Flipje Tiel is hoteldebotel
Kent u hem nog? Flipje Tiel, het fruitbaasje van de jamfabriek “De Betuwe” in Tiel. Veel jam eten, punten sparen en je kon boekjes van Flipje Tiel krijgen. Boekjes waarin Flipje allerlei avonturen beleeft met dieren zoals Juffrouw Schaap, Bertje Big, Flapoor Olifant. Jasper Aap en nog veel meer. Er is een alleraardigste website over Flipje Tiel met heel veel nostalgische foto’s en omschrijvingen van de fabriek en het fruitbaasje.
Met die herinneringen in mijn hoofd noem ik één van mijn goede vrienden hier in Pattaya altijd Flipje Tiel, omdat hij, juist ja, woont en werkt in Tiel. Ik ken hem al vele jaren en als hij één of soms twee per jaar een week of vier naar Pattaya komt, neemt hij sigaren en kaas voor mij mee.
Flipje Tiel is een man van inmiddels over de veertig, nooit getrouwd geweest (“wel eens een kortstondige relatie gehad”), woont alleen en werkt in de nachtdienst bij een internationaal expeditiebedrijf. Als hij komt, komt hij elke dag wel in de poolhal van Megabreak, waar wij dan gezamenlijk een spelletje spelen en aan toernooien meedoen. Wij hebben dezelfde onnavolgbare speelstijl, die ons veel plezier bezorgt, maar een grote ergernis is voor de betere poolspelers.
Flipje Tiel is een redelijk bescheiden man, wij praten tijdens en na ons spelletje wel, maar het blijft wat over privézaken, Feijenoord (zijn liefde), AZ en Heracles (mijn liefdes) en natuurlijk ook over het leven en vakantievieren in Thailand. Wij zijn beiden geen echte praters. Uiteraard drinken wij er wat bij, maar soms kan ik hem niet bijhouden, ik met mijn flesje Heineken en hij met zijn (kleine) glaasjes Thaise whiskey met Cola Zero. In Nederland drinkt hij nagenoeg niet, maar hier in Pattaya kan hij hem soms aardig raken, maar Flipje heeft een aardige en goedlachse dronk over zich.
Na ons spelletje duikt hij het uitgaansleven van Pattaya in, maar daarover praat hij weinig anders dan enkele bars te noemen, waar hij regelmatig komt. Hij is niet echt knap (mooi) te noemen, maar is wel charmant en hij is best populair bij de dames in die bars. Ik weet zeker, dat hij met regelmaat ook wel een dame uitnodigt om met hem de nacht in zijn hotel door te brengen, maar details daarover krijgt ik nooit te horen.
Wel ken ik zijn gedachten in het algemeen over vrouwen. Hij kan ze goed waarderen, maar een relatie langer dan 1 dag ziet hij niet zitten (“vrouwen vervelen mij zo gauw”). Wat drank betreft mag hij niet altijd nuchter zijn, maar in de omgang met de dames in de bar wel degelijk. Hij laat zich nooit gek maken en de verhalen over leegplukken en veel geld betalen zijn beslist niet op hem van toepassing. Mijn advies aan velen is, blijf altijd (nou ja, niet altijd, ik bedoel het vooral figuurlijk) met beide benen op de grond staan, heeft hij beslist niet nodig.
Nu, na 6 jaar vakantieplezier in Pattaya – hij maakt tijdens zijn vakantie elke keer een tripje van een week naar een ander deel van Thailand – is er verandering op komst. Ik merkte het al tegen het eind van zijn laatste vakantie toen hij af en toe niet in Megabreak kwam opdagen. Hij had afspraakjes met een dame, die hij een jaar of wat geleden ook al eens kortstondig ontmoet had. Hij had haar wel in een horeca-gelegenheid ontmoet, maar het was geen bargirl. Zij heeft ergens een goede kantoorbaan. Overdag ging hij met haar zwemmen of bezocht o.a. Nong Nooch Garden en ’s avonds uit eten of gewoon lekker thuis bij haar in een condo. Tijd voor een spelletje pool was er niet. Ik vond het wel grappig, dat hij bijna een week lang met dezelfde dame omging.
Goed, zijn vakantie is voorbij en Flipje Tiel gaat terug naat Tiel, weer aan het werk. Ik verwachtte hem niet eerder dan ergens in oktober of zo weer terug. Maar wat gebeurt? Hij stuurt mij vorige week een mailtje met de aankondiging, dat hij volgende maand al weer naar Pattaya komt, weliswaar voor slechts een week, maar toch! Ik vraag hem of hij soms verliefd is geworden op die aardige dame en het antwoord was: “Ja, ik ben helemaal hoteldebotel. Ik had dat zelf nooit verwacht, maar ik heb er een enorm goed gevoel over”.
Ik vind dat zo’n mooie ontwikkeling en ik gun het hem van harte. Ik hoop, dat er iets moois uit voortkomt. Jarenlang naar meisjes kijken, ze af en toe een drankje aanbieden, ze af en toe meenemen naar het hotel en dan plotseling, heel plotseling is er die vonk, die overslaat. De vonk, die liefde heet. Mooi, hè!
Nou Gringo, je mag dan geen echte prater zijn, hoewel ik dat persoonlijk niet kan bewijzen, schrijven doe je als de beste, en dan niet alleen met dit verhaal, een aardige story met naar ik hoop een gelukkige voortzetting van Flipje met z’n Thaise partner. Bedankt voor het vertellen hiervan.
RE: Gringo. Inderdaad schrijven kun je zeker, maar ik hoop wel voor Flipje dat je of zijn toestemming hebt gevraagd en gekregen voor dit verhaal, of zijn antecedenten dusdanig hebt veranderd dat hij uit de informatie die je over hem geeft niet te identificeren is. Niet iedereen zit op zo’n publikelijk verhaal te wachten. En natuurlijk hoop ik met de anderen voor Flipje dat het echte liefde is, alhoewel in Thailand….je weet het nooit.
@ Ton: ik heb daar geen toestemming voor nodig. Ik noem zijn naam niet, zijn adres niet, zijn leeftijd niet, zijn bankrekeningnummer niet, zijn pincode niet en ook zijn schoenmaat niet. Of ken jij hem wel?
Ton, ik schrijf wat ik wil, als het mij ooit uitkomt schrijf ik ook, dat ene Ton zo flauw reageerde op een op zich toch aardig verhaaltje. Vooral die laatste zeven woorden, waarom oh waarom toch weer?
Gringo je schrijft maar wat je wilt, ik wil je tot niets verplichten. Ik ken hem niet en dat hoeft ook niet. Mijn hoop en wens dat het mooi wordt voor hem is zelfs echt gemeend. Evenals mijn opmerking naar jou toe, het betekent dat ik het anders zou hebben geschreven. Ik zou zijn voetbalteam voorkeur, zijn status en zijn beroep niet genoemd hebben, zijn woonplaats die je noemt is niet zo heel groot.
De laatste zeven woorden (Hoe bedoel je eigenlijk waarom oh waarom toch weer?) waren net zo gemeend en zijn gebaseerd op 10 jaar persoonlijke Thailand ervaring en van wat ik heb gezien in die tijd. Mischien zou je mij inderdaad iets soorgelijks als ik jou doe, kunnen verwijten. Mijn opmerking zou je vriend kunnen kwetsen, zijn fijne gevoel kunnen bederven, jouw opmerking zouden vrienden kenissen of collegas vamn je vriend kunnen inlichten op een moment dat je vriend daaraan (nog geen) boodschap heeft. De pot verwijt de ketel….?
Leuk verhaal Gringo en helemaal waar.Zie je volgende week wel weer.
Groeten uit Tiel
nog effe een aanvulling: zijn leeftijd baken je wel af. T
Gringo,
Prachtig verhaal vol eenvoud geschreven,want dat blijft toch altijd het kenmerk van het ware,
De thai zegt dat “Kaang Bon”die twee samen heeft gebracht.
We gaan hier van uit en zal wel goed komen voor Flipje met partner.
Ja er is altijd nog hoop, dat blijkt maar weer uit dit verhaal. Een kleine muggenzifterige reactie mijnerzijds is dat de oorspronkelijke Flipje bekend was onder de naam Flipje van Tiel, Er is in Tiel een heus Flipje van Tiel museum. Ooit heb ik in café Mulder in Amsterdam nog eens staan praten met de zoon van de tekenaar van de albums, die waarschijnlijk beter kon drinken dan tekenen. In de 60-er jaren heeft “flippen” een aparte bijbetekenis gekregen. Laten we hopen dat die ervaring deze Tielman brother bespaard blijft.
“Wie de bal kaatst………..!
De eerste benaming van het fruitbaasje was “Tielsch Flipje”
Het museum heet officieel “Flipje & Streekmuseum Tïel”.
Muggenziften? Mag best, hoor, maar dan wel goed!
Nou ja, muggen genoeg in Pattaya, dus ik blijf oefenen.
Ik vindt het een prachtig verhaal en ik denk dat het met een hoop Thailandgangers zo gaat. Eerst een paar jaar verkennen en feestvieren zeg maar, en dan toh de “ware” tegenkomen. Bij mij ging het ook zo. Mijn “ware ” komt over 3 weken voor 3 maanden naar Nederland voor de 2e keer. Weer een beetje Thailand gevoel in Nederland.
NB :snap af en toe de reacties hier niet.
mvg
gerrit kraak
Mooie reactie, Gerrit. Leuk, dat je je in het verhaal enigszins kunt herkennen.
Wat je NB betreft: ik ook niet!