Chuwit, van ‘badmeester’ tot politicus
Een vrouw is duizend mannen te erg, is een oeroud gezegde en stamt uit het gedicht ‘Huigh de Groots verlossing’. In dat gedicht beschrijft Joost van den Vondel het overbekende verhaal hoe de echtgenote van Hugo de Groot haar man in de bekende boekenkist uit Slot Loevestein liet ontsnappen.
Maar wat te denken van een man die met een paar duizend vrouwen van doen heeft?
De Thaise seksindustrie
De Godfather van Thailand’s seksindustrie is de flamboyante Chuvit Kamolvisit. Vele jarenlang exploiteerde hij een aantal grote luxueuze massagehuizen in Bangkok. Omdat sekshuizen in Thailand officieel zijn verboden, verschool hij zich achter het mom dat zijn ‘Soapies’ enkel massages aanboden en beslist geen seks. Maar liefst twintigduizend dames waren bij de ‘massagekoning’ in zijn huizen werkzaam.
Chuvit was eigenaar van de zogenaamde Davis Group waartoe onder meer de luxueuze massagehuizen Copacabana, Victoria’s Secret, Honolulu, Hi Class, Emmanuelle en Juliana behoorden. Allemaal gevestigd op of nabij Bangkok’s Ratchadaphisek Road. Chuvit’s massagesalons voorzagen voornamelijk in de behoeften van welgestelde Thai en aanmerkelijk minder in buitenlanders.
Chuvit Kamolvisit
Chuvit werd op 29 augustus 1961 geboren uit een Thaise moeder en een Hong Kong Chinese vader. Hij studeerde aan een van de oudste universiteiten (Thammasat) van Thailand handelswetenschappen en accountancy en behaalde zijn MBA te San Diego – Californië. Dus ongeletterd is hij beslist niet.
Chuvit Garden
Op Sukhumvit Road ter hoogte van Soi 10 ligt een alleraardigst park dat de naam ‘Chuvit Garden’ draagt. Een park dat op een dergelijke A-1 locatie in particulier bezit is, moet ongetwijfeld een ontzaglijk rijke eigenaar hebben. En die conclusie is juist, want u begrijpt het al: die eigenaar is Chuvit Kamolvisit.
De wijze waarop het park is ontstaan is echter minder fraai. Op deze plek, destijds Sukhumvit Square genoemd, waren voorheen een aantal bars, winkeltjes, internetcafés en een reisbureau gevestigd. Op een vroege zondagochtend in januari 2003 werd het gehele complex door een aantal bulldozers met de grond gelijk gemaakt. Chuvit had de locatie gekocht en wilde er een luxe massagehuis bouwen. De door de voormalige eigenaar verstrekte huurcontracten liepen echter nog een aantal jaren door.
Chuvit werd verdacht en gearresteerd en verdween vervolgens in de gevangenis. Hij ontkende echter alle verantwoordelijkheid en werd na een maand op borgtocht vrij gelaten. In juli 2006, dus ruim drie jaren later, werden hij en 130 medewerkers vrijgesproken van de beschuldiging medeplichtig te zijn geweest aan de verwoesting van het complex. De enige die moest bloeden, was de bedrijfsjurist die acht maanden gevangenisstraf uitzat vanwege het feit dat hij leden van het Army Corps of Engineers betaald had voor de totale vernietiging. En dus waste Chuvit zijn handen in onschuld.
Wraakneming
Getergd door het feit dat de politie hem had gearresteerd en een maand gevangen had gehouden, nam hij op niet mis te verstane wijze wraak. Hij gaf de namen van alle hoge ambtenaren en politiefunctionarissen vrij aan wie hij regelmatig steekpenningen had betaald. Niet bang voor represailles vermeldde hij daarbij ook nog de bedragen die aan ieder van hen betaald was. Duizend politiefunctionarissen komen volgens hem op die lijst voor.
Daarnaast beweerde hij ook nog dat hoge politiefunctionarissen gratis gebruik maakten van de diensten in zijn salons, een bewering die later tijdens verhoren ook door een aantal van de masseuses werd bevestigd.
Als vergelding werden Chuvit’s massagesalons overvallen en werd hem ten laste gelegd dat in een van zijn salons drie masseuses beneden de leeftijd van 18 jaar werden aangetroffen. In juni 2004 werd Chuvit daarvan echter vrijgesproken omdat de meisjes vervalste ID-kaarten hadden gebruikt. Direct daarna verkocht hij drie van zijn massagesalons.
In tien jaar tijd betaalde Chuvit meer dan 200 miljoen baht aan steekpenningen. Tegen de huidige koers ruim vier en een half miljoen euro. Hij benaderde premier Thaksin om hem de lijst te tonen, maar deze zag daar van af. Achteraf zeer begrijpelijk want ook Thaksin was bepaald niet brandschoon. Bij een jaaromzet van een miljard baht (ongeveer 23 miljoen euro) zal Chuvit er beslist geen armoede door hebben geleden.
Chuvit de politicus
In september 2003 richtte Chuvit zijn politieke partij First Thai Nation op. Vervolgens stelde hij zich in 2004 kandidaat voor het gouverneurschap van Bangkok met als campagnetopic de corruptie bij politie en overheid. Chuvit vergaarde 300.000 stemmen en eindigde daarmee op een derde plaats.
Een jaar later werd hij in 2005 voor een termijn van vier jaar gekozen in het Thaise Huis van Afgevaardigden, de wetgevende tak van de regering. Hij startte een wekelijkse radiorubriek waar luisteraars hun klachten konden uiten.
In januari 2006 trok het Constitutioneel hof zijn benoeming echter in omdat hij volgens de geldende regels geen 90 dagen lid was geweest van de partij waarvoor hij kandidaat was. Het proces werd aangespannen door de Thai Rak Thai partij, destijds nog aangevoerd door Thaksin.
Niet van zijn stuk te brengen stelde Chuvit in 2008 zich opnieuw kandidaat voor het gouverneurschap van Bangkok. Ook ditmaal zonder succes. Bij de verkiezingen van 2011 won zijn nieuwe oppositiepartij Rak Prathet Thai (Liefde voor Thailand) met de verkiezingsslogan ‘anticorruptie waakhond’ vier zetels in het Huis van Afgevaardigden.
In 2010 vertelde Chuvit in een interview met de Amerikaanse Global Post: “Ik heb in de Verenigde Staten op de universiteit gestudeerd. Daar heb ik mijn ex-vrouw ontmoet, waarbij ik twee kinderen heb die in de U.S. wonen. In de media word ik afgeschilderd als een sekstycoon of iets dergelijks. Maar het zijn massagesalons die niet als immoreel beschouwd kunnen worden.
Als ik echter naar de Amerikaanse ambassade ga voor een visum krijg ik die niet. Naar mijn mening is het een recht om je eigen kinderen te zien. Ik ben uit die business gestapt en in de ‘family friendly’ hotelwereld gestapt. Daarnaast wil ik de politiek democratisch maken en runnen zoals ik denk dat het moet.”
Davis hotel en Emporium
Drie jaar geleden overnachtte ik in ‘The Davis’ op Sukhumvit Soi 24, niet wetend dat Chuvit de eigenaar was, van wie ik destijds nog nooit had gehoord. Van zijn voormalige business heb ik daar in het geheel niets gemerkt. Keurig hotel. En als ik goed ben geïnformeerd behoort het mooie winkelcentrum ‘Emporium’ eveneens tot het vastgoed van Chuvit. Zekerheid daaromtrent heb ik echter niet, want figuren als Chuvit laten nooit het achterste van hun tong zien.
Momenteel is Chuvit nog politiek actief als leider van de Rak Thailand Party. Op 27 mei j.l., zo berichtte de Bangkok Post, had hij met nog veertien andere politieke grootheden een gesprek met de National Council for Peace and Order (NCPO).
Video: From pimp to politician – Chuvit Kamolvisit’s Story
Bekijk hier de video:
[youtube]http://youtu.be/Y-3q_rznyLw[/youtube]
Deze man kent het systeem door en door en kan daar door een grote bedreiging vormen voor de gevestigde orde. Volgens mij kan hij inderdaad een hoop goede dingen doen. Maar het is en blijft Thailand dus niets is zeker…..
Het Emporium shoppingcenter behoord tot de The Mall groep, eigenaar van onder andere Siam Paragon
Deze man verdient geen enkele sympathie!
Op het stuk grond van Chuvit Garden stonden 135 kleine restaurantjes, barretjes en andere kleine ondernemingen. Ik had daar mijn internet cafe, waar ook een laundry in gevestigd was.
Deze kleine Thaise ondernemers betaalden netjes de huur aan de oude eigenaar en konden nooit aan zien komen, wat er zou gaan gebeuren. Al deze kleine ondernemingen werden gedurende de nacht vernietigd door bulldozers, waarna er een vieze betonnen muur om het stuk grond werd gezet afgewerkt met prikkeldraad.
Meer dan 135 kleine Thaise ondernemers raakten in een klap al hun investeringen en inkomen kwijt.
Deze boevenstreek kon natuurlijk alleen met de instemming van bepaald hoge functionarissen geleverd worden. En heeft er bij mij voor gezorgd, dat ik toen voor het eerst wat kritischer over de Thaise samenleving ben gaan nadenken.
Het feit dat deze man, nooit echt gestraft is (surprise, surprise) en daarna de politiek in kon gaan. Zegt alles over de huidige mores en verhoudingen binnen de Thaise samenleving.
Zie het artikel Sukhumvit Square Revisited
http://www.bangkokeyes.com/2005feb01.html
Word je als land internationaal echt serieus genomen. Een corrupte pooier in de regering.
Chuwit is geen lid van de regering, maar voormalig (gekozen) parlementslid.
een mooi en compleet verhaal met veel achtergronden en feiten.
een groet van Danny
Ik heb Kuhn Chuwit een paar keer in levende lijve ontmoet omdat hij de vader is van een van mijn afgestudeerde studenten. Je kunt zeggen en denken van de man wat je wilt maar voor mij is 1 ding zeker: hij is authentiek. Hij doet zich in het openbaar of op TV niet anders voor dan in een kleine groep van mensen. En hij is slim. Toen ik zijn zoon een paar maanden geleden toevallig tegenkwam en vroeg of hij nu zijn vader hielp met het managen van Hotel Davis zie hij: nee, mijn vader vindt mij daarvoor niet goed genoeg. Ik denk dat je vader daar gelijk in heeft, vertelde ik hem…….
Ik volg de ”strapatsen” van dhr Chuvit al heel lang en moet over het algemeen wel lachen om wat hij allemaal flikt. Dat hij achter de schandelijke ontruiming van het terrein bij Sukhumvit soi 10 zat, wist ik niet.
Nooit ergens voor gestraft natuurlijk TIT.
Wat waren die democratisch gekozen regeringen in Thailand toch goed bezig, al die jaren :)Niet dus.
Komt toch aardig in de buurt van soortgenoot Silvio Berlusconi. Charlatan, omkoper, leugenaar, seksist, monopolist, grootgrondbezitter en toch een substantieel aantal kiezers weten te paaien, knap!
Deze Chuvit, met alles wat hij bezit, is niet bereid de ziekenhuiskosten te betalen voortkomende uit een aanval van zijn Pittbull hond op oude jaarsavond 2013. Een goede bekende van veel Nederlanders is rond 23.30 door Chuvits hond aangevallen en haar linkerarm bijna verbrijzeld. Heeft iemand een idee hoe Mr. Chuvit tot andere gedachten te brengen. Ben bang dat dit ook valt onder TIT.
HaJé