Lezersinzending: Een terugblik, mijn eerste dag in de Isaan
Ongeveer twaalf jaar geleden ontmoete ik mijn vriendin in een bar in Pattaya. In het begin van onze relatie, kijk je een beetje rond en leer elkaar wat beter kennen. En na een paar jaar ook een keer mee, naar haar huis in de Isaan.
Ik had geen idee van wat mij daar te wachten stond. Ik had wel in gedachten een voorstelling proberen te maken van hoe het huis er uit zou zien. Zal wel een armoedig huisje zijn, had op Google gelezen dat de Isaan een arm gebied in Thailand was.
Toen ik het huis zag viel mijn mond van verbazing bijna open. Het was groot, veel groter en mooier dan in mijn gedachten. Een benedenverdieping van zeker 150 m2 en dan nog een bovenverdieping.
De dochter had ter ere van mijn komst al gekookt en de hele familie stond mij aan te kijken alsof ze voor eerst een blanke hadden gezien.
Ik vroeg aan mijn vriendin of ik mij voor het eten even kon douchen. Ja, geen probleem naast wat onze slaapkamer zou worden was de douche. Ik kom in de ruimte waar de douche zou zijn, maar zie geen douche wel een vierkante bak met water. En dacht, dat bad is veel te klein voor mij, toen kreeg een ingeving. Het was de bedoeling om uit die bak water te scheppen en je zo te wassen. Toen ik eenmaal opgefrist was en terug in de kamer kwam, zat de familie al in het midden van de kamer op de grond rond het klaargemaakte eten.
Dacht toen, het lijkt wel op vroeger toen we nog gingen kamperen. Na het eten zouden we even door het dorp lopen. Ik merkte dat iedereen mij vriendelijk toespraak, tenminste dat denk ik dan maar, want ik verstond geen woord wat ze te zeggen hadden. Het voelde meer als: ‘kijk eens wat uit de rimboe van Pattaya heb meegebracht’.
Zo al lopend komen wij bij het huis van de zus van mijn vriendin. Mijn eerste gedachte was toen ik binnen in het huis keek, hier staan de koeien zeker? De vloer bestond uit hard geworden klei en geen meubel te zien. Toch begon ik te twijfelen, want er stond wel een televisie en koeien kijken toch geen televisie? In gedachten was ik toch blij dat mijn vriendin wel een redelijk mooi huis had.
Moe van de lange dag gingen we vroeg naar bed, gelukkig een echt bed. Had mijn vriendin speciaal gekocht zodat ik niet op de vloer hoefde te slapen. De matras van het bed zat nog in het plastic. Ik vroeg waarom zit deze nog in het plastic? Ja zei ze, zo blijft ie mooi schoon. Op mijn advies een dag later toch maar het plastic van de matras afgehaald. Waarom vroeg ze nog? Nou, dat geeft wat minder geluid.
In de afgelopen twaalf jaar is er veel veranderd. Het huis is gemoderniseerd en toch niet helemaal naar wat ik uiteindelijk wilde. Begin dit jaar besloten om een ander huis op het erf te bouwen. Nu ongeveer x baht later is het huis in Isaan klaar en ben best een beetje trots.
Ik lees weleens over of je wel of niet de eigenaar ben van een huis als farang maar dat maak mij niets uit. Ben met niets gekomen en kan ook met niets zo weer weggaan. Zolang je maar samen gelukkig bent. Uitkijkend over de rijstvelden of genieten op een nieuwe boxspring.
Ingezonden door Piet
Leuk Piet! En gelukkig heb je het naar je zin in de Isaan!
Beste Piet de laatste drie regels van je verhaal spreken mij al voor een langere tijd aan .
Ik denk er namelijk net zo over .
Lees regelmatig op dit blog over allerlei constructies wat je zoal moet doen om je huis en hebben en houden niet kwijt te hoeven raken mocht je problemen krijgen met je vriendin of ega .
Maar eens komt de tijd dat je toch afscheid moet nemen van alles en nog wat je hebt aan aardse bezittingen .
En gelukkig maar , zijn hier geen constructies voor te bedenken .
Geniet van elke dag die je nog hebt gekregen .
Jan Beute .
Wil je rust en genieten vd natuur , geen gezeur aan je kop dan moet ze zeker in Isan wezen want dan kom je echt aan je trekken.
Hotels zijn daar stukken goedkoper en de service okay
Vriendelijke mensen en daar heeft de Thaise glimlach ( geen fake) een volle betekenis die wij in Nederland missen.
Zelf hoef ik niet zo nodig meer naar toeristische drukke plaatsen.
Ben nu 65 en geniet met dikke teugen van de vrijheid en blijheid.
TonyM
Go leuk en wat een positieve houding heb jij.
Hahaha, herkenbaar. Ik had precies hetzelfde met dat bad. Nou is het gelukkig om 7.00 al behoorlijk warm buiten, dus dat koude water valt wel mee dan. De eerste keer dat ik bij mijn vriendin in het dorp in Isan kwam, viel mij vooral op hoe hartelijk en gastvrij iedereen was. Echt een geweldige ervaring. Voel mij altijd weer erg welkom wanneer ik daar ben. Succes Piet 🙂
Lijkt me een mooie gewaarwording. Heb ik zelf niet gehad, na echt kamperen met een tent (eenvoud) en ook de scouting op kamp (tent, koken op houtvuur, wassen uit een melkbus met water etc) was ik wel wat gewend, kan me eigenlijk niet voor de geest halen dat ik ergens verbaasd over was of dacht ‘oh! Doe je dat zo!’ . Maar ik heb toch het liefst een douche waar ik onder kan staan.
Ik woon in de Isan, met vrouw en dochters. Ben nu voor een paar maanden in Nederland, met vrouwlief. We zijn blij dat we hier samen zijn want dat verzacht het heimwee. Beiden zijn blij als we weer thuis zijn. Het halve dorp heeft al per Facebook gevraagd wanneer we weer terugkomen.
Mooi verhaal en vooral proficiat dat er eens iemand durft voor uitkomen dat zijn vriendin in een bar werkte in Pattaya, ik ben op vele sites over Thailand lid en daar heeft 99% van de farangs een vriendin die niet in bar werkte, hoe ze die dan ontmoet hebben ooit is dan ook een lachertje als je het leest,dikke proficiat aan de Schrijver en , ter inlichting, ik heb mijn huidige vriendin 7 jaar geleden ook in een bar in Pattaya voor de eerste keer ontmoet.