Een dankjewel voor het gehele Thaise volk
Na jarenlang vrijblijvend de vele royaal uitgedeelde vruchten van Thailand geplukt te hebben, voelde de auteur steeds sterker de drang om iets goeds terug te doen. Niet zomaar een aalmoes aan een dorstige bedelmakker of een muntje voor de schuifelende, blinde straatzangeres. Ook geen spontaan stroopwafels- of bitterballenfeestje. Nee, iets echt groots moest het deze keer zijn, gespeld met de grootst mogelijke G op zijn toetsenbordje. En niets ligt dan meer voor de hand dan de klok gewoon even vijftig jaar terug te draaien en het gehele Thaise volk mee te laten delen in misschien wel het mooiste feest dat Nederland ook vandaag nog rijk is. Lees hier of de altruïst pur sang in zijn mooie en onbaatzuchtige opzet geslaagd is.
De prijs van goedheid
Dit aangrijpende verhaal speelt zich af in een alternatieve werkelijkheid, maar is ondanks de schrijnende strekking beslist niet bedoeld om hier medeleven of zelfs empathie op te roepen. Het is gewoon een eenvoudige en oprechte schildering van hoe lullig het sommigen van ons kan gaan in het leven. De reden om het niettemin te delen is puur altruïsme: Een gewaarschuwd mens telt immers voor twee. En ik wil de lezer waarschuwen om niet mijn fouten te herhalen. Uiteindelijk zoeken we immers allemaal hetzelfde in het leven. Alleen vinden we het niet met zijn allen op dezelfde plek.
Soms weet je het als vrijwilliger bij TB even niet meer. Schrijf je een mooi lang verhaal, dan vallen de haiku fans over je heen. Zet je het mes in je creativiteit dan deugt het onderwerp weer niet.
Maar er is nog één onderwerp waarover niet (lang en vaak) genoeg gepend kan worden: geld!
Bahtjes, eurootjes, budget, belasting, kosten. Het gat in de hand van de schoonfamilie en de prijs van alcoholische versnaperingen, noodzakelijk voor de goede vrede in huis.
Hieronder een simpele, komisch bedoelde handleiding om ook met een klein (pensioen) budget groots te leven in de zon.
Breaking news: Farang in de problemen door zijn grote mond
Wat als een spannende film opeens werkelijkheid dreigt te worden en verandert in een vreselijke nachtmerrie? De lokale bevolking en de beruchte Thaise pers parasieten tegen je samenspannen en je steeds verder en verder wegzinkt in een hels drijfzand, wanhopig smekend om hulp of zelfs vergiffenis, maar niemand lijkt je te kunnen verstaan? Het gebeurde mij onlangs hier in de bioscoop van Central. Een boeddha wonder dat ik het er min of meer ongeschonden vanaf bracht en het hier kan navertellen.
Het wel en wee van de farang op de Thaise plee
Een van de grootste verworvenheden van de mensheid is niet de GSM, de elektriciteit, het vliegtuig of de automobiel. Zelfs het vaak verdomd handige GPS staat niet op plaats één. Nee, we hebben het over het riool. Maar wat als dit zo essentiële en veelal ondergrondse en aan het oog onttrokken stelsel opeens volledig faalt? Dan raakt onze wereld behoorlijk uit balans. Hier volgt een aangrijpend verslag van zo’n disruptie van de orde der dingen, heel praktisch doorspekt met handige tips voor toerist en doorgewinterde expat.
De schroef in onze gloednieuwe band
Lengte doet ertoe. Niet alleen bij Praxis/Global of tussen de lakens. Een fout opgemeten deur krijg je nooit meer passend in zijn kozijn. Je kunt er de zaag in zetten, maar daar wordt het resultaat niet mooier op. Zeker niet als je goede gereedschap nog in Nederland ligt en je hier aan moet klooien met een Mr. DIY handzaag, die onbedoeld elastisch je hout vernaggelt. Gelukkig zijn er in Thailand steeds deskundige vaklui beschikbaar die je problemen voor een prikje kunnen oplossen, ongeacht het vakgebied.
Een verzameling van hoogst onaangename gebeurtenissen
Mijn huidige vakantie bracht mij helaas een reeks van onfortuinlijke gebeurtenissen: een verstuikte enkel, een zoekgeraakte autosleutel, twijfelachtige noedels en slapeloze nachten dankzij een stel baldadige viervoeters en monikken. Het leek wel alsof het lot mij richting de zwarte brillenbrigade wilde duwen, weg van het zo verfoeide roze vensterglas. Het antwoord op de vraag of Thailand nu een paradijs of een beproeving is dreef verder van mij af. Ik wilde mij zo graag conformeren aan het één of het ander, maar de kleurkeuze blijft voor nu, noodgedwongen, even een open vraag.
Een souvenir met een luchtje: kunst of kitsch?
Toeristen jagen wereldwijd op souvenirs, van simpele koelkastmagneten tot unieke vondsten. Sommigen kiezen voor standaardwinkels, terwijl anderen, zoals de schrijver, wat meer afgelegen plekken doorzoeken naar bijzondere objecten, liefst met een mysterieus verleden. Deze vertelling gaat over zo’n uniek en buitengewoon souvenir met een rijke en gedenkwaardige geschiedenis. Lees en huiver.
De kleine Nongboy
Thailand trekt jaarlijks tientallen miljoenen toeristen, niet alleen vanwege het heerlijke weer, maar ook door de vriendelijke bevolking. Reizigers genieten van culinaire hoogstandjes, ontspannende massages en de beroemde Thaise glimlach, die een welkom contrast vormt met de norse gezichten in het Westen. Maar is die glimlach oprecht of slechts een onderdeel van de toeristenindustrie? En hoe zit het met de liefde voor kinderen die reisgidsen benadrukken? Dit verhaal onthult een stukje van de waarheid.
Kip, blind maar met de stem van een engel
De auteur, bekend van de tweedelige vertelling over zijn bedelende kameraad Senna heeft inmiddels een nieuw mikpunt voor zijn ongeremde goedhartigheid gevonden. Zal hij er deze keer beter in slagen om de minder bedeelden van de Thaise gemeenschap vooruit te helpen in hun wat vastgelopen leven? Of brengt zijn meer op de westerse leest geschoeide aanpak eerder verwarring en is het recept voor een nieuwe mislukking, hoe goed ook bedoeld?
Hij doet weer een keer zijn naam ‘de schrijver van de lange adem’ eer aan in dit volgende epische verhaal van zijn vaardige hand. Fantastisch, aangrijpend leesvoer voor de kenner, maar een ware lijfstraf voor de lezers met ‘een kort lontje’.
De fietstocht
In zijn weer een keer wat royaal uitgevallen schildering van een epische fietstocht dwars door Thailand verzuimt de auteur niet om meermaals te hinten naar zaken die hem na aan het soms getergde hart liggen. De wereld staat letterlijk in vlammen en plaatselijk aan de rand van de afgrond en in plaats van elkaar liefde en compassie te schenken, zijn velen (ook hier) juist op zoek naar nieuwe, donkere wegen die leiden naar nog meer verdeeldheid, pijn en haat. Dit verhaaltje over vriendschap, de liefde van mannen voor elkaar en voor een gezamenlijke passie probeert de ook voor onhebbelijkheden ontvankelijke TB lezer de weg naar innerlijke vrede te wijzen en hem/haar/etc een zetje in de goede richting te geven. Niet meer en niet minder.
Oefenen voor de toekomst: een lesje in AI
In het weldadige zand van de zonovergoten stranden van Thailand, waar de biertjes gekoeld en de glimlachen warm blijven, heeft een opmerkelijke gemeenschap wortel geschoten: die van de ontheemde Nederlanders. Met een unieke mix van zuinigheid en bravoure heeft deze groep van meest mannen op leeftijd zichzelf een bijzondere plek aangemeten in de Thaise samenleving. Maar achter de façade van eenvoudige bungalows, felle onderhandelingen om vijf baht en grootse dromen, schuilt een fascinerende dynamiek van valse bescheidenheid en de zoektocht naar onverdiende status. We nemen eens een kijkje in de wereld van die zelfbenoemde expats, waar het leven balanceert tussen budgetbeheer en grootse ambities en waar een glimlach of grijns om hun ludieke filosofieën altijd op de loer ligt.
Update: Senna mijn bedelneef op lekke bandjes
Het bewogen verhaal over de aan zijn rolstoel geketende Senna uit Udon Thani heeft bij veel lezers een gevoelige snaar geraakt, blijkend uit de vele lezingen, likes en zelfs (twee) hartverwarmende reacties. In deze update deelt de auteur dan ook met alle plezier hoe het verder met ‘onze’ onfortuinlijke bedelaar afliep.
Zijn ze nu helemaal van de pot gerukt? “Stop Giving Stop Begging” door de ogen van de kleine man
Op weg naar zijn dagelijkse shopping ervaring in de fris gekoelde luxe van de shopping mall van Udon Thani passeert de goedgeefse auteur zoals vaak een onfortuinlijke bedelaar die zittend in zijn rolstoel met afgelopen APK probeert om de eindjes aan elkaar te knopen met wat gratis geld. Hij herinnerde zich een recent geplaatst en bijzonder educatief artikel in TB over de nieuw ingeslagen weg van de overheid om deze vorm van verloedering van de Thaise maatschappij aan het oog te onttrekken. Weg te poetsen of op zijn minst onzichtbaar te maken. Hij vroeg vervolgens en passant nieuwsgierig en oprecht geïnteresseerd de in het leven gestrande Senna naar zijn mening over deze (schijn-) oplossing. Hier volgt zijn emotionele relaas.
Het leven van een sugar babe in Bangkok
Een toevallige ontmoeting aan de toog van een wat afgelegen barretje in het hart van het altijd bruisende Bangkok levert een diepgravend gesprek op met een jonge, knappe vrouw over haar bewogen leven op het smalle randje van de prostitutie. Zij is een oudgediende sugar babe, die zich langzaam begint af te vragen of de door haar ooit ingeslagen weg wel de juiste keuze was.
Die Avond onder de Tamarindeboom
Onder de schaduw van een oude tamarindeboom, waar de wind verhalen fluistert en de sterren zwijgend getuige zijn, speelt zich een tijdloos moment af. Boonmee en Saowalak, twee geliefden die samen de stormen van het leven hebben doorstaan, kijken terug op een bestaan van liefde, verlies en overleving. Het is een avond waarin herinneringen tot leven komen, stiltes spreken en de kracht van verbondenheid zich openbaart. Terwijl de wereld om hen heen in duisternis wordt gehuld, blijven hun woorden en blikken als kleine lichtjes branden, onverzettelijk en vol betekenis. Dit is het verhaal van een liefde die, net als de tamarindeboom, diepgeworteld is en bestand tegen de tand des tijds.
De Amulet
De auteur eert in deze spannende en mysterieuze vertelling zijn helaas te jong overleden vader. Het is een verhaal geworden over liefde en gemiste kansen. Een allerlaatste bezoek aan zijn geliefde Thailand dat hem de kracht schonk om het onafwendbare lot in Nederland te kunnen afwachten en uiteindelijk ook te aanvaarden. Een lach en een traan in de vertrouwde, persoonlijke stijl van khun Rick samengebreid tot een spannend, soms emotioneel, maar bovenal goudeerlijk avontuur in woorden. De Romeinen zeiden het al: Rome zien en dan sterven. En dat geldt ook voor Thailand, zeker gezien de hartverlammende hitte, het voor velen dodelijke pepergehalte, het niet altijd even gezonde kraanwater en het wat hectische verkeer.
Murphy, pech, geluk, karma? De (on-) zin van statistiek
Soms kan een auteur zijn gedachten niet fatsoenlijk ordenen en flitsen gedachten aan verschillende gebeurtenissen in zijn leven in willekeurige volgorde door zijn hoofd. Het resultaat is een ‘ludieke analyse’ van het fenomeen ‘statistiek’ waar Sigmund Freund van in een deuk gelegen zou hebben. Is die verwarring het gevolg van de onophoudelijke inwerking van de Thaise zon op het Nederlandse brein? Of is het een erfelijke tekortkoming? Hallucinaties opwekkende chemische of agrarische substanties? Misschien zelfs een overdraagbare mentale aandoening en loopt de lezer ook het risico om geestelijk licht ontredderd achter te blijven?
Als het einde van het oude en het begin van het nieuwe jaar nadert komen plots de goede voornemens weer bovendrijven. De één zal dat afdoen als een vermoeiend cliché en er maar weer eens de draak mee steken in een volgend ironisch stukje, terwijl de ander er liever een positieve draai aan geeft door oprecht het accent te leggen op gevoelens van twijfel, op hoop en de vaak oneerlijke worsteling om af te komen van een desastreuze verslaving, waarbij alle steun van buitenaf welkom is. Cliché of niet. Als zelfs de Thaise overheid een helpende hand uitsteekt kan het toch al bijna niet mis gaan. Of toch?
Hoe een nalatend geheugen grondig je dag kan verpesten
Er zijn van die momenten in het leven dat plots en onverwacht grote paniek kan toeslaan. Voor de buitenwereld lijkt dat in sommige gevallen een wat overtrokken reactie. Maar wie de oorzaken en gevolgen duidelijk in kaart heeft, snapt onmiddellijk dat ook ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen stevige consequenties met zich mee kunnen brengen. Dit Kafkaesque stuk gaat over zo’n emotionele reactie op wat voor velen een verademing zou zijn in plaats van een ramp.