De Maleise ralbabbelaar (ook wel raltimalia) (Eupetes macrocerus) is een bijzondere zangvogel uit de monotypische familie Eupetidae. Het is een zeer schuwe vogel die lijkt op een ral en leeft op de bosbodem van het tropisch regenbos in Zuidoost-Azië.
De Maleise ralbabbelaar is een middelgrote, tamelijk slanke vogel van 28-30 cm groot en een gewicht van 66-72 g. Hij heeft een lange dunne nek, lange zwarte snavel, lange poten en lange staart. Het verenkleed is voornamelijk bruin met een roodachtig voorhoofd, kruin en keel. Hij heeft een lange, zwarte oogstreep die reikt van de snavel tot aan de zijkant van de nek en daarboven een brede, witte wenkbrauwstreep. Jonge vogels hebben minder uitgesproken contrasterende strepen op de kop.
De Maleise ralbabbelaar is een schuwe vogel die zich het liefst verbergt en zich ophoudt op de bosbodem van het oerwoud. Het loopt als een ral, waarbij de kop schokkende bewegingen maakt, net als een waterhoen of een kip. De vogel zal bij een verstoring eerder hard wegrennen dan wegvliegen. Over het voortplantingsgedrag is betrekkelijk weinig bekend.
De Maleise ralbabbelaar komt voor in het zuiden van het schiereiland Malakka (Thailand en West-Maleisië), Sumatra, Borneo en de Natoena-eilanden.
Het leefgebied is laaglandregenwoud en ook in moerassen tot op een hoogste van ca. 1000 m boven de zeespiegel. Mogelijk neemt de vogel in aantallen af door houtkap. Maar er zijn ook aanwijzingen dat de vogel zich kan handhaven in selectief gekapt regenbos.
De Maleise ralbabbelaar werd vroeger ingedeeld bij de (vergaarbak)familie Timalia’s. Uit moleculair genetisch onderzoek bleek meer verwantschap met de Chaetopidae (rotsspringers) en de Picathartes (kaalkopkraaien). Dit zijn allemaal enigszins problematische groepen waarvan in elk geval duidelijk is dat ze behoren tot de eigenlijke zangvogels, de Oscines en ook tot de clade Passerida, maar dat er verder geen consensus is over de fylogenie.
Een zeer goed initiatief van Thailandblog en met name voor mensen woonachtig in Thailand.
Ik geniet elke dag van een nieuwe aflevering.
Misschien een interessante suggestie om bij de foto van de desbetreffende vogel tevens een geluidsopname van de roep van deze soort vogel te plaatsen.
Dat zou het plaatje compleet maken en eventuele herkenning bevorderen (bv de distinctie tussen een Aziatische koel en een lokale zangvogel).
Goed gedaan redaktie!