Rijstboeren in Suphan Buri verbouwen rijst voor rijstboeren
Rijstboeren die rijst verbouwen voor andere rijstboeren die rijst verbouwen: is dat niet een beetje raar? En toch gebeurt het.
In de provincie Suphan Buri verbouwt een klein aantal boeren een lokale rijstsoort, die door de andere boeren in de provincie wordt gekocht en gegeten. Want die boeren verbouwen Hom Mali en daar houden ze niet van.
Hom Mali (jasmijnrijst) vinden ze ofwel te zacht ofwel te taai. De lokale rijstsoort khao ta klueb vinden ze wel lekker, want die heeft een unieke zachte textuur, is even aromatisch als Hom Mali en ze vormt een stevige maaltijd voor mensen die veel calorieën verbranden, zoals boeren.
De rijst waar om het gaat, wordt verkocht onder de merknaam ‘Khao Khwan Suphan’. De organische rijst wordt uitsluitend voor de lokale markt in Suphan Buri verbouwd. De boeren die Hom Mali verbouwen, doen dat omdat de rijst een hogere prijs vangt. Voordat de lokale rijstsoort beschikbaar was, kochten ze voor eigen consumptie rijst van elders, waarbij zich de nogal merkwaardige situatie voordeed dat die rijst een lange omweg maakte: ze werd vervoerd naar verpakkingsbedrijven in het land en werd weer terugvervoerd naar supermarkten en winkels in de provincie.
Uit 180 variëteiten werden de beste twee geselecteerd
Khao Khwan Suphan is een initiatief van de Suphan Buri Industrial Federation, Suphan Buri Rice Mill Federation en de Khao Khwan stichting. Twee jaar geleden werden op proefveldjes 180 verschillende soorten rijst verbouwd. Twee groepen boeren selecteerden 30 soorten op basis van kwaliteit, sterkte en opbrengst. Die 30 variëteiten werden vervolgens uitgezet op chemisch-vrije veldjes, zonder gebruik van herbiciden. Daar rolden de 10 beste uit en uiteindelijk bleven er twee over: khao ta klueb en jek schoey bao.
De eerste oogst vorig jaar leverde 80 ton khao ta klueb op, verbouwd door 14 boeren op circa 100 rai. Voor de volgende oogst hebben 30 boeren zich opgegeven en het areaal wordt uitgebreid naar 400 rai. De boeren kopen het zaad van de stichting en verbouwen de rijst chemicaliënvrij op hun eigen land. De andere rijstsoort wordt in de toekomst toegevoegd.
De stichting voert willekeurig steekproeven uit om te controleren of er toch niet stiekem wordt gespoten. Ze koopt de rijst op tegen een hogere prijs dan de marktprijs. Daarna wordt de rijst, gescheiden van andere rijst, gepeld door rijstmolenaars in de provincie. En ze wordt verpakt. [Het artikel vermeldt niet door wie. Ik neem aan door een lokaal bedrijf.]
En ten slotte belandt de rijst op het bordje van de andere boeren, zoals dat van Arkom Wongsamut. Hij is trots op het product uit zijn geboortestreek. Arkom koopt het niet alleen voor zijn gezin, maar hij geeft ook wel eens een zakje cadeau aan anderen. ‘De rijst wordt in mijn provincie verbouwd. Het vertegenwoordigt heel goed Suphan Buri.’
(Bron: Bangkok Post, 5 november 2012)