“Schoolmeester” in Thailand
Op een zaterdagmiddag zit ik op het terras achter mijn computer. Drie kinderen wagen zich heel voorzichtig in mijn buurt om poolshoogte te nemen wat die Farang achter zijn ‘machine’ uitspookt.
Als ik ze aanmoedig om te komen kijken volgen ze één voor één heel voorzichtig. Ze zitten op school en kunnen al een beetje rekenen en hebben zelfs al een paar woordjes Engels geleerd. Het onvermijdelijke ‘What’s your name’? volgt dus al snel.
Omdat ik een paar woordjes Thai spreek is het ijs vrij snel gebroken en volgen heel snel nog een paar nieuwsgierige kinderen. Stop dan maar met waarmee ik bezig ben en schrijf op mijn laptop sommetjes zoals 25 + 16 = ? Al vrij snel is de bedoeling duidelijk en volgen goede en foute antwoorden. De kinderen hebben er zichtbaar plezier in en we gaan er een spelletje van maken.
Als het eerste goede antwoord op een som volgt steek ik mijn beide handen in de lucht en laat een langgerekt: ‘Hoiiii’ klinken. De jeugd krijgt er echt schik in en nadat ik hen heb aangespoord om als ik mijn armen in de lucht steek allen mijn voorbeeld moeten volgen met daarbij de uitroep ‘Hoiii’, zit de stemming er helemaal in. Op een gegeven moment staan er wel een tiental kinderen rondom de computer.
Voorbijgangers blijven lachend even staan kijken en de waardin is het geroezemoes op haar terras evenmin ontgaan. De jeugd kijkt met de nodige spanning naar wat ik steeds op het scherm tover om als eerste het goede antwoord te kunnen geven. Zo zie je maar dat kinderen leren best aardig vinden als je het maar in de juiste vorm weet te gieten. Na een uurtje krijg ik zelf er een beetje genoeg van, want het is toch een hele bedoeling met een dergelijk stel kinderen om je heen.
Opeens besef ik dat het vak van schoolmeester toch inspannender is dan ik altijd heb gedacht. Op een bepaald moment roep ik maar: ‘Roong rian pit’, de school gaat sluiten. Aan de gezichtjes te oordelen had het spul nog wel een poosje door willen gaan. Ben benieuwd of ik hen morgen weer in mijn klas mag begroeten.
Ik zou de volgende keer voorzichtig zijn met het uitroepen van “Hoiiiiiiii”.
Mosselen en ook andere schelpdieren worden in Thai hoi genoemd, maar ook vagina.
Verder is het leuk en leerzaam voor de kinderen. Rekenen is niet bepaald het sterkste van van de Thai.
Leuk verhaal en ik herken het wel, want ik kom regelmatig op een lagere school in Bangkok.
Echt wel leuk om als farang de ,,leraar,, uit te hangen. Ik ben ,,leraar,, zwemmen (geweest) en heb veel geleerd van de kinderen,hoe verschillend ze kunnen zijn. De ene zwom weg in 20 minuten les en met sommige was ik weken bezig. In mijn buurtje kunnen ze nu allemaal zwemmen en geeft veel genoegdoening, vooral omdat er iedere dag 2 kinderen verdrinken.Maar toen ik door een school gevraagd werd om een hele klas te leren zwemmen, heb ik nee gezegd, want die kinderen was al zwaar genoeg.
Hoe, en zo als alle Nederlanders vragen, wat gaat het kosten, om mijn zoon (7) op een Thaise school te laten leren, hij spreekt Thai’s en Ned’s omg. Pakkred / Nonthaburi.
Groet R.