Leven in Thailand: ‘Vogels vissen’
Siam Siem is ondernemer. Na zijn bedrijf in 2001 te hebben verkocht wilde hij iets gaan doen wat niet plaatsgebonden was. Intussen is hij online actief in de IT-wereld. In 2009 ontmoette hij zijn huidige partner in Thailand. Na een paar jaar samen te hebben rondgereisd, vestigde hij zich in Chiang Rai.
Op een doordeweekse dag in het rustige Roi Et zat ik met mijn vriendin Polly in ons hotel te ontbijten. Het was een kille grote ruimte en het leek wel alsof elk idee om het er gezelliger op te maken categorisch was onderdrukt. Aan een tafel vlak bij ons zat een buitenlandse man alleen. Ik had het idee dat hij er net zo over dacht als ik.
Toen ik aan mijn tweede koffie toe was, besloot ik om op het terras buiten bij het zwembad te gaan zitten. Op de vroege ochtend was het daar nog aangenaam en lekker rustig, zonder de galmende klanken van hotelgasten en kinderen. Polly was nog druk aan het eten, en vond het geen probleem.
Blijkbaar had de man naast ons hetzelfde idee als ik en na een korte introductie namen we plaats in een paviljoentje dat ons tegen het luie ochtendzonnetje beschermde. De man was een gepensioneerde Duitser en woonde in Pattaya. Hij was in Roi Et om met zijn vrouw zijn schoonfamilie te bezoeken. Ondanks het onvermijdelijke voetenbad dat je krijgt als je een volle kop koffie een paar honderd meter probeert te verplaatsen, zat het er heerlijk en het deed er eigenlijk niet zoveel toe over wat voor koetjes en kalfjes we praatten.
No, it is very funny, lachte Polly
De man had als hobby vissen en wilde net beginnen om hier wat over uit te weiden, begreep ik. Dit is er nooit van gekomen. Polly was intussen klaar en voegde zich bij ons.
‘Oh, houd je van vissen?’ riep Polly opgewekt. ‘Als kind deden wij dat ook veel.’
‘Oh ja?’ zei de man zich geïnteresseerd tot haar wendend.
‘We gingen dan op vogels vissen.’
‘Op vogels vissen?!’ riep ik verbaasd, terwijl ik de Duitser eveeens in de ochtenstilte zag opschrikken. ‘Maar hoe ging je die dan vangen?’, vroeg ik.
‘Nou, gewoon met een hengel en een wormpje..’
‘Maar dat is toch verschrikkelijk?’, probeerde ik tevergeefs als argument aan te voeren.
‘No, it is very funny!’, lachte Polly. En om haar betoog nog wat te versterken vertelde ze: ‘Sommige mensen knippen dan een stuk van de tong af en stoppen een chili-peper in de bek van de vogel.’
Onze koffie smaakte al lang niet meer. De ochtend was stuk.
‘Want dan lijkt het net alsof het mensen zijn die praten’, maakte Polly haar dierbare jeugdherinnering vrolijk af.
Ietwat uit het veld geslagen om nog wat te berde te kunnen brengen, excuseerde de Duitser zich en zei dat hij even bij zijn vrouw ging kijken of die al wakker was. We hebben hem nooit weer gezien.
– Herplaats bericht –
ik kan het me nauwelijks voorstellen dat dit echt gebeurd is vroeger. Dierenmidhadeling en dat met zo’n klein vogeltje dat niet weerbaar is.
Ik vrees dat het wel waar is. Dierenwelzijn is in Thailand nog in de kinderschoenen. Mijn schoonfamilie vangt vis en houdt die dagenlang vers in een emmer met 1 cm water. De hele dag hoor je het gespartel, ik kan het niet aanhoren. Op mijn vraag of ik wat meer water in de emmer mag doen wordt zeer verbaasd gereageerd. Waarom zou je? Toch maar gedaan en geprobeerd uit te leggen waarom…
Mijn vriendin is echt een liefdevolle vrouw. Maar dit soort dingen… het is moeilijk te rijmen.
Toevallig net een stukje op FB gezet hierover. Ik kwam op de fiets op de terugweg naar Chiang Rai op een lokale markt terecht en daar zag ik fenomeen ook. Er was ook nog een bak met andere vissen die wel vrij vol zat. Zaterdag zag ik op de avondmarkt in Chiang Rai een paar mensen wat achteraf staan met wat slangen, een soort hagedis en een prairihond. Ze bleken van een of andere organisatie te zijn die het zogenaamd goed voor hadden met de dieren en vroegen om om een donatie. Nou ik dacht het dus even niet. Als je zo met dieren omgaat wil ik daar niet aan meewerken. Ook zag ik.nog een handelaar met jonge hondjes die de ogen nauwelijks open hadden l veel te jong nog om bij de moeder weggehaald te worden. Ik ben hier nog maar 14 dagen en veel leed van dieren gezien. Valt me erg tegen. Ik dacht het boeddhisme voor schrijft dat je alle leven moet respectere
Zouden de vissen die haak in hun bek meer op prijs stellen?
Gewoon als ontspanning voor mensen?
goed zo Ruud,
Er zijn mensen die er klaarblijkelijk genoegen in scheppen om dieren met ’n haak door hun lippen uit het water te trekken. Dan hebben de beestjes nog geluk want menigmaal wordt het aas met haak doorgeslikt, zodat hun halve slokdarm eruit getrokken wordt, want dat haakje was kostbaar?
Laat de vissen met rust, kijk hoe ze spartelen in de buurtbvan ’n tempel want dáár worden ze verwend met visvoer.
Hallo siam,
Ja dat klopt dat ze vroeger vogels vingen met een hengel.
Ik heb het vandaag geïnformeerd bij mijn vriendin uit isaan.
Ze knipte de tong van de vogel af zodat hij dan beter kon praten.
Ze vermelde er ook nog bij dat dit nu vrijwel niet meer gedaan wordt omdat er geen vogels meer zijn om te hengelen.
Vorige week vroeg ik haar nog waarom alle 5 soorten gieren zijn uitgestorven.
Ze werden geschoten maar NIET opgegeten zei ze.
Vandaag dat er vrijwel geen vogelsoorten meer voor komen in Thailand.
Dit is inderdaad het vreemdste in de mentaliteit van de Thai, wat honden aangaat zie ik dezelfde zorgzaamhid als naar mensen toe, zeker als ze kreupel zijn n.a.v een ongeluk,maar even goed is daar een onmenselijke wreedheid, waar men elkaar niet op wijst. Bizar!