Column – Gebouwd op smeergeld
Sinds die wolkenkrabber in Bangkok instortte als een afgedankte IKEA-kast na een tropische moesson, smaakt m’n koffie naar cynisme en betonstof. Niet omdat ik bang ben voor mijn eigen huis, al kraakt de trap bij elke zucht van de airco. Maar omdat ik me afvraag hoeveel smeergeld, leugens en goedkoop betonijzer er nodig is om zoiets zo lang rechtop te houden.
Dat is pas vakmanschap: een papieren wolkenkrabber bouwen die standhoudt in een stad waar zelfs je paspoort begint te schimmelen als je ‘m te lang open laat liggen.
Je moet er talent voor hebben. Of vrienden. Of geen geweten.
Corruptie is hier geen ruis, het is de hoofdmelodie. De achtergrondmuziek bij elk bouwproject. Geen enkele fundering is hier dieper dan de zakken waar het geld in verdwijnt. En als je als buitenlandse bouwer de juiste handjes vult, mag je bouwen met natte cornflakes. Als er maar een monnik komt zegenen dat het stevig staat.
En wij, de Nederlandse en Belgische expats, zitten er middenin. Letterlijk. We wonen op een fundament van envelopjes, achterkamertjes en beton van twijfelachtige herkomst. Maar we maken er liever een grap over op Facebook. Zetten er een filtertje overheen en schrijven: “Wat een dag weer in Bangkok.”
We zijn te druk met onszelf. Met de positionering van onze smoothies op Instagram. Met podcasts over dopamine. Met werkdruk ontwijken door in een land te wonen waar deadlines verdampen zodra de zon opkomt.
En ondertussen stort het in. Niet figuurlijk. Echt.
Inspecteurs komen keuren met een zonnebril op en een hand in hun binnenzak. Ministers knikken bemoedigend terwijl ze wegkijken. Alles functioneert, zolang niemand controleert.
In Thailand zakt nooit een gebouw in. Alleen de illusie van controle.
En als het dan wél misgaat, dan is het de schuld van de regen. Of de goden. Of van Myanmar, waarom niet. Alles behalve van de zakkenvullers met veiligheidshelmen.
Maar wees gerust. De volgende toren staat alweer in de steigers. En dit keer doen we het écht goed. Met stevig beton en beter betonijzer. En nóg stillere afspraken.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column17 mei 2025Column – Satire? Dat is toch dat linkse gelul waar je geen AOW van krijgt
Column11 mei 2025Column – Wanneer orde hand in hand loopt met wanorde op het kruispunt van het absurde
Column6 mei 2025Column: Waarom Thai nooit lopen, behalve in shoppingmalls
Column3 mei 2025Column – De Thaise definitie van romantiek: zwijgen en shoppen
Ja zo is Thailand ik noem het “Land van de anfeloppen” ze hebben ze graag in A4 formaat.
Praat uit ervaring heb er een paar maanden gewerkt zonder anfeloppen kwam er niets uit de haven , en de politie agent die het transport moest begeleiden (twee dagen werk) vond dat we het goed deden en was na twee uur weg met een anfelop onder zijn motor zadel.
Wat deze zaak nog bizarder maakt is dat in dit gebouw de afdeling anti-corruptie afdeling moest komen te zitten.
En er komen nu juist allemaal zaken naar boven wat naar corruptie riekt. Goedkoop staal en ook nog dit in de Bangkok Post:
Notably, a conference chair for the meeting room was priced at 97,900 baht apiece, with 28 chairs purchased for two rooms — totalling 2.7 million baht. These chairs, made from beech wood and upholstered in Italian leather, were intended for the ceremonial meeting room on the fourth floor and the boardroom on the 11th floor. Also, a set of luxury handwoven nylon carpets cost 165,000 baht each, while a set of leather-upholstered sofas was priced at 157,000 baht.
The most expensive item revealed was a set of carpets for the chairman’s office, priced at 110,000 baht each. In total, the costs for various luxury fittings — including 98 faucets costing 8,250 baht each, 98 soap dispensers priced at 1,668 baht each, and other bathroom accessories — amounted to millions of baht, according to the civic group.