Van Khao Yai naar business class
De rij bij de incheckbalie op Suvarnabhumi in Bangkok is enorm en als we eindelijk aan de beurt zijn gaat er iets mis in het computersysteem. Zo’n beetje als allerlaatste staan we er nog, maar wie het laatst lacht…
Die ochtend hebben we nog in Khao Yai doorgebracht en op ons dooie akkertje zijn we de lange weg naar de zuidelijke uitgang afgereden, hier en daar stoppend voor mooie plaatjes en whoewhoewhhhhoepende gibbons. Een paar kilometer buiten het park stoppen we om te eten en komen we erachter dat ons vliegtuig niet om 12 uur vannacht vertrekt, maar om 2 uur. In plaats van heel rustig aan te doen, besluiten we om dan maar zo snel mogelijk door te rijden en bij het vliegveld nog een paar uur een kamer te huren.
De auto is intussen grijs in plaats van wit. De dame van Thai Rent gelooft mij echter op mijn bruine ogen, dat er echt geen schade is ontstaan de afgelopen 3 weken. Op het vliegveld kunnen we een nabijgelegen hotel regelen, inclusief shuttle, en zo liggen we om een uur of 5 een lunch van thee met chips op bed te verorberen. De shuttle terug is besteld voor half 12. Ik word vlak voordat de wekker zou gaan wakker en keurig op de geplande tijd worden we uitgerust afgeleverd bij de juiste terminal.
Bij de meeste balies is niets te doen, maar bij één maatschappij staat een gigantische rij. Daar mogen we dus bij aansluiten. Ik baal dat ik toch niet in het hotel geprobeerd heb online in te checken, want dan hadden we zowat meteen door kunnen lopen. Nu duurt het bijna anderhalf uur voor we aan de beurt zijn en scheelt het maar 10 minuten of de bagage-checkin was al gesloten.
De baliemedewerkster tuurt gespannen op haar scherm. Het bagagelabel wil niet uit de printer komen en met de instapkaarten lijkt het ook niet te lukken. Ze zegt vriendelijk dat er een ‘problem with the computer’ is en of we even patience willen hebben. Veel keus hebben we niet, dus we hebben patience. Dan komt er toch een bagagelabel. Dat gaat aan de koffer, maar die blijft vervolgens gewoon op de band staan. We moeten nog wat patience hebben en no, er is certainly no problem with the tickets.
Er wordt wat geklikt op het toetsenbord en er wordt wat gebeld, en dan komt er weer een bagagelabel, dat ook aan de koffer gaat. Op dat moment is de bagage-incheck echter gesloten en moeten we de koffer bij een of ander loket gaan afleveren. Na weer 5 minuten hebben we nog altijd geen instapkaarten en wordt de baliemevrouw zenuwachtig. Of ik dan toch alvast maar mijn koffer weg wil brengen. Natuurlijk wil ik dat. Als ik terugkom duurt het nog een paar minuten, maar dan zijn daar toch de felbegeerde kaarten. Met als aangename verrassing dat we het eerste deel van de reis business class zitten. Blijkbaar zijn onze stoelen al vergeven.
Het wordt nog even stressen bij de security en paspoortcontrole, de final call voor onze vlucht wordt omgeroepen, we glippen als laatsten het toestel in en even later geven we een inkijkje in onze afkomst als Mieke aan de champagne zit en ik aan de verse jus d’orange. De stoelen kunnen op ingenieuze wijze helemaal plat, de tafel is groot genoeg om je blad met eten op te zetten, het bestek is zwaarder, het koffiekopje is een echt koffiekopje, je kunt blijven pakken van de croissantjes en broodjes, je krijgt een tafelkleedje en een linnen servet en de stewardes komt zich persoonlijk voorstellen. We hebben haast spijt van dat hotel. Maarja, zonder dat waren we veel eerder op het vliegveld geweest en hadden anderen nu languit gelegen en champagne gedronken. Voortaan gaan we denk ik standaard achteraan de rij staan.
Uiteindelijk zijn we met al die extra toeters en bellen geen minuut eerder in Dubai. Wat dat betreft is de business class natuurlijk een geweldige wassen neus. In de aansluitende vlucht naar Amsterdam kunnen we elkaar gewoon weer aanraken. Doordat de 3e stoel in ons rijtje leeg blijft voelt het toch een beetje als business class. Met dun bestek, een klein tafeltje en een papieren servetje, dat dan weer wel. Wel leuk om een keer meegemaakt te hebben.
ik heb op 30 maart 2015 het tegen gestelde mee gemaakt op SURVARNABHUMI bij THAI air, ik heb de slechtste ervaring mee gemaakt aan de balie door zo een ladyboy die dacht dat hij het warm water had uit gevonden. thuis gekomen mijn ongenoegen laten blijken bij THAI air in Belgie, maar dit heeft ook niets uitgehaald, zij houden zich van de lompe en antwoord niet op de gestelde vragen. proficiat met uw verkregen update, ik ben zeker dat het niet met THAI air was want daar zou u niet mee mogen daar u telaat was
jos
Het gebeurt niet zelden dat de economy class BKK – AMS bij div. airlines ” overbooked ” raakt.
Tip…!! Zorg ervoor dat je bij het inchecken er verzorgd gekleed uitziet , dames : rokje / japon , heren , colbert .
Als de groundstaff een keuze moet maken voor een “vrije” upgrade, dan genieten boven vermelde
passagiers, meestal de voorkeur boven reizigers die er uitzien alsof ze net vanaf “PATONG ” beach komen……!!!
P.S. ook vanaf Amsterdam mag u er natuurlijk verzorgd gekleed uitzien……
Goede reis,
Carl.
Met Emirates gevlogen zeker, die heeft wel vaker upgrade op zich prima heb het zelf ook gehad.
Jammergenoeg de aansluitende vlucht niet mn gangpad stoel ook terugreis tot 2x toe niet mijn gevraagde stoel dus willekeur zelf als je ruim van tevoren boekt met stoel nr.
Vond dit maar tegenvallen net als het “gedropt”worden op heet vliegveld waar men dan met bus verder vervoerd word.
Wordt aan gewerkt Piet. Concours D is in aanbouw. Dan gaan de ‘vreemde’ luchtvaartmaatschappijen’ naar D en dan krijgt Emirates gebouw C erbij. Op Schiphol moet je momenteel ook even goed kijken waar je heen moet door de verbouwingen.
De Emirates is de laatste tijd een echte ramp als je het over vertragingen hebt. Al meer dan een maand lang is men niet meer op tijd. En dan niet zo’n klein beetje vertraging maar tot wel zelfs 2 uur. Kijk maar eens naar de middagvluchten vanuit Amsterdam.
Ik heb met mijn kinderen een upgrade naar businessclass gekregen bij China airlines omdat we in economy niet naast elkaar konden zitten (terwijl ik nog aangegeven had dat dit geen probleem was). We kregen de upgrade boarding pass trouwens pas bij de gate: “we have new seats for you”. Toen we in het vliegtuig naar boven gestuurd werden beseften we pas dat dit wel goede “New seats” waren. (Bkk-Ams)
Hier kom ik weer…. 30 jaar bij Lufthansa gewerkt, vele tientallen keren naar Bangkok gevlogen en weer terug. Bijna altijd volle vliegtuigen. Vaak nog werden en worden de laatste vrije stoelen (dat zijn de lege stoelen naast een bemanningslid tijdens start en landing) gebruikt voor vliegend personeel dat in zijn vrije tijd ergens naar toe wil of moet.
We hebben heel vaak “upgrades” gehad. Gelukkig meer dan “downgrades”…. En inderdaad wordt er naar mogelijkheid gekeken of je netjes gekleed bent, wanneer men ruim van te voren weet dat de economy overvol raakt door te veel boekingen. Voor iedere vlucht gelden prognoses, waarbij in de laatste jaren vrij nauwkeurig bepaald wordt of het aantal geboekte passagiers inderdaad komt. Liever een paar plaatsen meer boeken dan te weinig. Het teveel aan passagiers zal dan overvloeien naar een businessklasse, voor zover daar plaats is.
Omdat ik in de laatste jaren bijna alleen in de businessklasse werkte, merkte ik ook al gauw, zonder op onze passagierslijst te kijken of iemand daar voor de eerste keer zat of gewoon zakelijk onderweg was. Je merkte dat sommigen deze vlucht opzogen en genoten van hetgeen geboden werd. Dat had voor ons een dubbel effect. Businessclass gasten die regelmatig met ons vlogen, wisten wat ze konden verwachten en waren eigenlijk tamelijk gemakkelijk te bedienen. De upgrades echter, waren soms helemaal perplex en vereisten extra aandacht, die we natuurlijk ook gaven. Soms had je wel eens collega’s die dan zeiden, dat zijn “toch maar upgrades”. Echter (brave jongen als ik was) kwam dan altijd weer met het tegenovergestelde en zei dat we juist deze mensen eens extra verwennen moesten. Dat is toch altijd al mijn mening geweest, iedere gast zoveel mogelijk als individu te behandelen.
Ik vond het leuk deze extra aandacht te geven. Ook kreeg je er veel voor terug. De vriendelijkheid en ook soms de gesprekjes die dan konden ontstaan, zoals het vroeger, zo’n 32 jaar geleden was. Geen gehaast. Een warme menselijkheid ontstond soms daardoor. Iets dat je vandaag de dag bijna niet meer kunt hebben. Personeel tekort, meer passagiers in economy, kortere layovers, zijn toch vaak de oorzaak dat je in economy door de service moet jagen en je nauwelijks tijd hebt voor de mensen die veel voor zo’n vlucht moeten betalen.
Deze belevenissen, die toch altijd weer uitzonderingen zijn, moeten dan momenten zijn, die niet meer vergeten worden. Of die, zoals hier in het blog gezet worden.
Ik vind het fijn dat jullie dit konden meemaken. Dat pakt niemand meer weg!
Quote: ‘Dat zijn de lege stoelen naast een bemanningslid tijdens start en landing’.
Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik zie het cabinepersoneel altijd op klapstoeltjes zitten, veelal in tegenovergestelde richting als de passagiers, en heb daarnaast nog nooit lege stoelen gezien waar passagiers op zouden kunnen gaan zitten.
Misschien dat het 30 jaar geleden bij de Germans anders was, dat weet ik niet.
Beter lezen: geen normale passagiers, het mogen normalerwijze alleen mensen zijn die tot het vliegend personeel behoren. Als er zo’n stoel vrij is. Denk je dat ik uit mijn nek klets? Omdat jij het op jouw vluchten nog nooit gezien hebt, moet dat niet betekenen, dat het niet bestaat. Ongelofelijk dat ik min of meer van leugens beschuldigd word. Het is al de tweede keer op dit blog gebeurd, dat men twijfelt over hetgeen ik schrijf, dat ik als oud-steward dagelijks meemaakte en waarbij ik weet waarover ik praat.
Deze stoeltjes heten in vakjargon jumpseats en worden alleen weggegeven als er nergens meer plaats is en alleen aan vliegend personeel of aanverwante mensen. Ze zitten daar, tijdens start en landing en worden tijdens de vlucht naar andere jumpseats gebracht, waar ze niet in de weg zitten. Waarom alleen vliegend personeel? Omdat zij, in geval van nood mee kunnen helpen bij een eventuele evacuatie.
Er mogen nooit normale passagiers zitten (een uitzondering tijdens de vlucht, met toestemming van de bemanning en met een geldige reden. Ikzelf ben ook al meerdere keren zo nog op het laatste nippertje meegekomen tijdens een privé vlucht.
Wassen neus ? ja natuurlijk ben je er niet sneller maar wel veel comfortabeler .Ikzelf werk in Olie Industrie
vlieg 4/ 5 keer per jaar naar Australie en terug Thailand of Nederland nu nog terwijl mn huis in Banphai in aanbouw is en altijd Emirates Bussiness Class ook al moet ik soms gedeeltes bijbetalen voor mij zoveel beter als Economy. Beenruimte ,eten , en normaal kunnen slapen zijn de voordelen waar ik graag meer voor betaal.
Het comfort is ook voor mij reden businessclass te vliegen en daarvoor extra geld uit te trekken. Ik vind het dus op langere afstanden bepaald géén wassen neus………….
Overigens proberen maatschappijen uiteraard de stoelen zoveel mogelijk te vullen. Op m’n meest recente vlucht naar Dubai met Emirates werden enkele businessclass passagiers ‘doorgeschoven’ naar first class en werden de vrijgekomen stoelen weer met economy-passagiers gevuld.
Beste Cornelis, dat gebeurt vaker. Meestal betreft het gasten die een bepaalde status hebben (al naar gelang hun gevlogen aantal kilometers), die dan uitgezocht worden om in de First Class te zitten. En dat wordt dan ook alleen maar gedaan, wanneer er meer economy gasten komen dan verwacht.
Ook bij de economy gasten kan een hiërarchie zijn. Er zijn daar ook genoeg gasten, die bijna het businessklasse tarief betaald hebben. En er zijn mensen bij die een bepaalde vliegerstatus hebben, die daardoor de voorkeur verdienen om dan in de businessklasse te kunnen zitten.
In het geval van François, was dit waarschijnlijk te laat om nog te kunnen doen, of er reisde gewoonweg niemand met een hogere status, wat natuurlijk voor François geluk betekende.
Wij gaan a.s. woensdag met Emirates naar Bangkok. De tip van netjes gekleed (zijn we toch altijd op reis) houd ik in mijn achterhoofd, dus wie weet. Wij zijn al met Eva, KLM, Singapore Airlines geweest en gaan elke keer vergelijken.
Sjaak , ik ben het met Fransamsterdam eens , ik heb ook nooit passagiers ( ” vrije ” ?) naast de crew op , hij bedoelt waarschijnlijk de “klapstoel” , zien zitten . Bij KLM is dit tegen de ” Flight safety regels ” , maar missschien is dit bij Lufthansa anders geregeld…?
Ook schreef je in een vorig artikel dat je in Market Village Hua Hin , voor 20 baht heerlijke koffie kunt drinken , kun je mij missschien aangeven , waar dan ?
Fijne dag,
Carl.
Sjaak S, een normale passagier kan niet beoordelen of een, passagier zittende naast een bemanningslid op de jumpseat ,een bemanningslid op vakantie is ,ze zijn als zodanig niet herkenbaar….Het is bij de KLM wel zo , dat ” staff ” op vakantie , als zij al op de klapstoel plaatsnemen , wel… hun Flightsafety examens gedaan moeten hebben…. , en er zijn talloze gepensioneerde ” staff ” leden die voor hun vakantie de hele wereld rondvliegen, deze examens niet meer doen …… en ook deze zijn niet herkenbaar..!!
Er is volgens mij niemand die jouw van leugens beticht….!!
Fijne dag,
Carl.