De Wijsheid van Ajarn Somchai

In een vergeten dorp in Loei leeft Ajarn Somchai, een leraar wiens wijsheid verder reikt dan lesboeken. Wanneer een jonge man uit Bangkok hem opzoekt met arrogantie en onbegrip, laat de oude Ajarn hem zien dat echte groei niet ligt in snelheid of moderniteit, maar in stilte, verbondenheid en het koesteren van wortels die ons maken tot wie we zijn.
‘De week zonder wifi’

Toen het internet ermee ophield, dacht ik dat de hel begon. Geen Netflix, geen Facebook, geen Thailandblog. Alleen mijn vrouw. In levenden lijve. Wat volgde was geen ramp, maar een onverwachte reis terug naar iets wat ik bijna vergeten was: echte gesprekken, echte stilte, en echte nabijheid. Een verslag van een farang in offline herstel.
Het Thaise familie altaar

In een eenvoudig huis in Nakhon Ratchasima, verlicht door het zachte avondlicht, ontvouwt zich een ritueel dat generaties verbindt. Een grootmoeder bidt voor haar kleinkind, dat op het punt staat naar Bangkok te vertrekken. Terwijl de wierook kringelt en het altaar bloeit, voel je hoe traditie, familie en afscheid samensmelten tot een ontroerend moment van overgave en hoop.
Valse broek

Deze persoonlijke vertelling verkent via Limburgse jeugdherinneringen en de glitterende nepwereld van Bangkok
de universele obsessie voor luxeproducten.
De auteur reflecteert met humor en zelfspot op zijn eigen hang naar status en merklabels, en toont hoe uiterlijk vertoon wereldwijd symbool staat voor hoop, identiteit en erkenning – echt of nep. Een herkenbaar, scherpzinnig en warm pleidooi voor begrip in een wereld vol schijn en verlangen naar meer.
Het Geheim van de Fluisterende Vijver

Diep in het noordoosten van Thailand, tussen rijstvelden en mangobomen, ontdekt een nieuwsgierige jongen een verborgen vijver waar het water fluistert. Wat begint als een onschuldig avontuur, verandert in een ontmoeting met iets ouds, mysterieus en heilig. Een verhaal over lef, verwondering en de stille kracht van natuur en traditie.
Het leven op de drijvende markt

Een drijvende markt in Thailand is een prachtige plek vol leven, geuren en kleuren! Hier is een kort, bijna fictief verhaal dat je meeneemt naar de levendigheid van zo’n mar

In het kleine Thais dorp van Farang Kee Nok verschijnt hij elke ochtend bij het eerste licht. Geen woorden, geen haast. Alleen zijn bezem, de tegels van de tempel en de tijd die zich nergens om lijkt te bekommeren. Een stille dorpsfiguur die, zonder dat iemand het doorheeft, betekenis geeft aan wat we meestal over het hoofd zien: eenvoud, ritme en rust.
Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 2)

God riep de twee scheppers bij zich, A. Daw en A. Ga, om te zoeken naar de pompoen. Zij volgden het pad dat de pompoen nam en kwamen bij een boom. Maar die boom wilde hen niet vertellen waarheen de pompoen gerold was. Dus ze vervloekten de boom en zeiden ‘Als er straks mensen uit de pompoen komen dan hakken ze jou om, en maken palen voor hun huis van je.’
De zware reis naar een onzekere toekomst

Vaak vormt het verlies van het dierbaarste in het leven een drempel die onneembaar lijkt. Alleen de onvoorwaardelijke liefde van een kind kan dan het zo hoognodige duwtje in de rug geven om die hindernis te overwinnen. Deze korte vertelling over een klein fragment van zo’n zware reis geeft wat hoop, ook als in de ochtend de zon soms lijkt te weigeren om voor je op te gaan en zich achter de heuvels verborgen houdt.

In Thailand verhuis je niet zomaar. Het betrekken van een nieuw huis gaat gepaard met een ritueel vol symboliek en respect voor de onzichtbare wereld: Khuen Ban Mai. Deze huiswijding brengt geesten, monniken, buren en geluk samen. Een uniek venster op de Thaise ziel, waarin het spirituele en het sociale naadloos in elkaar overvloeien.
‘De wijsheid van het zwijgen’

Je woont in een Thais dorp, spreekt nauwelijks de taal en toch… voel je je thuis. Geen woorden, geen zinnen, geen gesprekken zoals je gewend bent. Maar wel een knikje, een kom rijst, een blik die alles zegt. In de stilte ontdek je iets onverwachts: verbinding zonder taal. En dat blijkt soms meer te zeggen dan duizend goedgekozen woorden.

Artificial Intelligence beroert de gemoederen. Het hakt de wereldbevolking keurig in twee tegenstrijdige helften, de fans en de tegenstanders, de visionairs en de traditionisten. Een derde groep heeft andere zorgen; hoe verstop ik mij het beste voor een vliegende bom en hoe voed ik mijn hongerige kroost als ik vandaag overleef? TB-bezoekers vallen gelukkig in de beide eerste groepen. Maar ook daarin waart kwaadheid en oorlogszucht rond, zij het meestal de variant die aan het toetsenbord wordt uitgevochten. Gelukkig maar. Een oplossing voor dit ‘conflict’ zou de invoering van een AI Keurmerk kunnen zijn.
Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 1)

Toen de reus nog leefde was hij groot en erg sterk. Hij was daarom voor niemand bang. Hij leerde de mensen om verkeerde dingen te doen. God zag in dat dit zou leiden tot de vernietiging van het menselijk ras en hij plantte dus het zaad van een pompoen nabij de plaats waar hij in bad gin
De legende van het Nong Harn meer in Udon Thani

Het Nong Harn meer in de provincie Udon Thani verandert elk jaar in een bloemenzee van rode waterlelies. De legende van Phadeang en Nang Ai maakt een bezoek aan het meer nog aantrekkelijker, schrijft Gringo
‘Slangenbezweerder tegen wil en dank’

Wat begon als een loom middagje op een veranda in de Isaanse hitte, eindigde in een zenuwslopend duel met een groen-geel geblokt serpent, een beschadigde selfie-stick en een lesje in Thaise huislogica. Een waargebeurd vakantie-epos waarin heldendom, lafheid en misplaatste dapperheid elkaar in de staart bijten. Spoiler: de slang overleefde het. Mijn eer… iets minder.
De enge man

In een Thais villadorpje waar buitenlanders hun plek zoeken onder de zon, duikt ineens een man op die je liever niet als buur hebt. Grofgebekt, intimiderend en met een fake pistool op zak. Maar dan gaat het mis. Heel mis. En ineens is hij weg. Verdwenen. Wat volgt is een verhaal over angst, opluchting en de stille zoektocht naar een nieuw dorpsmonster.

In Nederland leefde ik op de klok, met to-dolijstjes en plannen voor alles. Maar sinds ik in Noord-Thailand woon, heb ik ontdekt dat het leven veel soepeler stroomt zonder vaste route. Dankzij het ‘sabai sabai’-principe leer ik loslaten, wachten zonder stress en genieten van wat zich aandient. Dit is het verhaal van een farang zonder planning, maar met rust.

Een jonge vrouw met een rugzak wordt publiekelijk vernederd door een ambtenaar die haar typeert als ‘goedkoop toerisme’. Wat volgt is een pijnlijk komisch staaltje klassenwaan, compleet met gezichtsverlies, een onverwachte familieband en een les die beleidsmakers zich nog lang zullen herinneren. Een satirisch verhaal over vooroordelen, PR-flaters en het onderschatten van rugzaktoeristen met inhoud.
Hondenvoer met een lintje van staaldraad

Soms kan een aardig bedoeld gebaar ongewild omslaan in grote rampspoed. En dan is het goed als er iemand in huis is die bij zijn positieven blijft en niet in de paniek schiet. In het gezin van de schrijver is zijn Thaise vrouw de rots in de branding; tenminste doorgaans. Deze keer was hij het echter zelf die een dramatische gebeurtenis koelbloedig tot een goed einde wist te brengen. Met een sisser.
Lahu: Legendes en verhalen (nr 14, 15 en 16)

Tijdens de begrafenis van de reus werd er ook gedanst door de luis en de vlo. De vlo danste heel snel heen en weer maar de luis was helemaal niet zo snel. Hij was eigenlijk best wel traag… De vlo werd daar nijdig over, sprong op de luis en schopte in zijn maagstreek. Die hield daar een blauwe plek aan over!