maakt de donut een nog altijd durende zegetocht over de wereld. Bij de Amerikaanse soldaten overzee werden de donuts steeds populairder dan een gezellige hap met een mok koffie en een vleugje heimwee. Eenmaal terug in het vaderland werd deze gewoonte voortgezet en in de dagelijkse routine op genomen. “the coffee and donut” is niet meer weg te denken uit het hedendaagse straatbeeld in vele steden over de hele wereld.

Omkoi / Shutterstock.com

Ook Thailand is die ontwikkeling niet bespaard gebleven. In de grote supermarkten en winkelcentra vind je talloze verkooppunten voor deze klef vette en zoete broodjes en vooral in de weekenden zie je de kopers in een lange rij langs de vele smaaksoorten lopen richting kassa.

Marktleider voor donuts in Thailand is Mister Donut, waarvan er – op franchise basis – ruim 260 winkels en verkooppunten zijn. Het concept van de Thaise Mister Donut is eigendom van de Japanse Duskin Group, die per jaar in Japan en andere Aziatische landen ruim 15 miljard dollar aan donuts omzet. Japan is voor de groep natuurlijk de belangrijkste markt, de export naar Aziatische landen bedraagt nu nog “maar” 10% daarvan, maar de groep wil dat aandeel opvoeren naar minstens 20%. Thailand is op dit moment het belangrijkste exportland, met de Filippijnen als goede tweede. Een directielid van het Japanse concern was onlangs in Thailand en in een interview met de Bangkok Post zei hij, dat de markt in Thailand een sleutelpositie inneemt in de buitenlandse activiteiten van de groep. Hij ziet grote mogelijkheden in dit land en verwacht, dat binnen vijf jaar de omzet van Mister Donut in Thailand zal zijn verdubbeld. Het aantal winkels en verkooppunten zal dan ook drastisch verhoogd worden de komende tijd.

Aan mij is al die aandacht en uitbreiding van de verkooppunten in Thailand niet besteed. Ik heb er wel eens één gegeten, maar “kaal” vind ik het smakeloos en klef en met al die suikervarianten veel te zoet. Als ik nu in een winkelcentrum langs een vitrine met donuts loop, beginnen mijn tanden en kiezen spontaan te jeuken.