Het zebraduifje
Een van de vogels in Thailand die mijn hart heeft gestolen is het zebraduifje. Het is een klein duifje, niet groter dan ongeveer twintig centimeter. Gelukkig is hij niet erg schuw. Hij blijft vaak rustig zitten als een andere vogel zoals bijvoorbeeld een mus al lang zou zijn weggevlogen.
Nu we het toch over de mus hebben, in Nederland kwam de mus vroeger in grote getale voor. Maar nu zie je hem daar veel minder. Maar in Thailand doet hij het juist erg goed. Luidruchtige tjilpende mussen maken overal nesten onder de dakpannen van mijn huis. Maar goed. Het zebraduifje is een aandoenlijk vogeltje. Ze zitten ’s morgens rondom mijn huis vaak gezellig tegen elkaar te keuvelen. Ze nestelen ook graag in de bomen in de tuin rond mijn huis en hebben al vaak jongen gehad.
De Thai houden ook van het zebraduifje. Ze willen hem niet missen en je ziet ze dan vaak in een kooitje. Persoonlijk vind ik dat wat minder geslaagd. Natuurlijk kun je, als hij in een kooitje zit, altijd naar hem kijken en luisteren als je daar zin in hebt. Maar ik houd er juist van dat je dat niet allemaal in de hand hebt. Ik vind veel bevredigender als je hem plotseling toevallig ziet en hoort en dan van hem kunt genieten. Maar mensen willen graag zekerheid. Daarom nemen ze ook een verzekering.
Ik ben geen echte vogelaar. Maar ik vind het wel leuk wat meer over een vogel die ik zie te weten te komen. Hiervoor bestaat bijvoorbeeld een klein handzaam boekje: A Photographic Guide to Birds of Thailand van Michael Webster en Chew Yen Fook, Asiabooks. Een ander groter en uitgebreider boek over vogels in Thailand is A Field Guide to the Birds of Thailand van Craig Robson, Asiabooks.
Veel plezier!
Ingezonden door Arend
Ook rondom mijn huis in grote getallen soms wel een stuk of 14. Strooi daarom ook elke dag wat voer. Heerlijk om ze te observeren. Jammer dat de Thaise jeugd er hier anders over denkt. Heb ze menig maak weggestuurd met hun kattenpult.
De Thaise jeugd is niet anders dan wij (in de tropen Suriname) in onze jeugd. Ook wij liepen met een katapult rond en schoten ook op deze duifjes. Als wij er genoeg hadden werden ze aan een spies geregen en boven een houtvuurtje geroosterd en daarna op gepeuzeld. Ik zit in Jomtien op de 1e etage (bewust gekozen omdat je dan op dezelfde hoogte zit als de vogels in de bomen) in een hoek appartement met bomen op zeer korte afstand met eekhoorns, mussen, beo’s en duifjes. Ook ik strooi elke dag voer voor ze. Ook rijg ik 2 of 3 banaantjes aan een draad die dan door hoofdzakelijk de beo’s worden opgegeten. Als ik weer terug ben in Jomtien ga ik een hummingbird feeder maken voor de kolibries. Vogeltjes maken mij altijd blij.
Heel mooi, dank je Arend.
Namens een mede-dierenvriend.
Lieve vogeltjes, die zebraduifjes.
Er zitten er veel bij ons zwembad in Jomtien.
Ze hebben nu 3 jongen en ze ‘schijten’ op mijn handdoek als ik onder hun (?) boom lig, ha, ha.
Ook ik had ze in mijn tuintje in Hua Hin.
Ik was er ook weg van en weet nu hoe ze heten.
Dank je wel.
Ze zijn wel nauw verwant aan het diamantduifje, die in Australie voorkomt.
Hallo Arend,
Leuk stukje. Ik ben n Thailand ganger en vogelaar.
Dr mussen die je daar ziet zijn ringmussen, geen huismussen. De ringmussen hebben n herl duidelijke wangvlek. Het is n zeer algemeen en wijd verbreid vogeltje, veel talrijker dan de huismus.
Hij/zij heeft wat weg van een Turkse tortel. Uiterlijk en gedrag.
Ja…een prachtig vogeltje..zojuist terug van Chiand Mai en daar in een boom asn het zwembad had hij een nestje.Ik kon er uren naar kijken.Ik had vroeger een voliere met zeebravinken..bandvinken..sijzen..enz.Hou van de natuur!