De reis met dochter Lizzy (bijna 8) richting het vaderland verliep vrijwel zonder problemen. Alleen had Goldcar, de autoverhuurder, een Nederlands telefoonnummer opgegeven. Probeer dat op Schiphol maar eens te bereiken met een Thaise simkaart. De dame van Hertz liet mij echter zonder problemen de vaste telefoon gebruiken.

Ik ging er van uit een Ford Focus te hebben gehuurd. Het werd een Fiat 500L, weliswaar groter dan het normale model, maar voorzien van 6 versnellingen. Dat is even wennen, na de Toyota Fortuner met automaat.

Pas op de terugweg naar Thailand begonnen de problemen. Bij het inchecken op Schiphol begreep het meisje van Emirates niets van mijn ‘extension of stay. Ik probeerde het uit te leggen en aan te wijzen, maar nog steeds wilde het niet tot haar doordringen dat ik in Thailand woon. En die single entry, daar stond een rode stempel door en was dus ongeldig. Ook in dat geval wilde ze mijn verklaring dat de stempel van Immigration juist de geldigheid aangaf’, niet accepteren. Dus ging ze met mijn paspoort eerst naar de ene supervisor, gevolgd door nog een hogere ingewijde. Uiteindelijk mocht ik inchecken.

Jaren geleden maakte ik op Schiphol gebruik van de lounge van ABN-Amro, klein maar gezellig. Omdat ik te vroeg was voor mijn vlucht naar Dubai, ging ik op zoek naar deze lounge. Die bleek te zijn opgeheven, net als de nodige buitenlandse bankrekeningen bij deze bank. Klanten met de juiste bankpas mogen echter gebruik maken van lounge 41, Aspire. Voorwaar geen slechte wijziging, gezien het ruime aanbod aan spijs en drank. Opmerkelijk: de lounge heeft een eigen rookhok, ter grootte van een flinke bezemkast.

Aangekomen bij de Marechaussee vroeg de blonde bitch mij waar ik met ‘dat kind’ heen dacht te gaan. Ik probeerde uit te leggen dat ik Lizzy niet uit Nederland probeerde te ontvoeren, maar juist terugbracht naar haar geboorteland. De MB (Marechaussee-Bitch) wilde papieren zien. Ik overhandigde het pak stukken, inclusief toestemming van Lizzy’s moeder, kopie van haar paspoort, geboortebewijs van Lizzy en de verklaring van het Nederlandse ministerie van justitie dat ik met Lizzy mocht reizen. Daar stond geen datum op en dat was volgens de BM foute zaak. Ik moet elke jaar dezelfde verklaring invullen en dateren. Ik merkte op dat deze reis al de derde keer was dat ik zonder problemen met haar het land verliet. De bitch: “Dat kan ik toch niet weten”. Zou het dan niet mogelijk zijn om zulks aan te tekenen in de gigantische databank van de marechaussee? “Misschien dat een andere man morgen met uw dochter het land verlaat”, snauwde ze me toe. Waarop ik antwoordde: “Dan kent u mijn dochter niet….”.

Al die tijd stond Lizzy lijdzaam te wachten. De bitch keurde haar geen blik waard en stelde haar geen enkele vraag. Met een zucht van verlichting verlieten we Nederland.

23 reacties op “Terug naar Thailand was niet zo simpel”

  1. Marijke. zegt op

    Arrogantie ten top van de mauchaussee.Ik kan best begrijpen dat ze niet willen dat kinderen ontvoerd worden.Maar als je toch alle papieren in orde hebt.Soms is een beetje vriendelijk heid ver te zoeken tegenwoordig.

    • edo zegt op

      Ben vorig jaar ook met de emirates naar thailand gegaan
      Bij de incheck-balie snappen ze de extension for to stay for 1 year voor thailand wat op de paspoort staat helemaal niks van en supervisor bij gehaald en weer een hogere in rang en ik moest mijn verblijfplaats in thailand ook aangeven .
      Heb met de andere incheckbalies van andere vliegtuigmijen helemaal geen last van
      Dus sindsdien vlieg ik niet meer met emirates
      Ten eerste al het gedoe er omheen en service aan boord is echt pet en verder bij aankomst in Bangkok koffer stuk

  2. Jasper zegt op

    Zoals altijd leuk geschreven.
    Wel even 1 dingetje over die Marechaussee Bitch: Jaarlijks worden er 248 kinderen “ontvoerd” naar het buitenland door een van de ouders. Die glippen er dan toch tussendoor. Je kunt het de MB dan ook niet echt kwalijk nemen dat zij scherp controleert. Het zal je immers maar overkomen….

    • Harrybr zegt op

      Scherp controleren kan ook in ietwat vriendelijkere bewoordingen.
      Zelfs een “regret inconvenience, but I have to execute you”..

      • stevenl zegt op

        Mijn ervaring is dat dit vrijwel altijd van twee kanten komt. Onvriendelijk gedrag is zelden niet geprovoceerd.

        • Rob V. zegt op

          Om zonder veel conflicten door het leven te gaan helpt het zeker als:

          1. Je je in een ander kunt/probeert te verplaatsen. “De reiziger voor mij kan vermoeid zijn ” , “die ambtenaar heeft misschien al 100 onvolledige formulieren gezien vandaag” enz.

          2. Tot 3 kan tellen voordat je tot (re)actie over gaat: heb even geduld. Niet ergens meteen vol tegen in, even laten bezinken.

          3. Een glimlach en vriendelijke toon. “Hallo meneer, weet u …..?” *glimlach*” ipv “Hey, waar is ..?!” *norse blik*.

          Lukt dat beide partijen dat zou er eigenlijk geen grond voor negatieve escalatie (arrogantie, rond commanderen, geblaf) zijn.

      • Sir Charles zegt op

        Ben er weliswaar niet bij geweest maar waag het te betwijfelen dat de beambte in eerste instantie arrogant en chagrijnig was. Het is dikwijls zo dat veel mensen wanneer ze extra nauwgezet gecontroleerd worden daarop nogal nors kunnen reageren, tja en dan is de vrouw achter het loket al gauw makkelijk een bitch te noemen.

  3. Tino Kuis zegt op

    Heel vervelend allemaal, Hans. Maar mensenhandel en ontvoeringen komen veel voor. Als iemand, wat God verhoede, Lizzy naar het buitenland zou ontvoeren ben je wel zeker weer erg kwaad op te gemakkelijke controles. Wees nou eens blij met strenge controles, hoe vervelend ook.

    Heeft Lizzy ook een Nederlands paspoort? Mijn zoon wel, en wij gingen samen elk jaar zonder enig probleem en zonder extra papieren door alle controles. Misschien heeft het iets met achternamen en geslacht te maken?

    • Rob V. zegt op

      Officieel moet volgens internationale afspraak (dus zowel bij de Thaise als de Nederlanfds grens/grenswachters) elke minderjarige een bewijs van ouderlijke toestemming laten zien.

      Dus of een minderjarige nu met pa reist, ma, of beide ouders (dan wel voogden die het uoderlijk gezag hebben) maakt niet uit. Men zou altijd kunnen vragen aan te tonen dat alles in de haak is.

      Op zich logisch: of Lizzy nu Bos of Na Ayutthaya heet en zich met een meneer Bos (en eventueel ook moeder) bij de grens aankomt.. niemand kan ruiken of:
      1. Die meneer Bos daadwerkelijk de vader is: het kan ook een broer van Hans zijn of een heel ander persoon die (toevallig?) dezelfde achternaam heeft als Lizzy. Een neef of nicht kan bijvoorbeeld het kind proberen mee te nemen dus alleen de familienaam zegt niet alles
      (en of hij ouderlijk gezag heeft)
      2. Al is duidelijk dat hier 1 van de ouders aan de grens staat en deze ook gezag heeft… hoe weet de grenswachter of de andere ouder er van af weet en meneer Bos niet deze ochtend plots heeft besloten om een kind te ontvoeren.
      3. Ook al staan er een man en een vrouw voor hen en draagt het kind 1 van die achternamen… De grenswachter kan niet ruiken of dat ook de beide ouders zijn en of die beide nog wel toestemming hebben en bijvoorbeeld niet door de rechter of andere autoriteit het ontzag is ontnomen.

      Dus de grenswachter kan:
      A. Vragen de bewijzen dat er ouderlijk gezag is (ook al ben je met 2 ouders)
      B. De andere ouder toestemming heeft gegeven (indien 1 ouder niet mee reist)

      Dus in theorie moet men bij elke minderjarige die de grens over gaat in Thailand, Nederland of waar dan ook men kunnen checken of alles in orde is. In de praktijk zal dat geen doen zijn, als je dat bij elk kind doet en als er ook maar iets niet 100% volgens de afspraken is dan heb je hele lang wachtrijen en kinderen die hun vliegreis wordt ontzegt omdat er ergens een kleinigheidje vergeten is op de papieren.

      Zie:
      https://www.defensie.nl/onderwerpen/reizen-met-kinderen

      https://www.rijksoverheid.nl/documenten/formulieren/2014/02/06/formulier-toestemming-reizen-met-minderjarige-naar-het-buitenland

      Maar de goede bedoelingen daargelaten, de KMar mag natuurlijk wel mensen op een fatsoenlijke, vriendelijke en respectvolle manier aanspreken. Het zal geen leuk werk dat stempelen in een hokje maar een beetje meeleven met de reiziger is toch wel het minste.

      • Tino Kuis zegt op

        Alleen voor buiten het Schengen gebied, klopt dat Rob V.? Toch niet voor Spanje en zo, hoop ik?

        Ik begrijp niet waarom mij nooit naar die papieren werd gevraagd. Moet komen omdat ik er zo betrouwbaar uitzie, in tegenstelling tot anderen 🙂

        • Rob V. zegt op

          555 vast en zeker. En ja, binnen het Schengengebied geen controle (open grenzen):

          “Zij controleert ook ouders die alleen met een kind het Schengengebied in of uit reizen”
          – Kmar site

          De andere lidstaten hanterend dit ook, tenminste in theorie. Al lees je bij werkelijke gevallen van kinderontvoering dat de kinderen via bijvoorbeeld Duitsland vertrokken zijn. Vraag me ook af hoe een Duitse of Poolse beambte een Nederlands formulier zou moeten kunnen begrijpen of op waarde kunnen inschatten. Of is Nederland simpelweg fanatieker /strikter met de controles?

    • Rob V. zegt op

      Kort antwoord: de KMar moet prioriteiten stellen. Niet iedereen valt grondig te controleren, daar is geen tijd en geld voor. Een meneer kuis met tiener zoon zal minder hoog op de schaal vallen dan en meneer Kuis met (jonge) dochter. Ook al kan het achteraf toch blijken dat meneer Kuis niet de vader is maar bijvoorbeeld en Oom die het kind ontvoerde. Maar de kan dat de tiener dan niet zelf laat merken dat er iets niet pluis is zal groter zijn dan met een jonger kind.

      Tenminste dat zegt mijn gevoel. De KMar zal vast instructies (risicoprofielen etc.) hebben maar of men die openbaar maakt? Wie het echt weet mag het zeggen.

    • John zegt op

      Vandaar natuurlijk dat ze zo chagerijnig was. Ze laten teveel foute ouders er door heen glippen en dat moet wel even afgereageerd worden.
      Er valt veel te accepteren, maar we zijn allemaal mensen en dat betekent toch ook dat men kan beginnen met een normale vriendelijke vraagstelling.

  4. Hans Bos zegt op

    Tino en Rob, ik had alle papieren bij me, inclusief een kopie paspoort van de moeder met geschreven toestemming. En zelfs het geboortebewijs, waarop toch duidelijk vermeld dat ik de vader ben. Lizzy heeft een Thais en een Nederlands paspoort, beide met mijn achternaam. Wat moet een mens nog meer doen/tonen om voor de derde (!) keer Nederland uit te mogen. Ik ontvoer Lizzy niet uit Nederland, maar breng haar juist terug naar haar moeder.

    • Jasper zegt op

      Beste Hans,
      niet om het een of ander maar je bent toch echt een redelijke uitzondering, alleen reizend met je 8 jarige dochter. Dat ze een kleurtje heeft zegt niets: het stikt van de gekleurde Nederlandse kindertjes in Nederland. Niemand die weet dat jij je kind juist aan het terugbrengen bent.

      IUk zeg dit eigenlijk omdat ik jaloers op je ben: Elk jaar ga ik naar Nederland, en elk jaar weigert mijn zoontje van inmiddels 9 om met papa mee te gaan voor een paar weken. Geen stap zonder Mama.

      En eerlijk gezegd vermoed ik dat dit bij veel kinderen het geval is….

    • Rob V. zegt op

      Dan had je dus met een mierenn**kende b*tch te maken. Ik praat haar gedrag dan zeker ook niet goed. Ik heb wel begrip voor het feit dat ze controleert op kinderontvoering. Prima dat ze om papieren vraagt, jammer dat ze zeurt over een ontbrekende puntje op de i en triest dat het op zo’n toon ging.

    • John Chiang rai zegt op

      Beste Hans Bos, Ik heb jaren geleden een zelfde geval gehad,toen ik na de scheiding van mijn Oostenrijkse vrouw,onze gemeenschappelijke zoon uit Duitsland wilde meenemen voor een weekje vakantie naar mijn geboorteplaats Manchester (GB).
      Mijn zoon was reeds 13 jaar en beschikte over een eigen Duits paspoort,waar de zelfde achternaam vermeld stond als in mijn Britse paspoort.
      Zelfs de brief waarin mijn ex de toestemming gaf,en het meermaals zeggen van mijn zoon dat ik werkelijk zijn vader ben,maakten het niet mogelijk dat ik inchecken kon.
      Na 15 min.heen en weer gepraat kwam uiteindelijk de Duitse douane er aan te pas die mij te horen gaven, dat de toestemming geen enkel bewijs was,en door iedereen geschreven kon worden.
      Ook de uitspraak van mijn zoon dat hij werkelijk met zijn eigen vader reizen mocht,brachten ons geen steek verder.
      Mijn laatste poging om toch nog te kunnen inchecken was,indien mijn ex vrouw überhaupt thuis was, dat de douane zich bereid verklaarde om met haar een telefonaat te voeren,wat dan gelukkig op het laatste moment nog lukte.
      Daarom Hans kan ik mij goed voorstellen,dat je net zoals in mijn geval,met het risico ook misschien nog te laat te komen voor je vlucht,je behoorlijk wanhopig kunt worden bij een dergelijke controle.

    • Frans Nico zegt op

      Ik ben het helemaal met jou eens, Hans. Indien ik of mijn vrouw met onze dochter tussen Thailand en Nederland reizen blijkt steeds een verklaring van de niet meereizende ouder genoeg te zijn. Onze dochter heeft mijn achternaam (hoewel mijn vrouw en ik “hokken” (niet getrouwd dus) en ziet onze dochter voor 95% uit als Thaise. Ze heeft altijd beide paspoorten (NL + TH) bij zich. Nooit problemen. Wel heb ik een advies. Als je een geboortebewijs meeneemt, vraag dan bij de gemeente om een internationaal geboortebewijs. Is overigens ook nodig voor geboorteregistratie in beide landen. Kan die MB koffie gaan drinken.

  5. Erwin Fleur zegt op

    Beste Hans Bos,

    In mijn ogen en geest sta jij volkomen in je recht.
    U of jij had ook kunnen zeggen waarom zij in de eerste instantie wel binnen mocht
    komen maar niet uit reizen.

    Vind het erg krom en niet leuk als je de stukken kunt overlegen, wat op zich al een bevestiging is.
    Wat meer respect had op zijn plaats geweest.

    Met vriendelijke groet,

    Erwin

  6. Argus zegt op

    Het gaat natuurlijk om de toonaard. Die is op Schiphol, of het nou gaat om douane of marechaussee, te vaak ondermaats. Ik hoor het ook geregeld van Thai die Nederland bezoeken. Maar de ‘ officials ‘ in het op deze site veelgeprezen Thailand blinken al evenmin uit door klant- of gastvriendelijkheid, breek me de bek niet open! Het zal met beroepsdeformatie te maken hebben, al is dat geen excuus.

  7. Jacob zegt op

    Het beleid wordt met de jaren steeds strakker, las gister nog een stukje in een krant waar werd gemeld dat er iedere dag een kind wordt ontvoerd in NL, dat kan een drijfveer zijn.

    Hans had zijn stukken gereed dus de dame had wat vriendelijker kunnen zijn maar iig controleren ze eea en dat is een goed teken.

    Meer als 20 jaar geleden kwam mijn dochter alleen op haar 14e naar Thailand
    Geen documenten of wat dan ook kwamen er aan te pas… bij inchecken werd niets gevraagd..

    5 jaar geleden mijn zoon hetzelfde op 15 jarige leeftijd. Moesten allerlei documenten en concents inleveren voor de luchtvaartmij Zoon moest overhandigd worden door moeder aan airline representative en werd in BKK aan mij overhandigd…
    Terugreis zelfde verhaal.

    Het is ‘lastig’ maar gezien wat er tegenwoordig allemaal kan gebeuren ben ik er niet ontevreden mee

  8. Jacques zegt op

    Als ik dit verhaal zo lees bespeur ik toch een bepaalde vooringenomenheid bij de schrijver. Het is ook niet altijd makkelijk om met een autoriteit om te gaan dat heb ik zelf ook wel eens ondervonden.Het is vaak een kwestie van gevoel en interpretatie waarom een gesprek mis gaat er de ergernis ontwaakt. Dat kan bij een of beide partijen aan de orde zijn. Natuurlijk heeft de koninklijke marechaussee haar instructies dienaangaande en zou het beter zijn om een manier van benadering toe te passen op een ieder die dit aangaat. Dat soms wel mensen worden gecontroleerd en soms niet is verwarrend en niet juist. Er zou een meldloket moeten zijn waar een ieder die dit aangaat zich meldt en gecontroleerd wordt. Dan krijg je geen scheve gezichten en kan je een deel van de ergernis voorkomen. Kennelijk was er een papier niet in orde en daar werd op gewezen en dat mag kennelijk niet, want anderen marechaussee mensen doen dit niet?? Mijn ervaring van meer dan 40 jaren bij de politie gewerkt te hebben is dat er altijd wel mensen zijn die blijven klagen en zeggen dat je het nooit goed doet, dat heeft natuurlijk zo zijn redenen, maar zijn vaak persoonlijk van aard. Begrip is vaak ver te zoeken en mij helpt het altijd om me te verplaatsen in die ander en vanuit zijn of haar perspectief te kijken naar de situatie. Niet al bij voorbaat op je teentjes getrapt zijn, dat gaat niet werken.
    Dat deze marechaussee dame de vraag stelt waar de reis heengaat is heel legitiem en zij heeft een belangrijke controlerende taak, zoals anderen al hiervoor hebben aangegeven. Zwakke heelmeesters maken stinkende wonden en wees blij dat de controle wel wordt toegepast, ondanks dat dit wat extra begrip en tijd vraagt. Natuurlijk is dit opbouwende kritiek en ik hoop dat dit iets bijdraagt aan de meningsvorming en dat de term marechaussee bitch, bij wie dit dan ook aangaat, achterwege kan blijven. Respect en begrip hoort van twee kanten te komen. Verder staat het betrokkene vrij om een klacht in te dienen en op die manier dit incident aan de kaak te stellen. Wel zou ik de taal dan wat gaan aanpassen want dat geeft wel gelijk een bepaalde kleuring aan het geheel die niet wenselijk is voor de klager.

    • Rob V. zegt op

      Opzich met je eens Jacques. Wij waren er niet bij, volgens Hans Bos was de KMar vanaf het eerste moment al disrespectvol naar hem. Kunnen we niet checken, voor getzelfde geld kwam Hans ook vanaf het eerste moment chagrijnig over en is het met heen en weer chagrijnen verder geëscaleerd door beide partijen. Er zijn zeker ambtenaren die hun dag niet hebben en arrogant over komen: “meneer, dat hokje heeft u niet ingevuld en dat bent u verplicht! Dit is niet goed.” Vs “Goedemiddag meneer, bedankt voor de papieren, mag ik u er op wijzen dat u een hokje vergeten bent? Dat hoort eigenlijk wel, kunt u daar volgende keer op letten?” Als de burger zich dan als halve crimineel voelt worden weggezet en dan ook geprikkeld reageert loopt het uit de hand.

      Respect en vriendelijkheid behoren van twee kanten te komen. We zijn allemaal niet perfect dus in eerste instantie wat begrip voor de ander tonen. Op geblaf zit niemand te wachten.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website