Wandeltocht van 388 kilometer als protest tegen de Mae Wong dam
‘Wanneer mensen denken dat ik gek ben, vind ik dat wel goed. Ik hoop dat mijn waanzin hen doet afvragen waarom ik dit doe. En dat ze meer te weten komen over mijn bedoeling om mij te verzetten tegen de dam en Mae Wong te beschermen.’
Sasin Chalermlap (45, links op de homepagina foto), secretaris van de Seub Nakhasathien stichting, begon vorige week aan een wandeltocht van 388 kilometer naar Bangkok als protest tegen de aanleg van een dam in de Mae Wong rivier in het gelijknamige nationaal park (Nakhon Sawan). Tien activisten trotseren dagelijks de brandende zon en stortregens, en overnachten onderweg in tempels.
Nationaal park Mae Wong omvat 900 vierkante kilometer ongerept bos. Het maakt deel uit van het zogeheten Western Forest Complex, het grootste overgebleven bosgebied van Zuidoost Azië, alsmede van Thailands eerste cultureel erfgoed van Unesco, de wildreservaten Thung Yai-Huay Kha Khaeng.
Mae Wong is een belangrijk bos waar bedreigde diersoorten veilig zijn. Uit een recente studie van de Wildlife Conservation Society en het World Wildlife Fund (met behulp van camera’s) blijkt dat de tijgerpopulatie in Thung Yai-Huay Kha Khaeng toeneemt en dat de dieren migreren naar bufferparken, waaronder Mae Wong.
Het plan om in het park een dam aan te leggen is na de overstromingen van 2011 door de huidige regering uit de koelkast gehaald. Volgens de regering voorkomt de dam dat de Central Plains overstromen en met het water uit het stuwmeer kan 300.000 rai boerenland worden geïrrigeerd. Milieuactievoeders verzetten zich omdat het park met de daarin in het wild levende dieren ernstig wordt bedreigd.
Het Office of Natural Resources and Environmental Planning en Policy (Onep) haast zich nu een milieu-effect- en gezondheidsrapportage af te ronden, zodat met de constructie kan worden begonnen. De Wildlife Conservation Society en het World Wildlife Fund hebben Onep gevraagd met de rapportage te stoppen en de Seub Nakhasathien stichting plus enkele andere milieugroepen hebben maandag een protestbrief aangeboden.
Maar Sasin weet, wijs geworden na jaren actievoeren, dat brieven geen indruk maken. Dus besloot hij symbolisch te demonstreren door te gaan wandelen. ´Zo´n lange afstand lopen is geen lolletje. Mensen die zo´n afstand kunnen afleggen, moeten een heel sterke wens hebben om een signaal aan de bevolking af te geven. Daarom heb ik deze vorm van protest gekozen.´
De eerste twee dagen verliepen soepel, maar inmiddels zijn de wandelaars al op tegenstand gestuit. Sommige lokale organisaties verboden hen in de tempel te overnachten. Sasin trekt zich er niets van aan. ´Het enige waaraan ik denk is de mars af te maken. De rest ligt besloten in de toekomst. Wij hebben ons best gedaan.´
(Bron: Bangkok Post, 15 september 2013)