Thailand staat bekend om zijn prachtige landschappen en gastvrije cultuur, maar voor fietsende buitenlanders is het land een risicovolle bestemming. De recente dodelijke aanrijding van de Belgische fietser Jean Antoine (68) in de provincie Chonburi op 9 maart 2025 onderstreept het gevaar dat fietsers hier lopen. Dit tragische incident is geen op zichzelf staand geval. In de afgelopen jaren hebben meerdere buitenlandse fietsers het leven gelaten op de Thaise wegen, vaak als gevolg van aanrijdingen met vrachtwagens of pick-uptrucks.
Hoge verkeersrisico’s
Thailand heeft een van de hoogste verkeersongevallenpercentages ter wereld. De infrastructuur is in veel gebieden niet ingericht op fietsers, en de verkeersregels worden vaak genegeerd of nauwelijks gehandhaafd. Automobilisten houden doorgaans weinig rekening met fietsers, en veel wegen missen veilige fietspaden of duidelijke rijstrookmarkeringen. De wegen in Thailand zijn berucht om hun chaotische verkeer, hoge snelheden en roekeloos rijgedrag.
In het geval van Jean Antoine werd hij geraakt door een pick-uptruck met een vrachtcontainer, wat resulteerde in een fatale impact. De bestuurder, mevrouw Thip-apa, verklaarde de fietser niet te hebben opgemerkt voordat ze hem aanreed. Dit wijst op een groter probleem: de lage zichtbaarheid en kwetsbaarheid van fietsers in het Thaise verkeer.
Een patroon van dodelijke ongelukken
De dood van de Belgische fietser past in een zorgwekkende trend. Op 18 februari 2025 kwam de 78-jarige Fransman Gulsen om het leven toen hij werd aangereden door een vrachtwagen in Rayong. Ook hij reed op de meest linkse rijstrook, maar werd over het hoofd gezien door een afslaand voertuig.
Een jaar eerder, in 2023, haalde Thailand het Britse nieuws toen het Britse koppel Peter en Mary (beiden 34) om het leven kwam door een botsing met een pick-uptruck in Chachoengsao. Zij waren op een wereldreis per fiets, maar hun avontuur eindigde in een tragisch ongeval op de Thaise wegen.
Nog een voorbeeld is de Franse toeriste Camille (26), die in 2022 dodelijk werd aangereden in Ayutthaya. Ze was samen met een Amerikaanse vriend aan het fietsen toen ze werd geraakt door een voertuig op een drukke weg. Dit gebeurde laat in de avond, een tijdstip waarop de wegen extra gevaarlijk zijn door slecht zicht en het verhoogde aantal bestuurders onder invloed.
Onveiligheid door gebrekkige regelgeving en rijgedrag
Een van de grootste problemen in Thailand is het gebrek aan effectieve verkeershandhaving. Veel bestuurders negeren snelheidslimieten, verkeerslichten en voorrangregels. Bovendien is rijden onder invloed een groot probleem. Volgens verkeersstatistieken zijn alcohol en onoplettendheid veelvoorkomende oorzaken van dodelijke ongevallen in Thailand.
Daarnaast zijn vrachtwagens en pick-uptrucks vaak betrokken bij ernstige aanrijdingen. In veel gevallen hebben deze grote voertuigen een beperkte zichtbaarheid van fietsers, vooral bij het afslaan. Omdat vrachtverkeer veel voorkomt op Thaise wegen, lopen fietsers voortdurend risico om over het hoofd te worden gezien en aangereden.
Conclusie
Fietsen in Thailand is niet zonder gevaar. De combinatie van slecht rijgedrag, een gebrekkige infrastructuur en een lakse handhaving van verkeersregels maakt het land tot een risicovolle bestemming voor fietsende buitenlanders. De recente dodelijke ongelukken laten zien dat fietsers – hoe ervaren en voorzichtig ze ook zijn – kwetsbaar blijven in het Thaise verkeer. Wie overweegt om in Thailand te fietsen, moet zich bewust zijn van deze risico’s en extreme voorzichtigheid in acht nemen.
Inmiddels een dikke 70.000 km gefietst in Thailand, zonder – even afkloppen – ongelukken. Ruim 7000 km sinds oktober ‘24. Vanmorgen nog een ritje van 100 km gemaakt. E.e.a. om aan te geven dat ik uit ervaring spreek en niet vanaf de bank maar wat roep. Nee, ik ga niet beweren dat het veilig is, je hebt alle zintuigen nodig en je moet op van alles bedacht zijn. Defensief rijden, maar je ook niet te bangig gedragen in het verkeer, is een vereiste om overeind te blijven. Het grootste risico is het achteropkomend verkeer; je zichtbaarheid is daarbij cruciaal. Ik draag altijd extreem goed zichtbare wielerkleding met een felgele helm, en heb onder het zadel een ook in het daglicht van honderden meters afstand zichtbaar rood flitslicht. Veel meer kan ik er niet aan doen. Ja, thuis op de bank blijven zitten is veiliger, maar ook een stuk saaier. Dit jaar hoop ik 80 te worden en ik ben niet van plan gedurende de tijd die ik nog heb mijn plezier door angst te laten vergallen!
Ja Cornelis,
Op de Thaise wegen moet je geluk hebben!
Jij kunt erover meepraten met 70.000 fietskilometers in je benen zonder ongelukken.
Dat Engels koppel trouwens is in 2012 omgekomen. Het verhaal is terug te lezen: “twoonfourwheels.com “ ‘n bericht van The Guardian. Hadden 6 jr gespaard om de tour van hun leven te gaan maken!
Ze waren via Europe, Rusland, Mongolië, China, Vietnam, Cambodia in Thailand aangekomen. Daar beiden doodgereden. Erg triest.
Zelf fiets ik in Thailand nóóít op de snelwegen. De Th chauffeur plakt z’n mobieltje tegen z’n oor vóórdat ie de auto instapt.
Liever over gravel- en grintweggetjes Isan verkennen. Heerlijk rustig in de natuur. Altijd fluorcerend T-shirt en signaalgele helm. En ‘n knipperend achterlicht. Bovendien fladderen er 2 vlaggen achter op m’n fiets.
Het aantal verkeersdoden in Thailand behoort blijkbaar tot de hoogste ter wereld. Maar om meteen te concluderen dat ook het aantal fietsers dat daarbij omkomt hoger is, is eerlijk gezegd uit de duim gezogen. Ik zeg niet dat het ongevaarlijk is, maar er zijn simpelweg geen cijfers bekend over het aantal fietsers dat bij een ongeluk om het leven komt.
Er worden hier een paar gevallen genoemd—ongeveer drie tussen 2022 en nu.
In Duitsland, een land met een uitgebreide verkeersinfrastructuur en ongeveer evenveel inwoners als Thailand, waren er 474 dodelijke fietsongelukken. In 2000 waren dat er zelfs 659! Ik vergelijk met Duitsland en niet met Nederland, omdat het aantal fietsers per 1.000 inwoners in Nederland veel hoger ligt dan in Duitsland.
We weten allemaal dat er veel verkeersdoden vallen, maar het grootste deel daarvan zijn motorrijders—vaak door eigen gedrag, soms doordat ze niet werden gezien.
De conclusie dat fietsen in Thailand niet zonder gevaar is, klopt wel, maar is in context overdreven. Niet alleen fietsen is gevaarlijk; deelnemen aan het verkeer brengt altijd risico’s met zich mee, en je moet gewoon goed opletten.
Beetje onzin Sjaak, en zeker een onzinnige vergelijking, dan moet je ook het aantal actieve fietsers vergelijken. Die zijn er in Thailand nauwelijks. Je hoeft niet gestudeerd te hebben om te begrijpen dat als er in Thailand dagelijks 1000 fietsers op de weg zijn en in Duitsland dagelijks 1 miljoen dat er in Duitsland meer slachtoffers vallen. Daarnaast zijn hier het aantal Thaise fietsslachtoffers niet meegenomen.
Je hebt hier ook lezers die beweren dat Thailand helemaal niet onveilig is op de weg omdat ze zelf nog nooit een ongeluk hebben gehad. Als je een dergelijk beperkt blikveld hebt, dan is iedere rationele discussie zonde van de energie.
Je hebt gelijk, het aantal fietsers in Thailand is beduidend lager, en ieder (dodelijk) ongeluk is er één te veel. Het is zonder twijfel gevaarlijker dan in sommige andere landen, daar ben ik het mee eens. Ik beweer ook niet dat het ongevaarlijk is. Maar om fietsen hier simpelweg als “gevaarlijk” te bestempelen, vind ik wat overdreven.
Je kunt wel zeggen dat fietsen in de stad riskanter is dan op het platteland, en in Bangkok is het nog een stuk uitdagender. Maar als ik op de Beach Road in Pak Nam Pran rijd, zou ik dat nauwelijks gevaarlijk noemen.
Als fietser moet je natuurlijk goed opletten. Vermijd waar mogelijk de grote wegen, vooral als er geen aparte ruimte voor fietsers is. Fiets ook niet met z’n tweeën of drieën naast elkaar, tenzij je op een rustige weg rijdt met weinig verkeer.
Vooral dat er geen scheiding is, middels fietspaden, tussen auto’s en fietsers is zeer gevaarlijk. Als wij in Nederland op de B-wegen fietsers tussen de auto’s zouden toestaan zou het ook heel gevaarlijk zijn. Die B-wegen worden zelfs voor automobilisten in Nederland al vaak als een dodenweg bestempeld.
Levensgevaarlijk op de Thaise wegen met de fiets. Ik fiets elke dag ongeveer 3 uur met fluovest en fietshelm. Het verkeer zoeft om je heen en brommers vooral houden geen rekening met jou. Ik probeer op een veilige manier kruispunten over te steken maar dat lukt jammerlijk genoeg niet altijd. Als je ziet hoe op sommige bromfietsen 3 of 4 personen zitten zonder helm stel je je zelf wel de vraag hoe onveilig het verkeer in Thailand is
Dan heb ik goeie tips voor jou Didier,
Wanneer je op Google Maps “wandelen” intoetst dan krijg je weggetjes om van te snoepen, zonder scheurende brommers en maniakale Autobezitters.
Allez; je maakt misschien 7% meer kilometers maar dáár geniet je dubbel van de rust.
Dus blijf van de snelwegen af.
Wat een warrig verhaal.
De woorden ‘fietsen’ en ‘buitenlanders’ kun je gerust vervangen door ’tweewielers’ en ‘iedereen’. Rijden op twee of drie wielen is in dit land levensgevaarlijk want de Thai houdt nu eenmaal ‘might is right’ aan in het verkeer.
Een zware combinatie drukt bij stoplichten door, gebruikt die grote toeter en dat net als ik op de 110cc groen licht heb en het gas wil opendraaien. In de dode hoek zit je slecht en bussen hebben de gewoonte naar links te komen zonder je te (willen) zien want er staat ‘geld’ op de stoep te wachten… Het hulpje steekt een arm naar buiten en dat betekent ‘stop maar snel, wurm, want ik druk lekker door…’. En dan heb ik het nog niet over chauffeurs onder invloed van alcohol en/of drugs.
Snelheid inschatten van een medeweggebruiker blijkt ook erg lastig, de verkeersregels kent men niet, bij U-turns rijdt men aan de verkeerde kant nog een stukje door, allemaal levensgevaarlijk en als zwakste weggebruiker kom je snel in de knel.
Ik heb de mazzel gehad dat ik het er zowel op de fiets als op de lichte motor levend en zonder kreukels vanaf heb gebracht maar je moet eigenlijk ogen in je rug hebben…
Ik fiets bijna dagelijks in Thailand. een kleine 1000 Km per maand.
Ongevaarlijk is deelnemen aan het verkeer met een tweewieler niet.
Maar ik zou toch niet stellen dat fietsen in Thailand gevaarlijker is dan rijden met de scooter .
Heel vreemd is dat bij een huidige hitte van 38 graden C. farang, ook gepensioneerden, op de fiets in het Thaise verkeer zijn waar te nemen. In volle gang, zonder hoofdbescherming, links en rechts door alle verkeer heen. Terwijl in NL/BE bij warmte van meer dan 30 graden een hitteplan wordt afgekondigd en de bejaarden een extra glaasje water moeten drinken en vooral niet buiten komen, zijn hun soort- en leeftijdsgenoten in TH in alle verkeersdrukte onbeschermd op de fiets te vinden, in de stank van uitlaatgassen van pickups, trucks en scooters, en een PM2.5 van heb-ik-me-jou-daar. Met als motto: bewegen- gezond voor lichaam en geest. In de stadsdrukte.
Nog even via Google en @Gemini opgezocht hoeveel fietsers-verkeersdoden in TH. Er worden geen aantallen genoemd. Wellicht te klein in aantal. (Wel dat 50% van alle verkeersdoden even te voren nog op een scooter zaten.) Ik vermoed maar zo dat de fietsverkeersdoden die er zijn, dat het buitenlanders betreffen. Hetzij gepensioneerden die worden aangereden, hetzij toeristen die een roundtrip maken. Veel Thai fietsen niet. Dat zijn er slechts enkelen. In volle “Tour de Frans” uitrusting. Bij mij in de buurt fietsen een paar ouderen. Nou ja , fietsen: ze bewegen hun benen van boven naar beneden op de trappers van een voor hen veel te kleine fiets, en houden een dermate slome vaart dat ze slingerend hun weg vervolgen. Vaak ook nog aan de verkeerde kant van de weg. Het gaat vooralsnog goed. Ook voor de buurthonden die in slakkengang diagonaal de weg oversteken.
Ach, wat geeft. Een dooie meer of minder. Het zijn er toch maar 60 per dag. Sabaai sabaai!
Je zult deze ‘bejaarde’ niet gauw bij 38 graden zien fietsen, Frans. Ik stap in alle vroegte op – vanmorgen, bijvoorbeeld, al om 06.30u – en ben dan voor de grootste hitte weer thuis. Bij toenemende warmte het tempo aanpassen, voldoende blijven drinken en eten en dan is 100 – 120 km geen probleem……
Helemaal gelijk. Hoeveel ik er wel niet zie fietsen om 06.00 in de ochtend. Overdag fietst er bijna niemand hier.
Fietsen is hier in Thailand op de wegen waar veel auto’s en mer name vrachtauto’s, bussen en pick ups rijden levens gevaarlijk. Op kleinere rustige wegen in het binnenland kan het wel, maar Thais hebben nu eenmaal een andere rijstijl dan wij buitenlanders. Een rijbewijs hier halen, als ze dat al doen is een fluitje van een cent vergelijken hie dat ik Europa etc. gebeurt.
Wanner gaat de politie eens optreden tegen dronken bestuurders ? Als ik s’avonds teru kom van het restaurant, mijn vriendin en ik drinken NOOIT alcohol als wij deelnemen aan het verkeer, ik André drink nooit alcohol sinds 2008 en heb er eerlijk gezegd geen enkele behoefte aan, kan ook plezier zonder die smeerlapperij, ik hou het bij plat water.
Nu effen ter zake, hoeveel politie zie je s’avonds een controle uitvoeren, heb er nog geen enkele gezien, heb hier al duizenden kilometers s’avonds en tijdens de dag gereden, hout vasthouden, maar een controle wat is dat. Wat ik ook zie dat de buitenlanders (farang) meestal de pineut zijn bij een verkeersongeval. Enkele weken geleden nog, een Thai komt uit zijn garage, farang kon die brave man niet meer ontwijken, ben blijven staan tot de politie er aan kwam, de butenlander kreeg alle schuld, de Thai kon niet meer deftig op zijn benen staan van de alcohol in zijn lijf, de buitenlander had niets gedronken enkel water en koffie maar werd wel meegenomen naar het politie kantoor. De Thai kon zijn weg verder zetten zonder één aanmaning laat staan hem ontnemen van zijn rijbewijs als hij er eentje had.
Heb de buitenlander gezegd dat ik wou getuigen mocht het ooit tot een rechtszaak komen. (telefoon en e-mail achter gelaten) Waar is de LOGICA in Thailand, als buitenlander ben je steeds de pineut, draai of keer het hoe je het wilt, wij zijn in 99% van de gevallen de pineut of je moet het geluk hebben dat de politieman/vrouw het objectief beoordeeld.
Op Thaise wegen geldt de wet van de sterkste, oppassen is de boodschap en zeker weten dat je steeds ogen te kort komt …
Over die alcoholcontroles… Waarschijnlijk is dat afhankelijk van waar je rijd. Ik woon in Bangkok. Vooral ’s avonds zijn er veel alcoholcontroles. Als ik op mijn motorbike ’s avonds naar huis rij op Sukhumvit dan heb ik zeker 2 a 3 controles per week.
Beste vrienden,
Ik trek het een beetje meer open, men is volgens mij in Thailand, hoe zal ik het zeggen “minder wakker” of attent en bewust van mogelijk gevaar ,
Toen ik vroeger om de enkele dagen de rit Lampang – Chiang Mai deed een 120km was er GEEN rit of…. op heen- of terugweg dat er geen zwaar ongeval was , van vrachtwagen tot voetganger ,
Zelf zat ik eens een jaar of 25 geleden bij mijn nu overleden schoonvader als passagier in zijn overjaarse Toyota Corolla , gelukkig en jammer tegelijk was het “maar” een hond die overstak , maar je zag hem van verre over de weg slenteren en ik kan zeggen dat mijn schoonvader het niet opgemerkt had tot op de moment dat hij onder zijn wielen zat.
Vele deelnemers in het verkeer volgen ook hun eigen normen en regels , bij rood licht en voor jou groen tel je best nog 2a3 seconden bij voor je vertrekt ,
Zo kwam ik eens snachts terug van CM en alles was pikdonker toen er opeens een spookrijder op enkele meter voor mijn neus zijn gedoofde lichten aandeed ,
Waarschijnlijk wou hij hiermee zeggen pas op ik ben er !
In zijn gedachte , kon hij beter een km spookrijden met gedoofde lichten ipv de snelweg 3km te vervolgen en de u turn te nemen om zo in de correcte richting te rijden ,
Zoals reeds door andere landgenoten aangegeven in Thais verkeer mag je aandacht nooit verslappen.
Veilige rit iedereen.