Dagboek van Cor van Kampen (deel 2)

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Dagboek
Tags: ,
23 mei 2013

Toen ik lang geleden besloten had om na mijn pensioen (ik kon op mijn 61ste met pensioen gaan) samen met mijn Thaise vrouw naar Thailand te verhuizen, mijn huis in Nederland te verkopen en van de overwaarde een huis in Thailand te kopen, begon er een nieuw leven.

Alles verkocht of weggegeven en met zes verhuisdozen met persoonlijke herinneringen en foto’s naar Pattaya. Eerst ruim drie maanden in een mooie condo in noord Pattaya op de begane grond en een zwembad vanuit de achterdeur van de keuken. Natuurlijk eerst nog doorleven als vakantiegangers. Dan zoeken naar het droomhuis.

In Soi 2 zat een reisbureau/makelaar. Ik kende die mensen vrij goed omdat ik al jaren lang in een hotel in die Soi had gelogeerd. Betrouwbaarheid is bij zo’n beslissing heel belangrijk. Binnen twee weken was de keus bepaald. Het werd een bungalow in Bangsare. Midden tussen de Thaise mensen (vooral vissers). De makelaar had ons verzekerd dat het een rustige buurt was en er nooit problemen waren. De man had gelijk. We zijn er nog steeds gelukkig.

Dan gaat het leven verder. De bezoeken aan bars werden steeds minder. Ik vond iets nieuws. Twee keer per week naar de Soi Buakhow markt. Op dinsdag en vrijdag. Op een strategische plek bij Keyman. Een man met een kleine bar die ook alles met sleutels kon doen. Vaak in de nacht gebeld omdat iemand weer eens met zijn dronken kop z’n sleutels kwijt was of een motorbike taxi zijn sleutel gebroken was.

Toen zijn vriendin hem jaren geleden had verlaten, werd de kleine bar verwaarloosd. Later kwam hij op het idee om een stukje ruimte te verhuren aan een dame die kleding verstelde of repareerde en tevens de boel schoonhield.

Dan komen we aan het laatste verhaal. Wij hebben hem nooit in de steek gelaten. In al die jaren kwamen daar expats samen. Ik heb daar mensen leren kennen. Het waren geen vrienden, maar kennissen. Je kende ze bij naam en wist een beetje van hun achtergrond. Homo met een Thaise vriend. Een Vlaming, Gerard en David een Australische hippie.

En nog veel meer. Allemaal toch wat oudere knarren. Ineens komt er een niet meer op de benoemde dagen. Paar weken later hoor je van die homo die dicht bij hem in de buurt woonde dat Gerard is overleden. Dan verschijnt de bejaarde hippie niet meer. Na drie maanden komt hij weer. Darmoperatie gehad. Zag er eerst niet goed uit. Nu gaat het wel weer. Ik kan nog veel meer voorbeelden noemen. Expats hoeven geen vrienden te zijn, maar als kennissen die je al zo lang kent en veel plezier mee hebt gehad, wegvallen ga je hen toch wel missen.

Op 10 april verscheen Cor’s eerste Dagboek onder de titel Dagboek van J. Jordaan, zijn toenmalige pseudoniem.

11 reacties op “Dagboek van Cor van Kampen (deel 2)”

  1. Jacques zegt op

    Nou Cor, je bent wel in de goede tijd verhuisd. Een huis met overwaarde is tegenwoordig een zeldzaamheid in Nederland. En je woont op een mooie plek, heb ik uit betrouwbare bron vernomen. Je behoort tot de categorie geluksvogels.

    Ik kom volgend jaar in de buurt, zou zomaar kunnen dat we elkaar dan op de Soi Buakhow markt tegen zullen komen. Dat wordt dan Amsterdammer ontmoet Rotterdammer. Spannend.

  2. Dirk zegt op

    Hallo Cor,

    Het is goed te horen dat er weer iemand zijn draai heeft gevonden ver van het natte Nederland. Heb je vroeger bij de brandweer in Amsterdam gewerkt? Wel of niet wens ik je een goede tijd toe.

  3. Henk zegt op

    Ook ik ga de stap wagen! Bouw op dit moment een huis in het noord-oosten. Ben nu even in Holland, maar het weer is hier een drama! 10 graden overdag. Fijn te horen dat er ook goede ervaringen zijn met Thaise vrouwen!

  4. steven zegt op

    Ja Cor je hebt datgene gedaan waarvan wij alleen maar kunnen dromen.Voorlopig moeten wij hier nog even blijven werken en hopen op een prijsvast pensioen en een opleving van de huizenmarkt.
    Je hebt een prima locatie uitgezocht.Proficiat met je keuze.
    Als ik in BKK ben voor mijn werk, heb ik voor de vrije weekenden 2 opties om van strand zon en zee en de colour locale te genieten,waarvan Bang Sare de ene is en Cha- am de andere.
    Ikzelf ga in Bang Sare altijd naar het strand op de uiterste zuidpunt,waarbij ik door de militaire basis heen moet rijden.ID inleveren bij aankomst en weer meenemen als je de basis verlaat.
    De militaire 18 holes golfcourse is ook een aanrader en prijstechnisch gezien zeer aantrekkelijk.
    Lilliwadee resort is daar mijn vaste stek( 100 meter van het strand) met 12 kleine bungalows en een 15 meter zwembad, gerund door een Nederlander met zijn thaise echtgenote.Prima koffie en Nederlands ontbijt( ik vind rijstsoep ook lekker hoor,maar niet iedere dag) en de mogelijkheid om een scooter te huren.
    Amsterdammers en ook nog Rotterdammers daar op de markt, hmm dat kan nog gezellig worden daar op de markt, als iedereen dit leest??
    Vr.gr Steven

    • Zacharias zegt op

      Hallo Steven, leuk je hier te zien, fijn dat je een beetje reklame voor ons maakt en we hopen je binnenkort graag nog een keertje te zien hier. Groetjes, ook van Wantana, Zacharias

      • Steven zegt op

        Hi Zach,
        Bedankt voor je reactie.
        Je was een van de eerste Nederlanders die Bang Sare ontdekte en zoals je hier op Thailandkoorts kunt lezen zijn er inmiddels nog een paar Nederlanders op hetzelfde idee gekomen in Bang Sare domicilie te kiezen.
        Tja,voorlopig vreet werken,zowel hier als in Thailand, vrije tijd,jullie resort staat hoog op ons verlanglijstje.Groeten terug van mijn persoon en Nattaporn

  5. John D. Kruse zegt op

    Hallo,

    wij, mijn partner Kob en ik., waren vanmiddag ook eeen tijdje op het strand aan het einde van de basis en dan over de heuvel. Mooie baai met strand en voorzieningen.
    Een 18 holes golfecourse heb ik nog niet ontdekt. De naam Lilliwan Resort, heb ik wel eens gelezen maar weet niet meer precies waar. Is dat weer terug richting Pattaya?
    Wij wonen in Sattahip en gaan ook wel naar Hat Nang Ram beach, richting Ban Chang dus, maar dat zijn toch ook zeventien kilometer. Langs de Sumkovit Rd. richting Sattahip hebben we vorige week een Bar met Pool table ontdekt, van een Engelsman. We troffen er een Hollander, Zwiitser, Duitser en natuurlijk nog een Engelsman. Ze zouden best wat meer klandizie kunnen gebruiken. De bar zit tussen Sumkovit nr. 13 en 23.

    • Steven zegt op

      Hi John,
      Bedankt voor je tips Ik heb ze genoteerd!
      Leuk dat je met je partner je weg naar het strand achter de militaire basis gevonden hebt.
      Liliwadee resort ligt pal achter het centrum van Bang Sare en 100 meter van zee, aan het einde van de boulevard .Zacharias Krikke en zijn vrouw Wantana zullen je allerhartelijkst begroeten,de koffie staat er altijd klaar en het zou me werkelijk niet verbazen als Zach ook in staat is een harinkje met vers witbrood te serveren.
      Zijn zoon heeft een van de grootste visshops in Oost-Nederland van hem overgenomen en hij blijft een vishandelaar pur sang.
      Vr.gr.
      Steven

  6. Freddie zegt op

    Beste Cor,
    ik lees dat je met zes verhuisdozen met persoonlijke herinneringen en foto’s naar Pattaya vertrekt.
    Hoe heb je die spullen laten overkomen naar Pattaya. Is dit een dure aangelegenheid of zijn hiervan de kosten te overzien. ben zelf namelijk druk bezig om me op dit vlak ook goed voor te laten lichten.

  7. Cor van Kampen zegt op

    Het was niet mijn bedoeling om reclame te maken voor het Lilliwan Resort.
    Dat jullie gebruikmaken van mijn dagboek irriteert mij mateloos.
    Probeer zelf wat te verzinnen. Ik zou zelf geen reclame voor jullie maken.
    Mijn verhaal heb ik geschreven zonder dat ik enig belang heb bij reclame voor mijn dorp.

    Even nog Jacques. Altijd welkom. Een van onze vrienden die laatst nog met vakantie in
    Nederland bij je op bezoek is geweest heeft mijn e-mail en telefoonnummer.
    Verder nog het laatste. Mijn verhuisdozen gingen tegelijk mee met mijn vlucht van Eva Air.
    Je kan dat met de maatschappij regelen. Wel lange wachttijden op Bangkok airport omdat de vracht bagage later gelost word. Ik had ongeveer 60 Kilo.
    Toen 100 Euro.
    Nog het laatste. Met verhuisdozen naar Thailand betekent ook dat je verder niks bezit.
    Geen schroevendraaier, geen boormachine, geen bord, geen lepel enz.
    Je moet alles opnieuw aanschaffen. Het gekochte huis kwam qua prijs niet op de gehanteerde WOZ waarde die de belasting aanhoudt. Toch motor gekocht meubels gekocht en later een auto. Aan het einde straatlos. Maar de jaren erna wel heel gelukkig.
    Geen schuld meer. Geen huishuur meer betalen.
    Ik hoop dat ik nog jaren kan genieten.
    Cor van Kampen

  8. Elly van tol zegt op

    Hai neef, even een test of dit lukt.

    Hoe is het daar in Thailand ?
    Ik kon mijn ogen niet geloven ben jij werkelijk mijn neef Cor v kampen.
    Ik zou graag op deze manier willen communiceren.
    Groetjes, Elly Van Tol


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website