Thaise monniken zijn te dik
Thaise boeddhistische monniken hebben overgewicht en worden daarom ziek, zo stelt de Thaise gezondheidsdienst.
Ziek
De monniken lijden aan diabetes, te hoge bloeddruk, maagzweren of allergieën. De autoriteiten onderzochten onlangs 246 boeddhistische monniken en stelden vast dat 45 procent onder hen last van overgewicht had. Veertig procent lijdt aan diabetes, te hoge bloeddruk, maagzweren of allergieën.
Ongezond eten
Dat ligt aan het ongezonde eten, stelden de autoriteiten vast. Ze bevolen de monniken aan, die traditioneel vanaf ’s middags tot de volgende ochtend vasten, minder limonade te drinken om het hongergevoel te onderdrukken. Drieënveertig procent gaf aan dat ze daarom ook roken.
De gezondheidsdienst roept de gelovigen ook op om gezonder eten te offeren. De monniken trekken ’s morgens traditioneel met offerschalen door de straten. Bewoners schenken wat van hun vers gekookte maaltijden: rijst, groenten, vlees, fruit of iets zoets. Vaak gaat het echter ook over bijzonder vettige of zoete lievelingskostjes van overledenen, voor wie de monniken dan bidden.
Met de offergaven van dergelijke voedzame spijzen willen boeddhisten verdiensten voor een goed karma inzamelen.
Bron: Knack.be
Haha, als ik zie wat een hoeveelheid lekker Thais voedsel de monniken in Maem haar dorp wordt aangeboden in de tempel, zeg ik vaak:”Nou ik wil ook wel monnik worden!”
Ze zien er inderdaad wel doorvoed uit.
Tja, in mijn optiek heb je 2 soorten Monniken, de goede en de slechte.
De goede geven les, vestigen zich bijvoorbeeld in een plaats, en zetten zich in voor die omgeving.
Maar dan de slechte, die nemen het ervan, ik heb ze al van alles onder hun kleding zien halen, pakken geld, sigaretten, zaktelefoons, tot hele laptops aan toe. ook een keer zat ik in een minivan, gaf die monnik een plastic zak met kots aan de chauffeur, achterbank zat er onder en de chauffeur mocht het opruimen.
Eerste klas reizen in de trein, gratis in vakantie huisjes, noem het maar op.
Ergste is dan nog dat sommige je een kaartje onder de neus drukken voor een donatie, zogenaamd voor de bouw van de tempel. Ook wel meegemaakt dat ze gewoon om geld vroegen, dat was toen in Kuala Lumpur, later kwam ik diezelfde groep tegen voor een tripje naar de Petronas Towers.
Budha verwierp juist de aardse bezittingen, dus een Monnik geld geven is nou niet bepaald de bedoeling.
Kortom je hebt hele goede, en een hoop slechte Monniken die er verdomd goed van leven, en gratis reizen.
De monniken op de foto lijden zo te zien in het geheel niet aan overgewicht. Ook de monniken in mijn dorp hebben geen last van een buikje. Of ze aan diabetes, te hoge bloeddruk enzovoort lijden, kan ik natuurlijk niet ruiken.
Niet alleen door de voeding ook door het feit van niet genoeg te bewegen en veel te niksen,
veelal als ik in de namiddag ergens in een wat kom valt het mij steeds op hoe stil het wel niet is en uitgestorven, als ik dan aan mijn vrouw vraag waar de monikken zijn klinkt het steevast van slapen, ik zeg niet dat het altijd zo is maar toch veel en dat is een persoonlijke vaststelling.
Wie wordt er in de huidige wereld, de (stads)kinderen en monnikken vanThailand inbegrepen, nu niet dik, te dik? Dat, wel te verstaan, met een onafwendbaar uitzicht op de uitbraak van suikerziekte, darmkanker en wat voor postindustriele ziekten allemaal al niet.
.
Misschien dat dit bericht (‘zelfs de Thaise monniken zijn vaak te dik’) bijdraagt aan de bewustwording ervan dat er een epidemisch dikworden aan de gang is. De monnikken van Thailand kunnen hun voedsel niet zelf kiezen en hebben dus een probleem, maar als de ‘gewone’ burger gezond wil eten dan heeft die eigenlijk bijna hetzelfde probleem.
.
Stop maar eens bij een benzinestation. De auto heeft dorst, maar jij ook. En honger. In de omgeving van een tankstation bestaat het aanbod van ‘voedsel’ -eigenlijk die naam niet waardIg- meestal geheel uit heerlijk of z’n hollands gezegd ‘gezellig’ weg te knabbelen koolhydraten van de ergste (= de dikmakenste) soort en wat het drinken betreft uit met coke of gazeusegas of met wat dan ook nog verder verderfelijk opgeleukt suikerwater.
.
Erger nog is dat in de Thaise supermarkt -in acht genomen wat thans wetenschap is- maar heel beperkt wat beters is te krijgen, te beperkt voor -wat op zich ook noodzakelijk is -een voldoende variatie. En in restaurants eet je wittebrood en snelkokende witte rijst.
.
Thailand bevindt zich bepaald niet in een gunstige uitzonderingspositie met betrekking tot dit wereldwijde probleem. Waar te beginnen met een aanpak ervan? Bij de monnikken van Thailand? In ieder geval hebben die in deze wereld -die zich allang heeft afgekeerd van de natuur- de taak het Boeddisme te promoten (weliswaar niet predikend, maar toch).
En juist het Boeddisme heeft in haar filosofie geschreven -en verankerd- de eenheid van de mens met de natuur. Die dus nu zoek is. En waaraan dan ook wat gedaan moet worden. Het eist een proces van bewustwording alvorens mensen dit (willen) weten.