You-Me-We-Us: ‘Apetrots dat ik tweetalig leraar ben’
Akha kinderen na school; Chiang Rai Hills (Surasak Saenjai / Shutterstock.com)
Het verhaal van een Akha man die een belangrijke rol speelt bij het promoten van onderwijs voor hilltribe-kinderen. Hij helpt kinderen bij de gang naar school en geeft vertrouwen in het leren communiceren in de Thaise taal opdat zij betere toegang krijgen tot vervolgonderwijs.
Hier volgt zijn verhaal.
Ik ben Chaiyod Murlae, bijnaam Yok. Ben 25 jaar oud en een Akha die woont in Ban Ja Tee (Baan Tja Ti). Daar werk ik als ‘Bilingual Teacher’ (BT), tweetalig leraar aan de Ban Ja Tee school.
Voordat ik BT werd was ik een gewone Akha jongen die goed leerde op school met de hoop op zekere dag een respectabel ambtenaar te worden. Dus ging ik op voor de studies volksgezondheid en rechten aan de universiteit van Phayao. Maar helaas, ik had geen geld voor die studies. Ik berustte in mijn lot en omdat het leven verder ging ben ik aan het werk gegaan.
Ik heb veel baantjes gehad. In de bouw, als bezorger en in fabrieken. Na een jaar ging ik terug naar mijn dorp om mijn familie te bezoeken. Daar hoorde ik van de problemen die kinderen ondervinden op school.
Het grootste euvel was dat ze niet in de Thaise taal konden communiceren en daarom wilden ze niet naar school. Daarop heb ik uitgezocht hoe ik de kinderen van etnische groeperingen in mijn dorp kon helpen. Ik heb de problemen besproken met de schooldirectie en met een leraar en kreeg een baan als toezichthouder op de jongensslaapzaal.
Na een jaar hoorde ik dat Good Neighbors (Thailand) Foundation een baan aanbood op die school. Omdat ik al belangstelling had voor dit soort werk aarzelde ik niet te solliciteren voor een baan in ‘mijn’ dorp. En sinds die dag ben ik steeds leerlingen aan het helpen met allerlei problemen.
Een van de kernproblemen bij de schoolopleiding is het gebrek aan vertrouwen om Thais te spreken met de leraren en het onvermogen te verstaan wat de leraar vertelt. De meeste kinderen zijn te verlegen om te praten omdat ze denken dat ze niet goed Thais spreken.
Nu ik BT ben heb ik de kans om tussenpersoon, tolk, te zijn tussen de gemeenschap en de school. In het dorp leven Akha en Lahu waarvan de meesten niet kunnen praten met de leraren; maar ik, een Akha, spreek ook Lahu. Dus als er problemen zijn kan ik die zowel met de ouders als met de school bespreken.
Er is vooruitgang
En het gaat vooruit! Ik zie dat het beter gaat. Een voorbeeld. De kinderen die hun leraren niet konden verstaan en begrijpen kunnen dat nu wel omdat de BT hen helpt in de klas. En ook de ouders hebben er vertrouwen in. Daarom ben ik graag een BT.
Nu kan ik kinderen helpen met toegang tot het onderwijs en help ik de communicatie tussen school en gemeenschap. Dit moedigt ook de ouders aan meer betrokken te zijn bij de resultaten van hun kinderen. Met de geweldige hulp van Good Neighbors (Thailand) Foundation kan ik mijn uiterste best doen als BT om school, ouders en kinderen te helpen.
Bron: https://you-me-we-us.com/story-view Vertaling en bewerking Erik Kuijpers.
Voor foto’s van auteur en schoolkinderen: https://you-me-we-us.com/story/my-pride-and-joy-of-being-a-bilingual-teacher
Good Neighbors (Thailand) Foundation is een ngo die mensenrechten bepleit. Het aanstellen van BT-ers en kennisopbouw is een van de projecten om de minderheden in Chiang Rai te ondersteunen.
Auteur: Chaiyod Merlae. Een Akha BT-er die woont in Chiang Rai en werkt in de Ban Ja Tee school om de opleiding van kinderen te verbeteren en de hoognodige wijzigingen aan te brengen in afgelegen scholen.
Groot respect voor deze jonge man . Als ik het goed begrijp neemt Good Neighbors Foundation de taak over van de Thaise overheid , die het nalaat om voor de jongeren uit die regio een degelijk ( basis ) onderwijs te voorzien . Eigenlijk een trieste toestand .
Waarom nou gelijk de overheid iets kwalijk nemen. Kijk ik hier in de Isaan en elders dan zie je ook velen welke meerdere talen beheersen. Als ik iets lees dan is het meestal over taalproblemen van de minderheidsgroepen in het noorden terwijl er net zo goed minderheidsgroepen in bijvoorbeeld Phetchabun of Kanchanaburi zijn waar je niets van hoort omdat het daar wel goed gaat. Begin bij het begin en dat is dat de ouders de kinderen vanaf de geboorte 2 of meertalig moeten opvoeden, dan is het taalprobleem al opgelost. Hoor bijvoorbeeld nooit over een Thai welke thuis Khmer spreken dat ze problemen hebben op school om maar eens een grote groep aan te duiden. Dus voed de ouders op dan pak je het probleem bij de wortel aan en is het probleem snel opgelost. En dan maakt het niet of je de Thaise taal minder goed spreekt maar leg je wel de basis voor meertaligheid.
Rudi, los van het terechte respect voor deze jongeman: er is wel degelijk staatsonderwijs en wel in de landstaal, Thais. Je kunt op dit vlak de overheid niets verwijten, er is een school en er zijn leraren.
Dan de vraag waarom ‘men’ daar geen Thais spreekt. Dat kan te maken hebben met de instroom van vluchtelingen uit Myanmar, nu meer actueel dan ooit, en neem het die mensen eens kwalijk dat ze geen Thais spreken?
Maar Thailand kent ook veel stammen die van oorsprong geen Thais spreken en zich niet zo snel aanpassen aan de Thaise taal. Of die zich niet willen aanpassen misschien? Bang hun cultuur te verliezen?
In NL wordt op de basisschool ook slechts NL aangeleerd (op Friesland na) en ja, je past je maar aan of je blijft achter. Daarom is het goed dat in Thailand ngo’s zich daarmee bezig houden. Je kunt niet van ‘kweekscholen’ verlangen dat ze de kandidaat-leraren minderheidstalen aanleren.
Enne .. was er niet ooit een minister in Thailand die verklaarde Engels maar niks te vinden want het Thais zou een wereldtaal worden? Nou, dan zal het Lahu wel helemaal afgewezen worden…
Tof maat. Da is ondernemen. Niet blijven zitten en toekijken. Geweldig wat je doet