Een tijdje terug stond er een stukje op het blog over het intreden als monnik en de rituelen daaromheen. Wij hebben onze zoon dit weekend gereed gemaakt voor de intreding in de tempel voor 15 dagen.
Zaterdag, halve dag inwijding door monniken thuis met vele lachwekkende rituelen maar ja het hoort er allemaal bij. En moet het maar respecteren dat dat bij het boeddhistische geloof hoort. In de namiddag druppelde de genodigden binnen voor het grote feest wat voor hem georganiseerd was.
Drie grote geplaatste tenten voor de ongeveer driehonderd genodigden, 35 tafels maal 8 personen en een paar reserve, ook een podium waar vanaf 19.00 uur livemuziek met optreden van twee zangeressen een zanger en 6 danseressen om het geheel wat op te fleuren.
Het feest duurde tot middernacht, de meeste gasten waren inmiddels al zo beetje voor beetje vertrokken en konden wij daarna gaan slapen. Alhoewel het niet gemakkelijk ging daar het halve leeggetrokken huis zo
een dertigtal mensen moeste slapen die van heinde en ver waren gekomen. Vooral familie en schoonfamilie uit andere provincies. Zondag allemaal vroeg op. Iedereen douchen, toilet etc. onze zoon inmiddels aangekleed in zijn wit gewaad goud om zijn nek van mij, ma en verdere familie (tja is alleen maar show). Met hoe meer goud je intreed hoe beter het je in het verdere leven zal krijgen.
Vervolgens achter in de pick-up, met daar achter ma en zijn echte vader, die 18 jaar niets van zich had laten horen en nooit een stuiver aan de twee kinderen in levensonderhoud had bijgedragen. Hij was opgespoord en volgens het geloof mocht hij niet mocht ontbreken om hem naar de tempel te begeleiden. Mijn bloed kookte van ongeloof, bij het zien van deze situatie, had al menige opmerking hierover geuit en liep steeds uit op ruzie. Altijd eindigde dit in ‘sorry Henk’ maar wij geloven nu eenmaal dat het moet en verplicht is anders worden wij gestraft in de toekomst door de tekortkomingen in het ritueel.
Ik heb me dan ook tijdens de ceremonie op de achtergrond gehouden en mijn vrouw was daar niet blij mee, maar zij wist dat ik met deze achterbaksheid niets te maken wilde hebben. Ondanks de vele kosten zelfs geen kleine bijdrage van pa, maar wel showen met zijn zoon en zich wel vol laten lopen met drank. Net zoals de opa en wat familie die ook waren mee gekomen.
Maar na de nodige rituelen in de tempel die ook uren duurde (ik had een eettentje opgezocht die daar stond en heb alles maar rustig afgewacht om de harmonie te bewaren, want het leven gaat daarna gewoon door).
Toen terug naar huis met de slaapgasten die hun spullen pakten en stuk voor stuk vertrokken. Ik was blij dat het achter de rug was. Die boel met de hier wonende familie en kennissen op ruimen en konden zo rond een uur of twaalf ons bedje in.
Maar de volgende morgen weer een nieuwe ervaring opgedaan. Toen wij al vroeg de rest op begonnen te ruimen, zei mijn schoondochter dat ze onze zoon ging ophalen voor de lunch. Inmiddels werd er een tafel klaar gezet met drinken en eten, toen onze zoon kwam, ging hij aan tafel zitten en begon te eten. Ik wilde bij hem gaan zitten maar werd meteen teruggeroepen, omdat hij alleen moest zitten en niemand aan mocht schuiven. Nadat hij klaar was met zijn maaltijd werd er een mat voor de tafel uitgerold, voedsel geplaatst en mijn vrouw, schoondochter, als onze dochter met man daarop plaats namen op hun knieën. De monnikzoon stond op en liet gebeden over hun hoofden neerdalen en daarna mochten zij zelf aan hun eten beginnen. Daarna gaf mijn vrouw hem enkele dingen mee die hij in de tempel moest zetten voor de geesten van reeds overleden familie, vervolgens bracht mijn schoondochter (zijn vrouw dus) hem terug naar de tempel waar hij verblijft.
Nu heb ik van mijn ouders geleerd ieder in zijn waarde te laten in geloof en zijn overtuiging. Maar vind deze bijgeloven wel sterk overdreven, waanzinnig en onvoorstelbaar.
Hoor graag hier uw mening en commentaar daar over. Ben ik soms gek? Zie ik het verkeerd? Ben ver gegaan in aanpassing, maar de grens is inmiddels wel bereikt.
Ingezonden door Henk B.
Beste Henk,
Voor mij bent u niet gek. Ook ik heb helemaal niets met die rituelen, met geen enkel ‘geloof’ eigenlijk.
Ik vind zelfs, uit je verhaal opmakend, dat je het nog netjes hebt afgehandeld.
Ieder moet geloven en doen wat die wil maar val daar een ander, en vooral mij niet mee lastig.
Vind het soms best aandoenlijk om te zien dat mensen het ermee naar de zin hebben maar vind het persoonlijk tijd en geld verspilling.
Ik pas me best aan aan het land waar ik verblijf maar ga me niet bekeren of verdiepen in iets wat ik totaal niet zie zitten. Gelukkig is niet iedereen in Thailand boeddhist, helaas ook een aantal moslim. Dat vind ik nog veel erger dan het vredelievende boeddhisme. Daar probeer ik echt helemaal uit de buurt te blijven.
Gelukkig kom ik ook steeds meer atheïsten tegen en mensen die zich wel boeddhist noemen maar er niets mee doen, zelfs geen beeldjes in huis.
Mij zul je dus nooit bij zulke rituelen zien en zal er ook zeker geen cent aan besteden. Als iemand dat wel van mij verwacht heeft die hele dikke pech. Dan maar ruzie.
Mixhel: “Het vredelievend boeddisme” Sinds wanneer? Laten we wel wezen, als je, zoals ik, dagelijks de site van de Bangkok Post leest en nog een paar Cambodjaanse nieuws websites, zoals de Phnom Penh leest, dan heb ik niet de indruk dat het boeddhisme een grote bijdrage levert aan de vredelievendheid van een boeddhistische maatschappij.
Dit verhaal ‘Is de Sangha (het monnikendom) ten dode opgeschreven?’ plaatste ik ruim vier jaar geleden. En het is alleen maar erger geworden.
https://www.thailandblog.nl/boeddhisme/sangha/
De Boeddha verafschuwde alle rituelen. Hij wilde ook niet dat hij vergoddelijkt en aanbeden werd. Al dat gekruip voor zijn beeltenis zou hij hebben verworpen. Alleen de Dharma, de Leer, is belangrijk. Monniken moeten een eenvoudig leven leiden, rondwandelen en met iedereen praten. De Boeddha praatte ook met prostituees, schandelijk nietwaar?
De Boeddha had een zoon, Rahula genaamd. Bijna niemand weet dat in Thailand. ‘Heeft hij dan seks gehad?’ hoor ik mensen verbaasd en geschokt opmerken. Ja hoor, hij was veertien jaar getrouwd. Rahula werd door zijn vader ingewijd als noviet, zonder feest. Rahula overleed vóór zijn vader.
Ik vind helemaal niet dat je alles maar moet ‘respecteren’. Waarom eigenlijk? Het is ook jouw zoon, begrijp ik, vijftien jaar oud. Waarom alles overlaten aan je familie? Waarom zijn buitenlanders altijd zo bang voor die Thais? Een beetje assertiviteit is nooit weg. Praat toch met monniken in de tempel. Er is ook een heel gewone en simpele ceremonie van een paar uur zonder al die feestelijkheden en andere flauwekul die alleen moet laten zien dat de familie geld heeft….Arme mensen kunnen zich dat niet veroorloven. Mijn zoon is ook een tijdje ingewijd en dat was na een kort gesprek van een uur met een abt.
Die rituelen hebben wel een bepaalde betekenis. Ze zijn minder lachwekkend als je weet waar ze voor dienen. Vragen staat vrij!
De Boeddha bepleitte een sceptische houding en zelfstandig denken. ‘Neem niet alles zomaar voor waar aan!’ zei hij. Dat staat hier:
https://www.thailandblog.nl/boeddhisme/kalama-sutta-boeddhistische-oproep/
Je hebt je blijkbaar geheel onttrokken aan de verantwoordelijkheid voor de inwijding en dat is jammer.
Duidelijk. Een beetje kennisname van de diverse vormen van inwijding en inleving in de achtergronden had heel wat financieel gemotiveerde ergernis kunnen besparen. Heet zoiets ook in Thailand inburgering?
Ben ongeveer drie keer naar een inwijdingsfesst geweest en ik zal niet lang nadenken om de volgende keer weer gaan, de rituelen hebben wel een betekenis. Ja er wordt gedronken op weg naar de tempel er wordt gegeten er wordt gedanst er is muziek en ja het kost geld is dat een probleem? alles kost geld.
Gek dat de biologische vader aanwezig is waarom moet dat een probleem zijn, ik heb nog niet eerder meegemaakt dat de biologische vader deelt in de kosten in Thailand doch het blijft wel de vader .
Het mooie van dit soort rituelen met het bijbehorende feest is dat de gehele gemeenschap mee helpt met koken en het serveren van het eten en het organiseren van het vervoer. Niemand verplicht je om aanwezig te zijn bij een ritueel dit is je eigen beslissing , moet zeggen dat als je zo weinig inlevings vermogen hebt het wel erg moeilijk moet zijn om te leven in een land als Thailand sterkte hier mee.
De rituelen zijn wat mij betreft het probleem niet. Ik was vroeger al lid van amateur toneelverenigingen en speel graag een rolletje als men dat daar wil. Het probleem is wat mij betreft de rekening. Net als de schrijver komt die altijd bij mij hoewel ik bij deze hocus pocus zeker niet onverdienstelijk acteer! Doe net of ik het echt belangrijk vind. Ben het helemaal eens met de minister van Thaksin die in de Bangkok post schreef dat arme Isaanse boeren hun geld beter in de boerderij kunnen investeren dan in de vele tempels of ceremonies.
Mijn 2 zonen en 2 kleinzonen zijn ook 15 dagen monnik geweest. Verleden jaar is mijn schoonbroer 15 dagen monnik geweest. Ook heb ik andere inwijdingen meegemaakt. Wel ik heb op al deze inwijdingen geen van de taferelen meegemaakt die u beschrijft.
Alle inwijdingen gebeurden in de tempel, en er was geen zuip en vreetpartij de avond daarvoor, laat staan dat er 300 mensen werden uitgenodigd. Kortom steeds sobere gebeurtenissen in de tempel. ook 2 gezamenlijke inwijding meegemaakt van circa 150 monikken in Wat Chumphathan in Nonthaburi, ook heel sober waar de tempel zelf zorgde voor eten en drank. uiteraard geen alcohol. De ganse inwijdingsrituelen vanaf de binnenkomst in gewone kledij tot wanneer men als monnik de familie begroette duurde van 08.30 am tot 14.30 am.
Mijn Thaise famile en vriendenkring zijn Sino/Thai en wonen in en buiten de hoofdstad en in Centraal Thailand in stedelijk gebied. Dit verklaard misschien het verschil.
Geachte heer , respect is een eerste vereist om andere culturen te leren begrijpen . U geeft zelf aan dat u dat van uw ouders geleerd hebt . Dit hebben ze niet voor niets gezegd ; hieruit blijkt hoe wijs ze waren . Uw opstelling in bovenstaand geschrift mist elk begrip ; respect ; attitude en empathie naar de Thaise gewoonten toe . Het siert u niet . Helaas bent u niet de enige . Vele Nederlanders blijven met een Nederlandse bril naar Thaise mensen kijken , terwijl zij in Thailand wonen en niet in Nederland . Als buitenlanders dit doen in Nederland dan wordt hen verweten dat ze niet zijn geïntegreerd . Wanneer leren Nederlanders nu dat zij dat ook dienen te doen in Thailand . We dienen ons aan te passen en zij niet aan ons . Ik zal wel eer commentaar krijgen hierop , maar dit is mijn mening . gevolg : ik kan met alle Thaise mensen zeer hier goed opschieten en zij respecteren mij zoals ik ze respecteer . Actie=reactie .
citaat:
‘respect is een eerste vereist om andere culturen te leren begrijpen’.
Ik weet wel zeker dat er bepaalde culturen zijn (of elementen in die culturen) die ook jij niet respecteert.
Ik ken zelfs Thais die bepaalde zaken in hun bloed-eigen cultuur niet respecteren. Opsluiten of wegsturen, die hap!
Geachte heer ,
Door mijn humanitaire vrijwilligers werk ben ik in 73 landen geweest ( helpen van medische hulp ; adviezen en als intermediair om te bemiddelen dat apparatuur wat vervangen wordt en nog goed werkt een “2e leven” krijgt ; dit doe ik op eigen kosten zonder organisatie ) .
Nooit – in tegenstelling wat u schrijft – heb ik een cultuur niet gerespecteerd .
Wel ben ik het er niet altijd mee eens .
Roja .
Respect, roja, betekent ontzag, achting, eerbied, en niet alleen maar tolereren of accepteren.
Ik heb drie jaar als arts in Tanzania gewerkt, 45 jaar geleden. In die tijd was er nog veel FGM, female genital mutilation, waarbij een deel van de vulva werd weggesneden wat bv een bevalling erg moeilijk maakte met veel complicaties. Dat is nu gelukkig al veel minder. Jij vindt dat ik dat had moeten respecteren (en misschien tolereren en accepteren) en er dus niets aan had moeten doen?
U haalt dingen door elkaar . We hebben het hier over ceremonies ; gelijk andere geloven . Vaak worden FGM’s uitgevoerd door kwakzalvers . Hetzelfde geldt voor de besnijdenis – circumcisie – bij jongens . Daarna worden deze jongens – bv in Zuid Afrika – dan ook nog voor langere tijd opgesloten en wordt de wond niet verzorgd met alle gevolgen van dien . Artsen zullen nooit dergelijke praktijken handteren . Dus uw vergelijk gaat niet op . En ja ik respecteer ook een goed uitgevoerde besnijdenis . Mistanden – ook in Nederland – moeten weel aan de kaak worden gesteld . Dit valt onder het woordje advies aan collegae . Dus val mij hier niet op aan als u mijn werk niet kent collega .
eer=weer ( Ik zal wel weer commentaar etc etc )
Vormelijk formeel gesproken is het boeddhisme weliswaar geen geloof want het kent geen imaginair opperwezen echter het wordt wél beleden als zijnde een geloof, dat is in het verhaal van Henk overduidelijk.
Mijn Thaise vrouw is boeddhiste en als Thailand-liefhebber sympathiseer ik daarom met het boeddhisme en (zonder te willen demoniseren) altijd beter dan dat ene geloof wat de laatste jaren nogal negatief in het nieuws is, onlangs nog in Manchester en waarschijnlijk nu ook weer op het festival Rock am Ring in Duitsland.
Voor mij persoonlijk is er geen groter vergif dan religie, welke religie dan ook! Zal wel iedereen in zijn of haar eigen waarde laten als hij of zij een of andere religie aanhangt.Mijn vrouw al meteen al in het begin duidelijk gemaakt dat niemand mij aan de kop moet komen zeuren over geloof.Zij heeft dit op een keer na altijd gerespecteerd.Een keer iets vergelijkbaars meegemaakt als de schrijver van dit stuk.Meteen duidelijk gemaakt dat men dit mij NOOIT meer in mijn huis moest flikken.Is hierna dus ook nooit meer gebeurd.
Dat de echte vader aanwezig zou moeten zijn is iets wat men zichzelf wijsmaakt. Maar in feite is dit vrijwel in alle religies, zichzelf wat wijsmaken.Het meeste is alleen maar gebaseerd op angst.Wel vind ik grappig als men lootjes heeft gekocht deze gaat laten zegenen door een of andere monnik.Meer geloven kennen blijkbaar dus het verschijnsel Farizeeër ?
Beste Henk, ik leef met je mee en toch ook een beetje niet.
Je hebt je op de achtergrond gehouden, logisch als je voor al dat ritueel geen stuiver geeft en het zelfs als verbijsterende waanzin, lachwekkende rituelen, achterbaksheid, sterk overdreven bijgeloven, waanzinnig en onvoorstelbaar kwalificeert.
Jammer voor je dat je vrouw het nodig vond dat de biologische vader er ook bij hoorde, dat is nou niet altijd gebruikelijk weet ik van om mij heen, zeker niet als hij ook nog eens opgespoord moest worden, dat punt had je bespaard kunnen blijven.
Veel van wat een farang kan overkomen bij dit soort omstandigheden hangt met name af van de Thaise partner, soms voor die ook moeilijk, bijgevolg loop jij met kokend bloed, dat zou toch niet zo moeten zijn.
Ook vind ik dat het hele tafereel wel wat beperkter gehouden zou kunnen worden, daar had je toch ook inbreng kunnen claimen, zo uitbundig hoeft het ook allemaal niet, kijk maar om je heen, dan kun je zien wat gebruikelijk is, wat meer soberheid had zeker gekund, ook nog eens gezien de omstandigheden met jouw gevoelens tav. de biologische vader.
Je vraagt of je gek bent of het verkeerd ziet, nee dus, want je ziet en ervaart het zo.
Wat je wel zou kunnen doen is er anders mee om gaan en als je dat consequent doet en respect en begrip toont voor wat er gaande is zal je vrouw ook meer met jou gevoelens en ervaringen rond een dergelijk festijn rekening gaan houden.
Als je je niet op de achtergrond had gehouden had je de aandacht voor de vader ook naar jezelf hebben kunnen keren, je mag ook trots zijn op onze zoon zoalsje hem noemt, die zou daar zeker gelukkig mee zijn geweest ipv. met een om hem heen pronkende vader die zich jarenlang niet liet zien.
Hoop voor je dat de grens die je bereikt hebt wat kunt opschuiven, is beter voor je zielerust, sterkte er mee.
NicoB
Denk dat wat u vreemd en bizar vindt hier in Thailand normaal is. En als u zich er over opwindt bent u niet aangepast aan de Thaise gewoontes en gebruiken, u woont tenslotte in Thailand. Blijf beleefd en denk het uwe ervan dan gaat alles goed.
Helemaal mee eens Henk. ik heb ook al verschillende feesten mee gemaakt , kosten vaak 200.000 thb en na een paar dagen zijn de zoons weer terug en heeft de familie er vaak weer een grote schuld en rente betaling bij. En als ze na dit alles ze zich in het verdere leven keurig weten te grdragen schiet je er nog wat mee op . Maar van goed gedrag is bij veel thaise jongens niet altijd sprake.
Je kunt het net zo gek maken als je zelf wilt,ik ben bij inwijdingen geweest waar alleen al aan artiesten een vermogen werd uitgegeven,het is voor Thais een grote eer voor de family als een zoon monnik wordt,en het is tevens een gelegenheid om te laten zien hoe goed ze het wel niet hebben.
In Nederland gebeurt ongeveer hetzelfde bij woonwagen bewoners en de eerste heilige communie,dat is cultuur.
Ik begrijp uit jou verhaal dat er van te voren geen enkel overleg geweest is met jou,en dat jij alleen de sponsor van de festiviteiten bent geweest.
In plaats van hier naar onze meningen te vragen zou ik het gesprek met je partner maar eens aangaan,kennelijk zit er iets niet goed met de verhoudingen binnen de relatie.
Henk ,je hebt er nog niks van begrepen .Laat de mensen in hun waarde . R K geloof heeft ook vreemde gewoontes . Leven en laten leven .
U hebt het vooral over geld.
De hoge kosten van het feest en de echte vader die niets mee betaalde.
De echte vader die nooit iets aan de opvoeding van zijn kinderen heeft bijgedragen.
De vader, die zich op uw kosten vol liet lopen.
Blijkbaar is dat belangrijker, dan wat die twee weken monnik zijn voor uw gezin betekent?
Hoe erg hebt u uw gezin teleurgesteld, door u op de achtergrond te houden?
Een van de redenen waarom ik nooit een Thaise met kinderen van een ander als vrouw zou willen . Vader is altijd ergens in de achtergrond en is blijkbaar nog steeds belangrijker dan jij , haar huidige man en geldschieter .
Ik zou me er helemaal niet mee bemoeid hebben en geen cent bijgedragen hebben , laat de echte vader maar zijn verantwoordelijkheid nemen als het allemaal zo belangrijk voor ze is . Tijd voor een serieus gesprek met je partner dat je dit soort gedrag niet op prijs stelt en dat het respect en begrip wel van 2 kanten moet komen . Voor mij als buitenstaander klinkt het alsof je vrouw je alleen gebruikt voor de financiële kant en verder niet echt veel om jou gevoelens geeft . Zou je eens serieus gaan bedenken over je positie in de hiërarchie van deze familie . Als man en geld provider maak jij de dienst uit , zo niet dan zou ik eens kijken of het niet tijd wordt om eens te gaan shoppen voor een andere vrouw/vriendin .
Bij ons in de Isaan werdt 4 jaar geleden de zoon van mijn vriendin monnik, echt geen 300 man op mijn kosten, mannetje of 50-70 , was gezellig, z’n lange haren met plezier geschoren, wel een hoop eten en drinken, verder alles normaal.Ik heb het hier in de omgeving ook nog niet anders gezien.
Ook leuk ritueel: vriendin koopt met zus en nicht in een winkel een soort cadeaumand en nog wat dingen om te ‘offeren’ in de tempel. Vrijwel al die cadeaus gaan een uurtje later terug naar de winkel, de monniken zullen daarvoor wel een deel van de aankoopprijs ontvangen, waarna dezelfde cadeaus door de volgende gelovige gekocht worden.
Ik verbaas mij sowieso over alle gelovigen:
In het programma air crash investigation op National Geographic: vliegtuig stort neer, ongeveer de helft van de passagiers komt om. Een overlevende zegt “God heeft mij beschermd”. Mijn gedachte: “Waarom heeft God al die anderen dan laten omkomen?”
Of over de watersnoodramp van 1953: “Straf van God voor onze zonden!” Oh ja? Waarom komt dan een baby van minder dan een maand om?
Of: “God moet alles wel gecreëerd hebben, want kijk maar naar al die mooie bloemen, dieren et cetera”.
Oh ja? Waarom zijn er dan mongooltjes en mensen met zeldzame ziektes? Als God alles gecreëerd zou hebben, dan zouden alle vissen plankton-eters zijn en alle mensen en dieren planteneters, ipv dat de meeste dieren andere dieren afslachten, net zoals de mens dat doet !
De rituelen in Thailand hebben niets met Boeddhisme te maken, dit is ook bv. zo met huisceremonie ed. maar meer met animisme…
Het boeddhisme zoals het in Thailand beleden word, heeft inderdaad helemaal niks met de originele aanbevelingen van de Boeddha te maken en is inderdaad puur animisme verweven met commerciële activiteiten.
Alleen de boeddhistische Santi Asoke sekte volgt de oorspronkelijke aanbevelingen. Is dan ook niet erkend door de Sangha (Hoge boeddhistische raad) die gesticht werd door Rama V om het het boeddhisme in Thailand onder staatscontrole te krijgen..
Voordien bestond die niet. en waren de tempels echt onafhankelijk, wat nu dus niet meer het geval is.
Daardoor is het boeddhisme in Thailand een staatsreligie geworden die de staatsbelangen moet dienen.
Nogmaals boeddhisme is helemaal geen religie maar in feite Atheïstisch omdat zij geen opperwezen erkennen, en ook geen geboden of verboden kent. Het boeddhisme legt de eindverantwoordelijkheid van de eigen daden bij het individu. Hij kan dus geen vergeving vragen aan een opperwezen voor misdragingen. Wat ik een zeer mooi iets vind.
Het bhoedisme noemt dan mogelijk geen opperwezen, maar aan de andere kant hebben ze natuurlijk wel een complete structuur van hel, hemel, ziel en wedergeboorte.
Je zult toch een “eerste oorzaak” moeten bedenken, om die dingen te kunnen verklaren.
Je zult een scheidsrechter moeten hebben, die je karma beoordeelt en je naar de hel, of de hemel stuurt.
En wat is de sturende kracht achter een wedergeboorte.
Wat gebeurt er met een ziel, als die bij de crematie door een geest wordt verslonden.
Mogelijk dat het makkelijker is voor Bhoedisten die vragen niet te stellen.
Maar uiteindelijk zul je toch een opperwezen moeten postuleren, om de boel draaiende te houden.
Nee, hoor. De boeddhistische visie is dezelfde als die van Spinoza. Er is alleen deze wereld met zijn eigen wetten. Die hel en hemel moet je meer zien als symbolisch.
Karma wordt niet door iemand beoordeeld maar is een deel van die natuurwet, een automatisch uitvloeisel van die wetten.
https://www.thailandblog.nl/boeddhisme/filosofie-spinoza-en-boeddhisme/
Boedisme in Thailand heeft veel van commercie en om van jou zonden verlost te worden vergeet dus het muntenbakkie niet
Heb je trouwens met alle geloof soorten en ja dat moet ook gezegd worden een paar uitgezonderd
Succes verder
Tony
Dit is de Thaise realiteit. De Thai ontkomt er niet aan door de sociale druk van de omgeving of het dorp. Als de Thai zich hieraan onttrekt plaats hij zich buiten de gemeenschap. Pure chantage en er zijn er weinig die de strijd aan kunnen en sterk genoeg zijn om die druk te weerstaan. Deze hele poppenkast die mensen gijzelt en elke ontwikkeling individueel en collectief in de kiem smoort is een van de grootste problemen die Thailand kent. Heb een hoop vragen maar het lijkt me beter die niet te stellen.
Ben het volkomen met je eens, daarom heb je mijn stem, maar het is niet alleen in Thailand zo!, maar overal, ook in Nederland.
Toevallig heb ik vandaag meegemaakt, dat 3 jongemannen voor 15 dagen naar de tempel gingen. Van maaltijden voorafgaande aan de intreden was veel werk gemaakt. Er was geen alcoholgebruik behalve bij de hoempa-orkestjes, die de 3 stoeten vooraf ging.
Met het echte Boeddhisme heeft het weinig te maken.Ik noem het gewoon de folklore van Thailand. En het past in de tradities van feesten en zich manifesteren in de gemeenschap.
Voor mij was het aardig om veel mensen te kunnen begroeten, die ik in bijna 16 jaar hier in de omgeving heb leren kennen.
Heel interressant al deze opmerkingen en overtuigingen. Elk heeft er zo zijn eigen idee over, ik ben zelf monnik geweest in Thailand en ik weet dat deze rituelen verschillen van streek tot streek, van regio tot regio. Als je je stoort aan deze rituelen , ja dat kan ik wel begrijpen, aanvaard dan dat uw vrouw en allen daar rond er wel respect voor hebben. Dit is trouwens het eerste grote feest voor een man in zijn jonge leven. Als ik zie hoeveel er gespendeerd wordt aan communie of lentefeesten… precies bruiloften. En de ceremonies bij deze ? Gewoon een beetje verdraagzaam zijn, een beetje respect voor elkaar, het moet niet altijd zo moeilijk zijn.
Ik weet niet wie er voor de rekening opdraaide (300 mensen, 2 zangeressen etc.etc.) maar ik vind dit volkomen begrijpelijk in uw positie. U bent immers millionair, en wilt dat graag laten zien. Zelf al betreft het niet eens uw eigen bloed. maar uw pleegzoon. Mijn pet af voor u.
Alle gekheid op een stokje, dit is ronduit belachelijk voor een normaal gezin, en gebeurt hooguit bij een bruiloft tussen mensen in goede doen. Een eenvoudig ritueel in de Watt had ook volstaan. Was dan allemaal voor u mischien ook wat beter te verteren geweest. Ik zeg altijd tegen mijn vrouw: we kunnen de baht maar 1 keer uitgeven, en wat we aan het een besteden gaat van het ander af, en ik ben onverbiddelijk met de hoofdsom. Dat is even buigen of barsten, mar het is beter te scheiden dan zelf op het eind op een houtje te moeten bijten ondanks goede planning.
Mijn partner komt uit Isan, en ik heb alles al meegemaakt: good-luck ceremony voor ons geluk, bij zijn ouders thuis, ceremony voor de nieuwe auto, ceremony voor het huis, huwelijk en een twee begrafenissen.
Ik ben het met een van de vorig schrijvers eens: alles heeft te maken met de sociale druk vanuit het dorp, en hun eigen idee om het grootser, duurder te maken om indruk te maken. Ze steken zich diep in de schulden om het “imago” van de familie hoog te houden… En dat heeft grote finaciele comsequenties. En daar stel ik mijn eigen grenzen, wat ik wel of niet wil, en hoeveel ik wil bijdragen.
Dat laatste wordt nu eenmaal verwacht als partner van een Thai.
Ik heb me altijd voor alles open gesteld. Maar toen een paar jaar na de eerste good luck ceremony dit weer zou moeten plaatsvinden, heb ik geweigerd. Een keer is genoeg! Meer geluk krijg ik toch niet…
Ik ben niet religieus, en hang geen enkel geloof aan. Daarbij moet ik altijd aan een vriend van mij denken die ernstig ziek was, en met mij over zijn begrafenis sprak. Hij kwam uit een katholiek gezin, en zijn vrouw ook.
Op mijn vraag waarom hij geen uitvaart in de kerk zou hebben, had hij een simpel antwoord:
“Ik geloof in God, maar ik haat zijn grondpersoneel!” En daar is alles mee gezegd.
Niet het geloof is de boosdoener, maar al die geloofsvertegenwoordigers die menen daar hun eigen draai aan te geven en circus van te maken, met alle plichten, ceremonies, geldklopperij, verborgen misbruiken etc.
Verder ben ik van mening dat als je hier in Thailand leeft, en een Thaise partner hebt, dat je hun gebruiken en rituelen moet respecteren, maar in hoeverre je daarin zelf meegaat, is helemaal aan jou!
In het geval van Henk B. Zou ik me niet op de achtergrond hebben gehouden, maar juist op de voorgrond, met je partner, “jullie zoon” en familie. Zij stellen dat uitermate op prijs, waarderen en respecteren dat!
Ook al vind je het een “circus” het is maar voor een of twee dagen, en voor hen is het belangrijk.
De volgende dag kun je weer gewoon in de dorpskroeg je pilsje drinken…
Mijn oudste zoon is ook een aantal weken monnik geweest, en wel in Wat Ben (de marmeren tempel) in Bangkok.Geen feest de avond vooraf, maar een relatie simpele ceremonie in de vroege ochtend in de tempel zelf. Alleen naast familie & vrienden en collegas van zijn werk waren er bij, schat ongeveer 50 a 60 in totaal.
Ik zou zeggen verdiep je in thaise rituelen, stel vragen, maar doe en deel gewoon mee zoals de rest van je familie. Dat leidt tot vrede binnen de familie en respect naar jou toe.
Je hebt nu eenmaal besloten in een ander land te gaan wonen. Daar horen andere gewointen en gebruiken bij. Je kan niet verwachten dat de thais in Thailand zich gaan aanpassen aan Henk, Jan of Piet uit Nederland.
Ik ben het helemaal eens met Henk B,
waarom moet ik mij aanpassen aan al die boedhistische waanzin als ik nog niet eens het christendom belijd.
Wij hebben een tweeling en die gaan volgend jaar gezamelijk naar de tempel, en ik zal u vertellen zonder 1 bath van mij.
Ik vind alles best wat er in de familie gedaan word, maar omdat moeders nu getrouwd is met een farrang houd het niet automatisch in dat die farrang ook geld geeft voor deze in mijn ogen waanzin.
Ze moeten op hun 21ste een kleurentest doen voor het leger. Slagen ze niet gaan ze dan maar gauw 3 maanden naar de tempel. Henk B voor mij heb je groot gelijk
Angst voor de meningen van de gemeenschap en de angst om de animistische redeneringen en gebruiken kritisch te toetsen en het gebrek aan realisme zijn de voedingsbodem om dit soort ceremonies in stand te houden.
Wanneer dan vervolgens in verwijtende zin wordt geconcludeerd dat je de cultuur niet respecteert en je een stuk inburgering mist getuigt van klakkeloos je onderwerpen aan die cultuur die nu een maal niet de onze is.
Leven en laten leven is het credo. Niet ergeren, maar hooguit blijven verwonderen.
Respect en begrip moet van 2 kanten komen, of je nu met een Thai in Thailand of in Nederland woont
Je zou je kunnen afvragen hoe in de spiegelbeeldige situatie je echtgenote zou regageren (bv. een doopplechtigheid in een doopsgezinde kerk in Nederland of een vormsel in een katholieke kerk of een dito ritueel in een Synagoge of iets dergelijks in een moskee)
Ik heb al geruime tijd geleden besloten dat ik ondanks de liefde niet van plan ben om alcoholisme, drugs of andere verslavingen te financieren van mijn partner.
Voor mij valt daar ook onder de kosten van religieuze activiteiten.
Voor de zekerheid zeg ik er maar even bij dat ik na twee keer een relatie met een Thaise dame er ook voor gekozen heb een andere nationaliteit te laten prevaleren.
Ik ben overtuigd atheist maar laat andere die wel geloven in hun waarde.
Indien je dat niet kan, dan denk ik dat Thailand niet het juiste land voor u is.
Veel reacties, sommigen zijn het met Henk eens en anderen verwijten hem een gebrek aan respect. Feit is dat dankzij Henk zijn stiefzoon een inwijdingsfeest heeft meegemaakt dat hij zijn verdere leven niet meer zal vergeten. Achteraf heeft Henk behoefte gevoeld om alles nog eens de revue te laten passeren. Sommigen bespreken dit met familie en/of vrienden maar Henk heeft er voor gekozen om het van zich af te schrijven en zijn verhaal op Thailand-blog te plaatsen. Niets mis mee en zeker geen reden om hem aan de schandpaal te nagelen. Een oordeel over een ander is snel gevormd en heel wat makkelijker dan jezelf beoordelen.
Heel mooi verteld
Heb ook het zelfde meegemaakt want er wordt gefeest en heel veel gedronken in naam van eer en geloof
Eind resultaat is dan voor mij een rekening zonder schaamte en de echte vader die zich als een koning voelt
Heb toen definitief handdoek in ring gegooid dus heb toen echt leergeld betaald
Succes or gewenst
Tony
Henk ik treed je bij de zoon van mijn vrouw trad ook in als monnik doch gene whisky of bier een 100 tal genodigden en vader en familie van hem ook erbij kosten gedeeld door vader en mij alhoewel ik daar niet zeker van ben ne hoop tralala en voila hij is monnik, 5 dagen later kom ik thuis en wat zie ik hij terug van de tempel hij kon niet wennen wel ik was eerlijk gezegd woedend zoveel geld uitgeven voor een show
maar ja thaise traditie, natuurlijk mijn vrouw kwaad
ik zei gvd hij wou 3 maanden blijven en na 5 dagen terug ik zei gewoon ga maar terug naar Bangkok ge zijt niet welkom hier ik heb hem nooit meer gezien en wil hem niet zien
de vriendin komt soms nog langs met de kinderen geen probleem maar diene gast moet gene voet meer hier zetten
ok ik heb respect voor ieder geloof Hindoe Islam Christen of zelfde wat maar niet met geldklopperij en schijnheiligheid
Ik hoop dat de moderatoren me toelaten, het een en ander wat te verduidelijken. Het Boeddhisne kent geen ultieme scheidsrechter of regulator die u naar Hel of Hemel verwijst.
Dat komt omdat het Christelijk concept van Hemel en Hel niet bestaat. In het Boeddhisne is de hel geen plaats waar men naar verbannen word in eeuwige verdoemenis. In het boedhisme is Hemel en Hel een geestelijke gemoedsgesteltenis die zowel in huidge leven als in het leven na de dood plaatsvinden. Waar uzelf deze toestand kan veranderen.
Onderstaande link legt het vele malen beter uit als ik. Ik wil alleen maar benadrukken dat Hemel of Hel in dit leven of in het leven hiernaa, uw eigen verantwoordelijkheid is. Daarom kent het Boeddisme niet alleen geen geboden of verboden,maar ook geen dogma’s.Boeddhisme is een manier van leven, tamboens en bidden in tempels is nooit gevraagd geweest door de Boeddha. Hij heeft ook nooit gevraagd om beelden van hem te maken en tempels te bouwen.
http://www.budsas.org/ebud/whatbudbeliev/303.htm
Dit verhaal is een typisch voorbeeld van mensen die in een ander land, om welke reden dan ook, gaan wonen zijn, zonder zich ooit de moeite genomen te hebben de cultuur en rituelen van dit land te leren kennen en begrijpen. Dat een jongen als monnik, voor een beperkte tijd, intreedt in een tempel is doodnormaal, net zoals het in Belgie de normaalste zaak van de wereld “was” dat een kind gedoopt werd. Hoe dit ingevuld wordt is totaal afhankelijk van wat de ouders er zelf willen van maken. Het voornaamste als buitenlander, deel uitmakend van het gezin, is een voorafgaande communicatie met de andere leden van de familie; vooral dan met de partner, in dit geval de moeder van de jongen. Kan jij je in die vooropgestelde situatie niet vinden, dan doe je daar iets aan voor het evenement plaatsvindt en niet tijdens of er na. Indien je al een tijdje in Thailand woont, dan zou je eigenlijk moeten weten hoe het er in jouw streek aan toe gaat bij zo een ritueel en dus weten wat je eventueel te wachten staat. Eieren na Pasen noem ik dat.
Mijn 20 jarige zoon is en wil niet ingewijd worden als monnik. Gaat ook nooit naar de tempel en doet ook niets aan Bhudda aanbidding in tegenstelling tot zijn fanatieke Moeder die elke dag wierook brandt en food klaarlegt voor een groot Bhudda beeld in de huiskamer. Zij en ik laten hem daar vrij in en dwingen hem tot niets.
Als ik in het dorp om me heen kijk, zet verreweg het grootste deel van de jeugd geen voet in de tempel.
Hooguit af en toe gedwongen door school, of de overheid, als ze zich hebben misdragen.
Een handje vrouwen en een paar oude mannen.
Dan heb je het wel gehad met het tempelbezoek.
Behalve bij crematies en nieuwjaar dan natuurlijk.
Net als mensen in Nederland, die alleen op kerstavond in de kerk zitten.
Volkomen mee eens en dat zie ik zowel in heel Azië
Kom je als toerist een tempel binnen dan zie je dus het nederige volk (boedisten) naar monnik luisteren als die een preek houd dat het nog net niet gebeurd maar dat ze in zijn k… kruipen
Een monnik zal je dus geen hand geven wat ik dus hypocriet vindt maar als je hem een donatie geeft dan neemt hij die wel aan…..
Voor dat de meeste voor korte periode monk werden waren het of criminelen en het moment ze de tempel betreden worden het de aller heiligste…
Hoe een geloof mensen kan doen brainwashen en na zijn monk periode weer zijn oud beroep uitoefend.
Iedereen in zijn waarde laten dat is altijd regel nummer een maar dit is en blijft lachwekkend.
Groet
Tony
Het leven is geven en nemen. Je kunt niet verwachten dat iedereen naar je luisterd en het op jouw manier doen, maar andersom net zo goed. Je kunt anderen in hun waarde laten maar je moet ook je grenzen stellen. Dat is juist een teken van wederzijds begrip en respect, samen een plan maken waarin je de elkaar tegemoet komt.
Dat men een feest wil vieren is volkomen logisch, dat het Henk dwars zit dat de vader hier prominent van mee profiteert is ook logisch. Zo te lezen was het hele gebeuren flink aan de prijs en ik vermoed meer dan de familie zich eigenlijk kan veroorloven. Nu weet ik niet hoeveel Henk bijgedragen heeft maar ongeacht dat niets, een beetje of veel was had ik Henk ook zijn aandeel en imvloed op het gebeuren gegeven. Het lijkt me niet meer dan redelijk dat de stiefvader (Henk) ook een duit in het zakje mag doen, al helemaal als van hem wel verlangt werdt om financieel bij te dragen. Zelf had ik denk ik wel de kans aangegrepen op een promimentere rol om zo en goede wil, begrip en respect te tonen plus ook in de gezelligheid op te gaan. Dan had ook de biologische vader grotendeels of veheel buiten beeld kunnen worden gelaten. Niemand wordt vrolijk van profiteurs. Met een wat andere aanpak door zowel Henk en de familie had men wat meer een compromis kunnen zoeken om een mooi maar betaalbaar feest te houden. Hartstikke leuk zo’n feest (wat eigenlijk niks met Boeddhisme te maken heeft) maar er zijn grenzen. En die trek je in goed overleg samen. Dat zijn gewoon menselijke normen en waarden.
Ik heb ook zo’n ceremonie meegemaakt van een inwijding van een monnik. Ik vergelijk het maar een beetje met een christelijke die communie doet.
In Nederland komen alleen genodigden op het feest. In Thailand vaak honderden mensen. Wat het nut daarvan is kan ik nog steeds niet bevatten.
Niet iedereen is een even goede kennis.
Waar je denkt dat men in Thailand serieuze spirituele gebruiken heeft kan bedrogen uitkomen. Alle ceremonies die ik van dichtbij heb meegemaakt trokken veelal bezoekers aan die het als de uitgelezen kans zien om weer eens flink alcohol te nuttigen.
Ik blijf dan hangen bij de gedachte; komt men voor de drank of voor de ceremonie?