Sangkhlaburi en de verdwenen tempels
In het westen van de provincie Kanchanaburi ligt de stad Sangkhlaburi in het gelijknamige district Sangkhlaburi. Het ligt aan de grens van Myanmar en is onder andere bekend door de langste houten brug van Thailand, die over het Kao Laem reservoir ligt.
Deze voetgangersbrug gemaakt in 1980 verbindt de Thaise plaats Saphan met het dorp Wang Kha met Mon bewoners. Vandaar de naam Monbridge. In 1980 bouwden de Thaise autoriteiten een dam waardoor een groot waterreservoir ontstond, de Kao Laem dam, later is de naam in Vajiralongkorn dam veranderd, genoemd naar de huidige Thaise koning. Het is enerzijds een groot waterreservoir, maar eveneens bedoeld om door middel van turbines elektriciteit op te wekken.
Als gevolg van deze dam verdwenen twee dorpen in dit meer en drie tempels, die honderden jaren geleden nog toegankelijk waren. Bijna het gehele jaar door is een stukje van de Wat Saam Prasob (de gezonken tempel) nog boven water te zien. Alleen in het droge seizoen is de oude ruïne te bezoeken. Lokale gidsen brengen de mensen met bootjes naar deze plekken.
In Sangkhlaburi woont de bevolkingsgroep Mon gevlucht uit het oorspronkelijke Birma. Het dorp werd in 1949 gesticht door Luang Phor Uttama, nadat hij met 60 andere Monfamilies uit Birma gevlucht was. In Thailand worden ze gedoogd en hebben alleen een ID-kaart gekregen; velen leven in armoede en werken hard voor weinig geld.
Vanaf Kanchanaburi is het ongeveer vier uur reizen naar Sangkhlaburi en via de Drie Pagodes Pas kan men naar Myanmar te reizen.
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Lodewijk Lagemaat † 24 februari 2021 –
Die bevolkingsgroep de Mon. Dat zijn niet alleen vluchtelingen hoor. Ze wonen al lang in die gebieden grenzend aan Myanmar en ook verder in het land. De vader van Koning Rama I, de eerste vorst van de huidige Chakri dynastie, was een Mon edelman, en zijn moeder was een Chinees meisje.
Grappig dat de bewoners van de Isaan veel meer Thais zijn dan de Thaise koningen….
Mijn vrouw is ook afstammeling van de Mon en wij zijn er regelmatig te vinden. Misschien wel het mooiste gebied in Thailand alhoewel smaken natuurlijk kunnen verschillen. Als wij daar zijn ook altijd het meer op en dan heerlijk ronddobberen met wat wind om de oren, dat is echt genieten. Vriendelijke mensen en een aanrader om dat gebied te gaan bekijken of zelfs voor de fanaten mee te doen aan de River Kwai international half marathon in september van ieder jaar, die op de weg van het zuiden (Kanchanaburi) naar het noorden (Sangklaburi ) langs de vele meren loopt.