Radioamateur vergunning in Thailand (2)
Als vervolg op deel 1 gaat Lung Addie nu even dieper in op het effectief bekomen van de zendvergunning als radioamateur in Thailand.
Wanneer de lijdensweg, na het lange wachten, van het reciprocal agreement achter de rug is dan kan de radioamateur eindelijk zijn zo begeerde zendvergunning aanvragen en dus zijn hobby ook in Thailand beoefenen. In Thailand moet de radioamateur, om een eigen amateurstation te mogen oprichten en bedienen, niet over één maar over twee vergunningen beschikken:
- De operator license: hiermee mag hij een bestand amateurstation bedienen maar nog geen EIGEN amateurstation oprichten noch bedienen.
- De station license: hiermee mag hij een eigen station oprichten en bedienen.
Eerst moet een radioamateur dus de operator license aanvragen bij het NTC. Benodige documenten:
- Copy van de amateurvergunning waarop duidelijk Klasse “A” vermeld is. Het heeft geen enkele zin een aspirant-vergunning of andere, met beperkingen, te gebruiken bij de aanvraag want geen A (expert of full license is een automatische weigering.
- Aanvraagformulier (te downloaden van de RAST-website www.qsl.net/rast/).
- Copy van het internationaal paspoort.
- Copy van een geldig visum.
- Pasfoto.
- Een aanbevelingsbrief van de voorzitter van de RAST. Om deze brief te kunnen krijgen moet je ook lid zijn van de RAST, anders kan je naar die brief wel fluiten. Dit item staat nergens in de wetgeving, doch we zijn in Thailand.
Met al deze correct ingevulde documenten kan je dan naar het NTC (adres te vinden op de RAST-website).
Na een paar dagen mag je dan je persoonlijke operatorvergunning gaan ophalen bij het NTC. De kostprijs is 100THB/jaar en geldig voor 5 jaar, dus 500THB en een eerste maal wordt er ook een klein bedrag aan dossierkosten aangerekend. Na 5 jaar kan deze gewoon vernieuwd worden, wat door mij reeds gedaan werd.
Dus nu kan je aan de slag als operator en een BESTAAND amateurstation bedienen, in principe heb je nog geen recht om een eigen amateurstation op te richten en aan te leggen want daarvoor heb je de tweede vergunning nodig: de station license. De operator license staat je wel toe amateur radioapparatuur op legale wijze in Thailand binnen te brengen.
Stationlicense
Bij de aanvraag van een station license moet je over radioapparatuur beschikken. Zeggen de Thais: No radio, no station en ergens hebben ze nog gelijk ook.
Je brengt dus je eigen zend-ontvangtoestellen mee uit je thuisland of je koopt het hier in Thailand of elders. Dit kan en mag daar je over een Thaise radioamateurvergunning beschikt.
Breng je apparatuur mee vanuit het buitenland dan moet je die aangeven bij de douane. Je betaald 10% invoertaksen op de waarde (is steeds spiksplinternieuw tweedehands). De betreffende apparatuur blijft achter bij de douane (je ontvangt een bewijs) want van hier moeten de toestellen naar het NTC voor keuring.
Bij ieder toestel moet een document met het merk, type en serienummer. Bij goedkeuring krijgt het toestel door NTC een label opgekleefd. Dit label wordt bij het NTC geregistreerd en moet steeds op het toestel aanwezig zijn om, bij controle, te weten of je toestel al dan niet geaccepteerd en legaal geregistreerd is. Een lijst met legale en goedgekeurde toestellen is te vinden op de RAST website. Sommigen hebben de vrees dat hun toestel zal opengegooid worden voor onderzoek, doch deze vrees is totaal ongegrond als het om een in de lijst voorkomend toestel gaat. Het staat daar gewoon een paar dagen staan te staan bij NTC tot iemand er zin in heeft het in te schrijven en te labelen.
Nu heb je dus een eerste troef in handen om een station license aan te vragen, je hebt reeds een goedgekeurde en gelabelde zender-ontvanger. Doch je hebt Schoppen Aas nog niet in handen.
Schoppen Aas is niet meer zuiver technisch zoals de apparatuur. Je hebt namelijk een schriftelijke toestemming nodig van de eigenaar van het land waar je het toekomstig radioamateurstation gaat oprichten. Ben je zelf eigenaar, wat niet zo voor de hand liggend is in Thailand, of is het je vrouw, geen probleem. Huur je, dan is het de eigenaar die moet akkoord gaan, woon je in een condo? Ja zoek het dan maar uit wat daar mag en niet mag en wie de eigenlijke eigenaar is. Woon je op een appartement, waar ga je de antennes zetten …. En wie of wat is de eigenaar? Dus nog wat werk aan de winkel soms de wanhoop nabij.
Als je deze toestemming in handen hebt, hebt dan is het enkel nog de type antennes (ergens een beetje zinloos want een radioamateur doet niets liever dan experimenteren met antennes), antennehoogte … wat gewone rommel in te vullen , het type toestel, labelnummers, vermogen, een copy van je operator license, paspoort en je kan binnensturen. Na een jaartje kreeg Lung Addie ook zijn station license toegestuurd en Lung Addie had niet te kampen met een eigenaarsprobleem. Alle info met documenten: opnieuw te verwijzen naar RAST-website.
Nu de eenvoudige en aan te raden weg om het jezelf niet moeilijker te maken dan nodig:
Mister General Khun John, HS1CHB; John Narissara (adres te vinden op Rast-web bij Thaicalls) doet omzeggens alles wat nodig is om buitenlanders, welke aan de geldende voorwaarden voldoet, aan een vergunning te helpen en dit mits een kleine vergoeding. Mr General John is echt de geschikte persoon en een onmisbare tussenschakel RAST-NTC-Douane-papierwerk voor de buitenlandse radioamateur, waarvoor ondergetekende zijn oprechte waardering en dank.
Volgend artikel iets over de radio wetgeving in Thailand.
73 Lung Addie HS0ZJF.
Hallo Lung Addie,
Als je na gaat dat iedereen hier zomaar een zaak of zaakje kan beginnen, elektra pikken van de dichtsbijzijnde lantaarnpaal, terras uitbreiden van 50 cm naar 5 meter op openbare grond.
heck, hele resorts worden er uit de grond gestampt.
Maar het zendgebeuren, wat naar ik aanneem een farang hobby is, wordt ingepakt in kilo’s vergunningen.
Maar ja. T.I.T..
LOUISE
Beste Louise en lezers,
Ik had ergens zo wel een reactie verwacht. Dit is trouwens de reden waarom er ook een deel 3 zal verschijnen om de wetgeving hieromtrent wat duidelijker te maken.
Vele mensen denken dat “radio” dood is, verleden tijd, industriele nostalgie. Doch niets is minder waar. Radio werd nooit zoveel toegepast als heden ter dage, doch de mensen staan er niet bij stil en realiseren zich niet dat vele dagelijkse toepassingen zuiver radio zijn. Als je in tunnel inrijd en je autoradio werkt nog, je GSM werkt nog… hoe zou dat komen?…. in de keuken: een microwave…, een draadloze deurbel…. … afstandsbedieningen voor garage poorten, afsluiten autos, het landen van een vliegtuig bij zichtbaarheid NUL …. en noem maar op, hoe werkt dat : dat is zuiver RADIO !
Dat deze hobby een farang hobby is zou ik niet durven stellen. Er zijn ook Thaise radioamateurs welke net dezelfde rompslomp moeten doormaken, behalve dan het reciprocal agreement als de farang. Dat de farangs, als radioamateurs, in de meerderheid zijn komt door het feit dat radioamateurisme in de eerste plaats geen goedkope hobby is en ook dat de radioamateur moet voldoen aan bepaalde technische kennis eisen. Samen met amateurvliegen, burgerscheepvaart en nu ook de jacht, moet beoefenaar beschikken over een licentie. Deze wordt verkregen door het bewijzen van de nodige technische en juridische kennis. Dit bewijs wordt geleverd door middel van een afgelegd examen. Bij de radioamateurs ligt het niveau wereldwijd op het Bachelor ( Ing ) niveau. Je hoeft geen ingenieur te zijn om te slagen, doch een voldoende mathematische, technische en wetgevende kennis, eventueel door zelfstudie, is wel vereist wil je waar ook ter wereld slagen als kandidaat radiozendamateur. In Thailand was het laatste examen 1 jaar geleden en er waren verbazend veel kandidaten. Hoeveel er geslaagd zijn is nooit bekend gemaakt, doch ik vermoed een heel klein percentage… in Europa draait dit meestal rond 1/3de van de inschrijvingen.
Het was toen 5 jaar geleden dat er nog een examensessie gehouden werd. Dit wegens gebrek een opsteller der examenvragen. Een farang heeft deze taak dan op zich genomen….. T.I.T.
Waarom is dit alles noodzakelijk voor het uitoefenen van een hobby? Dit komt doordat radioverkeer grensoverschrijdend is. Een radiosignaal stop je niet zomaar aan de grens. Het is dus onderworpen aan een hele reeks wereldwijde regels en wetten. Vergeet niet dat één der grootste gebruikers de luchtvaart is. Dus wees blij dat er een boel regels zijn, tenminste als je veilig naar Thailand of waar ook in de wereld wil vliegen en niet, door een “radiospeelvogel”, welke niet beseft wat hij aan het doen is, uw vlucht naast de landingsbaan op de snelweg laat landen.
LS Lung addie