Verhuizen naar Thailand (2)

Daar sta je dan, op de Thaise luchthaven met een naam die je anders uitspreekt dan schrijft. Met een beetje geluk word je afgehaald door je nieuwe liefde of een Nederlandse kennis die je op een van je vorige reizen hebt leren kennen. Dat is een goede zaak, want waarom niet leren van fouten en ervaringen van anderen? Het zijn de eigenwijzen die het eerst gebruik moeten maken van hun retour-ticket.

Hopelijk kom je Thailand binnen met een non-immigrant O visum voor een jaar, te verkrijgen met het Thaise consulaat in Amsterdam of de Thaise ambassade in Den Haag. Dat kun je hier in Thailand tegen betaling omwisselen voor een retirement-visum (met dezelfde looptijd als je non-immigrant-O). Dat biedt het voordeel dat je je alleen elke drie maanden bij immigration in je woonplaats of provincie hoeft te melden. Alle andere visa verplichten je elke drie maanden het land te verlaten. Over de weg krijg je dan 15 dagen verlenging, door de lucht 30 dagen. Diverse bedrijven organiseren de zogeheten visa runs, doorgaans naar Cambodja of Laos, tegen betaling van omgerekend 50 euro.  De driemaandelijkse melding gaat doorgaans snel.  Niet-melden levert een boete op van 2000 THB. Het voordeel is dat je dit door iemand anders kunt laten doen (die je met je paspoort kunt vertrouwen).

Elke reis naar het buitenland ‘breekt’ de termijn van drie maanden. Die gaat weer lopen als je Thaise bodem betreedt. Wie zijn trips naar Nederland of andere bestemmingen handig plant, hoeft zich dus maar zelden te melden…Een en ander vraagt overigens om een nauwkeurige planning. Je krijgt je retirement-visum immers pas als je een Thaise bankrekening hebt en die krijg je weer als je een werkvergunning hebt. Maar die heb je niet, omdat een retirement-visum dat uitsluit. Lokale kantoren kennen de regels zelden. De Kasikorn Bank doet daar volgens mij niet moeilijk over. Ook banken buiten Bangkok zijn doorgaans wat inschikkelijker. Het voordeel van een Thaise bankrekening is dat je daar ook een bankpas bij kunt krijgen. Als je met je Nederlandse bankpas geld opneemt bij een ATM in Thailand betaal je niet alleen een fee aan je eigen bank, maar ook nog eens 150 THB per opname aan de Thaise kant. Triest, maar TIT (This Is Thailand). Eenmaal per jaar moet je met de juiste papieren dat visum verlengen. Dat kost 1900 THB; dan moet je elke keer als je het land verlaat bij immigration een re-entry permit kopen (of je retirement visum opnieuw aanvragen…..). Gemakkelijker is een multiple entry, tegen betaling van (welja!) 3800 THB.

De eisen voor een retirement-visum luiden: ouder dan 50 jaar en 800.000 THB op een Thaise bankrekening of een door de Nederlandse ambassade gewaarmerkte verklaring dat je maandelijks een inkomen/uitkering hebt van minimaal 65.000 THB. Die verklaring is ook per post te verkrijgen. De laatste jaaropgave volstaat daarbij. Zie de website van de NL-ambassade in Bangkok ( http://www.netherlandsembassy.in.th/).

Waar gaan we vervolgens wonen? Dat is een moeilijke vraag. Je vriendin komt mogelijk niet uit Bangkok en wil graag in de buurt van familie wonen. Goede raad is in dit geval heel duur, want van de nieuwe buitenlandse vriend/verloofde/echtgenoot van Lek, Kai, Nok of hoe ze ook heten mag, wordt verwacht dat hij niet alleen de door hem aanbedene onderhoudt, maar ook haar familie. Ik raad iedereen aan om op afstand eerst eens de kat uit de boom te kijken. Bangkok is daarvoor een goed uitgangspunt. In Pattaya is de zonde uitgevonden en loopt je vriendin de kans om ingeruild te worden tegen een fraaier/jonger exemplaar, dus daar zal ze niet hard aan trekken. Hua Hin, ruim 200 kilometer ten zuiden van Bangkok aan de Golf van Thailand is ook een goede optie waar je op je gemak kunt bijkomen van de verhuizing.

Je vriendin zal ongetwijfeld aandringen op het kopen van een huis. Dat is een van de eerste voetangels, want buitenlanders mogen wel een huis in bezit hebben, maar niet de grond waar dat op staat. Je raad het al: die komt dus op naam van vrouw of vriendin. Leasen van haar grond voor 30 jaar is een mogelijkheid, maar ik ken genoeg verhalen van mannen die bij het afscheid van hun vrouw of vriendin met lege handen achterblijven. Het opzetten van een ‘company’  is door aangescherpte eisen af te raden. Bovendien mag je dan ook maar maximaal 49 procent van de aandelen bezitten. Ik weet wel dat je de meerderheid van de stemmen in handen hebt, maar toch…Usufruct (vruchtgebruik) is een legale, maar zelden gebruikte manier om de maximale leasetermijn te verlengen, als de kinderen of zelfs kleinkinderen van de leasenemer meetekenen. Pas als de laatste is overleden, eindigt de lease.

Een goede optie is het kopen van een condominium ( 1 kamer) of een appartement, al ligt de prijs per vierkant meter doorgaans hoger dan bij een huis. Een buitenlander kan een dergelijke woning op zijn eigen naam krijgen, mits 51 procent van het totale grondoppervlak van het gebouw in Thaise handen is. Bovendien moet je maar afwachten wie je buren zijn. Koop nooit een condo of appartement dat nog niet klaar is. Je weet maar nooit.

Ikzelf geef de voorkeur aan huren. Van waardestijging is bij veel onroerend goed al jaren geen sprake meer en je hebt geen sores over onderhoud. Je kunt ook elk moment weg, zo je dat wilt. Aan de Thaise regels wordt niet of nauwelijks de hand gehouden, dus de buurman kan morgen van start gaan met (zoals in mijn geval) een leerfabriekje, motorenrevisie of bar. En wat te denken van die k-honden die je nachtenlang uit je slaap houden? Bovendien kan een buitenlander in Thailand vrijwel nooit een hypotheek krijgen. Kopen van een huis of appartement betekent dan een forse aanslag op het vermogen.  Een serviced appartment is een methode om eens rustig om je heen te kijken,;je hebt ze van schamel tot super-de-luxe, afhankelijk van de prijs. Over schoonmaak en beddengoed hoef je je in dit geval niet druk te maken.

De hoogte van de huur is afhankelijk van vraag en aanbod. Een Thaise eigenaar vraagt doorgaans meer dan een buitenlander wil betalen. Het is een kwestie van geven en nemen, In de steden liggen de huren hoger dan op het platteland, waar je per maand al voor 250 euro of minder onder de pannen kunt zijn. Water kost weinig, soms niet meer dan 5 euro per maand. Airco’s vreten de meeste stroom, maar als je een beetje oplet en overal spaarlampen in zet, kom je per maand aan elektriciteit op 50 tot 60 euro. Minder kan, meer ook.

De volgende keer ga ik nader in op het dagelijks leven in Thailand. Reageer als je op vragen een antwoord zoekt.