Reis door Isaan (slot & video)

Dit is mijn vervolg op mijn reis door de Isaan (eerste deel ging over Chiang Khan).

We vervolgden onze reis door het noordoosten (Isaan) via Nong Khai, Udon Thani, Sakhon Nakhon en Khon Kaen naar Khorat (Nakhon Ratchasina heet het nu officieel), waar we enkele dagen doorbrachten.

Isaan

Op de wegen in Isaan kwamen we vele zwaar met suikerriet beladen vrachtwagens tegen. Het was oogsttijd. Zo nu en dan stond er een vrachtwagen aan de kant wegens pech, immers elke kilo telt. Een aantal jaren gelden reisden we ook door het Isaangebied en wat me nu opviel was de slechte staat van de wegen, behalve dan de 2 (Nong Khai – Khorat).

We zouden in Khorat overnachten in een hotel waar we al eens eerder waren geweest, maar toen we er waren was de brandweer druk bezig met reddings- en blusactiviteiten. We werden achter het hotel geleid. We zagen een paar rescuemensen met brancards met gewonden? Die snel naar een ambulance werden gebracht. Mijn vriendin had er een raar gevoel bij en zei hier niet te willen overnachten, ghosts en zo. Als snel hadden we een ander guesthouse.

Khorat en Surin

Khorat, is een zeer druk verkeersknooppunt tussen Bangkok, noord en oost Thailand. In het centrum bevindt zich een standbeeld van de nationale heldin Khunying Mo. Volgens de legende zou onder haar leiding de stad aan het begin van de 19e eeuw zijn gered van de Laotiaanse bezetting. Het plein met het standbeeld trekt altijd veel bezoekers om de heldin te vereren. Na enkele dagen bedevaart gingen we op weg naar Surin, ong. 160 km ten oosten van Khorat. Vlakbij Surin ligt een groot olifantencomplex en trekt daardoor veel bezoekers.

Op weg er naar toe brachten we een bezoek aan familie van mijn vriendin. De schoonouders van de dochter van een zus van mijn vriendin wonen er en ze zorgen ook voor de twee opgroeiende kinderen. De ouders van de kinderen werken en wonen in Chon Buri. Het is in Thailand heel gebruikelijk dat de grootouders de kleinkinderen opvoeden. De twee jongens, 4 en 9 jaar vonden het geweldig dat we ze meenamen naar het olifantencircus. Wat hebben ze genoten.

Ongeveer 50 km ten zuiden van Surin ligt aan de Cambodjaanse grens een van de mooiste erfgoederen van de Khmers, namekijk het historical park Prasat Phanom Rung. Natuurlijk, als je eenmaal Angkor Wat in Cambodja hebt gezien, dan komt dit wat kleintjes over, maar toch heeft het in de Thaise cultuur een eigen plek.

Ongeveer 100 km. oostelijker ligt het bekende tempelcomplex Kao Phra Viharn, waarover jarenlang een grensconflict met Laos wordt gevoerd. In oktober a.s. doet het Internationaal hof van Justitie in Den Haag uitspraak over dit conflict.

Hua Hin

We vervolgden onze trip naar Hua Hin. Bij het zoeken naar een guesthouse in Hua Hin viel het ons op dat de logiesprijzen veel hoger waren dan in het Isaan of in Chiang Mai. Het was hoogseizoen en het is een badplaats, waar veel toeristen in deze periode komen. Uiteindelijk vonden we iets. ’s Avonds, kerstavond, een heerlijk diner in een van de vele restaurants aan de beach. Op de achtergrond jingle bell, little drummer boy, let is snow; er was geen ontkomen aan.

Cha-am

De volgende dag zochten we voor een paar dagen een rustige plek aan het mooie strand van Cha-am. Een leuk uitstapje is een bezoek aan Khao Wang nabij Phetchaburi, een paleis dat ligt op een rots, dat in de jaren zestig van de 19eeeuw werd gebouwd voor koning Mongkut (Rama IV). De huidige koning Bhumibol is Rama IX. Een pad voert je omhoog met prachtige frangipani’s om je heen naar de top. Vanaf het begin tot het eind springen en rennen aapjes om je heen in de hoop wat eetwaren te krijgen. Ook oppassen dat ze niets van je wegritsen, We hadden de auto bij de ingang geparkeerd. Bij terugkomst was de auto behoorlijk vervuild. Later bleken er krassen op de auto te zitten die niet meer te verwijderen waren. Om me heen kijkend zag ik grijnzende aapjes.

Ongeveer 18 km van Hua Hin, ligt de Wat Huay Mongkhon, waar een van de beroemdste monniken wordt vereerd, namelijk Luang Pho Tuad. Hem wordt bovennatuurlijke gaven toegedicht o.a. dat hij in een rampsituatie op zee zout water zou hebben veranderd in zoet water waardoor de drenkelingen in leven konden blijven. Het is de grootste menselijke afbeelding van een monnik in de wereld, 9.9 m breed en 11.5 m hoog.

Ang thong

Op de terugweg naar Chiang Mai bezochten we nog de Wat muang angthong, een interessante tempel dat ergens ligt in de ‘middle of nowhere’ in de omgeving van Ang thong, waar al van verre een gigantische Boeddha oprijst op een plek omgeven door rijstvelden. Phra Boeddha mahanawin is de grootste Boeddha afbeelding in Thailand, 95 meter hoog. Zoals gewoonlijk overnachtten we op de terugreis naar Chiang Mai in Sakhon Nawan. Het werd drukker op de wegen want de vakantie was begonnen.

Het was een geweldige 15-daagse “bedevaart”rondreis, waarin we vele tempels hebben bezocht. Tempels, zou je zeggen, die zijn toch allemaal hetzelfde? Ik vind van niet, ze hebben allemaal een eigen karakteristiek.

Ingezonden door Willem Elferink

[youtube]http://youtu.be/3FTSKmkdAOM[/youtube]