Thailandblog als een oorzaak van de ondergang van Thomas Cook…
Thomas Cook in Brussel (Alexandros Michailidis / Shutterstock.com)
Ik ben al jaren geïntrigeerd door het merkwaardige sociale verschijnsel dat bekend staat als het massatoerisme. Een fenomeen waarbij jaarlijks grote segmenten van de bevolking zich -tijdelijk – in bosjes zuidwaarts laten dirigeren, in precies de tegenoverstelde richting die tienduizenden anderen de laatste jaren, gedreven door een voor hen dwingende socio-economische noodzaak, nemen.
Een paar maanden geleden, toen de donkere wolken zich begonnen samen te pakken boven de – inmiddels grotendeels failliet verklaarde – reisorganisatie Thomas Cook schreef ik op Thailandblog een artikeltje over de historische rol die deze touroperator heeft gespeeld in de toeristische ontsluiting van Thailand en heel Zuidoost-Azië. Sinds een paar dagen weten we dat deze rol nu definitief is uitgespeeld en dat het georganiseerde massatoerisme een klap heeft gekregen die het wellicht niet meer te boven komt…
Vandaag deel ik graag met u een hoogstpersoonlijke theorie over hoe een reisblog als Thailandblog heeft bijgedragen tot de ondergang van een -gewezen- reisgigant als Thomas Cook.
Reizen à la Thomas Cook was reizen volgens een decennialang beproefd en nauwelijks veranderd concept: een internationaal, wijdvertakt netwerk van kantoren en agenten, een tot in de puntjes verzorgde (charter)reis en de niet weg te denken reisgids die de reiziger – letterlijk én figuurlijk – op het rechte pad diende te houden. De droom van de bijbelse traktaten verkopende maar vooral erg ambitieuze Thomas Cook van stichtelijke en leerrijke vakanties voor het volk verzandde echter in plat massatoerisme van vaak erg luidruchtige en handtastelijke Duitsers en Britten die zich ontpopten tot comazuipers die zich goedkoop bezatten aan allerlei Costa’s, op Ibiza of de Griekse eilanden. Niet echt verwonderlijk dat in de laatste jaren deze vorm van massaal georganiseerd reizen in een existentiële crisis verzeild raakte. Een crisis, die deze week een tragisch orgelpunt kreeg in de beelden van de in de steek gelaten kuddedieren die, elkaar wegduwend en luidop blatend, richting de gates strompelden…
Niet voor niets haakten de laatste jaren meer en meer potentiële reizigers af. Deze trendverschuiving gaat gepaard met een ander opmerkelijk fenomeen: De mensen willen niet langer bij het handje geleid worden. De klassieke reisleider is samen met Thomas Cook Reizen dood en begraven. Veel mensen zijn de opgelegde stramienen en vooraf uitgestippelde trajecten en routes kotsbeu. Ze willen een wereld die opnieuw verkenbaar wordt en waarom ook niet? Een vleugje avontuur….
De zelfbewuste én mondige reizigers van vandaag hanteren hun eigen agenda’s. Ze zoeken zelf, op hun eigen houtje, hun weg in de digitale jungle en gaan via het internet zélf op zoek naar hun droombestemming. Webstekken als Thailandblog fungeren meer en meer als de nieuwe reisleiders. Ervaringsdeskundigen als uw dienaar en de andere scribenten op deze blog zijn de nieuwe vraagbaken. Nooit moe en zeven op zeven en 24 op 24 bevraagbaar… Potentiële reizigers zitten nog amper één muisklik verwijderd van alles wat ze wilden weten maar nooit durfden te vragen…. Het klinkt misschien wat sloganesk maar het is wel een niet te miskennen realiteit: Thailandblog maakt een wereld van verschil
Niks is zo riskant als een schuldige aanwijzen!
Het is vaak het begin van een hele boel reakties.
Het is ook hoe je de situatie bekijkt. Als je het standpunt of uitgangspunt verschuift, dan zal de verantwoordelijkheid ongetwijfeld ook verschuiven.
Je kunt het ook zo stellen:
– Het is niet de schuld van Thailandblog, maar wel de lezers van Thailandblog, omdat ze geen genoegen nemen met de aangeboden pakketten. Vergeet niet dat ook andere reisorganisatoren, zoals Connections en Joker, reispakketten verkopen. Die houden het wel vol…
of
– Het is de schuld van Thomas Cook, omdat ze geen rekening houden met de berichten en de reakties zoals in Thailandblog en andere media…
of
– noem maar op!
Ik hou mij niet bezig om hier de schuldige aan te wijzen.
Wel heb ik gehoord, dat de bazen van Thomas Cook veel bonussen in eigen zakken gestoken hebben en de gedupeerde reizigers en hotels extra rekeningen moeten betalen. Bovendien staan weer werknemers die zich ten volle ingezet hebben op straat. Laat ons vooral daar aan denken.
In België komt het garantiefonds gedeeltelijk financieel tussen voor de gestrande reizigers en diegenen die geboekt hebben voor een reis in de nabije toekomst. Ik weet niet of er in Nederland ook zoiets is.
Vriendelijke groeten,
Daniël M.
Nederland heeft de SGR zie http://www.sgr.nl
Nu nog een garantiefonds voor losse vliegtickets want die zijn niet gedekt als een arline failliet gaat waat ook nogal eens gebeurt.
Het meer dan grootste deel aan de schuld van deze ondergang,is zeker niet het onlangs geplaatste artikel van Thailandblog nl geweest.
Hoewel ik persoonlijk Thailandblog nl een leuk en soms ook erg interessant blog vindt,heeft het met zekerheid nog niet die macht om de zaken van een gigant,zoals Thomas Cook voorheen was, negatief te beinvloeden.
Het overgrote deel van zijn klanten bestaat uit nationaliteiten die de Nederlandse taal niet eens machtig zijn,zodat mochten ze überhaupt op deze site gestoten zijn,er geen woord van lezen konden.
Zelfs onder de Nederlanders en Belgen die voorheen bij Thomas Cook geboekt hebben,is zolang ze niet toevallig het plan hadden om een reis naar Thailand te boeken,de Interesse voor dit blog haast te verwaarlozen.
De ondergang van dit Imperium heeft ongetwijfeld een reeks van andere oorzaken,waarbij misschien het onverwoestbare monopool gevoel,en het verslapen van het niet tijdig overgeschakeld te zijn op de Internet markt misschien wel de belangrijkste fouten geweest zijn.
Als gewezen jarenlang reisleider in Azie (en hopelijk nog lang niet dood en begraven) passen hier toch wel een paar kanttekeningen. Het ooit zo bloeiende OAD ging op dezelfde manier ten onder. Door in een tijd waarin b.v. Fox heel snel groeide door uitsluitend via internet te werken, zelf onvervaard door te gaan met overnames van lokale reisburo’s in dorpen en steden. Een kosten verslindende materie. Mensen gingen misschien wel fraaie brochures ophalen bij zo’n reisburo, om vervolgens thuis de krenten eruit te halen en via internet te boeken.. Ook Thomas Cook heeft tientallen , honderden reisburo’s vaak op A locaties dus hoge huur lasten naast de enorme personele kosten.
Fox is nog altijd zeer succesvol met groepsreizen, als is Kras.. Er blijven nu eenmaal altijd mensen die voor het gemak kiezen, zich onbezorgd laten rond leiden op de meest interessante plaatsen op aarde .Zeker op de minder platgetreden bestemmingen.
Thomas Cook werkte met een verouderde formule en is niet meegegaan met de extra mogenlijkheden van het internet.vele reisbureaus zijn al ten ondergegaan en dat zal zo door blijven gaan.
Voor mensen die niet met een computer kunnen omgaan, die hebben toch wel iemand in hun kennissenkring
die hun van de juiste informatie kunnen voorzien.
Als een reisburau niet gespecialiseerd is ergens in, dan zie ik het somber in voor deze branche.
Hoogmoed om te denken dat Thailand blog ook maar iets te maken heeft met de ondergang van Thomas Cook.
Het aandeel Nederlanders en Belgen wat gebruik maakt van de reisorganisatie is te verwaarlozen.
150.000 uit het Verenigd Koninkrijk welke moeten worden terug gehaald. En dan nog degene die op reis gaan.
Thailand aandeel is minimaal wie gebruik van Thomas Cook.
Reizen binnen Europa, aandeel Griekenland waar ze eigen hotels hebben en volledig afhankelijke hotels.
Gezien de hoeveelheid boekingen en accomodaties zijn de overhead kosten vermoedelijk te hoog.
En de meeste betalingen gebeuren vooraf terwijl de hotels etc achteraf betaald worden had er een enorme cash flow moeten zijn.
Er zal altijd een groep reizigers zijn die bij een reisbureau boekt. Informatief en alles geregeld voor hun.
Indien je Thailand blog als informatief reis bureau ziet dan zijn veel artikelen over visa etc alleen ballast. Internet heeft het gemakkelijker en avontuurlijker gemaakt.
Georganiseerd op reis heeft net zoals zelf regelen voor – en nadelen.
Gelijk de bus reizen naar Spanje wat 20 jaar terug hot was is nu over en uit.
De maatschappij veranderd.
Ik denk, dat gewoon de behoefte aan georganiseerde reizen is verminderd.
Mensen willen niet meer op vakantie van het ene hotel naar het andere worden gesleept.
Verder is het sinds internet veel eenvoudiger geworden, om een hotel te zoeken, die staan allemaal op internet.
Vroeger moest je bellen (guldens per minuut naar Thailand), of een brief schrijven naar een hotel, nu stuur je een mail, dus waar heb je dan nog een reisbureau voor nodig?
Ik vind mezelf één van de schuldigen, ik heb n.l. ruim 20 jaar gewerkt aan de digitalisering van de samenleving en aan de opkomst van internet.
In de jaren 90 boekte ik enkel een ticket en eenmaal in Bangkok zag ik het wel. Prachtige locaties bezocht, fantastische mensen ontmoet. Had me nooit overkomen met een reisleider.
Zo heb ik de hele wereld overgereisd zonder gebruik te maken van een reisburo. Daar voelde ik me ook helemaal niet toe verplicht..
Georganiseerde reizen… tja, maar wij boeken voor Thailand gewoon de vlucht en de hotels met transfers.
En het is niet omdat wij in een paar hotels verblijven dat wij constant ter plaatse blijven. Wij doen heel veel daguitstappen.
Wij maken dus gebruik van Thomas Cook en hebben een reis geboekt voor 5 weken Thailand met vertrek op 8 november
Waarom boeken we dit niet zelf via internet?
Gewoon omdat het goedkoper is via het Thomas Cook reisbureau.
Als we onze hotels rechtstreeks boeken, dan zijn die prijzen gewoon veel duurder.
Tot onze grote spijt hoorden we vandaag dat alle reizen afgelast zijn. Nu proberen via het garantiefonds om onze 1500 euro voorschot terug te krijgen. Deze week moesten we het saldo betalen en gelukkig is dit nog niet gebeurd.
Dit zou onze 12de Thailand reis worden maar nu moeten we wel opnieuw beginnen met zoeken.
Beste Lieve, Er zijn inderdaad bepaalde aanbiedingen die in een reisbureau net zoveel,of zelfs minder kosten.
Toch heb ik met het boeken van hotels,vluchten en vooral transfers veel goedkopere prijzen als in een reisbureau.
Velen die ook in het Internet hun vluchten en Hotels boeken zullen mij hier zeker toestemmen.
Je kunt voor jullie reis van 8 November blij zijn dat jullie nog niet het eind Saldo betaald hebben.
Zelfs voor de aanbetaling van 1500 Euro is het nog helemaal niet zeker dat dit bedrag ook werkelijk in zijn geheel terug betaald gaat worden.
De verzekering waarbij ook Thomas Cook voor deze gevallen verzekerd is,heeft in geval van failissiment een limiet vastgesteld van 130.000.000Euro.
Een bedrag wat op het eerste gezicht een gigantische som is,als er bij dit enorme bedrijf niet zoveel schuldeissers zouden zijn.
Ik hoop dat jullie werkelijk de reeds aanbetaalde som in volle hoogte terug krijgen,maar vrees gezien het enorme aantal mensen die in het zelfde bootje zitten,dat het ondanks de vaak beloofde garantie, per hoofd duidelijk minder gaat worden.
Het beste je laat het eventuele briefverkeer door een advocaat verrichten,anders zou het wel is kunnen gebeuren dat ze jullie vordering op de lange baan schuiven,zodat je er mogelijk helemaal naast grijpt.
Ik zal voor je duimen en hopen dat het anders komt.
Gr. John.
Aaahhh! Wat heerlijk, die ironie van Lung Jan. Dat zoiets op dit geliefde blog kan!
Ik treed hem volledig bij.
Want ik moet bekennen dat Thailandblog mij twaalf jaar geleden het inzicht gaf dat ik Thailand heel anders kon ervaren dan via all-inpakketten mogelijk was. Individueel reizen geeft onvermoede kansen en avonturen. Als je niet bang bent voor onvoorziene omstandigheden en tegenslagen tenminste.
Maar mijn stelregel is altijd geweest: de bluts met de buil nemen. Soms word je in de zak gezet – maar je krijgt er zoveel echts voor terug.
In feite zijn al die Cooks, Tui’s en zo voor mensen die beter naar Scheveningen en Blankenberge waren blijven gaan, ipv zich door dromenverkopers van reiskantoor te laten verleiden om twee weken via een zware ecologische voetafdruk in exotische oorden te vertoeven. En voor mensen die altijd en overal hun beklag moeten kunnen maken over ‘wat niet goed is’.
Een ex-collega van mij bezocht vorig jaar via Kras Vietnam-Cambodja-Thailand. Niets over de organisatie te zeggen. Maar toen ik hem vroeg waar Halong Bay en Angkor Wat lagen, moest hij me het antwoord schuldig blijven… Waar istie echt geweest, dacht ik. En het relaas van zijn avontuur was alleen maar het nabauwen van wat de gids had verteld. De gids had dan verteld dat het bv in Hanoi veel regende maar zij hadden het geluk dat er een stralend zonnetje was. Oh, oh!
Je kunt nu natuurlijk zeggen: Ja maar, ik moet toch ook niet weten dat Keukenhof in Nederland ligt, als ik in Europa op bezoek kom. Maar achter zulke uitspraken sta ik niet. Want Keukenhof zou niet mogelijk zijn in Frankrijk bijvoorbeeld. Het heeft die typische eigenheid van de Nederlandse cultuur en visie op het leven. En hun cultivatie van de tulp. Dat is echtheid proeven.
Reisbureaus hebben de moeite die ze hebben om overeind te blijven grotendeels aan zich zelf te danken.
Ik ga over 2 weken naar China. En nam mij voor om via een reisbureau te boeken.
Ik heb er 2 gemaild. Ik kreeg een offerte met alleen transfers en hotels. Bij de ene kostte dit 2500 euro en bij de andere 3000.
Toen ging ik vragen hoe ze aan dit bedrag kwamen. Dat antwoord was heel ingewikkeld, heb ik niet begrepen en ik heb ze gezegd “toedeledokie, ik regel het zelf wel”.
Dus nu ga ik voor 1000 Euro. Ik heb ook alleen nog maar transfers en hotels geregeld. Hetzelfde wat de reisbureaus deden.
Lange leve internet.