‘Mekhala en Ramasoon’ uit Folktales of Thailand

Ramasoon is verliefd op Mekhala maar zij wil hem niet. Hij valt haar aan met zijn bijl doch Mekhala verdedigt zich met een kristallen bal.

Mekhala

Mekhala, een bekoorlijke schoonheid, was geboren in het witte schuim van de golven op zee. Ze was al jong gezegend met betoverend mooie ogen en lange zwarte lokken; zij was opgewekt en zelfverzekerd. En ze kon vliegen en speelde vaak in de wolken met een kristallen bal. Deze kristallen bal was voor haar bescherming. Ze kon die bal draaien en die spuugde dan gloeiende, verblindende en angstaanjagende lichtflitsen uit.

Had Mekhala niets te doen in haar paleis dan vloog ze hoger en hoger door de wolken. Ook vloog ze wel eens rond met vrienden van haar leeftijd, allen glinsterend van de juwelen en in heldere, kleurrijke kleren.

Ramasoon

Haar schoonheid en charme bekoorden Ramasoon die geboren was in de stormwind en die de regen als zijn mantel had. De grootste vriend van Ramasoon was Rahoo, de god van de duisternis. Ramasoon droeg altijd zijn bijl als wapen. Hij mocht Rahoo roepen als hij zin had en dan werd de wereld in duisternis gehuld. Ramasoon had de boosaardige wens Mekhala te pakken en mee te nemen naar zijn woonst.

Die dag was Mekhala aan het spelevaren op de donzige witte wolken die hoog in de lucht dreven. Plotseling zag ze een dik pak donkere wolken op zich af komen. Het was Ramasoon die snel naderbij kwam om de mooie dame te pakken maar Mekhala wist van zijn hebberig voornemen. Zij versnelde; hij versnelde ook maar hield zich in de donkere wolk verborgen. Maar ze had hem wel gezien!

Zij verloor geen moment. Pakte haar kristallen bal en beval dat de bal verblindende lichtflitsen zou uitzenden. Ramasoon slingerde zijn dodelijke bijl om haar te verwonden zodat ze niet verder kon vliegen en dat gaf een donderend kabaal in de wolken. Maar de kristallen bal liet Mekhala niet in de steek. Na iedere lichtflits hoorde ze de bijl afketsen en door de wolken heen vallen.

Toen kwam er zware regen en onder dekking van die regen kon Ramasoon ontsnappen. Mekhala haastte zich naar haar paleis en droogde haar lange, zwarte haren.

Mekhala liet zich niet bang maken. Ze ging door met het spel in de wolken maar nam altijd haar kristallen bal mee. Ramasoon kon niet van zijn waanzinnige verliefdheid afkomen; hij probeerde nog vaak Mekhala te vangen door zijn bijl te gooien en Mekhala ontsnapte steeds weer dankzij haar kristallen bal.

Dit is hoog in de lucht nog steeds aan de gang. Daarom horen wij de oorverdovende slag van de donder als Ramasoon zijn bijl gooit. Dan zien we de flitsen uit Mekhala’s bal die Ramasoons ogen verblinden en voelen we de regen vallen die Ramasoon helpt te ontsnappen.

Bron: Folk Tales of Thailand (1976). Vertaling en bewerking Erik Kuijpers.

Als je de donder hoort en de bliksem vliegt door de lucht dan kijkt een Thais kind op en roept ‘Dat is Ramasoons bijl en Mekhala vlucht weg met haar kristallen bal.’ Een van de populaire Thaise volksverhaaltjes.

Mekhala, ook Makhara en Manimekhala, is de godin van de bliksem; Ramasoon, ook Ramasura, is de god van de donder die een bijl draagt. Beiden zijn goden uit de boeddhistische en hindoeïstische mythologie.

Hier kan je het gevecht zien (14 minuten dans): https://www.youtube.com/watch?v=UjfbG1COj3E