Bij Geloof
Dit keer over religie, dus wordt er op gevoelige tenen getrapt: kan niet vermeden worden, en is lollig bovendien. Althans hangt af van welke kant je ‘t bekijkt.
Thailand is een Boeddhistisch land, met 4% Moslims en 0,5% christenen, waaronder katholieken. Die laatste, in tegenstelling tot hun geloofsgenoten in Zuid Nederland en Vlaanderen, die het allemaal wel gehad hebben met de Roomsen, ieder jaar demonstratief een complete kerststal voor de deur zetten.
Het Thaise Boeddhisme komt uit Sri Lanka in de Sukhotai periode. Maar in de 6e eeuw, bestond al een Indiaanse vorm van Theravada. Boeddhisme was eigenlijk alternatief tegen Indiaas Brahman religie. Gautama, een rijke Indiase Prins, leefde vele jaren van zuivere loutering en soberheid, toen hij besefte dat dit “afzien” tot niets leidde, en werd bekend als Buddha, De Lichtende of De Ontwakende en als Gautama Buddha en sprak de echte waarheid dat hij de macht had om elke mens naar bevrijding te leiden. En naar een beter leven in het Nibbana, “Nirwana’, een volgend leven! In de praktijk geloven de Thais echter meer in de wedergeboorte dan in een Nirwana (soort “hemel”).
Kale kop
Door het geven van voedsel aan de monniken, donaties aan tempels en bidden in die plaatselijke Wat, willen ze hun lot na de dood verbeteren, het aantal “hergeboorten “ dermate reduceren, want ze willen in een volgend leven niet graag als kathoey of insect terugkeren. Goed Karma is van ferm belang, en dat vindt je terug in de Thaise volzin:” tham dii, dat dii,;tham chua,dai chua” (goede activiteiten brengen goede resultaten, slechte activiteiten brengen onheil).
Men bezoekt de tempel wanneer men daar behoefte toe voelt. Meestal de 8e dag na de volle maan. De kalender en feestdagen zijn trouwens ook afhankelijk van de maanstand, en de menstruatie van Uw vrouw heeft te doen met maanstonden en niet met kalendermaanden. Dit effe tussen door!
De oranje monniken zijn de laagste rang, ieder Thai wordt geacht ooit 3 maanden als monnik door te brengen, de bruine lappendragers zijn de belangrijkste, ook de intelligentste trouwens. Er zijn 32.000 kloosters, 460.000 monniken, inclusief 2% vrouwen in het wit gekleed, en ‘n kale kop. Slim: ‘n monnik mag niet stemmen, hun oproep, met alle Moslim gedoe in het Zuiden, om het Boeddhisme tot staatsgodsdienst te verheffen, heeft ‘t gelukkig nooit gehaald. Dat heet: Scheiding van Kerk en Staat. En zo hoort ‘t.
Thais Dokkum
We waren onlangs, met de kar, op doorreis in Mae Sot, en besloten Um Phang te bezoeken, met een Directeur van een vluchtelingenkamp: 180.000 Burmesen. Mensonterende toestanden ‘n netelig humanitair probleem. Na 4 uur lopen bereiken we 109 hutjes van LETONGKHU. Hoewel er niet naar op zoek werd hier het ware geloof gevonden: een mix van Boeddhisme, shamanisme en vooral animisme. Dat laatste is een oer geloof zoals in Afrika. Indonesië mengt ook flink wat animisme door de Moslim leer, hier aanbidden we ook “heilige “ bomen. Och ja: “ ‘t schuimt en kan niet krassen”, zei mijn oude opoe dan.
Men heeft een spirituele Leider, die zijn zeer lange haren op een knotje draagt en is de 10de in lijn, na hun vlucht uit Birma. Deze bergbewoners drinken geen alcohol en leven celibatair. Priesters apart in hun tempel doen aan rituele magie en geneeskrachtige kruiden. En zouden nog lang en gelukkig kunnen leven, ware het niet dat twee Evangelistische missionarissen, het gebied infiltreerden en trachtte dit volk te bekeren. Sindsdien is deze bergstam nogal schichtig voor bezoekers, en van die twee paters is nooit meer wat vernomen. In Dokkum is toendertijd ook zo’n poging gedaan, onsuccesvol, hetgeen nog jaarlijks gevierd wordt: een Friese dijenkletser van de bovenste plank!
Pattayaans
Als je hier je ogen de kost geeft, zie bij de Carrefour een bord: Koreaanse Kerk, op de Thapraya Road: De Noorweegse Christen Church, en in Soi Buakhao is zondagmorgen een dienst van een onbekende signatuur, waar veel “gevallen vrouwen” komen. Die worden gerekruteerd in een koffieshop in de bocht van de Third Road. Het zijn Pattayaanse bargrieten, die leren cake bakken, zoete koekjes dus, en bidden. Een gristelijke aangelegenheid die bijbeltjes in’t Thais uitdeelt aan aan de Boedhistjes. Ze willen ze “bekeren”.
Nou is het wel een goeie zaak is om die meiskes te “redden” en ze een beroep te leren, zodat ze zich niet meer “liggende staande” hoeven te houden. Dat zulks met een hoop bidden gepaard gaat, ala, da’s nog tot daaraantoe. Maar om nu de Thaise Normen en Waarden te vervangen door ze de onze op te dringen, gaat wel erg ver. En de dogmatische gristelijke dwingelandij, die allang niet meer werkt, druipt er vanaf. Toch heb ik respect voor de consequentheid van die “bidders”: Op Zondag zijn ze gesloten!
Ben Berrens – Pattaya
Het Thaise Theravada Boedisme zoals het in Thailand beoefend word, heeft niks met Boedhisme te maken,maar is puur Animisme.
Trouwens de meeste koninklijke riten zoals het planten van de rijst zijn Bhramaanse riten, Wat Arun is trouwens een Hindoe tempel, Het Bhramanisme is nog zeer levendig in Thailand zie je trouwens ook aan de vele standbeelden van Bhramaanse goden en demonen in het Bangkokiaanse stadsbeeld. Was Gautama Boedha oorspronkelijk ook geen Bhramaan.
Wat ook heel frappant is dat wanneer bij Chinese begrafenisriten de Theravada monikken hun gebeden doen,het eten en en geroezemoes gewoon doorgaan; Maar eens dat die gebeden voorbij zijn en de Theravade monikken de Sala verlaten, en de Mahayana monnik zijn intredeen aan zijn gebeden en riten begint het plotseling muisstil word.
In Bangkok zijn verschillende grote Mahayana tempels, echt de moeite waard om die eens te bezoeken, vooral de zaal waar de tabletten van de voorouders worden bijgehouden. Men komt daar regelmatig eer aan bewijzen zelfs aan over-over grootouders.