‘The Lady’ uit Rangoon

De titel geeft het al aan, dit verhaal gaat over Aung San Suu Kyi, de grote dame, die bekend is als de Birmese vrijheidsstrijder, waarvoor zij ook de Nobelprijs heeft ontvangen.

Over haar leven is een speelfilm gemaakt, die onlangs haar Aziatische première beleefde tijdens een galavoorstelling op het Busan International Film Festival in Zuid Korea. De titel van het artikel, dat ik als bron gebruikte was “Lady in Waiting”. Dat betekent letterlijk hofdame, maar het “waiting” is zo toepasselijk, omdat deze dame met een koninklijke houding al vele, vele jaren wacht op een politieke ommezwaai naar democratie in het haar zo geliefde land.

De film is gemaakt met een Franse regisseur, Luc Besson en de Maleisische actrice, Michelle Yeoh en de Britse acteur David Thewlis in de hoofdrollen. Details van deze personen zijn niet zo van belang voor dit verhaal, maar het bijzondere is wel, dat alle buitenopnamen voor deze film in Thailand zijn gemaakt. De film kon vanzelfsprekend niet in Birma worden opgenomen (het verhaal speelt zich afwisselend in Rangoon en Londen af) en dus werd gekozen voor Thailand. In de internationale filmwereld staat Thailand goed aangeschreven om filmopnamen te maken, maar in dit geval waren de geografische en culturele overeenkomsten ideaal.

Thailand onderhoudt weliswaar diplomatieke en zakelijke banden met Myanmar en omdat de opnamen voor deze film het regime wel eens in het verkeerde keelgat zouden kunnen schieten, moest er in het diepste geheim worden gewerkt. De Thai Film Office gaf schoorvoetend toestemming voor de opnamen, maar vroeg de pers wel om niet in een te vroeg stadium over de film te berichten. Daar werd op zich wel aan voldaan, hoewel de Bangkok Post wel een verhaal publiceerde over een bezoek van Michelle Yeoh aan Rangoon met één van Suu Kyi’s zonen.

De film, die claimt te zijn gebaseerd op “een waar verhaal”, gaat over de strijd van een vrouw, die met al haar persoonlijk verdriet, haar leven op het spel zet voor een beter Burma, is in Pusan bijzonder goed ontvangen. De film toont op indrukwekkende wijze de Burmese geschiedenis van na de Tweede Wereldoorlog met alle bloedige wreedheden begaan door de militaire junta’s tegen protesterende burgers en studenten.

Verwacht wordt, dat de film binnen niet al te lange tijd wereldwijd wordt gedistribueerd en dat zou de Thaise autoriteiten opnieuw wel eens zenuwachtig kunnen maken. De Thaise filmdistributeurs realiseren zich de prima commerciële vooruitzichten voor deze film, maar de vraag blijft of de film door de keuring komt. De betrekkingen met Burma zijn broos en men wil dat mogelijk niet in de waag stellen. Het zou een echte schande zijn als de film niet officieel gecertificeerd wordt, want de film zal ook zonder dat toch door vele Thais middels andere moderne media worden bekeken.

De echte Suu Kyi is inmiddels verlost van haar huisarrest en de filmindustrie hier in Thailand hoopt zelfs, dat zij de Thaise première met haar aanwezigheid zal opluisteren.