‘Nergens zo op m’n plek als in Thailand’

Door Gringo
Geplaatst in Column, Gringo
Tags: ,
22 december 2015

Het is geen beste tijd voor een blad als Voetbal International, want in Nederland is de winterstop aangebroken. Waar moet je het nu weer over hebben om het blad vol te schrijven. Weet je wat, dacht een slimme verslaggever, ik kan het weer in Nederland wel even ontlopen en een reisje naar Thailand regelen. Daar voetballen tenminste twee Nederlanders in de Thaise competitie en wie weet, komt daar best een aardig verhaal uit.

Niet gehinderd door enige kennis van het land of het Thaise voetbal komt hij in het “Land van de Glimlach” en ontmoet daar Adnan Barakat en Melvin de Leeuw (zie foto). Wie?, zult u zeggen Ja, ik kende ze ook nauwelijks. Het zijn nu eenmaal geen wereldsterren, dus de voetbalwereld zal niet op zijn kop gaan staan over wat zij te zeggen hebben.

Terug in Nederland, kijkt de verslaggever in zijn summiere aantekeningen en weet, dat hij een pakkende opening moet maken om de kritische lezers van het eens onder Johan Derksen hoogstaande tijdschrift Voetbal International te interesseren. Hij begint met de kop “Negens zo op m’n plek als in Thailand” en de ronkende opening:

“De een voetbalt voor de club van de politie, de ander voor die van het leger. En hoewel Thailand en corruptie hand in hand gaan, in Bangkok weleens een bom ontploft en matchfixing de Thaise Premier League verziekt, zijn Adnan Barakat (33) en Melvin de Leeuw (27) dolgelukkig in het Land van de Glimlach.

Het is een dagelijks terugkerend ritueel, Melvin de Leeuw die zijn scooter handig tussen de files van Bangkok door manoeuvreert. Op weg naar Army United, sporttas op de rug, grote lach op zijn gezicht. Vorig jaar kwijnde de Brabantse spits nog weg bij Ross County in de Schotse Hooglanden. ‘Er zijn belangrijkere dingen in het leven dan voetbal’, zo twitterde hij bij zijn vertrek. Nu, tienduizend kilometer van huis, in de Thaise miljoenenstad waar alle geneugten des levens voor de vrijgezel samenkomen, is de voetballer wél gelukkig”

Wat er verder in het artikel staat, kan ik u helaas niet vertellen, want dan zou ik mij eerst moeten abonneren op VI-Premium. Dan pas krijg ik volledige toegang tot dit soort exclusieve voetbalverhalen. Ik hoef het en wil het eigenlijk ook niet eens lezen, want de teneur ligt in de bovengenoemde citaten al vast.

De verslaggever (ook vrijgezel?) heeft met de twee voetballers volop genoten van Bangkok, “waar alle geneugten des levens samenkomen” en van de ondertussen gevoerde kroegpraat krijg je dan goed zicht op het Thaise voetbal, zoals in de eerste alinea verwoord.

Het zou mij verbazen als de verslaggever wat meer vertelt over de Thaise Premier League, waar niet alleen teams van leger en politie in spelen. Ook zal hij het niet hebben gehad over het nationale team van Thailand, dat dit jaar een behoorlijke sprong naar boven heeft gemaakt op de FIFA World Rankinglist en nog steeds in de strijd is om zich voor de World Cup 2018 in Ruslands te kwalificeren.

De twee voetballers is die prietpraat van de verslaggever niet aan te rekenen. Twee best aardige mannen, die het als minder dan middelmatige voetballer in Nederland niet gemaakt hebben en toen zij dat beseften beiden op avontuur de wijde wereld introkken. De één ging eerst naar Baku in Azerbeidzjan, de ander naar Ross County in Schotland. Op de een of andere manier zijn ze in Thailand terecht gekomen en het is niet moeilijk zich voor te stellen, dat beide voetballers hier nu “dolgelukkig” zijn.

Dat Melvin bij Army United, dat in de onderste helft van Premier League speelt, al maanden niet is opgesteld (geblesseerd of gepasseerd?) en Adnan nu ook niet bepaald de krantenkoppen haalt, is niet van belang. Zij zijn voetballer in Thailand en hoewel menig voetballer in de Nederlands Topklasse zijn neus zal ophalen voor het salaris, dat zij verdienen in Thailand, genieten Adnan en Melvin als vrijgezel van “alle geneugten des leven” in Bangkok. Lang leve de lol!

En de verslaggever? Ach, hij heeft een leuk uitje naar Thailand gehad en zal na de winterstop wel weer naar Oss of Leeuwarden gestuurd worden.

Bron van citaten: www.vi.nl/premium-promo/nergens-zo-op-mn-plek-als-in-thailand-1.htm

5 reacties op “‘Nergens zo op m’n plek als in Thailand’”

  1. Leo zegt op

    Heel raak getypeerd Gringo. Ook ik had dit artikel met stijgende verbazing gelezen. Ik heb dan wel toegang tot VI Premium, dus kon het hele verhaal lezen.
    Helaas moet ik, denk ik met jou, constateren dat het blad VI sinds het vertrek van snorremans er bepaald niet beter op is geworden. In tegendeel. De slappe, inhoudsloze artikelen stapelen zich op en op. Als er maar bladvulling is, althans zo zie ik dat. Nog even en ik behoef ook geen toegang meer tot VI Premium.

  2. Björn zegt op

    Het niveau van het artikel is als het niveau vh nederlandse voetbal ,bedroevend.
    In de TPL spelen ze tenminste nog met enig enthousiasme ,dat kun je van de eredivisie niet zeggen en het niveau in de jupiler league is zo laag om het over entourage maar helemaal niet te hebben. Denk dat het salarisniveau best aardig is in de TPL overigens ( voor Thaise begrippen) anders zouden er niet zoveel buitenlanders spelen neem ik aan…
    Ik heb Buriram tegen die Chinezen van ,ik dacht, Guangzhou ,zien spelen vorig jaar en dat was best aardig om naar te kijken. Chonburi is mijn club

  3. Jan zegt op

    Hmm, er wordt een merkwaardige relatie gelegd tussen het bezoekje van de VI-verslaggever aan Thailand en de Nederlandse voetbalwinterstop, welke een komkommertijd zou zijn voor VI. Het artikel is immers verschenen vóór de winterstop en wel in het kerstnummer 51/52 van VI. Allemaal prietpraat dat artikel? Ikzelf kon bij lezing van het VI-artikel een opgetrokken wenkbrauw niet onderdrukken bij het volgende, verhelderend blijmoedige citaat inzake de bekende terreuraanslag in Bangkok: “‘Ik voetbal bij de club van het leger. Zij hebben op dit moment de macht in Thailand en ze hadden direct in de gaten wat er was gebeurd. We werden meteen van het veld gehaald en naar huis gestuurd. De ontploffing zelf heb ik niet gehoord, maar het was …” Of ze nou veel of weinig verdienen, het blijft opmerkelijk met wie onze voetballers en coaches zich in het buitenland inlaten om hun hobby/beroep uit te oefenen. Zo vindt onze voormalige (en verder sympathieke) bondcoach Bert van Marwijk het geen enkel probleem om de eer hoog te helpen houden van Saoudi-Arabië waar ettelijke hoofden afgehakt worden op last van het gezag. Niet alleen de hoofden van halsmisdadigers, maar ook van bloggers die hun tamelijk keurige mening geven over de islam, de democratie etc. Je kunt zeggen dat een voetbaltijdschrift alleen over de voetbalsport moet gaan, maar het valt niet te ontkennen dat voetbal op veel meer betrokken is, met name de eer van een land, het volksgevoel; en bijvoorbeeld ook het prestige van maatschappelijke groepen als het leger, de politie etc.

    • Jurriaan zegt op

      Helemaal eens met Jan. Het is juist wel een origineel artikel. Niet alleen vanwege het feit dat twee Nederlanders voor clubs in Thailand van respectievelijk het leger en de politie spelen, maar ook dat ze meer vertellen dan het voetbal alleen.

      Advies: geef een paar cent uit voor het volledige artikel en oordeel dan pas.

  4. Dennis zegt op

    Volgens mij speelt er nog een Nederlander in de Thaise competitie; Sergio van Dijk. Officieel ondertussen genaturaliseerd tot Indonesiër, maar dat was om zodoende voor het Indonesische elftal uit te komen. Sergio van Dijk is heeft in Nederland ook bij diverse subtoppers gespeeld.

    Voor uitgerangeerde Europese en Zuid-Amerikaanse voetballers, evenals een handvol Filipijnse en Koreaanse balkunstenaars een leuk avontuur. Ik kijk af en toe met veel plezier bij Buriram United en het nivo is onderhoudend. Maar Barcelona hoeft zich nog geen zorgen te maken…


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website